R2R : กลุ่มสูติ-เด็ก (ตอนที่ 2)
เมื่อกลุ่มสูติ-เด็กได้หัวปลา (KV) ที่ชัดเจนแล้วโดยทุกคนตกลงที่การพัฒนาระบบการให้สุขศึกษาแก่หญิงตั้งครรภ์และหลังคลอด โดยเน้นที่การทำงานหลอมรวมไม่แยกส่วน มุ่งพัฒนาร่วมกันกล่าวคือ เป็นการพัฒนากระบวนการให้สุขศึกษาที่เป็นทีมระหว่างแผนกที่มีความเกี่ยวข้องกัน โดยทุกหน่วยทุกแผนกจะต้องร่วมรับรู้ร่วมกันว่าในผู้ป่วยหนึ่งคนนี้ได้รับการให้ความรู้อะไร และอย่างไรบ้าง
กระบวนการที่กลุ่มต้องการให้เกิด คือ เมื่อผู้ป่วยมาฝากครรภ์เขามีสิทธิที่จะจะได้เลือกรับรู้ในสิ่งที่เขาอยากรู้ และผู้ให้บริการสามารถสนองตอบต่อความต้องการนั้นได้มากกว่าที่จะเป็นการยัดเหยียดให้รู้ จากนั้นกระบวนการให้เรียนรู้จะต้องต่อเนื่องกันทุกจุดการบริการและช่วยกันเติมเต็มในสิ่งที่ผู้ป่วยยังไม่ทราบ หลักการที่ทางกลุ่มคิดออกมาได้นั้นจากการ Capture KM ดิฉันรู้สึกประทับใจอย่างมากทางกลุ่มจะมีกระดานที่หนีบกระดาษปรู๊บไว้ แล้วใครคิดอะไรได้ก็ผลัดกันออกไปเขียนรอยความคิดนั้นไว้ จากนั้นก็พากันช่วยกันดูในสิ่งที่คิดและเขียน แล้วค่อยมาประมวลผลเพื่อหาข้อสรุป แล้วคุณลิขิตของกลุ่มก็ลิขิตไว้อีกทีจากข้อสรุปต่างๆ เหล่านั้น
บรรยากาศที่เกิดขึ้นไร้รูปแบบ ต่างนั่งต่างคิดแต่พุ่งเป้ามาที่เดียวกัน กลุ่มนี้การแสดงออกทางความคิดอิสระมาก ไม่ต้องมานั่งฟอร์มเป็นรูปแบบของการประชุม พี่ตุ๊กหัวหน้าห้องคลอดเวลาคิดจะชอบยืนไม่ชอบนั่ง พี่แดงก็มักจะมาจ้องที่กระดานเพราะทำให้ตรวจสอบความคิดได้ดี ส่วนคนอื่นๆ ก็นั่งตามอัธยาศัย ส่วนคุณเบญซึ่งเป็นคุณอำนวยของกลุ่มก็ดูสบายๆ จะคอยพาทุกคนเดินมาให้ถูกทางซึ่งก็ดูเหมือนจะไม่ยุ่งยากมากนักเพราะหัวปลาชัดการเดินเรื่องก็ชัด
ความเห็น (3)
ผมชอบใจกลุ่มนี้อีกอย่างหนึ่งคือ นิ่ง ๆ เงียบ แต่เดินไปอย่างเป็นจังหวะ อีกอย่างแอบเห็นพี่เตี้ย "คุณเอื้อ" ไปเป็นคุณกิจให้ด้วย แนบเนียนมาก ยิ่งตอกย้ำให้ผมเห็นชัด ๆ ว่า การสวมบทบาทอย่างไม่ยึดติด จะสามารถทำให้งานเดินได้ราบรื่น พี่เตี้ยเป็นคุณเอื้อจริง ๆ ไม่ใช่คุณอำนาจ
คิดไว้เหมือนกันคะว่า...จะนำเรื่อง "คุณเอื้อ" มาเล่าทั้งท่าน ผอ. โรงพยาบาล พี่ต้อย(คุณอรพินท์) และพี่เตี้ย(คุณอุไร)...เพราะที่ดิฉันสังเกตคือ งานนี้คุณเอื้อของดิฉันท่านเปิดไฟเขียวเต็มที่และท่านไม่ยึดติดหัวโขนที่เป็น...โดยเฉะพท่าน ผอ. วันที่สองท่านมาร่วมด้วยเกือบทั้งวันและวันอื่นๆ ท่านก็จะแวะเวียนมาทักทาย ส่วนพี่เตี้ยนั้นอยู่ด้วยทุกวันเลยคะ