ปิดเทอมแล้ว -- มารียานี

ปิดเทอมมาได้พักหนึ่งแล้ว มาดูกันค่ะว่าช่วงนี้น้องๆทำอะไรกันบ้าง

-----

     สวัสดีค่ะ พี่สบายดีหรือเปล่า อากาศทางโน้นเป็นอย่างไรบ้างคะ ส่วนอากาศทางนี้ร้อนมาก ร้อนจนไม่อยากออกจากบ้านเลยค่ะ น้องเพิ่งกลับจากไปทำงาน คือ หลังจากสอบเสร็จน้องได้ไปสมัครงานที่โรงงานถุงมืออนามัยที่หาดใหญ่ ปรากฏว่าได้เข้า เขาให้ไปทำงานเลยเพราะต้องการคนอย่างด่วน คนงานกำลังขาดพอดี เข้าให้ค่าจ้าง 160 บาทต่อกะหนึ่ง กะหนึ่งก็ 8 ชั่วโมง วันแรกที่เข้าไปทำงานคนเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นชาวพม่า ลาว เขมร ทั้งนั้น เขามีหอพักให้ห้องละ 4 คน เป็นห้องเล็กๆไม่กว้างมากนัก แต่พออยู่ได้ เป็นโรงงานใหญ่มากๆ มีคนงานเป็นพันๆคน เมื่อเข้ามาอยู่ในโรงงานนี้แล้วก็ได้รับประสบการณ์อะไรๆมากมายเลยทีเดียว มันเป็นอะไรที่เราเพิ่งจะทราบเกี่ยวกับการทำงาน การใช้ชีวิตของคนทำงานโรงงาน ไม่ว่าจะเป็นการอยู่ร่วมกันกับผู้คนที่หลากหลาย และการทำงานที่ต้องใช้ความอดทน เริ่มทำงานวันแรกก็เข้ากะดึกเลย คือ เข้าตั้งแต่ 5 ทุ่ม ออก 7 โมงเช้าพรุ่งนี้ ซึ่งเวลานั้นเป็นช่วงที่เราต้องปรับสภาพร่างกายไม่ให้ง่วงนอน เป็นอะไรที่ยากมากๆเพราะเราเคยนอนตั้งแต่หัวค่ำ เลยต้องใช้เวลาในการปรับให้ชินสักระยะหนึ่ง ทำแผนกคลอรีน คือ เขาจะเอาถุงมือที่ล้างด้วยคลอรีนมาให้เรากลับด้านเพื่อจะได้ไปอบอีกด้านหนึ่ง มันเป็นงานที่ฟังดูง่ายแต่ต้องทำโดยหยุดไม่ได้ถ้าไม่ใช่เวลาพัก เพราะเขาจะกำหนดมาให้ว่าคนหนึ่งจะต้องได้ 5 ตะกร้าขึ้นไป แล้วแต่ละตะกร้าจะมีถุงมืออยู่ 1,000 คู่ ให้เรากลับด้านให้เสร็จภายในเวลาที่กำหนด ทำได้อยู่อาทิตย์หนึ่งเริ่มมีอาการแพ้สารเคมี มือเริ่มบวม ลอก แดง แสบๆร้อนๆ น้องเลยไปหาหมอที่อยู่ในโรงงาน หมอเขาบอกว่าน้องแพ้สารเคมี คือ แพ้คลอรีน ต้องหยุดทำ เพราะถ้าทำต่อไปอาการอาจจะเป็นหนัก เขาก็แนะนำว่าให้น้องไปขอย้ายแผนกที่ไม่ต้องสัมผัสสารเคมี น้องเลยลองไปขอผู้จัดการ แต่แผนกอื่นเด็กและพนักงานก็เต็มแล้ว น้องก็เลยโทร.ถามแม่ว่าจะเอายังไง แม่ก็บอกว่าให้กลับมาช่วยแม่กรีดยางที่บ้านเถอะ ถ้าทำไม่ได้อย่าทำเดี๋ยวไม่คุ้มกับค่าจ้าง  น้องก็เลยขอลาออกมาช่วยแม่กรีดยาง ตอนนี้ปลูกผักสวนครัวขายบ้าง เพราะช่วงนี้ยางมันผลัดใบน้ำยางไม่ค่อยออก ก็ต้องหางานอื่นๆเสริมบ้างค่ะ อากาศที่นั่นร้อนมากๆ ร้อนจนรู้สึกได้ว่าผิวหนังจะแสบๆ อาจเป็นเพราะว่าหาดใหญ่มีโรงงานอุตสาหกรรมอยู่มาก ซึ่งส่วนใหญ่เป็นโรงงานที่ปล่อยควันและสารเคมีเป็นจำนวนมาก น้องมองดูควันที่ออกจากโรงอบถุงมือแล้วดูน่ากลัว ไม่แปลกเลยว่าทำไมโลกจึงร้อนขึ้น เพราะมีความต้องการที่ไม่สิ้นสุด ถึงทำให้โรงงานเหล่านี้จึงต้องสนองความต้องการของมนุษย์อยู่ตลอดเวลาไม่มีวันหยุด บ้านนอกบ้านเราน่าอยู่กว่าในเมืองเยอะเลย ได้อยู่กับธรรมชาติ อากาศก็ไม่มีพิษ น่าอยู่กว่ากันเยอะเลย

     สถานการณ์ทางภาคใต้ตอนนี้ก็น่าเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน ได้ข่าวการลอบวางระเบิดอยู่ทุกวัน ทางโน้นก็มีการประท้วงกันถึงกับเอาเลือดมาสาดกัน ถึงขนาดนั้นเชียว เขาทำเพื่อคนไทยหรือเพื่อตนเองกันแน่ เป็นอะไรที่น่าเบื่อจริงๆนะคะ เมื่อไรประเทศไทยจะได้สงบสุขกันสักที ว่าแต่ว่าพี่ตอนนี้ทำอะไรอยู่เอ่ย ร้อนๆแบบนี้ไปพักผ่อนบ้างก็ดีนะคะ จะทำให้อารมณ์และสุขภาพดีขึ้นด้วย เพราะว่าถ้ามัวแต่ทำงานมากเกินไปเดี๋ยวจะเครียด ยิ่งอากาศก็ร้อนๆจะทำให้เสียสุขภาพได้นะคะ เป็นห่วงนะคะ สุดท้ายนี้น้องก็ขอให้ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ เป็นห่วงเสมอ

 

                                                                                                รักและเคารพเป็นอย่างสูง

                                                                                                น.ส. มารียานี  บือราเฮง

                                                                                                นักศึกษาโปรแกรมวิชาวิทยาศาสตร์

                                                                                                คณะครุศาสตร์

                                                                                                ราชภัฏนครศรีธรรมราช

[หนานเกียรติ]

มาเป็นกำลังใจให้น้องมารียานี ครับ...

[ขจิต ฝอยทอง]

คุณมุครับ ตามมาให้กำลังน้องด้วยคน นามสกุล บือราเฮงเหมือนเพื่อนผมเลย