สวัสดีค่ะ วันนี้นำ พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
มาเป็นประเด็นค่ะ อย่าอาย หากจะบอกใครว่า " ไม่รู้"
เพราะเมื่อชีวิตก้าวย่างมาสู่วัย รุ่นตอนปลาย ๆ ความทะนงตัวนั้นสูงเกินลิมิต
(อันนี้ใช้ตัวเองอ้างอิงนะคะ วัยรุ่นอย่าซีเรียสนะ) มีบ่อยครั้งเหลือเกินที่ เราไม่รู้
เพราะมันเป็นธรรมดาของโลก เราไม่สามารถจะรู้อะไร ๆ ได้ทั้งหมด แต่ด้วย
ความไม่รู้นี่แหล่ะ ที่คิดเสมอว่า ข้ารู้! ข้าแน่!
ช่วงชีวิตนั้น ได้แต่หลอกตัวเอง กว่าจะรู้ตัว และยอมรับว่า ฉันเองก็ "ไม่รู้"
ก็เกือบจะสายเกินไป...ขอฝากความหวังดีนี้ไว้ด้วยค่ะ
อย่าอาย หากจะบอกใครว่า " ไม่รู้"
แวะมาเยียมเยือนอีกเช่นครับ
การพลาดล้มในวันนี้
คือวิถีความสำเร็จในวันหน้า
มีความสุขมากๆ นะครับ
บางครั้งสิ่งที่ควรจะรู้กลับมองไม่เห็นมากกว่า นี่แหละค่ะนิสัยคนไทยโดยแท้จริง เหมือนนักการเมืองหลายๆท่านที่ผ่านมารวมถึงปัจจุบัน ต้องหันกลับมาพูดคำนี้บ้างว่า "ผมผิดไปแล้ว"
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
เห็นด้วยค่ะ ..
มีเพื่อนคนนึงนะคะ เขาชอบเก๊กมากเลยค่ะ
แบบว่า เขาจะไม่ยอมเลยล่ะ ถ้าจะต้องยอมรับว่าเขาไม่รู้ หรือทำไม่ได้ อะไรประมาณนี้
อยากให้เขาได้มาอ่านจัง
บางครั้งมันก็ยากนะ ที่จะบอกว่า ไม่รู้ ถ้าคนที่เราบอกตั้งความหวังกับเราสูงเหลือเกิน
แวะมาให้กำลังใจครับผม
ขอบคุณ คุณจิราวรรณ คุณศิรัญญา คุณกำปั่น มากนะคะ
ที่ให้กำลังใจและร่วมแบ่งปันสิ่งดี ๆ
บางครั้งก็อายมากที่จะบอกว่าไม่รู
แต่หากเรายังโกหกตัวเองอยู่..เราก็จะไม่มีวันรู้
ต้องยอมรับก่อนว่าเราไม่รู้ถึงจะเรียนรู้ได้
ไม่มีใครที่รู้ไปทุกเรื่องหรอกครับ
ทุกคนเกิดมาย่อมมีหลายๆอย่างที่เราไม่รู้
การที่เราตอบว่าไม่รู้ไม่ใช่สิ่งที่น่าอาย
แต่การที่เราไม่รู้แล้วไม่กล้าที่จะบอกว่าไม่รู้ แล้วอวดฉลาดหากคนนั้นเขารู้ว่าสิ่งที่เราทำวันนั้นไม่ใช่ความจริง
นั่นแหละสิ่งที่น่าอายที่สุด
ถ้ารู้ทุกเรื่องคงดีค่ะ
เพราะความไม่รู้คนเราถึงประสบความสำเร็จครับ
ความไม่รู้มันก็มีประโยชน์นะครับ
เมื่อไม่รู้ก็ทำให้มันรู้ครับ
แต่ถามไรตอบได้หมดคงไม่ใช่คนแล้วครับ
ความไม่รู้ มันก็มีได้เสมอไปนะ แต่ถ้าถามไปไม่รู้ทุกอย่างคงแย่
ไม่รู้เหมือนกันนะถ้ามีความหมายโดยนัยคงอีกอย่าง
แต่ถ้าสอบถ้าไม่รู้ก็อย่าอายครับ เราไม่รู้นิใช่ไหม ?
ถ้าไม่รู้ก็คงได้รู้
เพาะความไม่รู้นี่แหละครับผมถึงจะไปเรียน
ขอบคุณมากครับ
ต่อไปครูถามผมก็จะไม่อายตอบแล้วครับ
ดีค่ะแวะมาทักค่ะ
ตกลงการรู้กับไม่รู้อันไหนดี
กว่าจะรู้ว่าเราไม่รู้มันสายเกินไปยังไงครับ
อ้อรู้แล้วค่ะว่าจะตอบครูพรุ่งนี้ยังไง
ถ้าตอบว่าไม่รู้มันยังไงๆอยู่นะครับ ง่ายๆตอบไม่ได้มันก็น่าคิด
อืม ถ้าเป็นภาษาไทยถามว่าอย่าอายที่จะบอกว่าไม่รู้หมายถึงอะไร คงตอบผิดค่ะ
ไม่รู้ก็คือไม่รู้ค่ะ
แต่ถ้าไม่รู้แล้ว ..ยังไม่พยายามหาคำตอบให้กับสิ่งที่ไม่รู้
นี่..ไม่ดีแน่ ๆ จ้า
คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองไม่รู้...น่าสงสาร
คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองรู้...เราต้องบอกเขา
คนที่รู้ว่าตัวเองไม่รู้...เราต้องอธิบายให้เขารู้
คนที่รู้ว่าตัวเองรู้....เราต้องเรียนรู้จากเขา
คำคม ม๊ากค่ะ คุณคนลูกทุ่ง
เจ๋งมาก..ชอบ
ไม่เคยอายเลยค่ะ..เพราะคิดเสมอว่าตัวเองไม่เก่ง
แต่ถ้าจะให้ดี เมื่อไม่รู้แล้วก็ต้องรีบแสวงหา เจ้าตัวรู้ สิว่าอยู่ตรงไหน
ซึ่งอันนี้ยังทำไม่ค่อยได้ (มีเจ้าตัวขี้เกียจเป็นเพื่อนซี้ซะด้วยสิ)
คนเราถ้าปล่อยวางความเป็นอัตตาของตัวเอง
ได้บ้างเพียงชั่วครู่ชั่วยาม ก็ยังดีนะคะ
จงภูมิใจในความตัวตนของเรา
และอย่าคิดที่จะหยุดเดินนะคะ (พักได้แต่อย่าหยุดยาว)
ชีวิตต้องก้าวไปค่ะ