เรียนรู้จากการประชุมมูลนิธิพูนพลัง

• การทำงานให้แก่องค์กรสาธารณประโยชน์นอกจากจะให้ความสุขใจที่ได้ทำงานให้แก่สังคม ทำให้จิตใจอ่อนโยน แล้ว    ยังให้ความรู้ความเข้าใจโลก เข้าใจสังคมในมิติที่ผมยังไม่เคยเข้าใจอีกด้วย
• วันนี้ (๑๘ มิย. ๔๙) มีการประชุมคณะกรรมการมูลนิธิพูนพลังที่บ้านลูกสาวที่ลาดพร้าวซอย 80   ผมได้เกิดความเข้าใจ และมองเห็นมิติในการทำงานเพื่อสังคมอีกหลายประเด็น  
• มูลนิธิฯ จัดค่ายรวมใจ ไทย-ญี่ปุ่น มาหลายปี   ทางญี่ปุ่นก็เริ่มเห็นว่าความขาดแคลนของชนบทไทยเราเริ่มลดลงเรื่อยๆ   คือเราเริ่มไม่ขาดแคลนด้านวัตถุ    คณะกรรมการจึงลงความเห็นในการประชุมวันนี้เปลี่ยนแนวคิดจากการจัดค่ายแบบเน้นการก่อสร้างอาคาร วัตถุ  มาเน้นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้   ที่ไม่ใช่แค่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ชั่วคราวตอนมีค่าย   แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระยะยาว   เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางไกล ผ่าน ICT   และเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้บนฐานของความเท่าเทียมกัน   เราควรหาทางเปลี่ยนความคิดของคนไทยจากมุ่งขอความช่วยเหลือ เป็นเรียนรู้ร่วมกันกับคนต่างชาติ บนฐานของความคิดพึ่งตนเอง   ลูกสาวบอกว่าความคิดมุ่งขอในภาคเหนือไม่แรง แต่ในภาคอีสานแรงมาก พอรู้ว่าเป็นญี่ปุ่นก็เตรียมขอทันที    นี่คือสภาพที่เราไม่อยากเห็น และไม่ส่งเสริม
• กิจกรรมประกวดนิทานสานฝัน   น่าจะเป็นเครื่องมือปรับวัฒนธรรมการเรียนรู้ที่ให้ความเป็นอิสระแก่เด็ก   ให้โอกาสเด็กใช้จินตนาการ โดยไม่มีกรอบ  หรือมีกรอบน้อย   แต่ที่ผ่านมาไม่เป็นเช่นนั้น ครูมักตีกรอบความคิดให้นักเรียนทำมาส่งประกวด ซึ่งเป็นแนวทางที่ผิด   วงการศึกษาของไทยเราต้องเปิดโอกาสให้เด็กได้ใช้จินตนาการอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด หรือมีขอบเขตจำกัดน้อย    ดังนั้นมูลนิธิพูนพลังต้องหาทางพูดกับโรงเรียนและครูว่าในการส่งนิทานประกวดขอให้ส่งเสริมให้เด็กใช้ความคิดจินตนาการเอง    อย่าเข้าไปสร้างกรอบให้เด็ก
• มูลนิธิพูนพลังตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมให้เกิดความเข้มแข็งของชุมชนชนบท สร้างโอกาสมีที่ยืนในสังคมแก่คนเล็กคนน้อย ผ่านโรงเรียน และกลไกอื่นๆ     เวลานี้มูลนิธิมีภาคีเครือข่ายเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน    จึงน่าจะมองว่าภารกิจหลักของมูลนิธิพูนพลัง คือการทำหน้าที่ขับเคลื่อนเครือข่ายภาคีที่มีอุดมการณ์นี้ร่วมกัน    มาร่วมกันสร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชนท้องถิ่น เน้นที่คนเล็กคนน้อย เน้นการสร้างที่ยืนในสังคมของคนเล็กคนน้อย
• ท่านที่สนใจกิจกรรมของมูลนิธิพูนพลังอ่านได้จาก http://www.geocities.com/poonpalang    ความเห็นที่ผมบันทึกนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ไม่ใช่มติของคณะกรรมการ  

                           

                                    บรรยากาศการประชุม 

                           

               กรรมการ  ดร. เศรษฐา  คุยกับนักเรียนที่มารับทุน

                           

                       ลูกสาวของกรรมการมาร่วมประชุมด้วย

วิจารณ์ พานิช
๑๘ มิย. ๔๙