ปูเร่...คะน้ากุหลาบและพริกหอม


บันทึกนี้ขอนำพืชสวนครัว ของแม่ชีท่านหนึ่งมาร้อยเรียงฝากไว้ในG2K

ด้วยระยะนี้เด็กน้อยอ่านบทความชีวิตที่พอเพียงบ่อย ตุ่มเรียนรู้เลยกระดี๊ กระด๊า

เป็นธรรมดา คนเป็นครูก็เลยต้องสรรหาสิ่งที่เด็กน้อยกำลังสนใจ

เอามายั่วให้กิเลสมันกระพือ ออกมาเร่งวันเร่งคืน

ให้ฝันแต่ละคนมันกระจายไปทั่วบริเวณหญ้าที่รกรุงรัง

เปลี่ยนทุ่งหญ้าให้เป็นแปลงผัก เอาไว้กินกันเองบ้าง

โบราณสั่งเอาไว้ว่า ตีเหล็ก ต้องตีกำลังร้อน

จะได้ดาบที่คมกริบ

ความต้องการเรียนรู้เพื่อเศรษฐกิจพอเพียงมันแรง

ครูก็เป็นโรคบ้าจี้ขึ้นมาทันที

เห็นอะไรตรงกับกิเลสเด็กน้อยเป็นตั้งกล้อง

เก็บภาพมาฝากให้น้ำลายหกตามๆกัน

นี่ก็ได้จากกุฏิแม่ชีสายพิณ วัดปราสาทโสภณ ริมแม่น้ำบางปะกง

แม่ชีได้ชื่อว่าเป็นคนช่างปลูก มือเย็นอีกต่างหาก

ชาวสวนบอกว่าต้นไม้พืชผักนี่คนมือร้อนปลูกไม่ขึ้นหรอกนะ

ตายหมด คนมือเย็นปลูกอะไรก็ขึ้นงามๆ

รู้งี้ต้องสนับสนุนคนมือเย็น ใจเย็น ให้เรียนคุรุศาสตร์มากๆ

แล้วลงพื้นที่ปลูกเยาวชนของชาติให้งามมากๆ ....

อิอิ แบบปลูกผักนี่ไง..........ฮาเลยนิ

 

อะไรในโลกนี้มันคู่กันเสมอ

หากจะอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย ก็ต้องให้งดงาม

 สะดุดตา สีสวย รสจัดจ้าน

แม้ชีวิตต้องลำบาก หนีน้ำเค็มมาอยู่ในที่จำกัด แต่การอยู่รวมกัน ช่วยกันทำมาหากิน ออกดอก ออกผลให้เกิดประโยชน์...มองกี่ทีๆก็ อดยิ้มไม่ได้ อบอุ่นเน๊อะ

เอาอย่างปูเร่นี่เป็นไง ...รสหวาน กรอบ อร่อย

เวลาจะกินก็เด็ดใบมาหั่นจะผัดน้ำมันหอยก็อร่อย

หรือจะใส่ในผัดซีอิ๊วก็สุดยอดทำให้ผัดซีอิ๊วอร่อยด้วยผักกรอบๆ

เอาใบมาเป็นผักรองเมี่ยงก็อร่อยลืมหยุดเคี๊ยวเลยทีเดียว

เขาว่าผักใบเขียวนี่ดีนักแล ช่วยบำรุงร่างกาย วิตามินเยอะดี

ฉันมีอาการเม็ดเลือดแดงน้อย

คุณหมอบอกว่าควรรับประทานผักใบเขียวมากๆ

เพิ่งรู้ว่าน้ำกร่อยๆนี่ก็ปลูกผักงามได้เหมือนกันนะ

ถ้ารู้จักเอาใจใส่ ใส่ความรัก รดน้ำเช้าเย็น

ไม่นานออกลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง

จองไว้แล้วว่า ออกแขนงเมื่อไหร่

รบกวนแม่ชีช่วยริดแขนงมาเพาะใส่กระถางให้ที

ไม่รู้จะบาปหรือเปล่าที่ไปรบกวนเวลาปฏิบัติธรรมของแม่ชี

แต่ใจหนึ่งก็เถียงเข้าข้างตัวเองว่า ไม่หรอก เพราะจะเอา

มาให้เด็กน้อยเรียนรู้ เป็นวิทยทาน

อิอิ เป็นกุศลมากกว่านะ

นี่วิธีเฉไฉเอาประโยชน์เข้าตัวเองละมั๊ง

แต่แม่ชีบอกว่า ดีจริง แม่ชีก็อยากหาคนเอาไปขยายๆๆให้เป็นประโยชน์

เออ...รอดตัวไป

ผีเสื้อกับดอกไม้นี่เขาคู่กันมาตั้งแต่เมื่อไหร่....

ไม่ต้องหาพันธุ์มาเพาะ

อยากเห็นผีเสื้อก็ปลูกไม้ดอก ไม่นาน

ไม่ต้องเชิญ ผีเสื้อก็จะมาหาเอง...

ทำไมไม่เหมือนพญาครุฑนะ

ต้องหาจึงจะมา อิอิ

ขากลับวิ่งผ่านท้องนาที่เขียวชะอุ่ม

ก็กดภาพท้องนาไปฝากเด็กน้อยนาเกลือ

ไว้คนนาเกลือโกยเกลือเมื่อไหร่ก็กดภาพนาเกลือมาฝากเด็กท้องนา

สนุกดีที่มีงานทำนะคะ

 ขอบคุณแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ

http://www.goodhealth.co.th/new_page_12.htm

 

 

หมายเลขบันทึก: 332593เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 22:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะ

  • คะน้าใช้แขนงปักชำได้ค่ะ  ติดง่าย ไม่ชอบอากาศชื้น ควรได้รับแสงแดดตอนเช้าและบ่ายค่ะ  ทานใบได้อร่อยทั้งสดและผัดค่ะ
  • ขอเชิญไปเยี่ยมโรงเรียนดีบนดอยด้วยค่ะ
  • ช่วยประเมินให้คะแนนด้วยนะคะ
  • http://gotoknow.org/blog/krukimgtk/332122

P

ขอบคุณค่ะ น้องครูคิม

สังคมน่าอยู่เพราะมีครูอย่างน้องคิม

อยากให้มีมากๆ เป็นคิมดับเบิ้ลเลยนะคะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกที่นำมาฝากค่ะ

พี่แวะไปเยี่ยมมาแล้ว

เจ้าของบ้านไม่อยู่ อิอิ

คงสวนทางกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท