การทำนาแบบขั้นบันได Rice terrace
การทำนาเป็นอาชีพหลักของชาวเอเชีย ประเทศไทยมีการทำนาขั้นบันไดอยู่บ้างในบริเวณหุบเขา แต่ยังไม่เคยมีโอกาสเห็นหรื่อสัมผัส เพราะว่าเป็นคนเกษตรทางด้านการผลิตสัตว์ แต่แล้วความสนใจไม่มีพรมแดน สัมผัส ชื่นชมนาแบบขั้นบันใดเป็นเรื่องเป็นราวครั้งแรกที่ เมืองซาปา ประเทศเวียตนาม เก็บไว้นานจนเมื่อไม่กี่วันมานี้อาจารย์ขจิตแนะนำ ให้กำลังใจ และจุดประกายขึ้นมา ด้วยโปรแกรมการย่อภาพ แต่งภาพถ่ายที่อาจารย์ให้มา จึงนำเรื่องเมืองซาปา และนาขั้นบันใดขึ้นมาในภาคต้น
เมืองซาปาเป็นเมืองทางตอนเหนือของเวียดนามหลายคนอาจเคยไปมาแล้ว ฉันเองกำลังหาโอกาสที่ 2 ไปอีกครั้งเพราะติดใจในเมืองนี้หลายอย่าง ความที่เป็นเมือง เล็กทางเหนือสวยงาม มีชาวซาปาที่อัธยาศัยคล้ายกับชาวเขาในเมืองไทย สิ่งก่อสร้างที่ดูคล้ายเมืองหนาวทั่วไป พื้นที่เป็นภูเขาลูกแล้วลูกเล่า ที่ต้องเดิน เดิน และเดินเป็นกิจกรรมที่ต้องหาโอกาสไปท้าทายตัวเอง
พื้นที่นาข้าวแบบขั้นบันไดของซาปา นอกจากเป็นวิถีที่เลี้ยงปากเลี้ยงท้องชาวเมืองได้แล้วยังเป็นอารยธรรมที่ถ่ายทอด เป็นวิถีที่เชื่อมโยงจนสร้างโอกาสของการท่องเที่ยวขึ้นได้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นนาขั้นบันใดที่ไหน สิ่งที่เราร้องออกมาคำแรกที่เห็นก็คือสวยจัง สวยอะไรจะขนาด โชคไม่ดีนักในครั้งนี้ที่ไม่ได้ติดกลัองดีดีไปถ่ายภาพ
แรกสุดที่เห็น น้ำท่าที่อุดม บรรยากาศที่สบาย ถามคนนำทางตัวเล็ก ๆ ว่าทำนากันกี่ครั้ง สาวน้อยบอก ได้ครั้งเดียว เพราะบางช่วงมีหิมะ นึกในใจว่าฝากไว้ก่อนเถอะฤดูกาล ฉันจะผ่านไปใหม่ แล้วครั้งนี้อุปสรรค์น่าจะน้อยลง
แรงงานคนและแรงงานควายเป็นหลักในการทำนา วิธีการทดนำและส่งน้ำเป็นวิธีที่อยากจะเข้าใจอย่างต่อเนื่องไป การทำนาขั้นบันไดเป็นระบบการเกษตรยั่งยืน, ที่ใช้ทดแทนความต้องการพื้นที่ไร่เลื่อนลอยได้
ปัจจุบันใรประเทศไทยเกษตรกร ชาวไทยภูเขาที่ไม่เคยทำนาขั้นบันไดมาก่อนก็ได้ยอมรับการทำนาขั้นบันไดแล้ว. เกษตรกรในบางกลุ่มบ้าน เช่น บ้านป่าคาสุขใจ อำเภอแม่ฟ้าหลวง เชียงรายได้ทำนาขั้นบันไดจนน่าจะเต็มศักยภาพของแหล่งน้ำที่มี และ พื้นที่ที่เหมาะสม
มีภาพทิวทัศน์ที่สวยอีกมากในการทำนาแบบขั้นบันได ที่คนอื่นถ่ายมาแล้ว เช่น http://www.pukpik.com/picpost_view.php?id=1377 เข้าไปดูสวยมาก
สวัสดีค่ะ...ภาพสวยจังเลยค่ะ
อยากไปเที่ยวเวียดนามบ้างจัง ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยสักครั้ง T-T