ลูกน้องไม่อยากได้ เจ้านายไม่อยากเห็น
ลูกน้องไม่อยากได้
เจ้านายไม่อยากเห็น
ผู้เขียนไม่นิยมที่จะเรียกเพื่อนร่วมงานว่านายกับลูกน้อง เพราะดูเหมือนเป็นการแยกฝ่ายแยกขั้ว อยากอยู่แบบพี่น้องที่ประคับประคองเกื้อกูล ร่วมมือกันทำงานร่วมกันอย่างเคียงบ่าเคียงไหล่ การทำงานประสานกันอย่างเข้าใจในบทบาทหน้าที่ คงจะทำให้การทำงานลื่นไหลไปตามเป้าหมาย ที่จั่วหัวเรื่องมีคำว่าลูกน้องกับนายก็เพราะอยากให้เรื่องเกิดความคล้องจอง การหยิบยกเรื่องดังกล่าวมาเขียนคงเป็นเพราะผู้เขียนได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ซื้อมาจากตลาดคลองถม เขานำมาขายเลหลังราคาถูกมากๆ เขียนโดยท่านประสาน มฤคพิทักษ์ ชื่อหนังสือชีวิตลิขิตได้ พิมพ์เมื่อ พ.ศ.๒๕๓๑ ท่านได้กล่าวถึงพฤติกรรมที่ควรพัฒนาของผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งฝ่ายต่างก็ไม่ชอบพฤติกรรมดังกล่าว มาลองร่วมกันวิเคราะห์ดูนะครับ เพื่อจะได้นำไปปรับเปลี่ยนตนเองให้ถูกใจกันและกันครับ
พฤติกรรมของผู้บริหารที่สร้างปัญหาให้ผู้ร่วมงานไม่อยากร่วมงานด้วย
ประสาน มฤคพิทักษ์ (๒๕๓๒ : ๙๓ – ๙๔) ได้กล่าวถึง แปดพฤติกรรม ที่จะนำพาให้องค์กรรอดยาก คือ กำแพงขวางกั้น ผลักดันจนมุม มะงุมมะงาหรา ตามแต่ชะตากรรม มุ่งต่ำเกินไป ตั้งใจไว้เกิน เมินมองบทบาท ขาดแคลนเครื่องมือ
๑. กำแพงขวางกั้น คือ พฤติกรรมของนายที่เก็บตัว ทำตัวให้ยากที่ลูกน้องจะพบได้ ทั้งที่อยู่ใกล้แค่ฝาห้องกั้น แต่ดูเหมือนไกลกันสุดกู่
๒. ผลักดันจนมุม ลูกน้องพลาดไม่ได้ ผิดบกพร่องนิดหน่อยก็ก็ตำหนิรุนแรง สร้างแรงกดดันจนลูกน้องอึดอัด
๓. มะงุมมะงาหรา จะให้ลูกน้องทำอะไร ก็ไม่บอกให้ชัด ไม่ตั้งมาตรฐาน ให้ลูกลูกน้องนั่งเทียนคิดเอง
๔. ตามแต่ชะตากรรม คือมอบงานแล้วไม่ติดตาม จะได้ผลก็ช่าง ไม่ได้ผลก็ไม่ไยดี ติดขัดก็ไม่สนใจช่วยเหลือ
๕. มุ่งต่ำเกินไป ลูกน้องมีความสามารถสูง แต่ให้ทำงานพื้นๆ ธรรมดา ๆ ที่อาศัยคนระดับล่างกว่านี้ไปทำได้
๖. ตั้งใจไว้เกิน คือ ตั้งมาตรฐานสูงเกินไปนั่นเอง ให้แบกหนักเกินกำลัง ที่มนุษย์ธรรมดาจะไปทำได้
๗. เมินมองบทบาท คือ นายที่มองไม่เห็นค่าของลูกน้อง ไม่เคนถามไถ่ ยกย่องชมเชย ไม่เคยออกจากห้องมาดูแลความเหน็ดเหนื่อยของลูกน้อง
๘. ขาดแคลนเครื่องมือ คือนายขี้เหนียว ไม่จัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกในการทำงานให้ลูกน้อง
ผู้ปฏิบัติงานที่ถ่วงความเจริญขององค์กร ที่เจ้านายไม่อยากเห็น
ประสาน มฤคพิทักษ์ (๒๕๓๒ : ๙๐ – ๙๑) ได้กล่าวถึงคน ๑๐ ประเภทที่ขัดขวางความเจริญขององค์กร คือ เรือเกลือ เบื่องาน ผลาญเวลา บ้าหอบฟาง ทิ้งกลางคัน ฉันไม่เกี่ยว เขี้ยวลากดิน ช่างนินทา พาเพื่อนเสีย เสียเจ้านาย
๑. เรือเกลือ คือ คนที่ทำงานประเภทไม่ผลักไม่เดิน ไม่ลากไม่ไป
๒. พวกเบื่องาน คือ ตื่นเช้าวันจันทร์ขึ้นมาแล้วรำพึงกับตนเองว่า เป็นเวรเป็นกรรมอะไรอีกแล้ว หยุดได้วันเดียว ต้องไปทำงานอีกแล้วหรือนี่
๓. พวกผลาญเวลา คือ ชอบโทรศัพท์ส่วนตัวนาน ในลิ้นชักมีถุงมะยมดอง และก่อนเลิกงานเป็นชั่วโมงก็ต้องแต่งหน้าทาปาก คว้ากระเป๋าเตรียมกลับบ้านแล้ว
๔. พวกบ้าหอบฟาง คือ มักหอบแฟ้มเป็นตั้งหวังจะเอาไปทำงานต่อที่บ้าน ไปถึงบ้านจริงก็ไม่ได้ทำ หอบแฟ้มเดิมนั้นเองกลับมาที่ทำงานอีก
๕. ทิ้งกลางคัน คือ พวกนี้ไม่เคยทำงานอะไรให้เสร็จสิ้นจบกระบวนการทำไปได้ครึ่งเดียว โยนงานกลับคืนมาให้เจ้านายทำต่อ
๖. พวกฉันไม่เกี่ยว คือ เป็นคนไม่สนใจใคร ทำงานของตัวเองคนเดียว ใครให้ช่วยอะไรไม่ยอมทั้งนั้น
๗. พวกเขี้ยวลากดิน คือ พวกนี้มักอยู่นาน ความเก่าทำให้กร่าง และมีชั้นเชิงในการเอาเปรียบผู้อื่น
๘. พวกช่างนินทา คือ พวกนี้เกิดมาเพื่อระรานผู้อื่นด้วยวาจา หารู้ไม่ว่า ที่จริงนั้นคือการระรานตนเอง
๙. พวกพาเพื่อนเสีย คือ คนพวกนี้นอกจากตัวเองแย่แล้ว ยังเป็นมลภาวะให้คนอื่นแย่ตามตนเองด้วย
๑๐. พวกเลียเจ้านาย ก็สอพลอนั่นเองครับ ด้วยคำพูด ด้วยวัตถุ เพื่อสร้างความพอใจเฉพาะตัว ไม่ได้อาศัยการทำงานไปทำให้เจ้านายรัก
ผู้เขียนเชื่อว่าการทำงานร่วมกัน ต่างคนต่างมาตามพรมลิขิต ต่างเลือกนายเลือกลูกน้องไม่ได้ พฤติกรรมที่เป็นลบดังกล่าวใช่ว่าจะกล่าวหากันและกัน แต่ควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยหลีกเลี่ยงกระทำดังกล่าว เชื่อว่าท่านผู้อ่านคงมีทางออกในใจแล้ว
เอกสารอ้างอิง
ประสาน มฤคพิทักษ์. ร้อยใจให้งาน.กรุงเทพฯ : เจเพลท,๒๕๓๒
ความเห็น (49)
สวัสดีค่ะ ลูกน้องคนนี้ชอบรอยยิ้มจากนายค่ะ..
เป็นแรงใจให้เราตั้งใจทำงานค่ะ
ใกล้เปิดเทอมแล้วสบายดีน่ะค่ะ ท่าน ผอ.
งานหนักรอเราอยู่ค่ะ..ท่าน..
เรื่องหลักๆของผู้บริหาร ก็เรื่อง "ความยุติธรรม" นี่แหละครับ
1. ความดีความชอบ
2. ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง
- สวัสดีค่ะ
- "อยากอยู่แบบพี่น้องที่ประคับประคองเกื้อกูล ร่วมมือกันทำงานร่วมกันอย่างเคียงบ่าเคียงไหล่ การทำงานประสานกันอย่างเข้าใจในบทบาทหน้าที่ คงจะทำให้การทำงานลื่นไหลไปตามเป้าหมาย" ในฐานะลูกน้องคนหนึ่ง ชอบมาก ๆ กับผู้บริหารแบบนี้ค่ะ
ขอบคุณคุณครูราชิต สุพร
เราต้องพูดให้เขาเข้าใจดังท่านว่านั่นแหละครับ
ขอบคุณ คุณครูบันเทิง
รอยยิ้มผู้บริหาร คือ แรงใจมอบให้ครู ต่อไปจะยิ้มบ่อยๆ ครับ
ขอบคุณ ท่าน small man
ความยุติธรรม คือ แรงบันดาลใจให้เพื่อนร่วมงานศรัทธาครับ
ขอบคุณ น้องบุษรา
น้องเราจับประเด็นเก่งมากๆ ต่อไปจะไปเน้นข้อความที่น้องแสดงความคิดเห็น
มาชื่นชมข้อคิดดีๆในการบริหารสมานใจคนค่ะ...ชื่อตำแหน่งเป็นเพียงยศชั้นทางสังคม แต่งานจะสำเร็จด้วยดี อยู่ที่การร่วมมือด้วยใจที่เป็นสุขนะคะ..
สวัสดีค่ะ..อาจารย์พรชัย
- อ่านบันทึกนี้แล้วได้รับความรู้มากเลยค่ะ
- สามารถนำมาสำรวจตนเอง..ใช้ในการทำงานของเราได้เป็นอย่างดี
- ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับเทคนิคดีดีในการทำงาน
- รักษาสุขภาพ..เดินทางปลอดภัยค่ะ
..
ขอบคุณ คุณพี่นงนาท
การบริหาร การประสานใจ จะทำให้งานสำเร็จ
ขอบคุณ คุณครูจำเนียรวดี
การปรับตัวเพื่อไม่ให้เกิดพฤติกรรมดังกล่าว สร้เงมิติใหม่ในการทำงานครับ
สวัสดีค่ะท่านผอ.
- ปัญหาคนทำงานมีอยู่ทุกองค์กร ทำให้พอใจทุกคนไม่ได้ แต่ผู้นำต้องมีหลักการบริหารที่เท่าเทียมและความใส่ใจเพื่อรับทราบปัญหา
- ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณ คุณkanchana
การเอาใจใส่ลงไปดูหน้างานคือผู้บริหารที่ไม่บริหารตามชะตากรรม
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.
ครูอ้อย แซ่เฮ รักและศรัทธา ท่านผอ.ทุกท่านเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
- เข้ามาอ่านบันทึกท่าน ผอ. คราใด
- อยากนำไปแบ่งปันเพื่อนร่วมงาน รวมทั้งผู้บริหารจริง ๆ ค่ะ
- เห็นด้วยค่ะ เราไม่สามารถ เลือกนาย นายก็ไม่สามารถเลือกลูกน้องได้
- ถ้าอยู่กันแบบไม่ใช่นาย ไม่ใช่ลูกน้อง ก็คงดีค่ะ
- โดยเฉพาะผู้บริหารรุ่นใหม่ ที่ยังวัยรุ่น (ผู้บริหารของครูอิงเองค่ะ 555+)
- ในบางครั้งก็ต้องฟังประสบการณ์ของลูกน้องรุ่นพี่ ป้า น้า อา บ้าง อิ..อิ...
- จบข่าวดีกว่าค่ะ ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีวันหยุด สุขสันต์ค่ะท่านผอ.
- อ่านไปแล้ว เข้าใจตรงกันกับลูกสาวบุษราว่ามาทั้งหมด
อยากอยู่แบบพี่น้องที่ประคับประคองเกื้อกูล ร่วมมือกันทำงานร่วมกันอย่างเคียงบ่าเคียงไหล่ การทำงานประสานกันอย่างเข้าใจในบทบาทหน้าที่ คงจะทำให้การทำงานลื่นไหลไปตามเป้าหมาย"
- ความต้องการของผู้บริหารก็ต้องการแบบนั้น แต่ยากส์......มากๆ
- แต่ผู้บริหารแต่ละคนเขาก็มีจุดยืนคนละแบบ
- อาจเป็นเพราะลูกน้องมีหลายคนหลายความคิด
- ผู้บริหารเลยยึดความคิดที่มาจากตนเป็นแกนกลาง (เหมือนหลักสูตรเลย แกนกลาง 90 % สาระท้องถิ่น 10 %)
- จะยืดหยุ่นอย่างไรก็อยู่ที่ อารมณ์ เหตุผลและสถานการณ์
- แต่ครูดาวเรือง เข้าตำราข้อนี้...
- ๔. พวกบ้าหอบฟาง คือ มักหอบแฟ้มเป็นตั้งหวังจะเอาไปทำงานต่อที่บ้าน ไปถึงบ้านจริงก็ไม่ได้ทำ หอบแฟ้มเดิมนั้นเองกลับมาที่ทำงานอีก
- .(เพิ่งรู้ว่ามันมีในตำรา นึกว่าเราเป็นผู้ค้นพบคนแรก 55555555)
- ขอบคุณค่ะ จะปรับปรุงตัวเองใหม่ ขอก็อปไว้เตือนใจตนเองทุกข้อค่ะ
- จะได้เป็นที่ต้องการของผู้บริหาร 555555
ขอบคุณ คุณครูอ้อย
ท่านทำงานกับผู้บริหารได้อย่างไม่มีปัญหาเพราะเก่ง และตั้งใจจริง
ขอบคุณ คุณครูอิงจันทร์
ผู้บริหารแต่ละท่านก็มีเทคนิคที่แตกต่าง บุคลิกภาพแต่ละท่านก็ควบคุม
ตนเองให้เหมาะสมกับบทบาท บางท่านก็วางตัวเงียบๆ ยิ้มน้อยๆ เชื่อมั่นตนเองสูง
ขอบคุณ คุณครูดาวเรือง
ท่านไม่ได้หอบฟางหรอก ท่านหอบเอกสารไปทำงานต่อ อย่างน้อยก็หาเจอในวันถัดไปครับ ขอบคุณที่นำไปแบ่งปันเพื่อนร่วมงาน ค่อยๆตะล่อมนะครับ เดี๋ยวเขาจะหาว่า
แซวเขาละย่งแน่เลย
สวัสดีค่ะ
- มาเรียนรู้ประสบการณ์ดีๆจากท่านผู้บริหาร
- ท่านให้ข้อคิดที่ดียิ่ง
- ในฐานะครูที่ไม่อยากให้มีการแบ่งแยกระหว่างบริหารกับครูอยู่แล้วค่ะ..ยิ่งพบผู้บริหารใหม่ๆที่ดื้อรั้น..พาลให้รำคาญใจ...เพราะบางครั้งผู้บริหารมือใหม่คงลืมไปว่า..ในองค์กรงานทุกอย่างจะสำเร็จได้ต้องอาศัยฟันเฟืองทุกฝ่ายร่วมกัน..จริงๆแล้วบทบาทผู้บริหารเป็นงานที่น่าท้าทาย..สิ่งที่ควรคำนึง..บางท่านน่าจะทบทวนบทบาทตนเอง...เช่นว่า...จะทำอย่างไรให้ทุกคนในองค์กรช่วยกันคิดช่วยกันทำและรู้สึกว่าทุกคนเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร....ทำแบบนี้ได้...รับรองอยู่ที่ไหนๆร้องเพลงได้เลย..เพราะคงไม่มีกำแพงขวางกั้น...ลูกน้องทำงานให้แบบเต็มร้อยเลยค่ะ
ถือเป็นความโชคดีที่มีโอกาสได้เรียนรู้กับบุคคลทุกประเภท
บางครั้งอาจเป็นข้อบกพร่องของตนเอง บางครั้งก็ผู้อื่น หยวนๆๆกันไปเนาะอ้าย
ขอบคุณสิ่งดีๆ สวัสดีวันเปิดเทอมค่ะ ขอใหฟ้มีความสุขกับงานและผู้ร่วมงาน (ไม่อยากว่าลูกน้อง เดี๋ยวโดนดุ)
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วต้องปรบมือให้ค่ะ....
ผู้เขียนเชื่อว่าการทำงานร่วมกัน ต่างคนต่างมาตามพรหมลิขิต ต่างเลือกนายเลือกลูกน้องไม่ได้ พฤติกรรมที่เป็นลบดังกล่าวใช่ว่าจะกล่าวหากันและกัน แต่ควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยหลีกเลี่ยงกระทำดังกล่าว เชื่อว่าท่านผู้อ่านคงมีทางออกในใจแล้ว
เราเลือกได้ว่าจะมีความสุขกับ "งาน" ให้มากกว่า "คน" คงจะพอช่วยได้บ้างนะคะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ขอบคุณ คุณPreeda 
การสร้างกำแพงขวางกั้น เท่ากับการกักขังตนเองครับ
เปิดใจรับฟัง ยังสร้างมิตรภาพและความเป็นเจ้าของร่วมกัน
ขอบคุณ คุณครูวิไล 
ที่จริงไม่ว่าครูหรือผู้บริหารก็จะพบกับเพื่อนร่วมงานในลักษณะดังกล่าว
แต่จะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง ทำอย่างไรเราจะได้รับความร่วมมือจากเขาเหล่านั้น
และเราไม่ถูกกลืนอุดมการณ์ไปเสียก่อน แม่นบ่คนงามเอ้ย
ขอบคุณคนไม่มีราก
บทสรุปขององค์กร ก็ คืองาน หากทุกคนมองที่งาน พฤติกรรมดังกล่าวจะไม่เกิดขึ้น
จะเป็นการสร้างสุขทั้งผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานครับ
สวัสดีค่ะ
ขอชื่นชมการทำงาน
น่ารักมากค่ะ
ทำงานระนาบเดียวกัน ให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ขอบคุณค่ะ
มาเยี่ยมท่านพี่คะ ขอบคุณที่นำเรื่องผู้บริหารกับลูกน้องมาเล่าสู่กันฟัง เป็นประโยชน์ต่อองค์กรของ พี่น้องเรา GTK จะได้วิเคราะห์ตนเอง ใครเป็นลูกพี่ ใครเป็นลูกน้อง ที่สรุปออกมาแล้ว และไปโดนใจใครเข้า จะได้แก้ไขหรือปฏิบัติตัวใหม่
-อย่างไรก็ตาม ถ้าหากจะมีบ้าง ที่ท่านพี่นำมาให้อ่านแล้วโดนบางคน แต่ถ้าหากทุกคนให้เกียรติซึ่งกันและกัน และให้อภัยกันบ้าง สังคหวัตถุธรรม จำไม่ได้ แล้วมีอะไรบ้าง ทาน ปิยวาจา อัตตา สมานัตตัดตา ถ้าไม่ถูกต้องขออภัย จำได้แต่ว่าธรรมสำหรับผู้บริหารนำไปใช้กับลูกน้องคะ และจากบทความอ่านแล้ว นำไปวิเคราะห์ตนเอง เข้าใจกัน ทุกสิ่งทุกอย่างก็คงจะอยู่ได้ด้วยกันแบบพี่แบบน้อง แบบน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าคะ ขอบคุณที่นำสิ่งดีดีมาให้กันอ่าน เสียดายที่อาชีพของสุ เป็นเจ้านายตนเอง ที่มีหลักว่า ขยันจะก่อเกิดรายได้คะ แต่ก็ได้นำบทความที่ท่านพี่บันทึกนี้ ก็ได้นำมาให้อ่าน ก็คิดตามได้คะ อยากให้องค์กรต่างๆได้นำไปติดฝาให้คนอื่นได้อ่านบ้างนะคะ หรือว่าไม่กล้าติด เพราะบางคนก็เป็นดั่งที่เขียน เหมือนจะประจานตนคะ ไปหละ อิอิ ขอบคุณสิ่งดีดี มอบให้กันคะ
ขอบคุณ คุณครูต้อยติ่ง 
ระนาบเดียวกัน เป็นคำที่หมาะสมกับการทำงานร่วมกันครับ
ขอบคุณ คุณสุ สาวพันปีที่แสนเก่ง
คงไม่กล้าเอาไปติดหรอกครับ อ่านแล้วก็วิเคราะห์ตนเองก่อน มีสิ่งใดที่ปฏิบัติจะได้ปรับทันครับ
- สวัสดีครับท่าน ผอ.
- การบริหารงานที่ยากที่สุด ก็คือ งานบุคคล นะครับ
- ยังไง ๆ ก็ ลงตัวยาก
- ต้องใช้ " ศาสตร์ " อย่าง " ศิลป์ "
- แต่.....กว่าถั่วจะสุก บางที งา ก็ไม่เหลือให้คั่วแล้วครับ
- มาขอบคุณที่เข้าไปทักทาย ให้กำลังใจกันเสมอ ๆ ครับ
ขอบคุณ นายก้ามกุ้ง
คน (กริยา) การทำให้เข้ากัน การบริหารบุคคลลงตัวยากอย่างที่ท่านว่านั่นแหละ
สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
แต่ละคนมาจากครอบครัว สิ่งแวดล้อม และพื้นฐานทางความคิด การเป็นอยู่ที่แตกต่างกันไป เมื่อมาอยู่รวมกันทำงานที่เดียวกันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันไป มีทั้งถูกใจ ไม่ถูกใจ ชอบ ไม่ชอบ ไม่มีอะไรได้ดั่งใจ... สิ่งที่ควรทำคือทุกคนควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนเอง... ซึ่งน่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะป้องการความขัดแย้งได้ทางหนึ่ง เริ่มด้วยการเปิดใจ ให้เกียรติกัน ยึดมั่นในเหตุและผล ลดอัตตา คงจะดีไม่น้อยนะคะ
* ขอบคุณข้อคิดดีๆ ที่สามารถนำไปปรับใช้ได้ดีทีเดียวค่ะ
* ขอบพระคุณมากๆ
* ฝันดีนะคะ
ต้องสุขภาพดึแล้วจะได้อารมณ์ได้ทั้งวันนะคะ
ขอบคุณคุณครูใจดี
ชอบกับไม่ชอบ คือ สิ่งสิ่งที่ทุกคนบอกว่าไม่ได้ดั่งใจ
ทั้งที่ความแตกต่างดังคุณครูใจดีว่านั่นแหละครับ
ผู้บริหารจึงต้องทำงานท่ามกลางความแตกต่าง
ขอบคุณ คุณกานดา
อารมณ์ดี สุขภาพจิตดี ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าวครับ เห็นด้วยที่สุด
หนังสือเก่า แต่เนื้อหายังร่วมสมัยอยู่เลยน่ะค่ะ ใช้ได้ทุกยุค ทุกสมัย แต่เอะ ทำไม ข้อ ๓. พวกผลาญเวลา จึงไม่มีพวกประเภท ชอบเดินออกไปสูบบุหรี่นอกห้อง แล้วยืนเกาะกลุ่มคุยกัน ควันบุหรี่ลอยโขมงเล็ดลอดเข้ามาทางช่องลม ฟอกปอดพวกที่กำลังทำงาน ให้เป็นมะเร็งปอด.........กับพวกเอาเวลาไปตีสนุ๊กเกอร์ เป็นวัน ๆ มาอีกที บ่าย 3 ใกล้เลิกงาน.............มีไม่ครบ ๆๆๆๆ
ยังไม่มีประสบการเท่าไหร่เลยค่ะ
เพิ่งบรรจุได้แค่ 1 ปีเท่านั้นเอง
ตอนนี้แบบฝึกก็ยังหาและลองใช้ไปเรื่อยๆๆอยู่ค่ะ
ขอบคุณ คุณนิภารัตน์
สงสัยคงเป็นพวกผลาญเวลาคนละแบบกระมังครับ
ขอบคุณ คุณครูน้ำฝน
เห็นรูปแบบการสอนของคุณครูแล้วเด็กน่าจะไปได้ดีครับ วันนี้ผมไปสอนแทนครู ป.1
สอนให้เขาออกเสียงพยัญชนะเด็กสนุกกันใหญ่ ไม่ให้เขาบอก กอ ไก่ แต่ให้ออกเสียง กอ
ผมเชื่อถ้าเด็กรู้จักพยัญชนะ รู้จักสระ เด็กจะอ่านออก
สวัสดีค่ะ..ท่าน ผอ.พรชัย
ไม่ได้แวะมาทักทายซะนาน ท่านสบายดีนะคะ
เรื่องที่ท่านนำมาเขียนยังเป็นเรื่องที่ยังคงใช้ได้ตลอดกาลเลยทีเดียว
ผู้บริหารแบบที่ว่า และลูกน้องแบบที่ว่า ก็พบเห็นอยู่มากมายในสังคมยุคนี้
แต่ที่นี่ดีอย่าง..ไม่มีแบบที่คุณนิภารัตน์ว่า..ตีสนุ๊ก..หรือมีแต่ไม่เห็นก็ไม่รู้ซินะ
ท่าน ผอ. รักษาสุขภาพกาย ใจ ให้แข็งแรงดีนะคะ
เป็นที่รักของลูกน้องสืบไป และเขียนเรื่องราวข้อคิด
เตือนสติเตือนใจมาให้อ่านกันอีกนานๆ..ยังระะลึกถึงทุกท่านเสมอ
ขอบคุณ คุณครูเล็ก
คุณครูอยู่โรงเรียนดัง เด็กคงมากงานคงหนัก ไหนจะเตรียมการสอน ตรวจงานและงานพิเศษมากมาย
ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ
สวัสดีครับท่านผอ.พรชัย
ฟังอาจารย์ ประสานทีไรได้ข้อคิดทุกที
ขอบคุณผอ.ที่นำมาบอกต่อข้อคิดดีๆ
สวัสดีคะท่านผอ.
นานแล้วไม่ได้แวะเข้ามา
พอแวะมาทีไร
ก็ได้ข้อคิดดีเสมอคะ
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณพี่วอญ่า
ช่วงนี้พี่เราเดินทางท่องเที่ยว มีความสุขกับครอบครัว ขอให้สุขภาพแข็งแรงครับ
ขอบคุณ ปิตานามาจิตต์
บางเรื่องก็ไม่กล้านำไปบอกเพื่อนร่วมงาน กลัวเขารับไม่ได้
ใจเขาใจเราครับ
คิดถึงท่านมากนะครับ
ขอบคุณ คุณเบดูอิน
การเมืองคงยุติแล้วท่านคงไม่ต้องเสี่ยงอีกต่อไป จะได้สร้างสรรค์เพื่อบ้านเมืองครับ
ยังประทับใจแนวคิดท่านอยู่ไม่เสื่อมคลายครับ