บังขายถั่ว


........
          แก๊กๆ แก๊กๆ เสียงตะหลิวกระทบกับกระทะอันร้อนระอุ กลิ่นหอมของน้ำตาลและงา ที่ถูกความร้อนเปลี่ยนสภาพเป็นควันลอยฟุ้ง ชายรูปร่างผอมวัยกลางคนท่าทางแข็งแรง มือขวาจับกระทะ มือซ้ายจับตะหลิวพลิกกลับถั่วด้วยความคล่องแคล่ว ข้างๆชายคนนั้นมีหญิงรูปร่างผอมเตรียมถาดเพื่อรองรับถั่วกรอบแก้วร้อนๆจากกระทะ
          เมื่อตอนปี พศ.2549 บริษัทที่พ่อและผมทำงานอยู่ มีอันต้องปิดกิจการลงเพราะสภาวะเศรษฐกิจในช่วงนั้น แต่ที่แย่กว่านั้นเพราะไม่ใช่พ่อของผมเพียงคนเดียวที่ต้องตกงานแต่รวมถึงแม่ของผม ที่เป็นแม่ค้าขายข้าวแกงและตัวผมเองที่ทำงานอยู่ในบริษัทนั้นด้วย พ่อได้เงินชดเชยจากบริษัทมาก้อนหนึ่งหักลบกลบหนี้ค่าบ้านที่ยังค้างธนาคารและอื่นๆก็เหลือไว้ใช้ไม่มากเท่าไร ตัวผมเองคงไม่ใช่เรื่องลำบากเท่าไรที่จะหางานใหม่ทำเพราะอายุยังน้อย แต่พ่อกับแม่ที่อายุก็เกือบๆจะถึงวัยเกษียณนั้น คงไม่ใช่เรื่องง่ายตอนแรกๆมีเพื่อนของพ่อชวนพ่อไปทำงานที่ต่างจังหวัด เพราะเห็นว่าพ่อเป็นคนขยันและมีฝีมือในการทำงาน แต่แม่ไม่เห็นด้วยเนื่องจากจำเป็นต้องไปค้างไม่สามารถไปเช้าเย็นกลับได้ จึงคิดกันว่าน่าจะมาค้าขายกันดีกว่า
เริ่มแรกทีเดียวเรายังไม่ได้มาขายถั่วเลยหรอกครับ
          เราไปเช่าร้านที่เต้นท์ข้างๆตึกแกรมมี่ ย่านอโศก ขายข้าวหมกไก่ ซุปเนื้อ มีลูกค้าให้ความสนใจและติดใจในรสชาติแวะเวียนมากินกันมากพอสมควร แต่....แม้ว่าเราจะขายดีแต่สิ่งที่ไม่เอื้ออำนวยก็คือสภาพร่างกายของท่านทั้งสองพ่อกับแม่ต้องตื่นตั้งแต่ตี 3 เพื่อไปตลาด เตรียมของเพื่อขายกันตั้งแต่ช่วงเช้าขายยาวไปถึงช่วงบ่าย กว่าจะเก็บหม้อเก็บจานล้างกลับถึงบ้านก็ประมาณ 5 โมงเย็น เกินกำลังของท่านทั้งสอง
         เราจึงต้องมาคิดกันใหม่ ด้วยความเมตตาของพระเจ้ามีเพื่อนของพ่ออีกท่านหนึ่งที่ต้องถูกให้ออกจากบริษัทเดียวกัน น้ามาลี กลับไปยึดอาชีพเดิมตั้งแต่ก่อนเข้ามาทำงานเรียกว่าเป็นอาชีพของตระกูลของน้าเค้าเลยก็ว่าได้ ขายกันมาตั้งแต่น้ามาลียังไม่เกิด น้ามาลีพูดให้ผมฟังเป็นประจำว่า “ที่น้ามีบ้านอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะขายถั่วกรอบแก้วนี่แหละ” น้ามาลี ยอมเปิดเผยเคล็ดลับในการทำถั่วกรอบแก้วให้อร่อย ให้พ่อกับแม่ผมตามไปช่วยขายตามเต้นท์ที่น้ามาลีไปขาย ไปเป็นลูกมือ แล้วกลับมาทดลองทำที่บ้าน วันที่ทดลองทำวันแรกพวกเราลุ้นกันน่าดูว่าผลงานจะออกมายังไงถั่วกรอบแก้วกระทะแรกของเรา กินได้รสชาติยังอร่อยสู้ของน้ามาลีไม่ได้ และถั่วไม่มีความเงา ลองทำกันอยู่หลายกระทะวันนั้นมื้อเย็นผมไม่ต้องกินข้าวแล้ว แจกข้างบ้านไปก็เยอะก็ยังมีบางส่วนที่เราต้องนำไปทิ้ง
 

          พ่อบอกว่าถั่วลิสงที่ขายอยู่นั้นมาจากหลายที่ แต่ละที่ก็ไม่เหมือนกันต้องเลือกให้ดีถั่วของบ้านเราดีที่สุดโดยเฉพาะจากศรีษะเกษ ตาก และเชียงรายเม็ดเล็กๆแต่แน่นทานอร่อย พ่อว่างั้น  เลือกถั่วใหม่ๆ ทุกๆ 2 อาทิตย์พ่อและแม่จะไปเลือกซื้อถั่วที่เยาวราช 
          ช่วงเริ่มแรกที่ขายถั่วพ่อทำไปจากบ้านแพ็คเป็นถุงๆ แล้วไปกางโต๊ะขายตามเตนท์ ขายไม่ค่อยดีลูกค้ามักจะถามว่าถั่วใหม่หรือเปล่า ทำมากี่วันแล้ว หยิบๆจับๆขึ้นมาดูแล้วก็ไม่ซื้อเพราะไม่มั่นใจกลัวว่าจะเก่า
          พ่อเปลี่ยนแผนใหม่ ขนอุปกรณ์ กระทะ เตา แล้วเช่าพื้นที่ในเตนท์เพิ่มมากขึ้นไปคั่วไปทำกันตรงนั้นเลย ลูกค้าจะได้มั่นใจ ผลที่ออกมาดีเกินคาดมีลูกค้าให้ความสนใจทั้งมาซื้อและมาชมอยากเห็นวิธีทำถั่วกรอบแก้วบางคนยืนดูกันอยู่นานดูไปด้วยทานถั่วไปด้วย บางครั้งดึกๆมีโทรศัพท์มาที่บ้านโทรมาถามสูตรทำถั่วก็มี
        
          อัลฮัมดุลิ้ลลา (ขอบคุณพระเจ้า) เรารับรู้ว่าพระเจ้าไม่ได้ทอดทิ้งเราพระเจ้าชี้หนทางในการทำมาหากินให้กับเราแล้ว แม้ตอนแรกๆเราจะลำบากกันนิดหน่อย
ผมเคยได้รับคำสอนจากตาว่า "ดูนกซิตอนเช้ามันบินออกไปมันไม่รู้หรอกว่าตอนเย็นกลับมามันจะมีอะไรให้กับลูกน้อยของมันที่รออยู่ที่รังด้วยความหิวโหยหรือเปล่ามันออกไปด้วยความหวังแต่ทุกครั้งที่มันกลับมามันก็มีอาหารมาให้กับลูกน้อยของมันแทบทุกครั้ง"
         
         ผมเคยได้ไปช่วยแม่ขายที่เต้นท์อยู่บ้าง ลูกค้าจะเรียกแม่ผมว่า พี่นิๆ ส่วนพ่อผมคั่วถั่วไปปากก็พูดชวนให้ลูกค้ามาชิมถั่วบางครั้งหันไปคุยกับลูกค้านานเกินไปถั่วในเตาไหม้ก็มี  ผมจะได้ยินแม่พูดบ่อยๆเกี่ยวกับเรื่องตาชั่ง “ชั่งให้เกินๆไว้นะลูกอย่าให้ขาด” แม่เน้นย้ำเรื่องนี้มาก
 
          นอกจากวันจันทร์-ศุกร์ ที่พ่อกับแม่  จะเวียนขายไปตามเต้นท์ย่านรัชดา อ.ส.ม.ท. เบอร์ลี่(กล้วยน้ำไท) โมเดอนฟอร์ม และ บางนาทาวเวอร์แล้ว เสาร์-อาทิตย์ เรายังมีลูกค้าจากตลาดและลุงสมเพื่อนพ่อตั้งแต่สมัยทำงานช่วยรับถั่วเราไปขายที่ร้านด้วย
         กับทุกวันนี้ที่เป็นอยู่เรามีความสุขและพึงพอใจกับสิ่งที่ได้รับ กับอาชีพที่เราทำ เราไม่ได้ร่ำรวยอะไรก็แค่คนหาเช้ากินค่ำ เป็นแค่คนขายถั่วหรือจะเรียกว่า "บังขายถั่ว" ก็ได้ครับ
ขอบคุณทุกท่านครับ

 

หมายเลขบันทึก: 345889เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2010 21:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

พอลล่าเรียกพี่บังได้ไหมคะ เอ๊ะ แต่บังแปลว่าพี่ งั้นเรียกพี่ ดีกว่า ค่ะ

ก็อยากทำถั่วกรอบแก้วเป็นบ้างค่ะ

อยากมีอาชีพเสริมด้วย แต่อาชีพเดียวตอนนี้พอลล่าจะเอาตัวไม่รอดแล้ว อิอิ

คุณครู did คะ พอลล่าถ่านรูปเก่งไหมคะ

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ สบายดีนะค่ะ มาพร้อมกับภาพสายฝนมาฝากเพื่อจะช่วยลดภาวะโลกร้อนได้บ้าง .........
  • มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ

              

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องราวนี้นะคะ

ขอบคุณค่ะ^__^

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ สบายดีนะค่ะ  พร้อมกับมาเชิญชวนไปชม "สุดยอดส้วม...โรงพยาบาลพะโต๊ะ"
  • ขอบคุณค่ะ
  • พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท