.♥♥ ·° เส้นสุดท้ายที่สีชมพู.♥♥ ·°
วันนี้มีเรื่องราวน่ารักๆ และอบอุ่น ที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลเล็กๆ แห่งหนึ่งของประเทศไทย ซึ่งพอลล่าเชื่อว่าเรื่องราวแบบนี้ไม่ได้มีแห่งเดียว แต่มีอยู่ทุกๆแห่ง ทุกๆ ที่ เพียงแต่เรามองเห็นและสัมผัสได้หรือยัง ???
เรื่องราว ความรัก ความผูกพัน ของเจ้าหน้าที่ กับโรงพยาบาลแห่งนี้ รพ.สีชมพู จ.ขอนแก่น
“เส้นสุดท้าย” เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาจากจิตวิญญาณของคนตัวเล็กๆ จำนวนมากที่ทำงานร่วมกันอยู่ในโรงพยาบาลชุมชน ที่มีระยะห่างไกลที่สุดจากจังหวัดขอนแก่น สภาพบ้านเมืองและความเป็นอยู่ของชุมชนคนไทยอีสาน ดูไม่น่าดึงดูดใจนัก สำหรับบุคลากรทางการแพทย์ที่ต้องย้ายถิ่นฐานมาทำงานอยู่ที่นี่ จึงเป็นเรื่องธรรมดา ที่จะมีแพทย์ ทันตแพทย์ หมุนเวียนเปลี่ยนหน้าใหม่กันอยู่ทุกปี เช่นเดียวกันกับตัวโรงพยาบาล ที่ดูเหมือนจะไม่แตกต่างจากโรงพยาบาลอื่นๆทั่วไปของประเทศไทย
ระยะเวลา 3 ปีของฉัน เทียบไม่ได้กับระยะเวลาที่ท่านผู้อำนวยการและพี่ๆอีกหลายคนได้เรียนรู้ร่วมกันมามากกว่า 10 ปี ฉันมองเห็นการทะเลาะเบาะแว้ง ความขัดแย้ง ความไม่เข้าใจ ความขี้เกียจ ความน่าเบื่อ และอีกหลายๆความ ที่นำมาสู่การบีบคั้น และเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างตามมา แต่หลังจากพายุที่โหมกระหน่ำได้สงบลง เรามักจะได้สัมผัสกับแสงสว่าง และรอยยิ้มตามมาเสมอ
เราคิดว่าไปที่ไหนก็เหมือนกันแหละ...เพราะทุกที่ จะมี 3 สิ่งที่เหมือนกันเสมอ”
“คือ สิ่งที่เราพอใจ สิ่งที่เราไม่พอใจ และสิ่งที่เรารู้สึกเฉยๆกับมัน”
“ปรารถนาให้ทุกท่านมีความสุขในการทำงาน” เป็นเป้าหมายของอนุกรรมการบริหารความสุข (กบส.) ที่เกิดจากการรวมตัวกันของคนที่พร้อมจะทำให้เพื่อนร่วมงานมีความสุขในการทำงาน โดยไม่ต้องมีคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษร และมีการวางแผนกลยุทธ์กันแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว โดยการใช้ศิลปะในการมอง มองให้เห็นความสวยงาม ความดีงามที่ซ่อนอยู่ แล้วซึมซับมันลงในจิตในใจ
ขอบคุณผอ.ที่รักพวกเราเหมือนลูก
ขอบคุณพี่ๆน้องๆที่ร่วมฝ่าฟันมาด้วยกัน
ขอบคุณชาวอำเภอสีชมพูที่ให้เราได้เรียนรู้
ขอบคุณกลิ่นอายของฟางข้าวและหมอกในยามเช้า
ขอบคุณในความเป็นสีชมพู
ติดตามเรื่องราว น่ารัก น่าประทับใจ ได้มากมายที่เวทีการประชุม HA National Forum 11 th แล้วท่านจะรู้ว่า มันมีอยู่จริง....
ความเห็น (18)
สวัสดีค่ะ
- เวที HA เป็นแบบอย่างสุดยอดของประเทศไทยค่ะ
- ขอชื่นชทและเป็นกำลังใจให้นะคะ
- มากระซิบค่ายจิตอาสาฯ คาวหน้าเดือนพฤษภาคม รับรองประชาชนชาวโกคับคั่งค่ะ
น้องพอลล่าจ๋า..
มายิ้มๆๆ กับความสุขสีชมพู หวานๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่ ที่บอกว่า เดือนมีนาจะมาสุพรรณ มาวันไหนจ๊ะ มาทำอะไร รอๆๆๆๆๆ
..^____^..
คนขอนแก่น และ HACC ขอนแก่นไม่ได้สัมผัส ครับ นำภาพความรักมาฝาก สีชมพู เหมือนกัน ครับ
สวัสดีครับ
มาอ่านบันทึกสีชมพูหวาน
ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้คนทำงานด้วยหัวใจครับ
สวัสดีคะน้องสาว
หวานแหว๋ว สีชมพู
ชื่นชมคะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังใจคนทำงานด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง โรงพยาบาลสีชมพู จังหวัดขอนแก่น อีกคนค่ะ สีชมพูกันทั้งบล๊อกเลยนะค่ะ
- แล้วจะคอยติดตามเรื่องราว น่ารัก น่าประทับใจ จากเวทีการประชุม HA National Forum นะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณพอลล่า (นางฟ้าสีชมพู)
คนในหน่วยงานแทบทุกแห่งก็มีลักษณะเหมือนเด็กเล่นขายของ บางที่โกรธ บางที่ทะเลาะกัน
บางครั้งก็ชื่นมื่น บางโอกาสก็ตัวใครตัวมัน นั่นแหละองค์กรมีชีวิตครับ มีคนขยัน คนเกียจคร้าน คนเอาเปรียบ คนเสียเปรียบ
ถ้ามองเป็นธรรมชาติองค์กรก็จะเป็นปกติครับ
เย้...มาตอบเม้นแล้ว อิอิ รอๆๆ
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย
คนเรา ทำงานร่วมกัน ย่อมมีกระทบกระทั่งกันค่ะ
แต่ภายใต้ความไม่เข้าใจ ย่อมเกิดสายใยผูกพันธ์ค่ะ
อิอิ
บุญรักษาค่ะ ^^
แวะมาทักทาย เรื่องราวสีชมพูแสนหวาน
อยากเป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารความสุขบ้างค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องสาว
- มาร่วมชื่นชมค่ะ
- ห่างหายไปบ้างแต่ก็ยังคิดถึงนะคะ
สวัสดีลูกพอลล่า สบายดีนะ
มาส่งกำลังใจให้คนงานเข้าครับ
สู้ๆนะครับ
สวัสดีค่ะ
พายุที่โหมกระหน่ำได้สงบลง เรามักจะได้สัมผัสกับแสงสว่าง และรอยยิ้มตามมาเสมอ
ขออนุญาต ต่อด้วยประโยคนี้นะคะน้องสาว
"เมื่อเมฆฝนและพายุผ่านพ้นไป ย่อมเกิดรุ้งงามเสมอ"
ขอบคุณบันทึกที่น่ารักและงดงามค่ะ
...หายไปหลายวัน วันนี้พาลูกศิษย์ชาวค่ายหุ่นยนต์ มาเยี่ยมค่ะ....
เอาไปเลยอีก 1 สีชมพู อิอิ..
ขอบคุณอาจารย์พอลล่าที่นำเรื่องราวดีๆ ของพวกเราชาวโรงพยาบาลสีชมพู มานำเสนอค่ะ เรามี กบส.ซึ่งเป็นผู้สร้างความสุขและรอยยิ้ม ความประทับใจให้กับทุกคนในโรงพยาบาล แล้วเจอกันในงาน HA forum ค่ะ