หลังจากที่ผมได้ศึกษาเอกสารและปรึกษาผู้ทรงคุณวุฒิแล้วร่างรูปแบบและแนวทางการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูที่ปรึกษาอย่างบูรณาการ แล้วเสร็จในเดือนพฤศจิกายน 2548 โดยใช้เอกสารหมายเลข 1-3 เป็นเครื่องมือ ตามแนวคิดพื้นฐาน ที่ว่า
1. เป็นการใช้มาตรฐานการศึกษาด้านผู้เรียนในระบบประกันคุณภาพการศึกษาเป็นฐานในการดูแลพัฒนาผู้เรียน2. เป็นการบูรณาการเชื่อมโยงนโยบายและกฎหมายทุกเรื่องเข้าด้วยกัน เพื่อนำไปสู่การพัฒนาผู้เรียนเป็นรายบุคคล ตามมาตรฐานด้านผู้เรียนทุกมาตรฐานให้สูงขึ้น และผลสำเร็จดังกล่าวจะเป็นอานิสงส์ในการประเมินเลื่อนวิทยฐานะของครูให้สูงขึ้น3. เป็นการบูรณาการใช้ทฤษฎีการปลูกฝังและสร้างเสริมคุณธรรมจริยธรรมเรื่องการทำค่านิยมให้กระจ่าง ( Value Clarification : VC ) และเรื่องการปรับพฤติกรรม ( Behavior Modification : BM ) เข้าด้วยกัน และเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2548 ผมได้ประชุมทีมงานบริหาร(ผอ.รองผอ.)และผู้รับผิดชอบเรื่องระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนศรีบุณยานนท์ ในฐานะโรงเรียนแกนนำเรื่องระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และพร้อมจะนำร่องตามรูปแบบนี้แล้ว โรงเรียนก็ได้มีการวางแผนเพื่อจะดำเนินการเรื่องนี้ในปีการศึกษา 2549 โดยได้นำกระบวนการ KM มาช่วยเสริม และได้มีการปรึกษาหารือพร้อมทั้งวางแผนร่วมกันเป็นระยะๆมาโดยตลอดแล้วนั้นไม่มีความเห็น