๒๓๓.สิ่งดีดีที่ควรทำก่อนตาย
สัปดาห์นี้ผู้เขียนได้ไปร่วมงานณาปนกิจศพคนรู้จักที่ค่อนข้างสนิทกันเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่ไม่มีใครคาดคิด ถึงแม้จะรู้ทั้งรู้ว่าคนเราเกิดมาแล้วก็ต้องตายเป็นอนิจจัง แต่ก็ให้รู้สึกใจหาย และหากพูดตามประสาชาวบ้าน.. วัยของเขายังไม่สมควรตายค่ะ เพราะยังอยู่ในวัยทำงาน อนาคตกำลังสดใส พ่อแม่ก็บอกเล่าทั้งน้ำตาว่าลูกเคยเล่าถึงสิ่งที่อยากจะทำ แต่ก็ยังไม่ได้ทำ อืม.. จริงสินะ นี่เองคือที่มาของบันทึกนี้ คิดในใจว่าก่อนตายสิ่งที่ผู้เขียนอยากทำ ได้แก่..
ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
1. การตอบแทนพระคุณพ่อแม่ให้ถึงที่สุด
ทุกวันนี้ผู้เขียนได้ปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดีในระดับหนึ่ง มีการไปเที่ยวทั้งครอบครัวอยู่เป็นประจำ รับประทานอาหารร่วมกันแทบทุกมื้อ มีกอดและบอกรักท่านรวมทั้งกราบเท้าท่านในโอกาสต่างๆ.. แม้ว่าสิ่งที่ทำจะดูเล็กน้อย แต่เชื่อเถอะค่ะว่าเป็นสิ่งที่ทำให้หัวใจของท่านชุ่มชื่นขึ้นมามากมาย ซึ่งเราเองก็ยังไม่มีโอกาสจะรู้ว่า.. วันพรุ่งนี้จะได้ทำแบบนี้อีกหรือไม่..
2. การตอบแทนสังคมและโลกของเรา
คงไม่มีใครปฏิเสธว่าเราต่างเติบโตไปพร้อมๆกับการทำลายสิ่งแวดล้อม ทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ ตอนนี้อยากจะเป็นอีกหนึ่งหน่วยที่จะช่วยลดสิ่งที่ทำร้ายโลกลง เริ่มที่ตัวเองก่อนค่ะ ลดการใช้ถุงพลาสติกมาใช้ถุงผ้า ถือตะกร้าสานจากฝีมือเด็กๆไปตลาด ตอนนี้หากเป็นงานอาสาอะไรหากไม่ติดงานหรือภาระกิจก็จะไปร่วมด้วยช่วยกัน ตอนนี้มีเด็กทำตามแล้วหลายคนค่ะ
3. เดินทางตามความฝัน
ผู้เขียนเชื่อค่ะว่า.. หากเรามีฝัน เราจะสามารถทำอะไรได้ทุกๆอย่าง สำหรับผู้เขียนไม่จำเป็นว่าเป้าหมายแห่งฝันจะต้องยิ่งใหญ่ในสายตาผู้อื่น ขอแต่ฝันนั้นมีคุณค่าแห่งใจเรา แม้ใครจะเห็นว่าธรรมดา แต่มันจะยิ่งใหญ่ในใจของผู้เขียนเสมอ การวางแผนทำทีละขั้นและจะทุ่มเทพลังทั้งหมดให้เต็มที่กับมัน บอกกับตัวเอง.. "ฉันต้องทำได้"
4. ทำความดี สั่งสมบุญ
การทำความดีเล็กๆน้อยๆ จะเพิ่มพลังใจให้เราสามารถที่จะทำงานภายในและงานภายนอกได้เป็นอย่างดี ความสำเร็จอย่างสร้างสรรค์ของงานภายนอก ได้แก่หน้าที่การงานโดยทั่วไป จะทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการทำงานภายในของผู้เขียน นั่นคือ การปฏิบัติธรรม ที่มวลหมู่กัลยาณมิตรแวะเวียนมาแนะนำ และส่งเสริมอยู่เสมอๆ สุขใจค่ะ
5. ดูแลตัวเองและเรียนรู้ที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ
ที่ผ่านมาผู้เขียนมีการพักผ่อนน้อย จนหลายท่านในโกทูโนว์แห่งนี้เป็นห่วงและพิศวงไปตามๆกัน ช่วงนั้นมีความมุ(มานะ)กับการศึกษาเล่าเรียนพักผ่อนน้อยมาช้านาน ลืมไปว่า"เราไม่อาจจะทำสิ่งใดได้ หากร่างกายไม่แข็งแรง"ขณะนี้ได้หัดพักผ่อนให้มากขึ้นแล้วค่ะ มีเวลาพอที่จะหันมาพิจารณาตัวเราว่า โอ้หนอ..ร่างกายเราแท้ที่จริงประกอบไปด้วยธาตุ4 เพื่อจักได้ละความเป็น"มนุษย์" ออกไปเสียบ้าง จะได้ไม่กลัวหากวันแห่งความตายได้มาถึงจริงๆค่ะ
ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ความตายเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเกิดกับทุกคนเช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆ การเตือนสติตัวเองไว้เสมอว่า "ความตายเป็นเรื่องใกล้ตัว" จะช่วยให้เราดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทและระมัดระวัง ในการใช้เวลาทุกนาทีอย่างมีคุณค่าและมีความหมายให้มากที่สุด
และนี่ก็เป็นความคิดของผู้เขียนที่ผุดขึ้นมา ณ วันนี้ วันที่เมื่อได้เห็นสะกิดใจ เห็นความตายอยู่ใกล้ตัว ที่ไม่รู้ว่าจะมาเยือนเราเมื่อไร แล้วท่านผู้อ่านละคะ ก่อนตาย.. คิดอยากทำอะไรกันบ้าง..???????..
ความเห็น (23)
สว้สดีค่ะครูแป๋ม
- เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจจธรรมแห่งชีวิต อยู่ที่ว่า ช่วงมีชีวิตก่อนตายควรทำอะไรให้คนที่อยู่ข้างหลังนึกถึง และอาลัย(ก็ต้องทำความดีมากๆน่ะค่ะ)
- ขอบคุณข้อคิดนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่Kanchana
- การทำความดี
- ทำให้เรามีความสุขได้
- เห็นชัดๆในชาตินี้
- ไม่ต้องรอถึงชาติหน้า
- สวรรค์น้อยๆอยู่ที่ใจของเรา
- ขอบพระคุณที่แวะมาเยือนค่ะ.
ครับ ความตาย เป็นเครื่องเตือนตัวเองได้เป็นอย่างดีครับ ประมาณว่า
วันคืนแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป ท่านกำลังทำอะไรกันอยู่
ขอบคุณบันทึกดีๆครับ
สวสดีค่ะ ท่านรองฯวิชชา
- ใช่ค่ะท่าน
- "ความตาย เป็นเครื่องเตือนตัวเองได้เป็นอย่างดีครับ
- ประมาณว่า วันคืนแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป ท่านกำลังทำอะไรกันอยู่"
- บางคน กว่าจะรู้ตัวก็อาจสายเกินไปแล้วก็ได้ค่ะ.
สวัสดีครับ ครูแป๋ม
ง่ายๆๆ สั้นๆ ครับ
"พึงระลึกถึงความตายวันละ 3 ครั้ง แล้วเราจะอยู่เป็นสุข อยู่บนความไม่ประมาท"
เย็นนี้ประกาศผล add เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณน้องครูแป๋มที่มาเตือนสติ
บางวันก็หลงลืมความตาย
บางวันก็ครวญคิดได้
พี่รุ่งจะกลับไปทบทวนตัวเองบ่อยๆนะคะ
และจะเขียนลงในบันทึกมรณะที่ไม่ได้เขียนเพิ่มเติมนานมากแล้ว
ขอบคุณค่ะ..พี่ใหญ่เห็นด้วยกับครูแป๋มค่ะ..เวลาเราเหลือสั้นนัก..ทางใดที่จะพ้นทุกข์เวียนว่ายตายเกิด ต้องรีบฝึกเดินทางนั้น..ตามรอยพระพุทธองค์โดยไม่ย้อนกลับ..หมดเวลาลองผิดลองถูกแล้ว..เดินหน้ารู้ตัวด้วยสติอย่างมั่นคง...นี่คือเป้าหมายสูงสุดของสว.(สูงวัย)คนนี้ค่ะ..
สวัสดีค่ะ คุณสิทธิชัย
- ขอบคุณมากๆสำหรับนิยามที่ทำให้ไม่ประมาทกับความตาย
- "พึงระลึกถึงความตายวันละ 3 ครั้ง แล้วเราจะอยู่เป็นสุข อยู่บนความไม่ประมาท"
- ครูแป๋มก็เอาใจช่วยเพื่อนๆของหนุ่ยทุกคนเช่นกันจ๊ะ
- อ้อ..ครูไปอยู่เวรกลางวันที่โรงเรียนพรุ่งนี้.. ถ้าว่างเชิญมาเม้าท์ผลadd และอื่นๆกับครูได้นะ
- คิดถึงๆๆๆๆๆ... ทุกคนจ้า.... **^_^**
สวัสดีค่ะ คุณพี่รุ่ง ที่คิดถึง
- ดีใจจังที่พี่รุ่งแวะมาหา มาทักทาย
- แป๋มเองก็คล้ายกันกับพี่รุ่งจ๊ะ
- บันทึกนี้จึงราวกับเป็นเครื่องมือเตือนสติตนเอง
- มิให้หลงหลืมความตาย ที่อยู่ใกล้ๆตัว
- อยากอ่าน"บันทึกมรณะ"ตอนต่อไปของพี่รุ่งแล้วค่ะ
- รออ่านอยู่นะคะ.
สวัสดีค่ะ คุณพี่ใหญ่ นงนาจ
- ขอบพระคุณกับการกล่าวเพิ่ม
- ถึงเป้าหมายแห่งการพ้นทุกข์เวียนว่ายตายเกิด
- "ตามรอยพระพุทธองค์โดยไม่ย้อนกลับ"
- พร้อมกับเดินหน้าอย่างรู้ตัวด้วยสติอย่างมั่นคง
- เยี่ยมมากๆค่ะ.
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย ได้สิ่งดีดีที่ควรนำไปปฏิบัติ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูnoy
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทาย
- แถมจะนำไปปฏิบัติด้วย
- ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ.
ขอบคุณสิ่งดีๆที่มีให้
มีสิ่งดีๆในทุกๆวัน นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูสายธาร
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
- และมาร่วมมอบสิ่งดีดีให้แก่กัน
- คิดถึงค่ะ.
นางสาวชนาภา โกสุมภ์ ม.4/7 เลขที่ 42
สวัสดีค่ะครูแป๋ม หนูมาอ่านานาสาระ ...สิ่งดีดีที่ควรทำก่อนตาย ชื่อเรื่องน่าสนจัยม๊ากกกก...
ก็จะนำไปคิดก่อนนอนคะ ว่าเราจะยุได้อิกนานป่าว แล้วเราทำอะรัยหัยตัวเองมีความสุขหรือยัง
หัยคนรอบข้างเห็นความสำคัญในตัวเรายัง
เป็นข้อคิดที่ดีมากๆๆๆ สำหรับหนูเลยคะ
ขอบคุณคะ
สวัสดีค่ะ นางสาวชนาภา โกสุมภ์ ม.4/7 เลขที่ 42
- ดีมากค่ะ ที่อ่านบันทึกครูแป๋มแล้วนำไปคิด
- ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก
- พรุ่งนี้ไม่รู้จะมีลมหายใจไหม
- มันเป็นไปได้ทั้งสิ้น
- การดำรงตนอยู่ในความประมาท
- คิดว่าความตายเป็นเรื่องไกลตัว
- ระวัง.. อาจไม่มีทางได้แก้ตัวใหม่
- คิดใหม่เดี๋ยวนี้ยังทัน..
- ขอบใจที่แวะมาอ่านนะคะ.
สวัสดีค่ะ
ทำไมหนอ พี่คิมจึงพลาดไม่ได้มาอ่านข้อคิดดี ๆจากบันทึกนี้ ทุกข้อคิดโดนใจพี่คิมมากค่ะ
"ความไม่ประมาท" เป็นการเตือนสติเสมอนะคะ ขอขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่คิม ที่คิดถึง
- ดีใจจังที่พี่คิมได้มาเยี่ยมบันทึกนี้
- แถมสนับสนุนด้วยแง่คิดดีดี
- "ความไม่ประมาท" เป็นการเตือนสติเสมอนะคะ
- ขอบพระคุณค่ะพี่คิม...
ค่ะ
เป็นสิ่งเราควรทำแต่หนูไม่อาจจะพูดไก้ว่าจะทำได้ทุกข้อ
ไม่รู้ว่า ความตาย จะมาเมื่อไร
หนูรู้เพียงว่า ทำทุกวันให้มีความสุข รักพ่อแม่ ดูแลท่านเท่าที่ทำได้ตอนนี้ เอาใจใส่ตัวเอง เพื่อน คนรอบข้าง
ซึ่งถ้าเกิดว่าเราตายไปแล้วแต่ยังไม่ได้ทำตามความฝัน แต่อย่างน้อยเราก็ยังได้ทำอะไรที่ดีสักอย่าง ที่พอใจ ยังดีกว่าไม่ได้ทำเลยสักอย่าง
- จ๊ะ.. หนูภัณฑิรา
- ทำดีก่อนที่จะสาย
- คิดได้รีบทำ ดีแล้วค่ะ.
น.ส.ปาริฉัตร เสระทอง ม.4/7 เลขที่ 29
กราบสวัสดีค่ะคุณครูแป๋มที่เคารพ จริงอย่างที่คุณครูบอกค่ะความตายป็นเพียงเส้นทางสายหนึ่งที่ทุกๆคนต้องเดินผ่านมันไป ในแต่ละวันมีคนตายมากมายและเช่นเดียวกันก็มีคนเกิดมากมายเช่นกัน ทุกคนเกิดมามีความฝันกันหมด และส่วนความฝันของหนูก็คือหนูอยากเป็นพยาบาลแต่ความฝันนี้ก็ยากสำหรับหนูเหลือเกินแต่หนูก็จะต้องพยายามทำฝันของหนูให้เป็นจริงให้ได้ หนูฝันอยากที่จะมีอาชีพที่ดีๆทำเพื่อที่โตไปเราจะได้เลี้ยงพ่อและแม่ของเราได้ แม่ชอบบอกกับหนูเสมอๆว่าให้หนูตั้งใจเรียนหนังสือเพื่อที่โตไปจะได้มีงานที่ดีๆทำแล้วจะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อกับแม่ และหนูก็จะพยายามทำความฝันของหนูให้เป็นจริงให้ได้เพื่อให้พ่อแม่มีความภาคภูมิใจ และหนูคิดว่าคนเรานั้นก็มีสิทธิที่จะฝันมากมายและถ้าเราตั้งใจจริงก็จะไม่มีอะไรที่จะสามารถมาทำลายความฝันของเราได้ใช่ไหมค่ะคุณครูแป๋มเหมือนกับอย่างวันนี้ที่คุณครูประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่อง...#วันนี้พอเท่านี้ก่อนดีกว่าน่ะค่ะคุณครูแป๋ม ราตรีสวัสดีล่วงหน้าน่ะค่ะคุณครูแป๋ม good night น่ะค่ะอย่านอนดึกมากน่ะค่ะคุณครูผู้แสนดีของนักเรียนโรงเรียนสุรธรรมพิทักษ์ สู้ สู้ !! ค่ะทุกๆคนเพื่อความฝันของเราที่อยู่แค่เยื้อมมือของเรานี่เองค่ะ...#นอนหลับฝันดีน่ะค่ะคุณครูแป๋ม
น.ส.ปาริฉัตร เสระทอง ม.4/7 เลขที่ 29
สวัสดีค่ะ น.ส.ปาริฉัตร เสระทอง ม.4/7 เลขที่ 29
- "ความตาย"เป็นวิถีที่เราไม่อาจเลี่ยงได้
- ทุกคนต้องประสบพบพานช้าบ้างเร็วบ้าง
- ก็แล้วแต่มูลเหตุที่จะทำให้เป็นไปตามนั้น
- หากแต่การสานฝันขณะที่มีชีวิตอยู่นั้นต่างกัน
- หลายคนตกอยู่ในความประมาท
- คิดว่าความตายเป็นเรื่องไกลตัว
- ขณะที่บางคนทำในสิ่งที่อยากทำเป็นทุนสำรองก่อนตาย
- ขึ้นอยู่กับการตั้งสติ การยอมรับความเป็นจริง ความพร้อมที่จะตาย
- ดีแล้วค่ะ ที่หนูมีฝัน และอยากทำฝันนั้นให้เป็นจริง
- แรงบันดาลใจนั้นจะเป็นแรงผลักดันให้หนูทำสำเร็จจ๊ะ
- สำหรับครูแป๋มก็ใช้แรงบันดาลใจเป็นใบเบิกทางเช่นกัน
- หลายสิ่งที่ผ่านมาประสบผลเป็นที่น่าพอใจ หากไม่ให้คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
- นำมาเป็นบทเรียนบทต่อไปที่ต้องทำให้ดีกว่าเดิม
- ชีวิต.. อยู่ที่ผู้เป็นเจ้าของจะออกแบบ ชีวิตที่เราจะเลือกเดินเส้นทางใด
- มีเราเท่านั้นจะเป็นผู้ให้คำตอบ จริงไหมคะ... **^_^**
- แวะมาทักทายสมาชิกทุกท่านในวันหยุด
- กับบันทึกที่ตนเองเคยประทับใจและอ่านบ่อยๆ
- จึงอยากจะขอนำมาฝากทุกท่านอีกสักครั้งค่ะ
- หวังว่าคงจะชอบและร่วมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้เช่นเคยนะคะ.