วันนี้ (จันทร์ที่ 10 ก.ค.) เป็นวันหยุด พี่เม่ยจึงชักชวนคุณพ่อบ้านไปชอปปิ้งตามปกติ สัปดาห์นี้ต่างไปจากปกติเล็กน้อยเพราะเรามีเวลา "ว่าง" มากขึ้นตั้งสองวัน คุณพ่อบ้านอารมณ์ดีจึงขับรถพาลัดเลาะ เลียบคลองระบายน้ำขนาดใหญ่ แล้ววกเข้าไปในหมู่บ้านคลองเตย (ที่เราเคยคิดที่จะมาซื้อที่ดินแถวนี้เพื่อปลูกบ้าน เมื่อหลายปีก่อนค่ะ)
จนพี่เม่ยอดที่จะเอ่ยปากออกมาไม่ได้ว่า "แหม...ถ้าตอนนั้นเราเลือกมาอยู่แถวนี้อยู่ คงจะ "สะดวก" น่าดูเลยนะ...ต้องการอะไรก็หาได้แถวๆนี้"
คุณพ่อบ้านตอบว่า "ก็ใช่....แต่แออัดไปหน่อย...บางทีคนเยอะปัญหาก็เยอะ"
พี่เม่ย..."แต่ว่าคงจะไม่ "สบาย" เหมือนบ้านที่เราอยู่ตอนนี้...เนาะ! เพราะบ้านเราอยู่โล่งๆ โปร่งๆ...สบายกายสบายใจ...ไม่จอแจเหมือนที่นี่"
พี่เม่ย (ไม่หยุดพูดค่ะ..)... "ว้า! แล้วถ้าจะหาบ้านที่อยู่แบบทั้งสะดวกและสบาย ได้ที่ไหนบ้างไหมเนี่ย?"
ถึงคิวของพี่เม่ยพอดีค่ะ ที่จะได้ใช้ net ในวันนี้ (หลังจากพี่ยิ้ม และน้องจิ้น ใช้สิทธิ์ของตนเองเรียบร้อยแล้ว...)
แล้วพี่เม่ยก็พบคำตอบค่ะ...ว่า
ทั้งสะดวก และสบาย....หาได้ที่นี่ค่ะ
ต้องขอบคุณท่านผู้พัฒนาระบบ (อ.ธวัชชัย และ อ.จันทวรรณ) รวมถึงองค์กรที่ให้การสนับสนุน (สคส.) ที่ช่วยกันสร้างบ้าน GotoKnow ให้เราเข้ามาพักอาศัยเพื่อการ ลปรร. ค่ะ.........ด้วยความขอบคุณ...อย่างจริงใจ
หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามาที่นี่
ทุกสิ่งมีพร้อมสรรพสำหรับท่าน
มาพักผ่อนมาแลกเปลี่ยนเรียนด้วยกัน
มิตรภาพผูกสัมพันธ์อย่างมั่นใจ
แม้หนาวเหน็บมีอุ่นไอให้หายหนาว
แม้รักร้าวมีคำตอบปลอบขวัญให้
ท้อแท้หรือที่นี่มีกำลังใจ
สุขเกินใครGotoKnowโอ้บ้านเรา
บ้านนี้เป็นที่พักรักษาจิต
มีหมู่มิตรมากมายหาไหนเหมือน
จะเช้าสายบ่ายเย็นเข้ามาเยือน
ก็พบเพื่อนทุกคราแม้จะมาไม่ตรงกัน
จะหาคำขอบคุณไหนใดมากล่าว
ถึงบอกเล่าความในใจใหญ่มหันต์
ความสะดวกสบายที่ได้รับนับอนันต์
บ้าน GotoKnow
บ้าน GotoKnow นั้นเป็นของเรา
สคส.ส่งสิ่งดีนี้มาให้
จากดวงใจแสนดีสองหนุ่มสาว
เป็นพลังเพื่อเมืองไทยให้พร่างพราว
ช่วยกันสาวช่วยกันต่อภูมิปัญญา
เราจะตอบแทนคุณได้ดังนี้
ใส่ความดีความสร้างสรรค์กันเถิดหนา
เป็นที่รวมความรู้เรื่องนานา
ช่วยกันมาเติมให้เข้มเต็มกำลัง
โอ๊ย....แต่งได้ไงเนี่ย
ออกมาจากใจด้วยความขอบคุณ GotoKnow เช่นกันค่ะ
เขียนแล้วกดผิดที่เลยมี 2 ความเห็นเลยอ่านให้ต่อกันนะคะ
นั่นซิคะ แต่งเก่งมากคะทั้ง พี่โอ๋ และ ผอ.บวร ขอบคุณแทน สคส. ค่ะ ขอบคุณพี่เม่ยด้วยค่ะ :)
น้องชาย (ขอบ) ถอย แต่ พี่ไม่ถอย !
ขอบคุณ พี่เม่ย ที่ผูกโยงเรื่องราว น่ารัก น่ารัก และหักมุมลง ชนิด คาดไม่ถึง แต่สะท้อนความจริงได้ เกินคาด ว่าแล้วก็บรรเลงต่อแบบสดๆดังนี้ :-
ที่ตรงนี้ คือที่ดี ของมวลมิตร
ไม่เคยคิด ตอนสมัคร ยังเฉยๆ
ไม่กี่เดือน ผ่านมา งงหมดเลย
คนไม่เคย พบหน้า มาร่วมวง
"คอเดียวกัน" เพิ่มมา ไม่น่าเชื่อ
แลกเปลี่ยนกัน ไม่มีเบื่อ เรื่องหลากหลาย
ดั่งครอบครัว น้องพี่ มีมากมาย
ทั้งหญิงชาย เปี่ยมด้วยรัก และศรัทธา
ศรัทธาต่อ ความดี แห่งชีวิต
สิ่งใดถูก สิ่งใดผิด ช่วยค้นหา
ผลัดกันเขียน เวียนกันอ่าน สราญอุรา
มาเถิดเรามาเพิ่มค่า Gotoknow !
ได้บรรยากาศ ค่ะ ตามมา
ตามมาเป็นมวลมิตร...... ผูกจิตสมัครรักกับเขา
ณ ที่นี่ บ้านนี้ บ้านพวกเรา
ที่เวียนเข้ามาสานฝัน.....สานจิตนาการ
ต่างหน้าที่...การงาน ผ่านเรื่องเล่า
สู่เพื่อนเรา ที่ผูกจิต มิตรสมาน
ช่วยกัน...ต่อ....ช่วยเติม......เสริมวิญญาณ
เป็น........เกลียวฝัน เกลียวคลื่น.....คืนสังคม
มาช่วยเติม ... แบบต่อยอดค่ะ
...
ช่วยกันต่อ ช่วยกันเพิ่ม เชิงสร้างสรรค์
ช่วยกันแบ่ง ช่วยกันปัน ให้มากหน้า
ช่วยกันสร้าง มิ่งมิตร จิตวิญญาณ์
ช่วยกันก่อ ปัญญา ให้สังคม
...
ไม่มีหัว ไม่มีท้ายละค่ะ อยู่กลางๆ
โอ้โฮ ! สุดยอด ... สุดยอด !
อ่านคำตอบ เจ้าของบันทึก นึกไม่ถึง
ทำไมจึง เก่งนัก ชักสงสัย
ก็ไหนว่า ลูกท่านเจ้า พระยาพิชัย
แล้วทำไม ปราดเปรื่อง เรื่องบทกลอน
ภาษาสวย แถมกุ๊กกิ๊ก ไม่เกะกะ
มีบันเทิง มีสาระ ใครนะสอน
สัมผัสนอก สัมผัสใน ได้ทุกตอน
ขอปรบมือ และ ลาก่อน นอนเสียที ..
ผมสมาชิกใหม่ครับ ผิดไปช่วยตักเตือน บอกกล่าว และสอนสั่ง เพื่อเป็นวิทยาทานด้วยครับ
สัณห์ศักดิ์
ขอขอบคุณพี่เม่ย ที่ให้การต้อบรับ
อยากกระชับสัมพันธ์ให้แน่นเหนียว
เปิดเว็บมาก็เห็นกลอนกันกลมเกลียว
ก็เลยเลี้ยวจอดลงตรงที่กลอน
สัมผัสนอกสัมผัสในยังไม่เก่ง
แถมยังเกร็งเลยต้องดูครูผู้สอน
หากพี่เม่ยพูดมาภาษากลอน
คงแน่นอนก็คงตอบเป็นกลอนไป