มองอย่างคนรุ่นใหม่


ถึงจะพิเรนทร์ก็พิเรนทร์อย่างส้รางสรรค์

          ชีวิตของผมค่อนข้างสมบูรณ์ มีบุตรสองคน  คนโตเป็นผู้หญิงแต่งงานมีครอบครัวแล้ว และเพิ่งมีหลานสาวมาให้ผมเชยชม เขาทำงานเป็นผู้จัดการของบริษัทญี่ปุ่นแห่งหนึ่งในสมุทรปราการ ส่วนคนที่สอง เป็นผู้ชาย จบจากบางมด แต่ทำงานไม่ค่อยตรงสายงาน จบทางด้านวิทยาศาตร์ แต่ทำงานเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่ง

          ลูกคนเล็ก มักมองสิ่งต่าง ๆ ที่ปรากฏในสังคมด้วยมุมมองที่แตกต่างกับคนอื่นเสมอ อาจเป็นเพราะสายเลือดพ่อแรงก็ได้ เพราะผมก็เคยเป็นคนเหมือนเขา

          เมื่อสองวันก่อน ผมบอกลูกชายว่า ทีหลังอย่าเอาหนังสือธรรมะไปไว้ในชั้นหนังสือในห้องน้ำ เขาถามผมว่าทำไมละครับ ผมบอกว่าหนังสือธรรมะไปอยู่ในห้องน้ำมันไม่สมควร

          ลูกชายตอบว่า ผมเห็นว่าสมควร เพราะมีจุดมุ่งหมายเหมือนกัน หนังสือธรรมะมีไว้เพื่อช่วยให้คนพ้นทุกข์  ส่วนห้องน้ำมีไว้ให้คนปลดทุกข์  ไม่ว่าจะทำให้พ้นทุกข์หรือช่วยปลดทุกข์ มันก็ทำให้ทุกข์หมดไปทั้งสองทาง 

          ผมไม่พูดอะไร เพราะคำตอบของเขาถูกต้อง ได้แต่คิดในใจว่าทำไมเด็กรุ่นใหม่จึงคิดพิเรนทร์อย่างนี้ แต่ก็เอาเถิด ถึงจะพิเรนทร์ก็พิเรนทร์อย่างสร้างสรรค์ ยังพอให้อภัยได้

หมายเลขบันทึก: 351415เขียนเมื่อ 13 เมษายน 2010 12:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

สวัสดีค่ะ

  • น้องเขามีความคิดเป็นวิทยาศาตร์ มีเหตุและผลอยู่ในตัวเองค่ะ
  • อ่านบันทึกนี้แล้ว  เกิดความรู้สึกต่อยอดทางความคิดและประสบการณ์ค่ะ
  • ขอกราบคารวะ รดน้ำ ดำหัว ด้วยความเคารพและนับถือยิ่ง

...ไชโย..ให้กับคำว่า อภัย (ของผู้พ่อ)...ยินดี..กับการเปิดใจ..ให้กับความคิดเห็น..ของคนรุ่นใหม่...( ไชโย..ที่ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงความคิดเห็น..ของคนรุ่น พ่อ..บนโลกไซเบอร์ลูกนี้...)...ขอให้อายุมั่น..ขวัญยืน แลอยู่เย็นเป็นสุข..เจ้าค่ะ....ยายธี

สวัสดีครับครูคิม ถ้าผมซื้อหวยก็คงถูก ครูคิมให้กำลังใจดีเยี่ยม ถ้าลาออกได้เมื่ไร ขอให้ไปทำงานที่มิตรแท้ประกันภัยนะครับ เพราะงานที่นั่นเหมาะสำหรับคนที่มิตรแท้นะครับ

         ผมคิดว่าสังคมเปลี่ยนวิธีคิดของคนเราก็เปลี่ยนนะครับ ย้อนหลังไปสมัยผมเป็นเด็ก ถูกสอนให้เชื่อฟังผู้ใหญ่ และต้องไม่เถียงผู้ใหญ่ เข้าทำนองอาบน้ำร้อนมาก่อน แต่เด็กสมัยนี้มีความเป็นตัวของตัวเองสูง แต่ผมไม่เคยต่อว่าเขา แต่ขอถามถึงเหตุผลของเขามากกว่า ส่วนใหญ่ผมรับได้ครับ ขอบพระคุณครูคิมมากนะครับ

สวัสดีครับคุณยายธี ผมเลี้ยงลูกชายแบบเปิดโอกาสให้เขาเป็นตัวของตัวเองมาโดยตลอด ตอนเป็นเด็กเขาถามอะไร ผมมักจะไม่ตอบ แต่จะย้อนกลับไปถามเขาว่าลูกคิดว่าเพราะอะไร เช่น เขาถามว่าพ่อ ผมเห็นพ่อพูดเสมอว่า รีบไปนอนนะพรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียน พรุ่งนี้มันหมายถึงอะไรครับ

         ผมย้อนถามเขา แล้วลูกคิดว่ามันหมายถึงอะไร ให้เวลาเขาคิดสองวัน (ที่ให้เวลาเพราะผมจะได้คิดหาคำตอบ) ถึงเวลาเขาตอบไม่ได้ ผมก็เลยอธิบายว่า ถ้าเราเข้านอนเป็นวันที่อะไรก็แล้วแต่ ถ้าตื่นขึ้นมาวันที่จะมากกว่าวันที่เข้านอนอยู่หนึ่ง เช่นเข้านอนวันที่ 21 พอตื่นมาเป็นวันที่ 22 การที่วันมากกว่าอยู่ 1 เราเรียกว่าพรุ่งนี้

        เขาถามต่อ พ่อครับ เข้านอนวันที่ 31 ตื่นมาไม่เห็นเป็นวันที่ 32 เลย ผมรีบบอก อย่าถามมากไปเข้านอนได้แล้ว นี่ละลูกชายผม  ขอบพระคุณ คุณยายธีมากครับ

สวัสดีครับครูอ้อย

ผมเข้าไปอวยพรปีใหม่ไทย ตามที่ครูอ้อยแนะนำแล้วครับ

สวัสดีรับท่านสมนึก

อิ.อิ.ผมขอยืนข้าง ลูกชายท่านสมนึกครับ....กลัวแก่....ฮา.....

คนรุ่นเรากราบหนังสือ เพราะเชื่อในบุญคุณของครูบาอาจารย์ และความศักดิ์สิทธิ์ของลายอักษร

เราอาศัยภูมิรู้จากอักษร เราเคารพในทุกสิ่งรอบตัวที่ให้ภูมิรู้กับเรา แต่เด็กรุ่นนี้ซึ่งรวมผมคนหนึ่ง...ฮา....คิดเพียงว่าอักษรทำให้เขาเรียนรู้เท่านั้น เมื่อรู้แล้วก็หมดเวลาเก็บรักษาอีก จำไม่ได้ค่อยถามจารย์กู(เกิล)

ส่วนรุ่นเราเมื่อจำไม่ได้หยิบจากชั้นวางมาเปิดอ่าน บางครั้งเปิดมาไม่ได้อ่านในสิ่งที่ต้องการรู้ แต่มัวไปอ่านหรือนั้งยิ้มกับรอยจารึกเมื่อครั้งที่เราเคยอ่านหรือมีเหตุการณ์นะช่วงเวลานั้นอย่างมีความสุขที่จะนึกถึง

สรุปคือคนรุ่นเรานะที่คิดพิเรนทร์อย่างนี้ เด็กรุ่นนี้ต้องอภัยให้รุ่นเราเพราะเราสามารถสร้างสุขได้จากอดีต.......อิ.อิ.ท่านว่าจริงป่าว.

ขอบคุณครับที่ทำให้มองเห็นแนวคิดของเด็กรุ่นนี้

สวัสดีครับคุณฝนแปดแดดสี่ หายไปนานงานคงยุ่งนะครับ แต่ขอให้เป็นงานที่ได้ตังค์นะครับ งานที่เสียตังค์เพลา ๆ ไว้บ้าง อายุยังน้อย เดี๋ยวจะบ่นเหมือนผม รู้อย่างนี้กูไม่น่าสวมวิญญาณหัวหมู่ทลวงฟันเลยวะ

         เรื่องที่ผมเล่าให้ฟังกลายเป็นว่าผมคิดผิด ก็ไม่เป็นไร  เพราะทุกคนมีสิทธิ์ผิดพลาดได้ แต่เห็นด้วยนะครับ คำสอนของพระจะมีความน่าเคารพนับถือมากน้อยเพียงใด อยู่ที่เรานำไปปฏิบัติ  ไม่ใช่ตัวคำสอนที่อยู่ในหนังสือ  ขอบพระคุณครับ ตอนนี้ยังไม่มีคดีความจึงยังไม่ใช้บริการนะครับ

มาฟังเรื่องลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

แต่น้องเขามีเหตุผล...รับฟังและเชื่อถือได้ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ตามน้องนกมา  บอกว่าไปกรุงเทพฯมาอยู่ท่นี่เอง

อ่านบันทึกแล้วชอบใจลูกชาย  เพราะลูกครูดาวเรืองคนเล็ก

ก็เป็นอย่างนี้  เรียนที่บางมดเหมือนกัน  บอกคนอื่นว่าลูกคนนี้เรียนปีสุดท้าย

เขาบอกว่า แม่อย่าบอกใครอย่างนั้น  เผื่อปีหน้ายังเรียนอยู่แม่จะได้ไม่หน้าแตก

มันอยู่ที่สถาบันหรืออยู่ที่เราใส่ไปในสายเลือดนะ.....555555555

ดีใจที่ไม่นอกคอกแค่ครอบครัวครูดาวเรืองครอบครัวเดียว

 

               คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

              ขอให้มีความสุขในทุกวันตลอดปีและตลอดไปค่ะ

สวัสดีครับคุณนกทะเล

         คนโบราณเขาถึงได้พูดว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น บางลูกหล่นใต้ต้นเลยก็มี ผมคิดว่าทุกอย่างมันอยู่ที่เหตุผลนะครับ   มีบางเรื่องที่เขาแย้งผม แต่พอผมอธิบาย เจ้าลูกชายฟัง และยอมรับว่าพ่อคิดถูกก็มี  ขอบพระคุณ คุณนกทะเล นะครับ อย่าบินสูงมากนะครับ เพราะคนที่แหงนคอมอง จะไม่เห็นความสวยของนกตัวนี้

สวัสดีครับคุณดาวเรือง

ก่อนอื่นขอขอบพระคุณที่ได้มีโอกาสรู้จักกันนะครับ ผมคิดว่าการที่เด็กปัจจุบันเขามีมุมมองที่แตกต่างไปจากผู้คนทั่วไป อาจเป็นเพราะว่า ช่องทางการเปิดรับสื่อในสังคมของเขามีมากกว่าในสมัยเรา ๆ ท่านๆ อยากรู้เรื่องอะไร เข้าเน็ตทีเดียวรู้หมด คงไมใช่สถาบันหรอกนะครับ ดีใจที่รู้จักกัน ลูกผมเป็นมดคันไฟ แล้วลูกชายคูณดาวเรืองละ เป็นมดอะไรครับ

สวัสดีค่ะ

เดียวเพิ่งทราบว่าผอ.เป็นคุณตาแล้วค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ

 

 

          พี่ลืมบอกเดียวไป พี่เป็นคุณตาแล้ว มีหลานผู้หญิง ชื่อ น้องปันปัน ชื่อจริง ชื่อ ปรียาดา เกิดเมื่อ 13 มีนาคม ที่ผ่านมา ก็ดีจะได้ไม่เหงาตอนแก่ ว่าแต่เดียวเถอะ  ระวังนะจะเหงาตอนไม่ทำงาน ขอบคุณเดียวมากครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท