เราเข้ามาสู่สังคม ...gotoknow ได้อย่างไร?
อะไรเป็นจุดเริ่มต้นที่ได้สร้างแรงบันดาลใจในการเขียนบล็อก
21 พ.ย. 2549 สมัครสมาชิกครั้งแรก เพราะอาจารย์ JJ สอนให้กลุ่ม KM
ตอนนั้นอยากเขียนบล็อก เพราะ
- จะได้นำสิ่งที่ตัวเองทำงานมาเล่าให้คนอื่นได้ช่วยเสนอแนะ
- ชอบเขียนบันทึกในไดอารี่มาตั้งแต่เป็นนักศึกษาแล้ว พอมี g2k เราก็คิดว่าน่าจะดี
- เขียนแรกๆ เขียนไม่ค่อยจะรื่นไหล เพราะไม่กล้าพอที่จะเขียนให้คนอื่นๆอ่าน แต่ได้กำลังใจจากหลายๆคน ทั้ง ศ นพ สมบูรณ์ เทียนทอง ทั้งเพื่อนใน g2k อ ขจิต อ บีแมน
- จากการได้ไปพบหน้าเพื่อนๆในที่ต่างๆ คนรู้จักและมาทักทาย ซึ่งเราไม่คิดว่าการเขียนบันทึกที่นี่จะทำให้คนรู้จักได้ทั่วประเทศ
ได้พบปัญหาและอุปสรรคอะไรบ้าง ในช่วงเริ่มต้นการเขียน
- พิมพ์ช้า ใช้วิธีจิ้มดีด และใช้เครื่องมือต่างๆไม่เป็น
- คิดว่าเราเขียนไปจะมีคนมาอ่านไหมน๊า
- คนเข้ามาอ่านแล้วจะมีใครมาเขียน ลปรร กับเราไหม ไม่กล้าไปแสดงความคิดเห็น
- บางทีเราจะมองโลกแง่ลบ
จากปัญหาและอุปสรรคในข้อ 2 มีแนวทางในการแก้ไขอย่างไรบ้าง
- พิมพ์ใน G2K แล้ว copy ไว้ก่อนจะบันทึก
- อ ขจิตและ อ บีแมนและ ถามน้องที่ดูแลระบบ คอยดูแลช่วยเหลือ
- ให้กำลังใจตัวเองว่า ไม่มีใครอ่านก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการบันทึกช่วยจำของเรา
- เราก็ไปอ่านเรื่องดีดีจากคนอื่นแล้วก็ไป บันทึก ลปรร กับเขาก่อน
จากการเริ่มต้นมาถึงปัจจุบัน เมื่อได้เขียนบล็อกแล้วได้รับประโยชน์และมองเห็นคุณค่าอะไรในการเขียนบล็อก บ้าง
- ชำนาญในการจิ้มดีด
- ได้สรุบงาน
- ได้รู้จักคนดีดี
- คนอื่นได้รู้จักเรา
- ได้ทำประโยชน์ให้กับวิชาชีพพยาบาล
- ได้ติดต่อกับญาติที่อยู่ต่างแดน
- ได้ให้ความรู้เกี่ยวกับมะเร็งกับประชาชน
- ได้ฝึกเขียนจนมีความมั่นใจที่จะเขียน
- ปรับทัศนคติเป็นบวกได้
- ได้ทำเรื่องดีดี เช่น จิตอาสา
- ฯลฯ
ตอนนี้เราเขียนมาได้ 4 ปี แล้วค่ะ
สิ่งต่างๆที่เขียนไป คือ คำตอบว่า
เราเข้ามาสู่สังคม ...gotoknow ได้อย่างไร?
อุบล จ๋วงพานิช
230653
ความเห็น (24)
แรงบันดาลใจที่เข้ามาเขียนคือ
พบอาจารย์บีแมนโดยบังเอิญที่เขาค้อ แล้วรู้สึกคุ้นๆ
http://gotoknow.org/ask/uboljuangpanich/3337
ต่อมาเราก็ฝึกเขียนและถือว่าเป็นอาจารย์คนที่ 2 ต่อจาก อ JJ
นอกจากนี้ อ ขจิต ก็เข้ามาแนะนำเรื่องการนำภาพมาใส่ไว้หน้าประวัติ
http://gotoknow.org/ask/uboljuangpanich/2917
แต่ก็ยังทำไม่ค่อยได้
ฝึกไปเรื่อยๆ และถามไปเรื่อยๆ จนทำได้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
ชื่นชมพี่แก้วนะค่ะ ชอบอ่านบันทึกพี่แก้วเริ่มจากเรียนรู้ชีวิตก่อน เขียนได้น่าอ่านมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
แรก ๆ เมื่อพี่คิมเป็นหน้าใหม่ฝึกหัด ก็เข้ามาผูกสัมพันธ์กับสาวขอนแก่น คุณแก้วเป็นคนหนึ่งทีทักทายพี่คิมในบันทึกที่ ๒ พี่คิมดีใจมากค่ะ แต่ต่อ ๆ จนกระทั่งวันหนึ่งได้ฝากกอด ฝากใจ ฝากรอยยิ้มซึ่งกันและกัน จนทุกวันนี้ค่ะ
พี่แก้ว คะ
แอบไปแซวในบันทึกพี่ไก่เมื่อกี้เองว่า รออ่านบันทึกของ 3 สาวแกงค์สาวขอนแก่น พอออกมาหน้าแรกปุ๊บ เจอบันทึกพี่แก้วเลยต้องมารีบอ่านทันที
รู้สึกว่าเพราะ GotoKnow หลายๆ ท่านเลยใช้คอมพิวเตอร์คล่องขึ้นเยอะ
ดีใจนะคะ ที่ได้เจอพี่แก้วที่นี่ แรงบันดาลใจของเราแต่ละคน ทำให้เราได้มาเจอกันที่นี่ จริงไหมคะ พี่ :)
น้องอุ้ม
พี่เขียนบันทึกเกี่ยวกับวิชาชีพ
ต่อมาอยากเล่าเรื่องชีวิต สบายๆ ก็เปิดบันทึกเพิ่ม
เรื่องผ้าไทย ผ้านานชาติก็ตามมา
ฯลฯ
ตอนนี้เรื่องราวชีวิต มากกว่าเรื่องเล่าของวิชาชีพไปซะแล้ว
พี่คิมคะ ยังจำที่พี่คิมไปแนะนำตัว แล้วก็ตาม link ไปอ่าน
อ่านแล้วก็ติดใจมาถึงทุกวันนี้ค่ะ
น้องมะปรางค๋
ตอนแรกพี่ไม่รู้ว่ามะปรางค์เป็นผู้ดูแลระบบ
แต่ได้ไปแนะนำเรื่องมะปรางค์ ตอนหาหมอ..
จนเดี๋ยวนี้ รู้สึกเรามีพี่น้องมากมาย
แล้วติด g2k ต้องเปิดทุกวัน จนกลัวเสียงาน
แต่ยิ่งเขียน ยิ่งได้งาน
พี่แก้วคะ
อย่างนี้ต้องเรียกว่ายิ่งแบ่งปัน ยิ่งทำให้ได้เพื่อนมากยิ่งขึ้นค่ะ :)
แวะมาหาในฐานะแฟนเก่าที่ยังคิดถึงกันอยู่เสมอ
เพียงแต่เวลาเรามีน้อยลงเท่านั้นเองค่ะ
แม้ไม่รู้จักคุณแก้ว โดยตรง แต่สัมผัสได้เสมอถึงมิตรภาพที่คงอยู่
พี่อร brightlily ที่ยังวุ่นวายกับ lily property and pools ไม่รุ้จบ
สวัสดีคะพี่แก้ว ได้พี่แก้วช่วยเป็นแรงเสริมและให้ได้เข้าสู่สังคม gotoknow คะ ขอบคุณมากคะ ที่ส่งเสริมและช่วยให้เรียนรู้และเขียนบันทึกได้ จนมาถึงวันนี้
ดีใจครับ สำหรับพี่น้อง KM ถือว่าได้มาเป็นเพื่อนร่วมทางเดียวกันครับ
อ่านบันทึกพี่แก้วบ่อย ๆ ค่ะ
มีบันทึกหนึ่งที่พี่แก้วนำรูปบ้านที่ขอนแก่นมาโชว์ หมู่บ้านหรรษาฯ ใช่มั้ยนะคะ?
แล้ววันหนึ่งน้องจึงถามคน ๆ หนึ่งว่า "รู้จักพี่แก้วไหม"
คนนั้นเขาตอบว่า
"รู้จักสิ พี่แก้วเป็นคนเก่ง"
และ
"บ้านอยู่ใกล้ ๆ กัน"
พี่แก้วนึกออกมั้ยคะ ว่า "เขา" คือใคร
- สวัสดีครับพี่แก้ว ขอร่วมเป็นนักเขียนบล๊อกหน้าใหม่ด้วยคนนะครับ
- บางครั้งในช่วงชีวิตหนึ่ง เราก็มีหลายเรื่องที่อยากแบ่งปัน รวมทั้งแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหลาย ๆ ท่าน ในหลากหลายมุมมอง เหมือนเป็นการเติมกำลังใจและเชื้อไฟให้ชีวิต ขอบคุณเวป Gotoknow ที่มีพื้นที่ให้เขียนเรื่องราวต่าง ๆ ซึ่งต่อไปก็อาจกลายเป็นบันทึกที่กลายเป็นความทรงจำดีๆ ของผู้เขียน เมื่อเวลาผ่านไป ต้องขอบคุณพี่แก้วและพี่ถาวรที่แนะนำทำให้ได้มาร่วมแบ่งปันครับ
มาเยี่ยมชมการเริ่มต้นเป็นสมาชิกใหม่ของที่นี่ค่ะ.. อบอุ่นดีนะคะ.
นับเป็นแฟนคลับและจำกันได้เสมอค่ะ
สบายดีนะคะ
ไก่ เป็นน้องที่เคยทำงานตึกเดียวกัน ต่อมาต่างแยกย้ายกันไป
แต่มีความรู้สึกที่ดีต่อกันเสมอ เพราะไก่จะเป็นคนที่เอาใจใส่ทุกคน
แม้กระทั่งมาอยู่บ้านโกทูโน เรายังไม่ค่อยรู้ว่าน้องเราคนไหนมาอยู่ด้วยกัน
ไก่จะคอยดูแล แม้กระทั่งเอาข้าวเหนียว หมูปิ้งให้ตอนจะไป จิตอาสาโกทูโนที่ปาย
แต่ไม่ได้กินเพราะนัดกันผิดที่
ตอนนี้ถือว่า ไก่ เป็นน้องที่สนิทที่สุด
รู้จักอาจารย์เพราะ ไก่ ประกายเล่าให้ฟังค่ะ
และชอบอ่านเรื่องดีดี ที่เป็นเชิงบริหาร เพราะบางครั้งเราจะมีปัญหาและอ่านแล้วนำไปใช้งานได้ค่ะ
สาวอีสานรอรัก สามสาวขอนแก่น ผูกมิตรมานาน
จนได้พบกันที่หาด ใหญ่ ประทับใจมิรู้ลืม จากนั้นมาได้มิตรภาพจากขอนแก่นเพิ่มขึ้นหลานท่าน
ขอบคุณมิตรภาพที่นำสิ่งดีๆสู่ชีวิต
อาจารย์หมอเล็ก
รู้จักผ่านการคุยกับเอก จตุพร
และชอบเรื่องแม่สอนลูกค่ะ การสอนลูกเป็นเรื่องดีมาก เพราะเราจะเห็นผลตอนลูกโต
ลูกจะดี หรือไม่ดี อยู่ที่เราที่เป็นพ่อแม่
ตอนนี้ใครนะอยู่ใกล้บ้านพี่ นึกไม่ออก
น้องชำนาญ
เขียนเรื่องราวดีดี ไว้นะคะ เป็นเวทีฝึกฝน
พี่ก็จะติดตามอ่านเรื่องดีดีของน้องเสมอค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ถือว่าเข้ามาอยู่บ้านเดียวกัน
ทักทายกันบ้างนะคะ
เราพบกันในบ้านนี้ตอนเช้ามืดทุกวัน
ประทับใจ การเขียนของท่านวอและอ่านแล้วสบายใจดี
ดีใจที่เคยพบกัน face to face ที่ หาดใหญ่
เกือบได้พบกันอีกหลายครั้ง
- มาอ่านของพี่แก้วแล้ว ต้องบอกว่า ประสบการณ์ใกล้เคียงกันมาก
- น่าสนใจนะครับ มีปัจจัยอะไรที่ทำให้ใกล้กัน เช่น อายุ วงการที่ทำงาน
สวัสดีครับคุณหมอ
- เวลาทำงานดึกๆ เข้ามาเยี่ยมกัลยาณมิตร G2K ได้กำลังมากมาย
- ยิ่งแบ่งปันยิ่งได้มาเพิ่มในทุกๆอย่าง เช่น มิตรภาพ สาระความรู้สาขาต่างๆ ฯลฯ
- โชคดีมีสุขนะครับ