เมื่อพ่อผมเอ่ยจะเขียน blog ด้วย
จากที่เคยได้กล่าวถึงเรื่องราวของบล็อกกับพ่อมาแล้วที่บันทึกเรื่อง ประวัตินางเลือดขาวและตำนานเมืองพัทลุง ตอนที่ 1 วันนี้ตั้งแต่เช้าพ่อโทรศัพท์มาบอกว่าให้เข้ามาเอาบันทึกที่พ่อเขียนไว้ ไปลง "กล่อง" ให้ด้วย (พ่อเข้าใจว่า BOX นั้นเอง) อย่าขำท่านนะ พ่อพอรู้ภาษาอังกฤษบ้าง วันนั้นผมคงพูดไม่ชัด หรือไม่ก็ผมไม่พูดให้พ่อเข้าใจ (ด้วยคิดว่าคนอื่นจะเข้าใจแล้ว นี่เป็นวิธีคิดที่แย่เอามาก ๆนะผมว่าตัวเอง)
ผมรู้สึกยังไงเหรอครับ มันบอกไม่ถูก ภาคภูมิใจ ที่พ่อยังรักการอ่าน เรียน เล่าให้ฟัง และการบันทึก วันหนึ่งถ้าพ่อพิมพ์ลงใน Blog ได้เองน่าจะดีนะ (ทุกวันนี้พ่อใช้เครื่องพิมพ์ดีดเครื่องเล็ก พิมพ์อยู่) ซึ่งน่าจะดีนะ ตอนนี้ผมต้องเลือก (เน้นว่าผมเลือก) พิมพ์ (Print) บันทึกใน Blog ฝากไปให้พ่ออ่านอยู่ (ไปเองก็ไม่ค่อยได้ไปอีก) ถ้าพ่อใช้จดหมายอิเลคทรอนิก (e-mail) ได้เอง หรือ พ่ออ่านบันทึกใน Blog ได้เองก็น่าจะดีไม่น้อยนะ
บันทึกนี้บอกว่าบันทึกขึ้นด้วยความสุขที่ผมได้รับในเช้านี้จริง
ๆ 9 กันยายน 2548
