..ยอมจำนน..
อยากต่อว่าฟ้าดิน...ได้ยินไหม
ที่สร้างให้..รักเผา..ใจเราสอง
ได้รักกัน..แต่ไม่..ให้เคียงครอง
เป็นครรลอง..ความรัก..ที่จากลา
สั่งให้รัก..แล้วพราก..ให้จากไกล
แกล้งกันอย่างตั้งใจ...จริงไหมฟ้า
ใจสองใจ..เจ็บช้ำ..นองน้ำตา
สมใจฟ้า..สาแก่ใจ..ใช่ไหมดิน
วันนี้..เพียงอยากเจอ..เธออีกครั้ง
..ก่อนหนทางความรักจักจบสิ้น..
..มีคำรักอยากให้เธอได้ยิน..
โอ้ฟ้าดิน...คงไม่ใจร้ายนัก
ในวันนี้...ใจยอมจำนน
ต่อเหตุผล...ดินฟ้า-ข้าประจักษ์
แต่หัวใจ..ใช่จะแพ้..แน่นอนนัก
ยังสมัคร..รักมั่น..นิรันดร...
กิ่งไผ่...ใบหลิว
ความเห็น (33)
มาสมัครรักมั่นทุกวันคืน
จะหมื่นคนมาใกล้ใจไม่หวั่น
รักของฉันรักนี้ เฮ้ยอะไรต่อดีค่ะพี่กิ่ง
โห...อยากแต่งกลอนได้เก่ง ๆ เร็วๆ
แต่จอดทุกทีเลยค่ะ อิอิ
อูยภาพเพิ่งมา
เม้นเสร็จเพิ่งเห็นภาพ ยายแม่มด น่ากลัวจังค่ะ
แต่งกลอนเก่งจังเลยค่ะ ^^
"สั่งให้รัก..แล้วพราก..ให้จากไกล
แกล้งกันอย่างตั้งใจ...จริงไหมฟ้า
ใจสองใจ..เจ็บช้ำ..นองน้ำตา
สมใจฟ้า..สาแก่ใจ..ใช่ไหมดิน"
"ยอมจำนน คำจำนรรจ์ ผ่านบอกเล่า
เป็นเรื่องเศร้า ดิน ฟ้า สั่งมาแกล้ง
ให้มีรัก แล้วมาพราก ให้เหนื่อยแรง
มาสำแดง ความยิ่งใหญ่ ให้จำนน..........
สวัสดีคะ
แวะมาขอบพระคุณสำหรับคำอวยพร
พร้อมมาชวนทานขนมเค้กด้วยกันด้วยค่ะ
ในวันนี้...ใจยอมจำนน
ต่อเหตุผล...ดินฟ้า-ข้าประจักษ์
แต่หัวใจ..ใช่จะแพ้..แน่นอนนัก
ยังสมัคร..รักมั่น..นิรันดร...
สวัสดีค่ะ
น้องกอ
เขียนบ่อยๆเข้าเดี๋ยวก็เก่งค่ะ..
พี่กิ่งเป็นแรงเชียร์ให้นะ
สวัสดีค่ะ..ท่านวอญ่า
ขอบคุณมากค่ะสำหรับกลอนที่มีมาฝาก
และยินดีมากที่ท่านมาเยี่ยม
สวัสดีค่ะBaby
น้อมรับด้วยความยินดีค่ะ
ดีใจนะคะ...ที่คุณBabyแวะมาเยี่ยม
อยากต่อว่าฟ้าดิน...ได้ยินไหม ที่สร้างให้..รักเผา..ใจเราสอง ได้รักกัน..แต่ไม่..ให้เคียงครอง เป็นครรลอง..ความรัก..ที่จากลา สั่งให้รัก...แล้วใย...จึงต้องแกล้ง ช่วยแถลง...ความใน...ใจของฟ้า แม้แต่ดิน...ยังซ้ำ...ไม่นำพา สมน้ำหน้า...รักข้าให้...ยอมจำนน ต่อเหตุผล...ดินฟ้า...ข้าประจักษ์ คิดเลิกรัก...ลองทำ...ตามเหตุผล สุดท้ายทำ...ไม่ได้...อายเหลือทน ไม่จำนน แล้วฟ้าดิน...ได้ยินไหม?
สวัสดีค่ะ
ด้วยความยินดีค่ะ..คุณชาดา
อยากต่อว่าฟ้าดิน...ได้ยินไหม ที่สร้างให้..รักเผา..ใจเราสอง
ได้รักกัน..แต่ไม่..ให้เคียงครอง เป็นครรลอง..ความรัก..ที่จากลา
สั่งให้รัก...แล้วใย...จึงต้องแกล้ง ช่วยแถลง...ความใน...ใจของฟ้า
แม้แต่ดิน...ยังซ้ำ...ไม่นำพา สมน้ำหน้า...รักข้าให้...ยอมจำนน
ต่อเหตุผล...ดินฟ้า...ข้าประจักษ์ คิดเลิกรัก...ลองทำ...ตามเหตุผล
สุดท้ายทำ...ไม่ได้...อายเหลือทน ไม่จำนน แล้วฟ้าดิน...ได้ยินไหม?
สวัสดีค่ะ...คุณจรรย์
ว้าวๆๆ...
มีคนร่วมต่อว่าฟ้าดินอีกคนแล้ว....
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านกลอนที่ชื่นชอบค่ะ
- ขอเชิญไปอวยพรวันเกิดของอ้อยเล็กค่ะ
- http://gotoknow.org/blo/krukim/350157
อย่าโทษฟ้า ว่าดิน เลยน้องเอ๋ย
อย่าว่าเลย พรหมลิขิต ขีดเส้นไหน
เรานี่แหละ นำพา ชะตาไป
อยู่กับใจ จะใฝ่ฝัน บันดาลเอง
สวัสดีค่ะ
พี่ครูคิม
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมน้องเสมอๆค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่ครูป.1
- โทษตัวเองแล้วเศร้าค่ะพี่ครู...
- โทษคนอื่นเขาก็ไม่ได้ (^O^)
- เลยโทษลมแล้ง ดินฟ้าอากาศ ไปเรื่อย (แบบว่าโทษสิ่งที่เถียงเราไม่ได้ไว้ก่อน)
- ขอบคุณมากค่ะทีมาเยี่ยมน้อง
อรุณสวัสดิ์ครับ
- ครูจ่อยมาขอบคุณในมิตรภาพ
- ขอบคุณเรื่องรวดีๆมีประโยชน์ให้ข้อคิดเตือนใจมากมาย
- โชคดีมีสุขนะครับ
พี่กิ่งไผ่ฯ ครับ
- เป็นบทกลอนที่ไพเราะและมีความหมายดีมากนะครับ
- ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะครูจ่อย
- ด้วยความยินดีค่ะ
- สวัสปีใหม่ไทยล่วงหน้านะคะ
สวัสดีค่ะ..น้องณัฐ
- ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม
- ช่วงนี้พี่กิ่งไผ่เขียนกลอนไม่ค่อยออก...สงสัยเพราะอากาศร้อน(เกี่ยวกันมั้ยนี่?)
- สดชื่นวันสงกรานต์นะคะ
สวัสดีปีใหม่! แบบไทยๆเราครับ
อย่าต่อว่าฟ้าดิน...อันสดใส
ฟ้ามิได้..แผดเผา..รักทั้งผอง
ใครรักใคร..ฟ้าไม่..กั้นใจปอง
กลับแซ่ซ้อง..ยินดี..ที่รักกัน
คู่รักใด..ใครรัก..หรือพรัดพราก
ต้องทุกข์ยากปวดใจ...อย่างมหันต์
ทนเศร้าหมอง..เช้าเย็น..ทุกคืนวัน
ฟ้าดินนั้น..หารู้ไม่..ใครจำเลย..
วันนี้..เพียงอยากบอก..และตอกย้ำ
..ว่าดินน้ำท้องฟ้า...เพียงอยู่เฉย..
..จะขัดขวางให้รักร้าว...นั้นมิเคย..
รักงอกเงย..หรือเหี่ยวเฉา...เพราะเราเอง
จงรดน้ำ...พรวนดิน..ให้ต้นรัก
มินานนัก...รักจะบาน..อันปลั่งเปล่ง
ค่อยอุ้มชู..หัวใจ..ไม่วังเวง
รักปลั่งเปล่ง..เบ่งบาน..นิรันดร...
มาขอจำนน บนกิ่งไผ่ใบหลิว ด้วยสักคนครับ แวะมาเยี่ยมเยือนครับ จากหายหน้าไปนาน
คาดว่า คงพอจำกันได้ครับผม สบายดี และ บทกวียังคง หวาน ได้ใจเหมือนเดิมนะครับ
ซึ้งจังเลยค่ะ
เธอคงมีความหมายมากเลยนะคะ
ภาพประกอบถูกใจค่ะ สวยจริง
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
คุณธนิตย์
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาเยี่ยม
...คุณอัสสะกอมี
ขอบคุณบทกลอนเพราะๆค่ะ
ไม่อยากโทษฟ้าดินหรอกค่ะ
แต่แต่งกลอนต่อว่าใครๆก็กลัวเขาเกลียด
เลยโทษดินโทษฟ้า....ซะงั้น
คุณเขียนได้กินใจหทัยฝัน
ว่ารักมั่นนิรันดรสุนทรศิลป์
สร้อยสำเนียงคำอ่านที่ผ่านยิน
ธรนินทร์ซึมซับประทับใจ...
หวัดดี...พี่บ่าว^_^
หายไปนานเลยนะคะ
ยินดีและขอบคุณที่พี่บ่าวมาเยี่ยมอีกครั้งค่ะ
หวัดดีค่ะ
คุณครูใจดี
ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันอีกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณมนัสนันท์
ขอบคุณคำกลอนเพราะๆค่ะ
วรรคสุดท้าย ธรนินทร์ซึมซับประทับใจ. ชอบมาก
สวัสดีค่ะ ครูต้อยติ่ง
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
โดนใจจังเลยค่ะกลอนนี้ คนไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ยากที่จะเข้าใจ