การยอมรับ.และความเข้าใจ
อาการเบื่อๆอยากๆ ในการทำงานของแม่ต้อยพุ่งปิ้ดๆๆ อย่างปัจจุบันทันด่วน แทบไม่รู้เนื้อรู้ตัวเอาเสียเลย อาการแบบนี้ท่าทางคงไม่ค่อยดีแน่ ที่จริงสาเหตุไม่มีอะไรมากหรอกคะ เพียงแค่ถูก” ยั่วยุ” จากการตั้งคำถามบางประเด็นเท่านั้นเอง..
บางครั้งคนที่ถามอาจจะไม่เข้าใจจริงๆ ก็อาจจะเป็นได้ ถามเพราะใสซื่อ เพราะไม่รู้ หรือรู้แต่ไม่พยายามเข้าใจ แต่ที่ร้ายคือพูดเพียงเพราะไม่เชื่อใจ..
อันสุดท้ายนี่แหละ ที่สามารถ ตัดทอน กำลังใจของคนได้อย่างไม่น่าเชื่อ.. ฮ่าๆๆ
เชื่อไหมว่าจู่ๆๆ ความสุขที่เคยมีก็หายไป ซะงั้น แทบไม่น่าเชื่อ
แต่ก็เพียงไม่ทันข้ามชั่วคืน เท่านั้นแหละ อารมณ์เศร้าหมองที่ดำรงอยู่ ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง..
น้องพอลล่า นั่นเองที่โทรเข้ามาที่มือถือของแม่ต้อย เช้าวันนี้
“ สวัสดีคะ อยู่ที่ไหนคะ? มีแขกมารอพบคะ...
“ กำลังจะเข้า ไปในที่ทำงานคะ รอสักครู่นะคะ..” แม่ต้อยรีบบอก จิตใจยังคงอ่อนเปลี้ย อยากหาที่นอนพัก..ชักไม่อยากทำงาน ( อันนี้เริ่มมั่ว อิอิ)
โอ้เอ้ ตั้งนานกว่าจะเข้าไปที่ทำงาน...
พบว่า มีน้องเอก จตุพร และน้องเกียรติศักดิ์ คนดังแห่ง Gotoknow น้องพออล่า น้อง พรรณ น้องศิ ทีมงาน นั่งรอแม่ต้อยด้วยความอดทน..
เราทั้งหมดนั่งคุยกันถึงสารทุกข์สุกดิบ อย่างออกรสชาติ บางครั้งการสื่อสารทางโลกออนไลน์ ก็ทำให้เรารับรู้ ความทุกข์ ความสุข ของกันและกันได้ดี แม้ว่าจะไม่ได้เจอหน้าตากันก็ตาม
" น้องเอก หายเครียดหรือยัง? แม่ต้อยเริ่มแหย่ เรื่องการเมืองแบบชิลๆๆ
“ น้องเกียรติ คุณพ่อหายหรือยังคะ” หันไปทางน้องเกียรติบ้าง..
น้องเกียรติ ได้เล่าในบล้อกถึงเรื่องราวของคุณพ่อที่ไปรับการรักษา ที่โรงพยาบาล และ ได้สัมผัสกับ คำถามที่” ยั่วยุ” จนทำให้เกิดอาการ ร้าวรานใจ หมดสิ้นแล้ว ซึ่งความรู้สึกที่ดีดี ที่เคยมีแต่ก่อนเก่า กับประสบการณ์ที่ผ่านมา แต่วันนี้ แม่ต้อยเห็นเพียงน้องเกียรติที่นั่งยิ้มละไม เท่านั้นเอง ไม่มีความขุ่นข้องหมองใจใดใดตกค้างสักนิดเดียว
ที่จริงวันนี้ เรานัดคุยกันในรายละเอียด ของงานในโครงการ SHA รุ่นที่๒ ที่แม่ต้อยตั้งใจที่จะ ขุดค้น และถอดบทเรียนของการเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาล เพื่อนำสิ่งเหล่านี้มาขยายผล ซึ่ง อาจจะเป็นประเด็นในการต่อยอด การพัฒนาด้านจิตใจ ให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ซึ่งมีข้อจำกัดในการอธิบายความ
ด้วยความศรัทธา และเชื่อมั่นระหว่างกัน น้องเอก จตุพร และน้อง เกียรติศักดิ์ จึงได้ อาสาเป็นนักวิชาการในโครงการนี้ เพื่อ รวบรวมประเด็น ที่มีคุณค่า นำมาสกัด และเจียรนัยให้งดงามแวววาวมากยิ่งขึ้นนั่นเอง แม่ต้อยและทีมงานจึงโชคดีมากๆ ที่มีน้องที่เก่งๆมาช่วยอีกสองแรง
น้องทั้งสองคน ได้ทำให้ความรู้สึกที่ฟุบแห้งเหี่ยวของแม่ต้อยกลับคืนมาได้ในเวลาอันรวดเร็ว( เก่งจริงๆๆ )
ตอนนี้ แม่ต้อยจึงมีความเชื่ออย่างหนึ่งว่า สิ่งที่ยิ่งใหญ่ ในเส้นทางชีวิต และการทำงาน ตลอดจนอาจจะกลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนอยากจะฝ่าฟันต่อไป หรือหยุดสู้เอาดื้อๆ แบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ยนั้น คือ “ การยอมรับ และเข้าใจ” นั่นเอง
แม่ต้อยขอขอบคุณจริงๆคะ สำหรับบทเรียนนี้
สวัสดีคะ
ความเห็น (10)
สวัสดีคะแม่ต้อย
มารับกำลังใจจากแม่ต้อยเช่นกันคะ กำลังเบื่อ ๆงานเหมือนกัน
แม่ต้อยม่พลังมีความสุขพร้อมสู้งานแล้ว ไชโย
สวัสดีค่ะแม่ต้อย มาให้กำลังใจค่ะ
มาให้กำลังใจแม่ต้อย ด้วยคนนะคะ ความจริงพอลล่าก็ให้กำลังใจแม่ต้อยอยู่เสมอค่ะ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ค่ะ
WILL สำคัญมากๆครับแม่ต้อย
และ "สังฆะ คือ ทั้งหมดแห่งพรหมจรรย์" ก็สำคัญอีกเช่นกัน ผมเชื่อเสมอว่าจิตคนเรานั้นมีเป้าหมายอยู่ที่การปรับระดับ
เมื่อมีปรับระดับ ก็จะมีบททดสอบ ข้อสอบอนุบาลหนึ่งขึ้นชั้นสองก็ง่ายหน่อย ประถมหกขึ้นม.หนึ่งก็ยากขึ้น ความยากขึ้น ท้าทายขึ้นอาจจะทำให้ท้อแท้ แต่ทุกครั้งที่ผ่านมาได้ ล้วนทำให้เราเข้าใจในศักยภาพของตัวเราที่แฝงเร้นอยู่ได้ดีขึ้นเสมอ
เราต่างก็รอคอยวันสอบเลื่อนชั้นใน class ดุษฎีบัณฑิตสักวันหนึ่ง ยากน่ะยากแน่ ใช้กำลังน่ะใช้แน่ แต่ถ้ามองว่านั่นคือสิ่งที่เราเกิดมาเพื่อ ก็น่าตื่นเต้น ดีใจ และ look forward to นะครับ
บุญรักษาครับ
เมื่อ พฤ. 27 พฤษภาคม 2553 @ 23:00
ในครั้งหนึ่งที่ได้ร่วมวงสนทนากับอาจารย์ ส.ศิวลักษณ์ ท่านพูดถึง "พรหมวิหาร 4" มีประเด็นเรื่อง เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา คืออะไร หมายความว่าอะไรกันแน่
มุทิตา ที่เราแปลกันว่า "ยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี" นั้น ท่านอาจารย์บอกว่า เราจะต้องทำได้ถึงขนาด "รักและเข้าใจคนที่คิดว่าเหนือกว่าเรา และดูถูกเราได้" ซึ่งเป็นกระบวนการที่ดูแลควบคุมอารมณ์ได้ถึงที่สุดทีเดียว
ดังนั้นที่แม่ต้อยถูก "ทดสอบ" โดยคนที่ไม่เชื่อใจแม่ต้อยนั้น ก็เป็นบททดสอบ advanced ของ "มุทิตา" อย่างหนึี่งได้เหมือนกัน เพราะคนเราจะเชื่อใจ/ไม่เชื่อใจใคร บางทีไม่ได้ขึ้่นกับคนที่จะถูกเชื่อใจเสียเท่าไหร่นัก แต่ขึ้นกับคนที่จะเชื่อเสียมาก
มีคนมาทดสอบเราบางทีก็เป็นข่าวดีครับ ดีกว่าไม่มีใครสนใจจะมาทดสอบเราเลย ฮึ ฮึ
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยค่ะ
......................................
มั่นใจว่าคนที่รัก ยอมรับและเข้าใจ แม่ต้อย มีมากมายกว่าค่ะ
เยอะกว่ากันเยอะ
จะติดตาม SHA โครงการ 2 นะคะ ขอบคุณแม่ต้อยที่หยิบยื่นโอกาสดีๆให้พะโต๊ะเสมอ
ขอบคุณมากค่ะ
........................................