รองเท้าแตะคู่ใหม่ของหนู

จำได้ว่า..ผู้เขียนเดินมาแอบมองปู่ตั้งแต่ลงบันไดไปจนลับตาตามทางเดิน(รู้สึกใจหาย..เหมือนตอนแม่กับพ่อพาเราสองพี่น้องมาส่งไว้ให้อยู่กับปู่..แล้วกลับบ้านไป)

             ที่นอกชานวันนี้..เห็นปู่กำลังอาบน้ำขัดตัวถูหลังด้วยผ้าขาวม้าถูสลับขึ้นลง..จะต้องไปไหนเป็นแน่..อาบน้ำเสร็จ..สวมเสื้อแล้วเคียนเอวด้วยผ้าขาวม้าผืนใหม่..ปู่จะชวนเรามั๊ยนะ..สวมหมวกแล้ว..ผู้เขียนนั่งกอดเข่านั่งมองปู่อยู่ห่าง ๆ(อยู่ใกล้ที่วางไม้เท้าของปู่) พอมองเห็นกันโดยไม่ได้ปริปากถาม แอบเห็นว่าปู่ก็หันมามองเราเหมือนกัน ดังเหมือนจะรู้ว่าเราคิดอะไรอยู่..มาแล้ว..ปู่เดินมาตรงที่หลานนั่งกอดเข่าอยู่..เพื่อหยิบเอาไม้เท้าด้วย.."อยู่บ้านอย่าไปเล่นไหนไกลนะหลุก"เดี๋ยวปู่ก็กลับแล้ว..(ปู่พูดพลางเอามือใหญ่ ๆ ลูบหัวเรา) น้ำตาเริ่มปริ่มปริ่ม แต่ไม่กล้าร้องไห้เดี๋ยวโดนย่าดุ แต๋วไม่สนใจมัวแต่เล่นขายของแคะขนมครกอยู่ใต้ถุนบ้าน

              "ตาแดง!..เดี๋ยวสายนา..แดดออกแล้วจะร้อนกว่าจะเดินออกไปถึงปากทางเพื่อดักรอรถ" ย่าเรียกเตือนปู่เสียงดังตามประสาคนแก่อายุเจ็ดสิบปลาย ๆ คุยกัน(เสียงดัง) ปู่ลงจากเรือนสวมร้องเท้าแตะที่วางไว้ที่หัวบันไดบ้านแล้วออกเดินทาง จำได้ว่า..ผู้เขียนเดินมาแอบมองปู่ตั้งแต่ลงบันไดไปจนลับตาไปตามทางเดิน(รู้สึกใจหาย..เหมือนตอนที่แม่กับพ่อเอาส่งไว้อยู่กับปู่แล้วกลับไป)  

             "ต้อย! เล่นขายของกัน" แต๋วชวนน้องเล่นขายของให้เป็นคนซื้อขนมครก (น่าเบื่อ..) เล่นอะไรก็ไม่รู้..ไปเล่นในสวนดีกว่า...วันนี้ในสวนดูแปลกตากว่าทุกวัน เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ พบว่ามีต้นไม้ใบใหญ่ ๆ ความสูงประมาณ 1 เมตร ออกดอกสีเหลืองส้มบนก้านดอกที่แข็งแรง จำได้ว่าคนแก่ชอบเอามาดุลูกหลานที่ไม่เอาไหน (ดอกกระทือ) ไปเล่นใต้ต้นมะตูม สมมุติตัวเองเป็นเจ้าของสวนเก็บมะพร้าวขาย..จำได้ว่าเก็บลูกมะพร้าวแห้งมากองไว้มากมาย คิดในใจไว้ให้ปู่สำหรับติดไฟขางตัวในตอนเช้ามืด(ปู่กลับมาต้องดีใจและชมเราเก่งแน่) เล่นจนลืมความเสียใจที่ไม่ได้ไปกับปู่..แต่พอนึกได้แต่ละครั้งก็จะมองลอดใต้ถุนคอยมองว่าปู่จะกลับมารึยัง..เฮ้อ!..

             "ต้อยเอ๊ย!.." เสียงปู่นี่นา...จำได้ว่าเป็นความดีใจที่สุดอีกครั้งหนึ่งที่รู้ว่าปู่กลับมาบ้านแล้ว ต้อยวิ่งตูดปัดเลยล่ะ.."ปู่ต้อยเก็บมะพร้าวแห้งไปก่อไฟขางก้นกันตอนเช้า อยู่ใต้ต้นมะตูมโน่น" พูดพลางพร้อมชี้ชวนให้ปู่ดูเพื่อรอคำชมจากปู่..ไม่มีคำชมใดใดเลย..แต่ขณะนั้นปู่กลับหยิบของส่งมาให้เรา "เอ้า..ปู่ซื้อมาฝาก..ไหนลองสวมดูซิ" โธ่! ไปตลาดก็ไม่บอก.. ไชโย!..เรามีรองเท้าแตะคู่ใหม่แล้ว..(ไม่อยากใส่เลย..ก็กลัวมันเก่าอ่ะ) ขอบคุณค่ะปู่..รักปู่มากนะ..สวัสดี..

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ไม่อยากใส่เลย...กลัวมันเก่า..ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
• คิดเหมือนกันค่ะ ตอนป็นเด็ก ๆ อยากได้ของใหม่เมื่อได้แล้วก็ไม่อยากใช้
• คิดถึงปู่เหมือนกันค่ะ  อยากจะเล่านะคะว่าปู่ของพี่คิมซื้อน้ำบัวบกมาให้และร้องเพลง...อกหักอีกแล้วหนอเรา...ตอนนั้นอกหักค่ะ

[จำเนียรวดี]

สวัสดีค่ะ..พี่ครูคิม

- จำได้ลาง ๆ... ว่า.. น่าจะเอามานอนกอดซะด้วยนะค่ะเนี่ย..

- วันแรก ๆ ใช้ถือเอา(จริง ๆ)..และเดินเท้าเปล่าซะงั้น..นึกแล้วก็ขำทุกที..ฮิ..ฮิ

- ขอบคุณพี่ครูคิมนะคะ..ที่แวะมาร่วมรับรู้ความทรงจำกับต้อยเสมอ..รักและขอบคุณอีกครั้งค่ะ