หลังจากงานมหกรรมสิ้นสุดลงบนความสำเร็จของคณะทำงานเบาหวานโลกโรงพยาบาลจังหวัดสมุทรสาคร วันนี้จึงเป็นวันแรกที่ฉํนได้พบปะกับทีมงานอย่างเป็นทางการ เนื่องจากทางโรงพยาบาลมีหนังสือเชิญร่วมประชุม
ภญ.ปราณี (น้องมด)สรุปงานได้ชัดเจน และรวดเร็ว
นพ.วีรศักดิ์ ประธานศูนย์เบาหวาน กล่าวชื่นชมคณะทำงาน และเสนอข้อคิด
ในการนำเสนอให้กรอบงานดังนี้
เนื้อเรื่อง วิธีการ กระบวนการสู่ความสำเร็จ
พูดถึงกระบวนการสู่ความสำเร็จ ท่านย้ำว่าต้องอยู่ที่ผู้ป่วย
ปริมาณเบาหวานลดลง
ปริมาณผู้ป่วยลดลง และยั่งยืน
ผู้ป่วยมีความรู้ชัดเจน เข้าใจและดูแลตนเองได้
ที่เป็นอยู่แล้วควบคุมตัวเองได้อย่างมีความสุข
ปริมาณการใช้ยาลดลง
โรคแทรกซ้อนลดลง
การทำงานและรายงานเชิงรุก
การสร้างพลัง และเร้าพลังมีความจำเป็นต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต
ตีให้แตก เอามาแลกเปลี่ยนให้เป็นรูปธรรมชัดเจนในเชิงประจักษ์
ข้อคิดที่ได้จากการร่วมกิจกรรมนี้นำมาใช้งานครูผู้สอนนักเรียน
ฉันแอบคิดถึงห้องเรียน ชั้นเรียนของฉัน แอบปิ๊งไอเดียที่จะนำมาใช้ในโรงเรียน
สู่ชั้นเรียน ฉันนึกถึงปริมาณเด็กเก่ง ดี มีสุข ควรเพิ่มขึ้น
ฉันนึกถึงคุณภาพชีวิตเด็กน้อยที่มั่นคง ก้าวเติบโตด้วยคุณธรรม
แม้สมองบางส่วนยังไม่พร้อมอาจเป็นเพราะข้าวเช้าไม่ได้กิน
แต่วันหนึ่งเขาจะสามารถพัฒนาตนเองได้
เพราะฉันได้แอบฝั่งเมล็ดพันธ์แห่งทัศนคติที่ดีต่อการพัฒนาเชิงบวก
โดนผ่านกระบวนการอย่างมีสติมากกว่าการทำเพื่อ.................................
ขอบคุณทีมงานโรงพยาบาลที่นำฉันมาสู่เวทีแห่งการให้และ
ได้รับโอกาสทำงานเพื่อชุมชนอย่างมีความสุข..ขอบคุณค่ะ
น้องมดเตรียมนำเสนองานด้วยระบบITใหม่ที่ได้รับการพัฒนารูปแบบการนำเสนอจากมืออาชีพ เต็มไปด้วยสาระดี น่าสนใจ มีความสอดคล้อง ต่อเนื่อง โยงใย เป็น KM.รายละเอียดรอน้องมดเล่านะคะ
นายแพทย์สิทธิพร ผู้เกษียณอายุราชการ แต่ใจและการทำงานยังไม่เกษียณ ให้ข้อคิด
แนวโน้มการทำงานเพื่อผู้ป่วยเบาหวานท่านเป็นบุคคลต้นแบบของแพทย์ผู้เสียสละ
และยึดมั่นในคุณธรรมวิชาชีพของท่าน
ตัวอย่างการรายงานสรุปงานมหกรรมเบาหวานโลกวันนั้นค่ะ
นพ.วีรศักดิ์ ประธานศูนย์เบาหวาน ยิ้มๆๆๆและให้ความสนใจ
ฉันเห็นท่านทำงานนี้ตั้งแต่วันแรกเริ่ม จนถึงวันนี้ แม้งานท่านจะล้นมือ
บรรยากาศเริ่มแรกของห้องประชุม ฉันนั่งด้านขวามือใกล้ๆ กับน้องจุ สังคมสงเคราะห์
ประจำโรงพยาบาลและเป็นอีกท่านหนึ่งที่ทำงานตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต
เพราะระดับปัญหาผู้ป่วยทั่วไปมีมาก
ด้วยเป็นโรงพยาบาลของคนสองประเทศ สองภาษาในจังหวัดเดียวกัน
ที่นี่มีล่ามภาษาพม่าด้วยนะคะ ทำหน้าที่อธิบาย
และให้คำแนะนำชาวพม่า มอญ เขมร ที่ยังฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง
และถ้าฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่อง ฉันคิดว่าน้องมดต้องเจ็บคอแน่ๆ
คุณหมอจอย(คนนั่งกลาง) แพทย์ประจำตึกปฐมภูมิ
ผู้ลุยงานภาคพื้นดิน จ๊ากก..ลงพื้นที่ ทำงานด้านนี้ไม่เหนื่อยๆ ยังยิ้มสวยเสมอ
หมอจอย เป็นอีกคนหนึ่งที่สามารถเข้าถึงประชาชนได้เป็นอย่างดี
เป็นที่รักของผู้ป่วยและญาติผู้ป่วยเบาหวานทุกคน
ฉันร่วมแสดงความยินดี ชื่นชมในความสำเร็จและความก้าวหน้าและขอบคุณในฐานะที่ท่านบุกเบิกงานเบาหวาน และเป็นประธานศูนย์เบาหวาน ของโรงพยาบาล
(โดยมีน้องมดเป็นเจ้าภาพช่อดอกไม้ให้ค่ะ)
คุณหมอวีรศักดิ์จะไปรับตำแหน่งผอ.โรงพยาบาลเบตง จ.ยะลาในเร็วๆนี้ค่ะ
แจ้งข่าวฝากพี่น้อง g2k ที่ยะลา ช่วยดูแลท่านผอ.ด้วยค่ะ
มีใครบ้างครูต้อยจำชื่อได้ไม่หมด รอน้องมดมาอ่านและเติมเต็มนะคะ
น้องจุ๊ยืนแถวหลังสุดทางซ้ายมือข้างน้องโย่งซึ่งเป็นพยาบาลอารมณ์ดีค่ะ
และเธอเป็นขวัญใจชาวค่ายค่ะ
น้องนุชเสื้อยืดสีส้ม(คนสูง)ยิ้มสวยมาก เธอมีความแม่นยำเรื่องการโภชนาการ
ทั้งภาคปฏิบัติและทฤษฏีค่ะ
โอ๊ยยายลายๆๆ น้องมดนั่งค่ะ อยู่แถวหน้าเลย นั่งคู่กับคุณอำนวยเภสัชกรใหญ่
ของโรงพยาบาลแล้วก็หมอวี นพ.วีรศักดิ์ นพ.สิทธิพร ครูต้อย
ส่วนน้องน้ำฝนพยาบาลประจำศูนย์ฯยืนทางขวาของหมอจอยคนสวย
(ผมบ๊อบสวมเสื้อสีดำ)เอาที่เหลือ ให้น้องมดช่วยเติมเต็มนะคะ ใครเป็นใคร
ตาลายแล้วค่ะ
จบการรายงานแบบไม่เป็นทางการค่ะ..
มาอ่านเก็บความรู้
ขอบคุณที่นำมาให้ได้อ่านนะคะ
รวดเร็ว เกินใครจะจับตัวได้ ครูต้อยขา มดอยากเติมเต็มให้ เพียงแต่จะขอเวลาสักหน่อยนะคะ เอารายนามผู้เข้าประชุมวันนั้นก่อนตามรูปนะคะ
แถวหลัง คุณกาญจน์สุดา เจ้าหน้าที่ห้อง lab ค่ะ วันนี้พี่มานิตย์ติดประชุมไม่งั้นคงมาด้วยอีกคน (หัวหน้าห้อง lab ที่ให้คำสัญญา จะตรวจอัตโนมัติให้ในผู้ป่วยที่มี urine protein neg ค่ะ) ถัดมาก็เป็นน้องภางค์ น้องจัน คั่นด้วยคุณพยาบาลสายฝนก็เป็นน้องเก๋ เป็น เภสัชกร 3 คน ที่ทำงานจริงจัง ภางค์อยู่กับผู้ป่วย CCC จันเชื่อมโยงเชิงระบบ OPD เก๋ อยู่ผู้ป่วยใน ทุกคนสุมหัวรวมพลังกันบ่อยๆ สำหรับคุณสายฝนวันนี้นำเสนองานและบทบาทพยาบาลในการติดตามผู้ป่วยได้อย่างดีเยี่ยมเลยค่ะ รู้หมดคนไข้ เบาหวานอยู่ไหน ทำไรอยู่...ถัดมาเสื้อดำคุณหมอนฤมล(จอย)คนสวยที่รักงานPCU เป็นคนรู้ใจชาวบ้านสมุทรสาคร ทำงานลงพื้นที่แบบแต่เช้า ถอดรองเท้า เดินจัดการเรียกผู้ป่วยเข้ากลุ่ม จัดผู้ป่วยเข้าตรวจ ตรวจเอง ทั้งกระโดดจัดการ และตรวจผู้ป่วย แจกข้าวแจกน้ำเก็บป้ายแขวนคอ ....สนใจ ขอเชิญมาเล่า คุณครูต้อยไปเกี่ยวมาเว้าเลยค่ะ เสื้อส้มคุณนุชนักโภชนาการและคุณแป๋พยาบาลจิตเวช การส่งต่อผู้ป่วยเบาหวานได้รับการดูแลทั้ง F20(อีก 5 จุด) F32 (อีก3 จุด) ....และ F อื่นๆ กำลังออกแบบระบบส่งต่อผ่าน ITที่ รพ.สมุทรสาคร กับทุกแผนก....โอย มันหยด พี่โย่งพยาบาลเพื่อผู้ป่วยอายุรกรรม ทำทุกอย่างๆๆๆ ก้มหน้าก้มตา ไม่สนใจความมหาศาลของผู้ป่วย เธอก้มหน้าก้มตาทำ...แบบทำไรแล้วดีทำหมด ใครทำแล้วดีกับผู้ป่วยยินดีช่วยเหลือค่ะ ติดกันรวบผมด้านหลังคือพี่จุ๊ นักสังคมฯ แม่พระของผู้ป่วยโรคเรื้อรังได้พยายามเข้ามาช่วยสร้างกลุ่มแกนนำ [แม้ว่าตอนนี้ยังไม่ค่อยอิน แต่ด้วยฝีมือที่เธอได้ครองใจผู้ป่วยติดเชื้อ เอช ไอวี ประกอบกับมีน้องนักสังคมที่ดีๆ น้องแหม่ม น้องนุ้ย(มาใหม่) เราเชื่อว่าเธอ นักสังคม จะสามารถเป็นกาวใจได้เป็นอย่างดีค่ะ] ถัดมาอีกเป็นนักสุขศึกษา 3 สาวเริ่มจากกระโปรงเทาเห็นสายคล้องคอแสดงตัวคือน้องอ้อย วันนี้เตรียมการนำเสนอมาอย่างดี น้องพัช(สาบคอเสื้อส้ม)น้องแหม่ม(ยืดดำ) ชุดพยาบาลคนสวยริมสุด น้องเอ๋ วัลย์ลดา เพื่อผู้ป่วยเบาหวานที่มาใช้บริการที่งานประกันสังคมเธอวางแผนไว้แล้วเป็นอย่างดี เสื้อเหลือง น้องอ๊อด ผู้ช่วยเหลือคนไข้ ช่วยเหลือทุกอย่าง เป็นสารพัด ช่วยเก็บข้อมูล เดินเอกสาร เธอทำตามสั่งอย่างเดียวไม่เป็น เธอจะมีวิธีคิดบริหารจัดการ.อีกด้วยรวดเร็ว มีประสิทะภาพ ครูต้อยเหนือคำบรรยาย มองกว้างมองไกลอยากทำไปหมด และอ้วนริมอีกข้างหนึ่งคือมด สัญญาว่าจะผอมลงค่ะ....ไม่น่าเชื่อวันนี้มีโอกาสมานั่งดูผู้เข้าร่วมประชุมแล้ว ต้องขอขอบคุณฟ้าจริงๆ ที่ให้พวกเราได้มาทำงานร่วมกัน
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับครูต้อย อันว่าเบาหวาน เมื่อเป็นแล้ว มันไม่เบา และไม่หวานเหมือนชื่อโรคเลยนะครับ
การป้องกันดีที่สุดครับสำหรับโรคนี้
ขอบคุณสาระดีๆ ครับ
ขอบคุณค่ะ น้องมดงาน
กำหนดวันพบแกนนำได้เลยนะคะ
จะได้ตรวจสอบความพร้อมค่ะ
ขอบคุณที่มาเติมเต็ม
เปิดบล็กบันทึกดีไหม
ว่างช่วงไหนโทรบอกนะคะ
ไม่ต้องเกรงใจ
สู้ๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่
น้องBob
เบาหวานฟังดูแล้ว เบาๆดีนะคะ
แต่ผลข้างเคียงมันโหด...เป็นขึ้นมาแล้วลำบาก
รัฐสูญเสียงบด้านการดูแลผู้ป่วยเบาหวานไม่น้อย
การควบคุมต้องมีหน่วยงานอื่นๆเข้ามาร่วมด้วย
ป้องกันกันตั้งแต่เด็กน้อยตามโรงเรียนเลย
ฝ่ายโครงการอาหารกลางวันควรกำกับดูแลเรื่องโภชนาการของเด็ฏน้อย
เรื่องการจำหน่ายอาหารที่ประโยชน์ไม่คุ้ม
เรื่องการสร้างความตระหนัก
และการฝึกอดทนต่อการยั่วของผู้ผลิต
ที่หวังผลกำไร ขาดความรับผิดชอบ
อีกทั้งการให้ความรู้ผู้ปกครอง พ่อแม่เด็ก
ที่จะฝึกลูกให้รู้จักกิน รู้จักเลือก
และอย่าเอาข้อสอบมาวัดว่า
เด็กน้อยควรเลือกรับประทานอาหารอย่างไร
เพราะเด็กจะตอบได้หมด แต่ปฏิบัติไม่ได้
ต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ และสร้างค่านิยมควบคู่ไปด้วย
ขอบคุณที่แวะมาลปรร.ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ