สด..ชัด.. โดนใจ.. กิจกรรมที่สามพราน
คงจำได้ว่าหลังวันสงกรานต์สักสองสามวัน ได้เกิดมีการระเบิดของภูเขาไฟที่ประเทศไอส์แลนดิ์ ควันเถ้าถ่านของภูเขาไฟลูกนี้ได้มีผลกระทบต่อระบบการเดินทางด้วยสายการบินทั่วโลก โดยเฉพาะในภูมิภาคยุโรป
แม่ต้อยเองก็ได้รับผลกระทบนี้ไปด้วย ก็เพราะเนื่องจากในระหว่างวันที่๒๒-๒๔ เมษายน แม่ต้อยมีกำหนดการเข้าร่วมประชุม International Quality& safety Improvement ซึ่งจัดที่เมืองนิซ ประเทศฝรั่งเศส พอดิบพอดี
เมื่อเกิดเหตุอันไม่คาดฝันแบบปัจจุบันทันด่วนเช่นนี้ แม่ต้อยจึงงดการเดินทาง( น่าเสียดายจริงๆๆ )
ในช่วงอาทิตย์นั้นจึงเป็นอาทิตย์ที่ว่างจากกำหนดการด้วยประการทั้งปวง ที่จริงก็ดีสำหรับตัวแม่ต้อยเอง เพราะว่าได้มีเวลาสำหรับทบทวนเรื่องราวต่างๆในหน่วยงานว่าเราควรต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีกบ้าง ( ฮ่าๆๆ บางคนเขาเรียกว่า อยู่เฉยๆไม่เป็นหรือไง?)
แม่ต้อยจึงมีความคิดขึ้นมาว่า อยากจะชวนน้องๆในที่ทำงานไปฝึกการอยู่ร่วมกัน เรียนรู้แบบผ่อนคลาย ฝึกสมาธิ น่าจะดีทีเดียว
ในที่สุดแม่ต้อยก็ให้น้องชุดหนึ่ง ที่บังเอิญเดินผ่านสายตาเข้ามาในห้อง หรือบางคนเดินพบกลางทาง ให้มาร่วมเป็นกรรมการจัดตั้งชุดนี้
“ โดยมีสมมุติฐานในใจ” ว่าทุกคนในองค์กร น่าจะเป็นผู้ที่รับผิดชอบและมีความสามารถในตัวเอง
ดังนั้นการคัดคนมาเป็นผู้รับผิดชอบ จึงไม่มีหลักเกณท์ใดใดทั้งสิ้น ด้วย” ความเชื่อ” ในความสามารถของน้องๆ นั่นเองว่าต้องน่าจะทำได้ เป็นการเรียนรู้ระหว่างแม่ต้อยและน้องๆในเบื้องต้น
แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าทีมงานนี้ สามารถคิดวิธีการ และ เตรียมการสำหรับเพื่อนๆได้อย่างดีเยี่ยม หลายสิ่งหลายอย่างเป็นความคิดที่พัฒนาขึ้นมา เพื่อเสริมเพิ่มเติมให้จุดตั้งต้น หรือเป้าหมายที่ตั้งไว้มีความสมบูรณ์มากๆยิ่งขึ้น
เราเลือกที่จะไปพักและร่วมเรียนรู้ที่สวนสามพราน เพราะว่าไม่ไกลจนเกินไปนัก บรรยากาศดีในการเรียนรู้ ที่จะเชื่อมโยงกับธรรมชาติให้ เรามีจิตใจที่ละเอียดอ่อนมากขึ้น
ในสามวันสองคืนที่เราไป พักและร่วมทำกิจกรรมด้วยกันนั้น แม่ต้อยว่า นอกจากที่จะทำให้น้องๆ ได้รู้จักกันมากกว่าการทำงานในที่ตั้งแล้ว แม่ต้อยได้ค้นพบ ความสามารถพิเศษ หลายๆอย่างของคนในองค์กร
ได้เห็นความสามารถของน้องๆ เช่น การเป็นผู้นำทีมได้ ค้นพบความสามารถพิเศษ เช่น การทำงานเป็นทีม ความเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง และศักยภาพที่ซุกซ่อนภายใน
แม่ต้อยเลย ได้ความรู้ใหม่ หรือหากจะเรียกให้ถูกต้องคือ แม่ต้อยได้ แนวคิดใหม่ๆ หลายอย่างจากการระดมความคิดของน้องนี่แหละ
“ เป็นความคิด ที่ สด ใหม่ และ โดนใจ” จริงๆ
แม่ต้อย ได้นำมาอยู่ในแผนการทำงานขององค์กรในปีต่อไปด้วยแล้ว....( ขอขอบคุณจริงๆๆ คะ)
ที่จริงแล้ว แม่ต้อยอยากจะเรียกว่า เรามาอยู่ด้วยกันแบบสนุกสนานมากกว่าเสียด้วยซ้ำไป เพราะไม่มีวี่แววของความเบื่อหน่ายจากน้องๆเลย
ในตอนเช้าเราเริ่มวันใหม่ด้วยการออกกำลังกายบนสนามที่นุ่มเขียวขจี ท่ามกลางกลิ่นหอมของดอกไม้ ที่รายรอบตัวเราและเสียงร้องจิ้บๆของนก ช่างสวยงามและน่าเพลิดเพลิน
ครูโยคะ หน้าตาน่ารัก สอนให้พวกเราดูแลตนเองแบบง่ายๆ ไสตล์ โยคะ พร้อมทั้งฝึกลมหายใจที่ถูกต้อง
ทุกคืนก่อนนอน แม่ต้อยจะพาน้องๆ สวดมนต์ และแผ่เมตตาให้กับคนทั้งโลก
ในคืนที่สอง เป็นคืนที่แม่ต้อยชวนน้องๆมานั่งเปิดใจกันก่อนนอน
“ หนูอยากบอกว่า ตอนแรกหนูไม่อยากมาเลย เพราะเป็นวันหยุด และไม่ทราบว่า จะได้อะไร..แต่ตอนนี้.. หนูคิดว่า โชคดีที่สุดที่ได้มาในวันนี้..”
“ ได้เรียนรู้ในการอยู่ร่วมกัน ได้เข้าใจเพื่อน ได้มุมมองที่ไม่เคยเห็นจากเพื่อนเลย รักเพื่อนและที่ทำงานมากขึ้นคะ”
“ จากคนที่ไม่มีค่า ไม่มีคนฟัง ไม่มีใครเชื่อ วันนี้ ผมเป็นคนที่มีคนฟังสิ่งที่ผมพูด ..วันนี้ผมเป็นคนมีค่า “
แต่รายนี้มาแปลกคะ
“ ได้เรียนรู้มากมาย ได้เข้าใจเพื่อนมากขึ้น อยากให้จัดอีกคะ และ ปล..... ขอบคุณที่ภูเขาไฟระเบิดคะ
แม่ต้อยจึงคิดว่า.. อันที่จริงการที่เราไม่ได้ไปประชุมที่ต่างประเทศ แต่ได้มาทำกิจกรรมนี้แทน กลับรู้สึก ดีมากๆ รู้สึกอิ่มเอมใจ และมีความสุข
ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยได้ทำอะไร มากมายนัก...
แต่สิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจเสมอคือ.. เพียงแค่ใช้ความรัก ความเมตตา เพื่อเปลี่ยนแปลง ผู้คน..
ก็เท่านั้นเอง.
สวัสดีคะ
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ
- คิดถึงจังเลยค่ะ ดีใจที่ได้อ่านบันทึกดี ๆเช่นนี้
- ทำให้ภูเขาไฟละลายไปด้วย เพราะระเบิดมานานแล้วค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.แม่ต้อย
- รู้สึกอิ่มใจไปด้วยเลยค่ะ
สวัสดีคะ
ครูคิมสบายดีนะคะ
แม่ต้อยระลึกถึงเสมอคะ
คิดถึงคะ
สวัสดีคะ
คิดถึงน้องแดงเช่นกันคะ
แม่ต้อยไม่ได้เข้ามาในบล้อกนี้ นานเหมือนกันนะคะ
มัวแต่วุ่นๆกับงานคะ
คิดถึงเสมอคะ
สุขใดไหนเลยจะสุขเท่าที่บ้านเราคะแม่ต้อย
มีความสุขมากๆนะคะ