เสียงเพลงจากนักร้องรุ่นเยาว์
Nobody Nobody Bongchu...
Nobody Nobody Bongchu...
เสียงร้องเพลงของเด็กๆที่อยู่ด้านหลังดังประสานกัน พร้อมปรบมือตามจังหวะถูกต้อง แม่นยำ ไม่ผิดจังหวะแม้แต่คนเดียว ครููููวิชาการโรงเรียนวิถีพุทธเอียงหน้ามากระซิบบอกเราว่า " พี่...เป็นเด็กเราทั้งนั้น.." เรานั่งยิ้มๆขณะที่นักร้องสมัครเล่นบนเวที พูดว่า " ขอเสียงหน่อย" และยื่นไมค์ออกมา ทุกคนเหมือนถูกไขลาน ตอนเดินออกมาจากงานเราถามเด็กคนหนึ่งว่าร้องเพลงนั้นได้หรือ เด็กบอกว่าได้นิดหน่อยครับครู เป็นบางตอน ...
มีเรื่องที่จะต้องเรียนรู้จากเด็กอีกมากมาย เช่นการแต่งตัวมาแข่งขัน แอโรบิคทีม Junia ในวันนี้ที่เราเห็นแล้วคาดเดาไม่ถูกว่า เป็นการมาสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน หรือสร้างชื่อเสีย กันแน่ มันหมิ่นเหม่เหลือเกิน กับการให้เด็กมาแสดงออกในนามของโรงเรียน แล้วไม่มีคำสั่งเป็นทางการ เดชะบุญที่เด็กตั้งใจฝึกซ้อมมาดี มีความมั่นใจ รวมทั้งมีครูมานั่งเป็นกำลังใจอยู่ ที่หวั่นๆว่าจะหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ กลายเป็นความสุดโต่งที่เป็นธรรมชาติและนำเสนอจากชีวิตจริงของเด็ก เสียงอุทานโอ้โฮ... ฮือ...เสียงปรบมือเมื่อแสดงจบ นั่นถือเป็นการประเมินผลได้ว่างานนี้ ผ.อ.โรงเรียนไม่ติดลบค่ะ confirm !
ความเห็น (14)
ยินดีด้วยค่ะ
..เด็กๆของเรามีดีเยอะ บางอย่างเก่งกว่าครูอีกแน่ะ
...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณปิ่นธิดา
ศิษย์น่าจะเก่งกว่าครูนะคะ
ในยุคอินเตอร์เน็ต ต้องเรียนรู้จากเด็กๆค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
- เยี่ยมมากๆๆ
- ดีใจด้วยที่ลงภาพได้แล้ว
- เข้าระบบ
- ไปที่แก้ไขบันทึก
- กดแทรกภาพข้างล่างนะครับ
- ภาพใหญ่มาก
- ต้องย่อภาพก่อนนะครับ
ย่อรูปภาพ
http://gotoknow.org/blog/katti/255954
ตกแต่งบล็อก
http://gotoknow.org/blog/katti/199894
ย่อรูปแต่งรูปพี่ดาวคนสวยใจดี
สวัสดีคะครูดารา ใช้ภาษาอังกฤษตั้งชื่อ อ่านตอนแรก กูดารา นึกว่าเบ่งคะ(ล้อเล่นคะ) ขอบคุณที่เข้าไปทักทายพี่สุนะคะ บล็อกจินตนาการคะ และขอแสดงความยินดี ของการแสดงความสามารถและแสดงออกของนักเรียน ซึ่งการแสดงนี้ ถ้าเราไม่นำมาโชว์เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเด็กนักเรียนเราเจ๋ง เก่งที่สุด มีความสามารถ และการขึ้นเวทีแต่ละครั้งเด็กจะได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้นอีกคะ ขึ้นบ่อยๆๆ เด็กจะกล้าแสดงออกมากขึ้นคะ แล้วเราก็จะได้รู้ว่าเด็กของเรามีพรแสวง พรสวรรค์ติดตัวไปในอนาคต เด็กบางคนก็ค้นพบตนเอง รู้จักตนเองมากขึ้นคะ เป็นความสามารถพิเศษของเขาคะ และคุณครูจะมีความภาคภูมิใจ ที่อยู่เบื้องหลังเขา แล้วกระหยิ่มใจ(ได้หน้าด้วยหรือเปล่าน้า ..ล้อเล่นคะ) 
เห็นแมวมองไหมคะ เด็กบางคนอาจมีแมวมองแล้วนะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ดร.ขจิต
โอ้โฮ! กว่าเอารูปขึ้นได้ต้องใช้ความพยายามอย่างสุดยอดเลยนะคะ
แล้วอาจารย์ยังจะให้งานต่ออีกเหรอคะ ลองแล้วนะแต่ภาพยังมีขนาดใหญ่อยู่ค่ะ
เดี๋ยวจะฝึกต่อนะคะ วันนี้คงไม่ไหว ง่วงแล้วค่ะ
ขอบคุณมากที่ติดตามให้การบ้านอย่างต่อเนื่อง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ชื่อ krudala (ครูดาหลา) มีความเป็นมาอย่างนี้ค่ะ ...แหม เริ่มเรื่องเหมือนเล่านิทานปรัมปรา ..อิ..อิ..
ตอนเข้ามาสมัครเป็นสมาชิก G2K บอกว่าให้ใช้นามแฝง เราก็ใช้ชื่อดอกไม้ไป 2 ชื่อ แต่สมัครไม่ได้ ก็ลองชื่อ DALA บอกว่า
ตัวอักษรไม่ครบ เลยเขียนคำว่า KRU ลงข้างหน้าเป็น KRUDALA ก็ได้เป็นสมาชิก G2K ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา...
ขอบคุณพี่สุ ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการแสดงของเด็กๆค่ะ
การให้เด็กได้ขึ้นแดงบนเวที เป็นการส่งเสริมความสามารถในตัวเด็ก
" เด็กบางคนก็ค้นพบตนเอง รู้จักตนเองมากขึ้น " ประโยคนี้โดนใจมากค่ะ นักแนะแนวชั้นยอดเชียวล่ะ
งานนี้ครูได้ความภาคภูมิใจค่ะ
เด็กๆทุกคนมีแมวมองแล้วค่ะ น่ารักมากพรุ่งนี้จะเอาไปให้เด็กๆดูนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ
สวัสดีค่ะ
มาชวนไปเยี่ยมบันทึกที่พี่น้องGTKได้เจอกันค่ะที่นี่นะคะ...http://gotoknow.org/blog/0815444794/373325
มาตายี
สวัสดีค่ะ คุณมาตายี
ได้เห็นภาพพี่น้องGTK ได้เจอกันแล้วมีความสุขเหลือเกิน
มาอบรมสัมมนาที่เชียงใหม่นี่เอง ได้ทั้งความรู้ และความอิ่มใจนะคะ
ถ้าได้รู้จักกันก่อนหน้านี้ KRUDALA ก็ไม่พลาดงานนี้เหมือนกัน
ขอบคุณค่ะ ที่ให้เป็นสุดยอดบันทึก
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณที่ไปเยี่ยมทักทายกันนะคะ
อ่านบันทึกนี้ตื่นเต้นมากเลยคะ
ตื่นเต้นกับการแสดงความสามารถอย่างเต็มที่ของเด็กๆแล้วได้ผลเกินคาด โดยเฉพาะตอน
Nobody Nobody Bongchu...
Nobody Nobody Bongchu...
ทุกคนคงเงียบกันหมด
ยินดีกันโรงเรียนวัดขี้เหล็กด้วยค่ะ
สุขภาพดีมีความสุขทุกๆวันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณบุญนาค
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านบันทึกที่ตื่นเต้นของเด็กๆจากโรงเรียนวัดขี้เหล็ก
แต่สำหรับครู เรียกว่าตื่นตา ตื่นใจ ดีกว่าค่ะ เพราะไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเด็กๆที่แสนซนเมื่ออยู่ในโรงเรียนจะแสดงออกได้ดี
และร้องเพลงร่วมสมัยอย่างเข้าถึงอารมณ์ เรียกว่าครูตามเด็กไม่ค่อยทันค่ะ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ
ขอให้คุณบุญนาคจงมีความสุข และมีสุขภาพดีเช่นกันค่ะ
- มาเชียร์คุณครู
- ไม่มีใครแก่เกินแกง เอ้ยเกินเรียนครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ดร.ขจิต
พยายามจะย่อภาพ แต่กลับได้ภาพขึ้นในบันทึกอีก จะลบก็ไม่ได้ ทำไงดีคะอาจารย์
คงจะแก่เกินแกงซะแล้ว...
เอ้า...สู้...สู้ อาจารย์อุตส่าห์มาเชียร์ให้กำลังใจ
ค่ะ จะสู้ ...จะพยายามต่อไป ขอเวลาหน่อยนะคะ แล้วจะเก่งให้ดู !!!
ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ดร.ขจิต ที่แสนดี...ว้าว !
สวัสดีค่ะ ตามลิงค์มาชมภาพที่ประกอบค่ะ
ภาพที่อาจารย์เอาเข้ามาในบันทึกแล้ว อาจารย์ลองเข้าไปแก้ไขภาพ และคลิกที่มุมภาพ พร้อมกด แป้น shift เพื่อย่อภาพให้ได้ตามสัดส่วนดูนะคะ ย่อจนกว่าเราจะพึงพอใจได้ค่ะ
แต่ถ้าเราย่อภาพจากต้นฉบับก่อนอัพโหลเข้ามาในอัลบั้ม ภาพเราจะมีไฟล์ขนาดเล็กเหมาะสำหรับเผยแพร่ในอินเทอร์เน็ตค่ะ ลองทำตามบันทึกดูนะคะ
ย่อรูปภาพ
http://gotoknow.org/blog/katti/255954
เป็นกำลังใจให้ในการเขียนบันทึกค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ขอบคุณมากค่ะที่ตามมาให้คำแนะนำ
จะลองทำตามขั้นตอนที่คุณดาวลูกไก่บอกนะคะ
ขอให้สำเร็จทีเถอะ...เพี้ยง!!
ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจค่ะ