พระราชกฤษฎีกาการได้รับเงินประจำตำแหน่งของข้าราชการและผู้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารซึ่งไม่เป็นข้าราชการ พ.ศ. ๒๕๓๘
สรุปความจำเป็นในการตรากฎหมาย
พระราชกฤษฎีกา
การได้รับเงินประจำตำแหน่งของข้าราชการและผู้ดำรงตำแหน่งผู้บริหาร
ซึ่งไม่เป็นข้าราชการ
พ.ศ. ๒๕๓๘
พระราชกฤษฎีกาการได้รับเงินประจำตำแหน่งของข้าราชการและผู้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารซึ่งไม่เป็นข้าราชการ พ.ศ. ๒๕๓๘ มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดประเภท ตำแหน่งและการได้รับเงินประจำตำแหน่งของข้าราชการพลเรือน ข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัย ข้าราชการครู ผู้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารซึ่งไม่เป็นข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัยหรือข้าราชการครูในสถาบันการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ข้าราชการทหารและข้าราชการตำรวจ โดยอาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๗๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๑๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติเงินเดือนและเงินประจำตำแหน่ง พ.ศ. ๒๕๓๘
“ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา ผู้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารซึ่งไม่เป็นข้าราชการพลเรือนตำรวจประเภทใด ตำแหน่งใด จะได้รับเงินประจำตำแหน่งท้ายพระราชบัญญัตินี้ในอัตราใด ให้เป็นไปตามที่กำหนดในพระราชกฤษฎีกา” จึงตราพระราชกฤษฎีกาขึ้น มีทั้งหมด ๔๐ มาตรา
ผู้ที่ทำหน้าที่ในการตราพระราชกฤษฎีกานี้ คือ คณะกรรมการพิจารณาเงินเดือนแห่งชาติ จะพิจารณาเป็นคราๆไป โดยพิจารณาให้เกิดความเหมาะสม เป็นธรรม ได้มาตรฐานและไม่เหลื่อมล้ำกันในเรื่องของเงินประจำตำแหน่ง อาศัยกับสภาพปัจจุบันในเรื่องของการ ครองชีพในประเทศที่มีอัตราสูงขึ้นจึงต้องปรับ และแก้ไข พระราชกฤษฎีกา ตามความเหมาะสม
ความเห็น (1)
http://gotoknow.org/file/ninora007/saranya.pdf
ลิงค์โหลดเอกสารเพิ่มเติมค่ะ