หนานเกียรติ
เกียรติศักดิ์ หนานเกียรติ ม่วงมิตร

ควบ HONDA AX1 เดินทางไกล


เสียงคำรามกระหึ่มจากยานยนต์ ๒๕๐ ซีซี

ครัทช์มือถูกปล่อยออก เสียงล้อเบียดเสียดสีกับพื้นดังเอี้ยดด้วยการเคลื่อนตัวทะยานพุ่งตัวออกไปไม่ทันกับรอบการหมุนของล้อหลังจากแรงส่งอันเหลือเฟือจากเครื่องยนต์

HONDA AX1 ห้อทะยานไปบนถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ จากเมืองหลวงล้านนามุ่งหน้าลงไปทางใต้ เป้าหมายอยู่ห่างออกไปราว ๔๐๐ ก.ม. จากต้นทาง

ผมพบตัวนั่งบังคับยานยนต์คันนั้น ในขณะที่พระอาทิตย์แผดแสงร้อนแรงตอนบ่ายสองโมงครึ่ง

ปกปิดร่างกายอย่างมิดชิดจากความร้อนและแสงแดดจ้า ด้วยเสื้อยืดแขนยาวถูกสวมทับด้วยเสื้อแจ๊กเก็ตสีดำ กางเกงยีนส์สีเข้ม รองเท้าหุ้มข้อ สวมถุงมือคุณภาพดี หมวกสวมคลุมก่อนที่จะใส่หมวกกันน็อค

การเดินทางหนนี้เป็นการเดินทางไกลด้วยยานยนต์สองล้อเป็นครั้งที่สองในชีวิต ในระยะทางที่ยาวไกลกว่าเดิม หากแต่เป้าหมายปลายทางคือสถานที่เดียวกัน

การเดินทางไกลครั้งแรก ต้นทางอยู่ จ.พิษณุโลก YAMAHA Bell R คือยานยนต์ในวันนั้น

 

.....

 

ผมอยู่ในครอบครัวที่พ่อและแม่เป็นลูกจ้างประจำของหน่วยงานหนึ่ง

รายได้ค่อนข้างจำกัดจำเขี่ย กว่าที่บ้านเราจะมียานยนต์สองล้อประจำบ้านสักคันหนึ่ง ผมก็เรียนอยู่มัธยมแล้ว

ยานยนต์สองล้อคันแรกของบ้านคือ HONDA GL100 เป็นพาหนะคู่ใจของพ่อใช้เดินทางไปทำงาน

วันหนึ่งผมแอบเข็นเอาออกมาขับ ผลงานวันนั้นรถถลอกปอกเปิกพอ ๆ กับผม ด้วยความแรงของเครื่องยนต์ทำให้รถกระโจนทะยานสลัดคนบังคับไปทาง รถไปทาง

แม้จะรู้ตัวดีว่าฐานะของครอบครัวอยู่ระดับไหน แต่ลึก ๆ แล้วผมก็อยากจะเป็นเจ้าของยานยนต์สองล้อสักคัน แม้จะเป็นเพียงฝันลม ๆ แล้ง ๆ

ยานยนต์ที่ผมใฝ่ฝันอยากขับ อยากเป็นเจ้าของ ในสมัยนั้นราคาพอ ๆ กับรถปิคอัพมือสองคุณภาพดี


HONDA GL100 (ภาพจากอินเตอร์เน็ท)

.....

 

“ขอซื้อต่อเถอะนะ...”

ผมเอ่ยปากขอซื้อ HONDA AX1 จากเพื่อนคนหนึ่ง เมื่อเห็นยานยนต์สองล้อคันนี้จอดอยู่

เพื่อนผมคนนี้มิได้ขับขี่ยานยนต์คันนี้มาหลายปีแล้ว มันถูกจอดทิ้งไว้นานหลายปี

อีกหลายวันผมได้คำตอบจากเพื่อนคนนี้ว่า

“ไม่ขาย อยากใช้ก็เอาไป ไม่อยากใช้ก็เอามาคืน...”

อีกราวสัปดาห์ถัดมา ผมเอา AX1 ขึ้นรถปิคอัพบรรทุกไปซ่อมที่เชียงใหม่ หลังจากหาข้อมูลมาพอสมควรว่าควรไปซ่อมที่ไหน กับใคร

เพราะจอดอยู่นานหลายปี จึงมีปัญหาทั้งเครื่องยนต์ ระบบไฟ และกลไกประกอบอื่น ๆ เรียกว่าซ่อมกันทั้งระบบ

ใช้เวลาซ่อมอยู่เดือนเศษ ผมจึงไปรับรถในคราวเดียวกับการขึ้นไปช่วยงานเพื่อนคนหนึ่งที่นั่น

 

.....

 

ผมรับรถแล้วเดินทางออกจากอู่ซ่อมแถวสี่แยกกลางเวียง ในตัวเมืองเชียงใหม่

แวะเติมน้ำมันที่ปั้ม ปตท.สารภี บริเวณ ก.ม.๗๘

เติมน้ำมัน Gasohal95 ไป ๖.๓๖ ลิตร ๆ ละ ๓๔.๕๙ บาท รวม ๒๒๐ บาท

ออกเดินทางจากที่นี่ตอน ๑๔.๕๐ น. จอดพักอีกทีที่สี่แยกเข้าลำปาง ตอน ๑๕.๔๐ น. ระยะทางทั้งสิ้น ๗๘ ก.ม. ผมใช้เวลาไป ๕๐ นาที นั่นหมายความว่าผมใช้ความเร็วเฉลี่ย ๙๓.๖ ก.ม. ต่อชั่วโมง

ผมจอดพักรถที่นี่เพราะรถร้อนมาก น้ำจากหม้อน้ำทิ้งที่ต่อมาจากหม้อน้ำเดือดระอุพวยพุ่งออกมาตามสายน้ำทิ้ง ผมยังไม่เข้าใจว่าทำไมเมื่อเวลาที่เราขับอยู่ทำไมน้ำไม่เดือดพุ่งออกมา

จอดรถสักพัก ผมเปิดหม้อน้ำแล้วเติมน้ำลงไป เป็นการเติมน้ำครั้งแรก

เดินทางต่อเวลา ๑๖.๑๕ น. ผมลดความเร็วลงกว่าเดิมนิดหน่อย ถึงปั้ม ปตท. ที่ อ.เถิน เวลา ๑๗.๒๕ น. ระยะทางช่วงนี้ ๘๕ ก.ม. ใช้เวลาไป ๑ ชั่วโมงกับอีก ๑๐ นาที ความเร็วเฉลี่ย ๗๓ ก.ม.ต่อชั่วโมง

พอจอดรถน้ำจากหม้อน้ำทิ้งที่ต่อมาจากหม้อน้ำเดือดระอุพวยพุ่งออกมาตามสายน้ำทิ้ง เช่นเดียวกับการจอดพักครั้งแรก รอจนเครื่องเย็นลงก็เปิดหม้อน้ำเติมน้ำเป็นครั้งที่สอง

ก่อนออกเดินทางแวะเติมน้ำมันครั้งที่สอง เติมไป ๒๐๐ บาท ได้น้ำมัน ๕.๘ ลิตร ตกลิตรละ ๓๔.๕๐ บาท ถูกกว่าเติมคราวแรก ๘ สตางค์

ระยะทางจากปั้ม ปตท.สารภี มาถึง ปั้ม ปต.เถิน ระยะทางทั้งสิ้น ๑๖๓ ก.ม. ใช้น้ำมันไป ๕.๘ ลิตร เท่ากับว่าอัตราการสิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงอยู่ที่ ๒๘.๑๐ ก.ม.ต่อลิตร  หากคิดค่าน้ำมันอยู่ที่ลิตรละ ๓๔.๕๐ บาท การเดินทางด้วย AX1 คราวนี้ ค่าใช้จ่ายกิโลเมตรละ ๑ บาทกับอีกยี่สิบสามสตางค์

ออกเดินทางต่อตอน ๑๗.๔๕ น. แวะพักอีกครั้งที่ปั้ม เอสโซ่ ก่อนเข้าเมืองตาก ก่อน ๑๙.๐๐ น. นิดหน่อย ระยะทางคราวนี้ ๘๙ ก.ม.

เช่นเคยครับ พอเครื่องเย็นก็เติมน้ำ

ก่อนจะออกเดินทางต่อไปยังจุดนัดหมายริมน้ำปิง ผมแวะเติมน้ำมันอีกครั้งที่ปั้ม ปตท.ตาก ก่อนข้ามสะพานกิตติขจร คราวนี้เติมน้ำมันไป ๔ ลิตร ๑๓๗ บาท น้ำมันปั้มนี้ถูกกว่าสองปั้มที่เติมมา น้ำมันชนิดเดียวกันที่นี่ราคาลิตรละ ๒๔.๒๘ บาท

.....

 

ผมเดินทางถึงบ้านที่ดอยมูเซอ ตอน ๒๒.๓๐ น.

เดินทางไกลด้วยยานยนต์สองล้อระยะทางราว ๓๐๐ ก.ม. ใช้เวลานั่งอยู่บนอานประมาณ ๕ ชั่วโมง

ยังมิทันจะหายเหนื่อยเมื่อยล้า หัวใจผมเรียกร้องให้เดินทางไกลด้วยเจ้า AX1 คันนี้ เข้าเมืองกรุงสักคราว

คำสำคัญ (Tags): #ax1
หมายเลขบันทึก: 345110เขียนเมื่อ 17 มีนาคม 2010 23:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (39)

เจ๋ง! ไปเลยค่ะ นับถือๆ

ขับมาเมืองกรุงเมื่อไหร่ขอให้ปลอดภัยๆ นะคะ

เท่ห์ มากเลย พี่ อิอิ

ขอซ้อนท้ายด้วยคนอ่ะค่ะ

หวัง ว่า มอไซด์ไม่ทำน้องหล่นนะคะ

คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างคะ

สวัสดีครับ คุณ Baby 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
คาดว่าน่าจะเร็ววันนี้ครับ สำหรับการขับเข้าเมืองกรุงฯ

 

สวัสดีคุณน้อง ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'- 

ต้องเกาะแน่น ๆ นะน้องเดี๋ยวหล่น
ตอนนี้พ่อไปพักในเมืองเตรียมหาหมอพรุ่งนี้เช้าครับ
ผมนอนเฝ้าบ้าน พรุ่งนี้เช้าตามไปสมทบครับ

 

นี่ละครับ วิสัยของ raider ต้องหารถคู่ใจ ผมมี ซูซูกิ ชาเวส 400 cc อยู่คัน ยังปลุกอยู่ครับ ยินดีด้วยครับได้รถคู่ใจ (-:

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

*** เมื่อก่อนที่บ้านขายมอเตอร์ไซด์ ตั้งแต่ฮอนด้า 50 ซีซี ขี่ไปส่งลูกค้าเป็นร้อยคันแต่ไม่เคยมีของตัวเอง

*** เคยถลอกเหมือนหนานเกียรติ ...เพราะขี่ตกหลุม

*** ขอบคุณเรื่องราวที่ทำให้คิดถึงความหลัง

*** ฝากรักให้เฌวา ด้วยนะคะ

เห็นหนานเกียรติแวะเติมน้ำมันที่สารภี ทำให้คิดถึงบ้านญาติที่สารภี อยู่ตรงข้างตลาดยางเนิ้งหลังวัดเวฬุวันค่ะ

ควบ HONDA AX1 มาเมืองกรุงขอให้ปลอดภัยนะคะ

ว้าว!สวยซะจน..ตาค้าง(มอไซค์น่ะ) คริ คริ..

สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ

• แวะมาเยี่ยม...สบายดีน่ะค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

โอ้โห  พี่หนานเจ้า

หยังมาอึดขนาดเจ้า

ยกนิ้วให้เลยเจ้า...คราวหน้ามาเจียงใหม่บ่ชวนซ้อนท้ายจะงอนเน่อเจ้า...

สุดยอดมากเลยนะคะ...ขอให้เดินทางปลอดภัยค่ะ

ครูกระเเต

มันอันตรายโขอยู่นะ น้องชาย

เฌวา ยังเล็กอยู่ รอให้คุณพ่อดูแล

มอเตอร์ไซค์ เนื้อหุ้มเหล็กนะคะ

ช่วงหนึ่งของลูกผู้ชายสมัยใหม่ มอเติร์ไซค์ คู่ใจ คือสิ่งวาดหวัง

เหมือนกับลูกผู้ชายสมัยเก่า ต้องมีม้าคู่กายไว้ขับขี่

จึงมีคำพูดนิยามคำว่าลูกผู้ชายสมัย มนัส จรรยงค์ ว่า "ขี่ม้า บ้าหญิง ยิงปืน" ครับหนาน

สวัสดีครับ คุณฝนแสนห่า 

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมและแสดงความยินดีครับ

สวัสดีครับ คุณครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ 

สมัยผมอยู่พิษณุโลก ใช้มอเตอร์ไซด์ (ของเพื่อน) เป็นหลักครับ
เคยขับรถจากพิษณุโลกมาดอยมูเซอ ใช้เวลากว่า ๓ ชั่วโมง 
หมวกกันน็อคก็ไม่ได้ใส่ มาถึงบ้านหน้าชาเลยครับ
ตอนนี้เฌวาอยู่กรุงเทพฯ พรุ่งนี้จะได้พบกันครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

ว้าว รถเท่ห์มากๆค่ะท่านหนาน .. ถ้าเข้าป่าคอนกรีต ใครๆ ต้องมองจนเหลียวหลังเลยค่ะ

แต่คงไม่ได้หอบพาหนูน้อยไปด้วยนะคะ รอให้ผ่านช่วงสถานการณ์ชุมนุมไปก่อนสิคะ ด้วยคิดถึงน้องเฌวาและหวังเหวิด ;)

สวัสดีครับ คุณnamsha 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
ผมอยู่เชียงใหม่หลายปีครับ มีเพื่อนอยู่แถวสารภีแยะเลยครับ

 

สวัสดีครับ คุณครู - New.ครูบันเทิง 

แหะ แหะ ตาค้างจริง ๆ ด้วยครับ

 

สวัสดีครับ คุณหนูรี 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

 

มาเยี่ยมค่ะ

สบายดีไหมค่ะ

สวัสดีเจ้า น้องอิง - ชาดา ~natadee 

ว่าจะโทรหาแล้ว แต่มีเวลาน้อยนิด เลยมิได้รบกวน
ตอนไปรับรถ พอดีอู่อยู่ใกล้โรงเรียนพี่เหมียว ก็เลยโทรให้พี่เหมียวมาเลี้ยงข้าวก่อนออกเดินทางครับ
ไปคราวหน้าจะรบกวนขอเลี้ยงข้าวสักมื้อเน่อเจ้า...

 

สวัสดีครับ คุณมาตายี 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

 

สวัสดีครับ คุณพี่ ครู ป.1 

แหะ แหะ ทราบครับพี่ 
แต่หัวใจมันเรียกร้องครับพี่ อดรนทนไม่ไหว
ผมใช้ความระวังตัวค่อนข้างมากครับ 

 

คารวะท่านผู้เฒ่าครับ - วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- 

ใช่เลยครับท่านผู้เฒ่า
มอเตอร์ไซด์กับลูกผู้ชายนี่ ยังไงมันก็คู่กัน
ผมไม่แน่ใจว่าพอควบเจ้าเอเอ๊กวันถึงกรุงเทพฯ แล้ว
ไม่รู้ว่าหัวใจจะสั่งต่อไปพัทลุงหรือเปล่า...
ท่านผู้เฒ่าหายดีหรือยังครับ

 

สวัสดีครับ คุณpoo 

รถคันนี้อายุเกือบยี่สิบปีแล้วครับ
ซ่อมแล้วสภาพยังดีมากครับ
ขับทางไกลเชียงใหม่-ตากได้ ก็ถือว่าไม่ธรรมดาครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

 

สวัสดีครับ คุณberger0123 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
ผมสบายดีครับ...

 

...อ่านแล้ว..นึกถึงตอนสาวๆ....จากเชียงใหม่ถึงแม่สาย...สองคนกับตา(คนที่แต่งงานด้วย๕๕๕)ที่เคยหลงรักกันใหม่ๆๆ..อิอิ...โน่นไปเช่ากระต๋อบริมน้ำสามเหลี่ยมทองคำ...กว่าจะกลับมาอีกถึงเชียงใหม่..คิดถึงสภาพ(ก้น)...เดินขากางไปไม่รู้กี่วัน...ตอนนี้ยายก๋ไมาไหวไปเรื่อยๆแล้ว..แฮ่..ถึงใจจาสู้...ก็ไม่ไหว..ชาวไทยเขาร้องเพลงกันว่าให้รักแค่ไหน..ทำแทนให้กันไม่ได้...๕๕๕๖...(พ่อหนุ่ม..เมื่อไรจาขี่....มากลางดินบ้างล่ะ)...จะติดปีกอีกแล้ว...มโน..ลา......สวัสดี..ยายธีจ้ะ

สวัสดีครับ ยายธี

วางแผนไว้สองคร้ังว่าจะไป ถึงเวลามีเหตุต้องไปทำอย่างอื่นทุกที

ผมมีปัญหาต้องดูแลการก่อสร้างที่ดอยมูเซอ ชนิดปลีกตัวไปไหนค่อนข้างยาก

อยู่ดอยมูเซอสามสี่วันแล้วกลับไปอยู่กับเฌวาสองสามวัน วนเวียนอยู่อย่างนี้

อยากไปเยี่ยมยายธรมาก ๆ เลยครับ

สวัสดีค่ะคุณอาหนานเกียรติ

คุณอาหนานเกียรติคงทำงานหนักใช่ไหมคะ หนูมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

หนูกำลังรวบรวมเมล็ดผักให้น้องเฌวาค่ะ

สวัสดีครับ น้องนัท 

ช่วงนี้วุ่น ๆ ครับ ต้องดูแลงานก่อสร้างที่ดอยมูเซอ
มีงานค้างคาอีกนิดหน่อย
วันก่อนโทรศัพท์คุยกับครูคิม
ครูคิมเล่าว่าน้องนัทกำลังรวบรวมเมล็ดผักให้เฌวา
พรุ่งนี้จะกลับไปหาเฌวาที่กรุงเทพฯ แล้วครับ

  • โอ้โฮ! สุดยอดๆ คงเมื่อยก้นมากๆเลย แล้วจะขับเข้ากรุงเทพเมื่อไหร่ครับเนี่ย..
  • ขอบคุณประสบการณ์อันน่าประทับใจนี้ครับ

สวัสดีครับ อ.ธนิตย์ สุวรรณเจริญ 

เมื่อยเอาเรื่องเหมือนกันครับ จอดพักทุก ๆ ชั่วโมง 
เข้ากรุงเทพฯ งวดนี้คงยังไม่ขับไปครับ คาดว่าจะเป็นช่วงหลังสงกรานต์ครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

คันนี้สมบัติพ่อครูอ้อยเล็กค่ะ ฮอนด้า ดรีม รุ่นคุรุสภาให้ผ่อน พ่อซื้อมาตั้งแต่ปีพ.ศ.2519 ปี2539 ครูอ้อยเริ่มนำกลับมาใช้ใหม่...จนปัจจุบันครูอ้อยเล็กเอาไปแต่งให้เข้ายุคสมัย แต่ก่อนเด็กๆเรียกคันเก่าว่า "อีแก่" ปัจจุบันเด็กๆเรียกรถคันนี้ว่า "พิ้งค์กี้"

 

สวัสดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ  คิดถึงหลาน เฌวา  ที่แสนน่ารัก

น่าจะเขียนพัฒนาการของเฌวาสักบันทึกนะ

จะได้หายคิดถึง "คนแก่ก็ชอบเด็ก" ไว้หล่อเลี้ยงใจ

ลูกนะโตเกินคำว่าน่ารักแล้วจ้า...เหลือแต่รักอย่างเดียว

อ่านการเดินทางแล้ว  ตกใจ (ก็ตามประสาคนแก่)

อย่าทำตามใจให้มาก   ระวังอุบัติเหตุบ้าง..(สิ่งที่ไม่คาดคิดนะคะ)

ชอบ ก็  ให้พอดี  พอดี   ระยะทางใกล้ๆก็พอ  (ไม่รักไม่ว่าค่ะ)

 

 

                  คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

ผมอ่านเรื่องนี้ แล้วคิดว่า ในการที่ใครๆมีความสุขกับสิ่งๆที่เรามีขณะนี้

ดีกว่าที่ต้องทนทุกข์อยากได้ในสิ่งที่เราไม่มี ...

ขอให้มีความสุขกับรถรักนะครับ

  • แวะมาเยี่ยมนักเดินทางค่ะ  Honda ก็ไปได้ถึงฝันเหมือนกันเน๊อะ
  • กำลังอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตการทำงานค่ะ หากเสร็จภารกิจจะมาเชิญชวนกัลยาณมิตรที่เคยร่วมวงทำงานดี ๆ มานั่งจิบน้ำชาชมวิวกันไม่ไกล กทม. รอให้พี่นุชกลับมาจากการเดินทางไกลที่จะถึงเร็ว ๆ นี้ก่อนค่ะ
  • ระลึกถึงเสมอค่ะ

 

สวัสดีครับ พี่อ้อยเล็ก 

รถรุ่นนี้ "คลาสสิค" มากครับ
ผมเคยใช้อยู่พักนึงครับ ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ เป็นรถของอาครับ
แข็งแรง และ ทนทาน มาก ๆ 
"พิ้งค์กี้" น่ารักมาก ๆ ครับพี่

สวัสดีครับ พี่ดาวเรือง 

ผมก็คิดถึงเฌวามาก ๆ เลยครับ เพราะจากบ้านมาสามวันแล้ว
ว่าจะกลับวันนี้ต้องเลื่อนเป็นพรุ่งนี้ครับ
ผมเขียนหนังสือให้เฌวาปีละเล่มครับ เป็นของขวัญวันเกิด
ทำมาแล้วสองเล่ม ปีนี้เป็นปีที่สามครับ
เรื่องราวในหนังสือจะนำมาบอกเล่าในนี้ด้วยครับ

สวัสดีครับ นายยิ้ม 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
ใช่เลยครับ การได้รถคันนี้มาใช้งานเป็น "ความสุข" อย่างหนึ่งของผมครับ

 

 

สวัสดีครับ พี่ Sila Phu-Chaya 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับพี่...
Honda คันนี้กว่าจะมามาถึงตากได้เล่นเอาเหนื่อยและเมื่อยสุด ๆ เลยครับ
แต่ก็สนุกมาก ๆ ครับ
เอาใจช่วยกันการเปลี่ยนแปลงคร้ังสำคัญนี้นะครับ
ห่างหายกันมานาน เริ่มจะคิดถึงแล้วครับพีี่่
แหะ แหะ เปลี่ยนน้ำชาเป็นไวน์สักแก้วได้ไหมครับ ฮิ ฮิ..
ระลึกถึงเช่นกันครับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท