ผลตอบแทนของคนทำงานในพื้นที่....พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา
ลองอ่านและตามไปดูสิครับ....
"หลังทราบเรื่องผมก็ไปสอบถามจากผู้บังคับ บัญชา ท่านก็บอกผมว่าพยายามทำให้เต็มที่แล้ว แต่ยังมีนายบางคนต้องการเงินมากกว่าคนทำงาน ผมน้อยใจมาก เสียใจมาก อุตส่าห์ทุ่มเทการทำงานอย่างหนักมาตลอด แต่ผู้บังคับบัญชาที่มีอำนาจกลับมองไม่เห็นหัว คงอยากจะทำเรื่องขอพระราชทานยศ พล.ต.อ.ให้ผมตอนตายแล้วมากกว่า ผมกลับมาบ้านด้วยความเสียใจ มองดูใบประกาศนียบัตรและโล่ต่างๆแล้ว อยากจะขนเอาไปเผาทิ้งหน้าโรงพักให้รู้แล้วรู้รอดไป สำหรับกลุ่มคนร้ายที่วางแผนจะใช้ จยย. บอมบ์ถล่มผม ก็เป็นกลุ่มของนายมายิ จ.ปัตตานี ที่ต้องการแก้แค้นแทนพรรคพวก ที่ถูกผมนำกำลังเข้าล้อมจับตายเมื่อช่วงปลายปี 52 เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ผมจะทำเรื่องร้องเรียนถึงนายกรัฐมนตรีและรักษาการ ผบ.ตร.เพื่อขอความเป็นธรรมต่อไป" พ.ต.อ.สมเพียรสรุป
วางจาก <http://www.thairath.co.th/today/view/66132>
“ที่ผมเดินทางไปโวยวายที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ผมไม่ได้ไปโวยวายเพื่อให้ตัวเองได้ดิบได้ดี แต่อยากให้ผู้บังคับบัญชาในระดับสูงรับรู้ว่าพวกเราทำงานกันอย่างไร เราทำงานท่ามกลางความขาดแคลน แต่ไม่เคยเอาอุปสรรคตรงนี้ไปอ้างเพื่อสร้างปัญหา”
“หลังจากผมไปยื่นหนังสือก็มีกระแสการตอบรับที่ดี บอกตรงๆ หลังจากเกษียณราชการแล้ว ผมอยากนั่งกินน้ำชา นั่งนินทาเพื่อน แล้วก็กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวบ้าง เพราะผมไม่ได้อยู่กับครอบครัวมานานถึง 40 ปี เวลาที่อยู่กับครอบครัวมีน้อยมาก ผมโดดเดียว อยู่คนเดียวมาตลอด“
สำหรับ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญาเกิดที่ ต.วังใหญ่ อ.เทพา จ.สงขลา สมรสกับนางพิมพ์ชนา มีบุตรชาย 4 คน ชื่อนายชุมพล เอกสมญา เป็นศิลปินนักร้องแนวเพลงเพื่อชีวิต นายเศรษวุฒิ ภูวพงษ์พิทักษ์ นายรัฐวิชญ์ ภูวพงศ์พิทักษ์ เป็นอดีต ทหารพรานกรมทพ.41 อ.รามัน จ.ยะลา และ ส.ต.ท.โรจนิล เอกสมญา ผบ.หมู่ร้อย ตชด.445อ.เบตง ช่วยราชการในพื้นที่ อ.บันนังสตา
พ.ต.อ.สมเพียร เป็น นรต.รุ่นที่ 15 ร.ร.ตำรวจภูธรภาค 9 ยะลา เมื่อปี 2513 หลังจากจบการศึกษาได้เข้ารับราชการเป็น ผบ.หมู่ ป.สภ.บันนังสตามาตลอด โดยเฉพาะช่วงที่พวก ขจก.หรือขบวนการโจรก่อการร้าย ทวีความรุนแรงขึ้นในพื้นที่ ได้ติดตาม พ.ต.ท.สนิท เพียรทอง สวญ.สภ.บันนังสตา (ตำแหน่งในขณะนั้น) ออกปราบปราม ขจก.มาตลอด สามารถวิสามัญคนร้ายได้ร่วม 100 ศพ จนเป็นที่หวาดเกรงของพวกคนร้าย และราวปี 2519 จ.ส.ต.สมเพียร เอกสมญา ปะทะกับคนร้ายกลุ่มนายลาเต๊ะ เจาะบันตัง ในหมู่ 4 ต.บันนังสตา พลาดท่าไปเหยียบกับระเบิดคนร้ายจนขาซ้ายหวิดขาด
จากความเด็ดเดี่ยวและประสบความสำเร็จในการปราบปรามคนร้ายอย่างจริงจัง จึงได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีศักดิ์รามาธิบดี เหรียญมาลาเข้มกล้ากลางสมร ณ พระที่นั่งดุสิตมหาประสาท จนทางกรมตำรวจได้ให้เข้าศึกษาหลักสูตรนายตำรวจเป็นกรณีพิเศษโดยไม่ต้องสอบ หลังจากจบมาแล้วได้โอนไปสังกัด ตม.ประจำอยู่ในพื้นที่ จ.สงขลา ระยะหนึ่ง แต่ต้องขอย้ายกลับ รับราชการวนเวียนอยู่ในภาคใต้ตอนล่างมาตลอด แต่ไม่วายถูกร้องเรียนจนต้องย้ายออกจากพื้นที่ 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้ไประยะหนึ่ง ต่อมาหลังเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบเมื่อปี 2547 ที่ผ่านมา พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ถูกเรียกตัวกลับมาปราบปรามพวกก่อความไม่สงบใน อ.บันนังสตา ในตำแหน่ง ผกก.สภ.บันนังสตา ปี 2550 โดยได้ใช้ประสบการณ์และความคุ้นเคยในพื้นที่แห่งนี้มาก่อนนำกำลังเข้าปิดล้อมตรวจค้นจับกุมคนร้ายจนสามารถวิสามัญคนร้ายไปแล้วรวม 19 ราย แต่ก็ถูกฝ่ายตรงข้ามวางแผนลอบทำร้ายมาตลอด ทำให้ทางครอบครัวเกิดความวิตกพร้อมทั้งขอให้เปลี่ยนนามสกุลใหม่เป็น "ภูวพงษ์พิทักษ์" เพื่อเป็นศิริมงคล แต่ พ.ต.อ.สมเพียร ได้ขอกลับมาใช้นามสกุลเดิม ส่วนนามสกุลใหม่มีภรรยาและบุตรชายคนที่ 2-3 ใช้
จนกระทั่งล่าสุด วันที่ 18 ก.พ. 2553 กลุ่มคนร้ายได้ลอบวางระเบิดขึ้นหลายจุดในพื้นที่วางแผนให้ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา นำกำลังเดินทางเข้าไป จนถูกคนร้ายระเบิดรถยนต์ที่นั่งคันเดียวกันนี้ ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะเล็กน้อย แต่ได้กล่าวกับผู้สื่อข่าวว่า"ช้ำในมากกว่า เพราะขอย้ายแล้วไม่ได้ย้าย" จนเป็นข่าวครึกโครมในเวลาต่อมา กระทั่งนำกำลังไปถูกคนร้ายลอบวางระเบิดรถปิกอัพคันเดิมจนขาหักทั้งสองข้าม บาดเจ็บสาหัสและไปเสียชีวิตที่ รพ.ศูนย์ยะลาในที่สุด.
วางจาก <http://www.thairath.co.th/content/region/70351>
...ผมไม่อยากเป็นวีรบุรุษ และจะไม่ขอตายในชุดนักรบ !! คำสุดท้าย พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ผกก.บันนังสตา...
วางจาก <http://www.oknation.net/blog/singslatan/2010/03/12/entry-1>
บางตอนของข่าวครับ
http://www.youtube.com/watch?v=L9mradXNT7Y
วันนี้ผมเสียน้ำตาไปหลายรอบ.....เหมือนเสียญาติผู้ใหญ่เลยครับ
ความเห็น (19)
ขอร่วมแสดงความอาลัยต่อการจากไปของท่าน พล.ต.อ.สมเพียร เอกสมญาผู้เสียสละด้วยจิตคารวะครับ
สวัสดีค่ะ
- ขอร่วมไว้อาลัยและแสดงความเสียใจต่อการจากไปของท่าน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญาค่ะ
- โดนใจมากกับข้อความนี้...ผมกลับมาบ้านด้วยความเสียใจ มองดูใบประกาศนียบัตรและโล่ต่างๆแล้ว อยากจะขนเอาไปเผาทิ้งหน้าโรงพักให้รู้แล้วรู้รอดไป
- ทำไมความดีของท่านจะต้องจบลงด้วยการแลกด้วยชีวิต คนร้ายอาจหนีกฏหมายได้แต่ไม่อาจหนีกฏแห่งกรรมได้นะคะ
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
เมื่อเที่ยงวันฟังข่าวเป็นคำพูดท่านผู้กำกับท่านนี้ โดยท่านพูดไว้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาหลังจากมาร้องเรียนขอย้ายไปอยู่ที่บ้านเกิดในปีสุดท้ายของชีวิตราชการ สรุปใจความได้ว่า
"สำนักงานตำรวจแห่งชาตคงให้ยศ พลตำรวจเอก แก่ผมตอนที่ผมตายไปแล้ว"
เสียดาย เสียใจ คนดีของแผ่นดิน ขอให้สู่สุขคติเถิดผ้ากล้า
เจริญพร
คนดี ๆ จะต้องสูญเสียเท่าไร
กว่าไฟทั้งหลายจะดับลงได้
ขอไว้อาลัยแด่ท่าน ผู้เสียสละเพื่อชาติไทย
- กำลังอยากเขียนเรื่องนี้
- แต่พบว่าคุณหมอเขียนได้ดีกว่า
- รู้สึกเศร้าใจระบบของบ้านเรา
- รู้สึกเสียดายคนดีๆๆที่จากไป
- เอารูปท่านมาเพิ่มให้ครับ
- เอามาจาก
- http://www.oknation.net/blog/kontummadha/2010/03/13/entry-2
- อาลัยผู้กล้าครับ
รัฐต้องทบทวน ส่วนงานที่เกี่ยวข้องต้องพิจารณาอย่างหนักกับบทเรียนครั้งนี้ค่ะ
กับเหตุการณ์บางอย่าง เราคงไม่อยากสูญเสียคนดีไปกับสิ่งที่ ... คุ้มกันแล้วหรือ
ประโยคนึงกล่าวว่า ... มีประโยชน์อะไรต้องไปต่อสู้กับกลุ่มคนที่ไม่มีอะไรต้องเสีย
ขอร่วมไว้อาลัยและแสดงความเสียใจ และคนชั่วคงหนีกรรมไม่พ้น ขอท่านไปสู่สุคติค่ะ
สวัสดีครับคุณหมอสีอิฐ
ผมเชื่อว่าคุณหมอกับผมหรือผู้คนอีกจำนวนมากมีความรู้สึกเดียวกัน ทันทีที่ทราบข่าวการจากไปของ ท่าน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ด้วยความอาลัยจนสุดบรรยายทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัว
ผมกับคุณหมอต่างแสดงความรู้สึกนี้ออกมาเป็นบันทึกในเวลาเดียวกัน ผมคิดตอบแทนท่านเท่าที่คิดได้ขณะนี้คือการบันทึกให้โลกและชนรุ่นหลังได้รับทราบเมื่อเข้ามาอ่าน จะได้พบว่า คนดี นั้นจะไม่สูญหายไปจากใจของชนในสมัยเดียวกับท่านและยังมีผู้จารึกไว้เพื่อส่งต่อความรู้สึกถึง คนดี ไปยังชนรุ่นหลังด้วย
ผมขออนุญาตนำบันทึกนี้ไปประกาศไว้ในบันทึกของผมด้วยนะครับ
ขอขอบพระคุณบันทึกอาลัยต่อ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ที่คุณหมอแบ่งปัน
ทหาร ตำรวจ ผู้กล้าที่ต้องเสียชีวิตในขณะปฏิบัติหน้าที่ กี่รายแล้วที่ต้องได้รับในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากรับ แต่นั่นก็ยังดีกว่าครู เจ้าหน้าที่สังกัดอื่น ๆ ที่เสียชีวิตในลักษณะคล้าย ๆ กัน ที่แทบจะไม่มีความชอบใด ๆ เพิ่มขึ้นให้กับผู้มีอันต้องวายชนม์ สูงสุดอาจจะได้รับพระมหากรุณาธิคุณ พระราชทานพวงหรีด ฯลฯ ดั่งเช่นครูจูหลิง
อาจจะถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วกระมังที่ กระทรวง ทบวง กรมอื่น ๆ ที่ไม่ใช่กระทรวงกลาโหม สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ที่ต้องพิจารณาตอบแทนความดีความชอบให้ผู้ปฏิบัติหน้าที่ ที่ประสบชะตากรรมต่าง ๆ ในลักษณะเดียวกัน
ถ้าอ่านดีๆจะพบว่า ผมไม่ได้เขียนอะไรเพิ่มเติมเลย นอกจากน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ทุกตัวอักษรล้วนเป็นสิ่งที่ท่าน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา พูดไว้ด้วยตัวท่านเองทั้งสิ้นครับ คนทำงานส่วนใหญ่จะพูดน้อย และอดทน ผมเชื่อว่าคำพูดที่ท่านกล่าวไว้ทุกคำได้ถูกขัดเกลาและกลั่นกรองอย่างรอบคอบ คิดมานาน จำสมควรต้องจารึกไว้ ลองเข้าไปดูใน วิดิโอ ที่ท่านพูดไว้ในส่วนต่อท้ายที่ท่านบอกว่า ไม่อยากจะพูดถึง......เคยห้ามเข้าพื้นที่...แต่คิดว่าต้องอดทน เราก็ทำหน้าที่ของเราต่อไป
ขอสดุดี ท่าน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ท่านผู้กล้า ถึงจะอยู่กันคนละวงการ ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัว ดิฉันอยู่จังหวัดเหนือสุดในสยาม ไกลจากท่านมาก ท่านเป็นผู้ที่น่านับถือมาก ดิฉันศรัทธาท่านตั้งแต่ท่านไปร้องขอความเป็นธรรมในการโยกย้ายแล้ว รู้สึกเห็นใจท่านที่เสียสละความสุขส่วนตัวมาตลอด และสุดท้ายเสียสละแม้แต่ชีวิต ถ้าท่านได้ย้ายตามที่ท่านปรารถนา ท่านคงได้อยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุขในบั้นปลายของชีวิต ใครทำให้ท่านต้องเป็นแบบนี้ แก่งแย่ง ช่วงชิง เล่นเส้นเล่นสาย ใช้เงินตัดหน้า ตอนนี้สังคมก็รับรู้กันทั้งประเทศแล้ว ท่านสบายใจดีอยู่หรือ มองหน้าทุกๆคนได้เต็มตาอยู่หรือเปล่า สังคมถึงเป็นแบบนี้ วุ่นวายไม่รู้จักจบเพราะมีคนที่เห็นแก่ตัวเต็มบ้านเต็มเมือง.....
- ขอร่วมไว้อาลัย ด้วยเกียรติ ด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ผู้ที่ไม่เคยเลยที่จะร้องไห้ให้ใครได้เห็นกับการปฏิบัติหน้าที่ในความรับผิดชอบ แม้จะเหนื่อยยากลำบากแสนเข็ญหรือมีอุปสรรคแค่ไหน
- แต่ลูกผู้ชายท่านนี้ต้องมาหลั่งนำตากับความอยุติธรรมในระบบของอำนาจ...ก่อนจะจากไป
- เสียใจด้วยคนครับ
เมื่อเช้าผมดูข่าว ช่อง TNN ได้เล่าภาพการมาติดต่อที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติในวันที่ ๒๓ กุมภา แล้วได้รับการปฏิบัติต่อข้าราชการบ้านนอกอย่างที่แม้แต่นักข่าวยังรู้สึกได้....ผมเองเก็บโล่ และใบประกาศลงลังตั้งนานแล้วครับ
ขณะที่ดูข่าวการสูญเสียวีรบุรุษแห่งวงการสีกากี และประวัติการทำงานของท่าน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา พร้อมทั้งการสัมภาษณ์ภรรยาของท่าน น้ำตาแห่งความเอื้ออาทร ความเห็นใจได้ไหลออกมาโดยไม่รู้สึกตัว โดยเฉพาะคำสัมภาษณ์ที่ว่า "ครอบครัวของเราไม่มีคำว่าวันปีใหม่ วันเด็ก" ซึ่งดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีพ่อบ้านเป็นตำรวจ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ค่ะ
??? จะต้องมีการสูญเสียอีกเท่าไร ประเทศของเราจึงจะมีความสงบสุขสักที......
คณะครู นักเรียนและบุคลากรโรงเรียนอุตรดิตถ์ขอร่วมไว้อาลัยกับท่านพลตำรวจเอกสมเพียร เอกสมญา (วีระบุรุษแห่งเทือกเขาบูโด) ผู้สมควรได้รับการยกย่องให้เป็นตัวอย่างนายตำรวจที่ดี ที่ตำรวจทุกนายและข้าราชการทุกคนสมควรสำนึกเป็นแบบอย่าง ชีวิตท่านพลีเพื่อแผ่นดินไทยอย่างแท้จริง
ขอให้ดวงวิญญาณของท่านจงสู่ที่สุคติเทอญ
มาร่วมสดุดีผู้กล้าค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอสีอิฐ
ครูแอนรู้สึกค่ะว่า "ท่านเป็นผู้กล้า" จริงๆ
เลยพยายามที่จะบอกต่อรุ่นลูก-หลานบ้านเราซึ่งเป็นคนในอำเภอเทพา....คนบ้านเดียวกับท่านสมเพียรนี่แหละค่ะ....ว่า.....ท่านสมเพียรมีคุณงามความดีอย่างไรและวาระสุดท้ายสิ่งที่เหลือไว้ให้เราระลึกถึงคือคุณงามความดีของท่านเท่านั้นเอง
ที่สำคัญที่สุด....ท่านเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเทพาน่ะค่ะ....เลยพยามปลูกฝังเด็กๆ ในเรื่องคุณธรรมจริยธรรมมาโดยตลอดค่ะ และมีตัวอย่างที่เห็นและเป็นข่าวคือศิษย์เก่ารุ่นพี่ของพวกเขานั่นเอง......เพราะคิดมาตลอดว่าคุณธรรมนำความรู้น่าจะทำให้ประเทศเราเจริญไปด้วยกันได้เป็นอย่างดีค่ะคุณหมอ
ขอบคุณ...คุณหมอมากนะคะ....ที่ไปร่วมไว้อาลัยคุณพ่อ
ขอบคุณมากค่ะ
ถ้าใครมีหนังสือที่แจกในงาน พระราชทานเพลิงศพ ของท่านช่วยเผยแพร่ด้วยครับ จะเป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองเรายิ่งขึ้นครับ
"ผมเองเก็บโล่ และใบประกาศลงลังตั้งนานแล้วครับ"
ดีครับ จะได้ไม่เกะกะ
ส่วนผมดีกว่านี้อีก คือไม่มีทั้งโล่และใบต่างๆ