ในหลวงเสด็จเยี่ยมหลวงปู่ขาว
มีโอกาสได้กลับบ้านและได้่ช่วยจัดเก็บห้องหนังสือของพ่อหลังจากพ่อไม่อยู่แล้วทำให้ได้พบนิตยสาร โลกทิพย์ ปี๒๕๒๖ แล้วเจอภาพหลวงปู่ขาวกับในหลวง และ พระราชินี และบทความธรรม เลยนำมาฝากทุกท่านครับ....
เย็นวันหนึ่งเมื่อปัดกวาดเสร็จ ท่านออกจากที่พักไปสรงน้ำ ได้เห็นข้าวในไร่ชาวเขากำลังสุกเหลือง ทำให้เกิดปัญญาขึ้นมาในขณะนั้นว่า
“ข้าวมันงอกขึ้นมาเพราะมีอะไรเป็นเชื้อพาให้เกิด ใจที่พาให้เกิดตายอยู่ไม่หยุดก็น่าจะมีอะไรเป็นเชื้ออยูภายในเช่นเดียวกับเมล็ดข้าว”
เชื้อนั้นถ้าไม่ถูกทำลายเสียที่ใจให้สิ้นไป จะต้องพาให้เกิดตายอยู่ไม่หยุด ก็อะไรเป็นเชื้อของใจเล่า ถ้าไม่ใช่ กิเลส ตัณหา อุปาทาน คิดทบทวนไปมาโดยถืออวิชชาเป็นเป้าหมายแห่งการวิพากษ์วิจารณ์ พิจารณาย้อนหน้าถอยหลัง อนุโลมปฏิโลมด้วยความสนใจอยากรู้ตัวจริงแห่ง อวิชชา
นับแต่หัวค่ำจรดดึกไม่ลดละการพิจารณาระหว่าง อวิชชากับใจ จวนสว่าง จึงตัดสินใจกันลงได้ด้วย ปัญญา อวิชชาขาดกระเด็นออกจากใจไม่มีอะไรเหลือ การพิจารณาข้าวก็มายุติกันที่ข้าวสุกหมดการงอกอีกต่อไป การพิจารณาจิตก็มายุติกันที่ อวิชชาดับ กลายเป็นจิตสุกขึ้นมาเช่นเดียวกับข้าวสุก
จิตหมดการก่อกำเนิดในภพต่างๆอย่างประจักษ์ใจ สิ่งที่เหลือให้ชมอย่างสมใจ คือ ความบริสุทธิ์แห่งจิตล้วนๆในกระท่อมกลางเขา มีชาวป่าเป็นผู้อุปัฏฐากดูแล ขณะที่จิตผ่านดงหนาป่ากิเลสวัฏฏ์ไปได้แล้ว เกิดความอัศจรรย์อยู่คนเดียวตอนสว่าง
พระอาทิตย์ก็เริ่มสว่างบนฟ้า ใจก็เริ่มสว่างจากอวิชชาขึ้นสู่ธรรมอัศจรรย์ ถึงวิมุตติหลุดพ้นในเวลาเดียงกันกับพระอาทิตย์อุทัย ช่างเป็นฤกษ์งามยามวิเศษเอาเสียจริงๆ
ที่มา : เรื่องคัดลอกจากบทความหลวงปู่ขาว อนาลโย เพชรน้ำหนึ่งของชาวไทย โดยอานนท์ เนินอุไร นิตยสาร โลกทิพย์ ฉบับที่ ๑๖ ปีที่ ๒ เดือนสิงหาคม ๒๕๒๖ / ภาพ ถ่ายจาก ปกหนังสือ และ หน้าแรกของนิตยสาร
ความเห็น (20)
เรารักพ่อ เพราะพ่อทำให้ดูทุกอย่างที่ท่านบอกเรา..
สวัสดีทานนงนาทครับ
ท่านทำทุกอย่างเหมือนที่ท่านสอนเราครับ
ขอบพระคุณมากครับ...
ขอบคุณบทความนี้...ขอบคุณคุณพี่ใหญ่ที่แบ่งปันสิ่งดีๆ ค่ะ
ขอบพระคุณ คุณปริมปรางที่มาเยี่ยมนะครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ได้อ่านได้ชมภาพเก่าที่มีค่ามากนี้ และได้อ่านที่คุณนงนาทนำมาฝากไว้
สว้สดีค่ะ
มาอ่านบันทึกนี้ได้หลายต่อค่ะ
หลวงปู่ขาวท่านพิจารณา "ข้าว" จนกระทั่งจิตหลุดพ้นจากเชื้อ...แห่งอวิชชา
ขอบคุณคุณพรพลและพี่ใหญ่
อนุโมทนาบุญด้วยที่ได้นำสิ่งดี ๆ เตือนใจมาให้ได้อ่านค่ะ
(^___^)
พ่อหลวง ท่านคือแบบอย่างที่เราคนไทยควรภาคภูมิ และเจริญรอยตามเท่าที่จะทำได้ค่ะ ขอบคุณคุณพรพล ค่ะ
- แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ ด้วยความภาคภูมิใจ
- และชอบข้อมูลจากการแบ่งปันจากพี่นงนาทด้วยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่ได้นำรูปภาพที่ดีๆมาให้ดูถือว่าเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่คะ
บันทึกนี้ อ่านแล้ว ...บอกความรู้สึกว่าอย่างไรดี จึงตรงจุด ตรงใจ
ซาบซึ้ง ดี เยี่ยม เต็มตื้น ....ไม่มีคำอธิบาย
ยิ่งพี่นงนาท มาเติมเต็ม บันทึกนี้จึงมีคุณค่ามากๆๆ
ความรู้สึกจึงต้องวัดด้วยใจคนอ่าน ...ขอบคุณมากๆที่นำมาแบ่งปัน
ขอบพระคุณ คุณกานดา น้ำมันมะพร้าว เช่นกันที่มาเยี่ยมครับ...
สวัสดีคุณคนไม่มีรากครับ...
อนุโมทนาสาธุด้วยครับ...
ขอบพระคุณ คุณ poo ที่มาเยี่ยมครับ...
สวัสดีคุณพิชชาครับ
เราควรเดินตามรอยพ่อนะครับ...
สวัสดีคุณดาวเรืองครับ
อนุโมทนาสาธุเช่นกันครับ...
ขอบพระคุณ คุณขวัญใจที่มาเยี่ยมเช่นกันนะครับ...
- ตั้งแต่เด็กผมไม่เคยได้เห็นในหลวงเลยสักครั้ง แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมจะรู้สึกตื้นตันใจ และมีความสุขทุกครั้งที่ได้มองรูปของพระองค์ท่าน ได้ดูข่าว ได้รู้ถึงพระราชกรณียกิจต่าง ๆ ที่พระองค์ท่านได้ทำให้คนไทย จนถึงตอนนี้ผมได้คำตอบแล้วคงเป็นเพราะ "ผมรักในหลวง" นั้นเอง
สวัสดีคุณ noomnao
สมัยเด็กๆพ่อผมมีโอกาสรับเสด็จท่านบ่อยเพราะในหลวงจะเสด็จมาที่พระราชวังไกลกังวล ซึ่งพ่อผมรับราชการอยู่ที่นั่น
พ่อจะมาเล่าให้ฟังเสมอ
ผมเชื่อว่า คนไทยรักและเคารพพ่อหลวงครับ...