จะทำอะไร....ถ้ารอดตาย
ได้ไปอ่านเรื่อง จะทำอะไร ถ้ารอดตาย ใน http://thenonie.multiply.com/ ซึ่งเป็นเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ต้องไปทำงานใน เฮติ และในช่วงแผ่นดินไหวครั้งรุนแรง ทำให้เขาต้องตกอยู่ใต้ซากปรักหักพัง ในวินาที ที่เขาคิดว่า เขาต้องตาย ทำให้เขาคิดถึงหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ และทำให้คิดถึงหลายคนที่เขามีปัญหา โกรธ และยังไม่ได้ให้อภัย มีหลายๆคนที่เขาควรจะช่วยแต่ละเลย ผัดผ่อน รอวันหน้า เขาคิดถึงภรรยา ที่เขาไม่ค่อยมีเวลาให้ คิดถึงลูกที่มีหลายๆอย่างที่อยากสอน แต่ยังไม่ได้สอน ในระหว่างที่คิด เขาได้หยิบ กระดาษขึ้นมาเขียน สิ่งต่างๆที่เขาอยากทำ ถ้าเขารอดตาย
เนื่ยคือกระดาษที่เขา list รายการไว้
และปาฎิหาร์ยก็เกิดกับผู้ที่เชื่อ เขาร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าอยู่ในลิฟท์ใต้ซากตึก จนหน่วยกู้ภัยได้ยินเสียงและช่วยชีวิตเขาออกมาได้...เขาได้กลับออกมาทำทุกสิ่งตาม list ที่เขาเขียนนั้น
เรื่องราวความตายอาจดูเหมือนไกลตัว พวกเราอาจมีความสุขสงบในชีวิต จนออกอาการประมาทในการใช้ชีวิต ไม่ได้เตรียมตัวให้พร้อมกับการต้องจากโลกสมมุตินี้ไป
เสียงภัยธรรมชาติ แผ่นดินไหว โคลนถล่ม หิมะลูกเห็บถล่ม สึนามิ หรือ แม้กระทั่งภัยจากโรคระบาดต่างๆ ล้วนเป็นเรื่องที่เหนือการควบคุมของมนุษย์ เมื่อเกิดเรื่องราวภัยธรรมชาติ แผ่นดินไหวรุนแรง ที่เฮติ ซึ่งสร้างความสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สิน เราที่อยู่ในประเทศไทยอาจจะคิดว่า มันไกลตัว แต่เมื่อมองย้อนกลับมาจริงๆ หลายๆจังหวัดรวมถึงบ้านเกิดของฉัน ที่นักวิชาการออกมาพูดกันไม่หยุดหย่อนถึงแนวเคลื่อนของแผ่นดินหากเกิดแผ่นดินไหว ขึ้นมา อาจจะรุนแรงถึงขั้นเกิดรอยร้าวของเขื่อนในพื้นที่นั้นๆได้
คนเมืองกาญจน์ อย่างฉัน ก็นอนหนาวๆร้อนๆ ไม่รู้ว่ามันจะจริงหรือว่าสมมุติฐานของนักวิชาการ นักวิทยาศาสตร์ที่คาดการณ์ตามตัวหนังสือ ยิ่งมาได้ดู หนัง 2012 ยิ่งทำให้รู้สึกว่า ความตายมาเคาะประตูบ้านจริงๆ
และเมื่อได้มาอ่านบันทึกเรื่องนี้แล้ว "จะทำอะไร...เมื่อรอดตาย" ก็เลยต้องมานั่ง list รายการเหมือนชายที่รอดชีวิตคนนั้น เพราะฉันไม่รู้ว่าปาฎิหาร์ยจะได้เกิดกับฉันเหมือนกับเขาหรือป่าว เพราะฉันไม่อยากจะเสียใจที่ไม่ได้ทำบางสิ่งบางอย่างในชีวิต...แล้วท่านล่ะ ท่านมี list ที่จะทำอะไรกันบ้าง...หากรอดตาย
หรือวันนี้ที่ยังมีลมหายใจอยู่..ท่านอยากทำอะไร มี list หรือยัง...
ความเห็น (20)
ดูในภาพยนต์อย่าง 2012 แล้วเห็นความน่ากลัวของหายนะระดับ MEGA กลับมาคิดอีกทีว่า บางทีความตายอาจไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่การรอดต่างจากอภิมหาภัยพิบัศอย่างนั้นซิน่ากลัวกว่า ครับ...อาหาร น้ำ ยารักษาโลก ญาติพี่น้อง ไม่เหลือสักอย่าง
คุณฝนแสนห่า
- ดูจากภาพยนต์ ก็คงรู้สึกอย่างนั้น คือตายซะยังจะดีกว่ามาอยู่แบบไม่เหลืออะไรเลย...แต่การกลัวตายในทัศนะของป้าเหมียวคือ การตายไปโดยยังไม่ได้ทำบางสิ่งบางอย่างเพราะมัวแต่รอเวลา เห็นว่า เวลายังเหลือเฟือ แต่สุดท้ายมันอาจมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เข้ามาในชีวิตได้ แบบกระทันหัน ทำให้ตั้งคำถามว่า เรามี list อะไรที่เรายังไม่ได้ทำบ้างหรือบังเอิญเรารอดชีวิต เราจะทำอะไร...
สวัสดีค่ะป้าเหมียว
ในความคิดดาวนะคะ ดาวว่า น่าจะเขียน list ว่า...
ถ้าหากพรุ่งนี้จะต้องตาย เราจะทำอะไร?
เพราะปาฏิหารย์เกิดขึ้นไม่บ่อย ในขณะที่ความตายนั้นเราต้องเผชิญแน่ๆ เพียงแต่เราไม่เคยได้รู้เลยว่า ณ เวลาใด ที่มัจจุราชจะมายืนอยู่ต่อหน้า จึงต้องฝึกระลึกถึงความตายอยู่เสมอ เพื่อที่ว่าเมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ เราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจว่า ยังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ เรียกว่า เตรียมพร้อมที่จะตายกันดีกว่านะคะ อิอิ
น้องหมอดาวดวงน้อยๆ
ดีนะค่ะ ถ้าเรามี list แต่ต้องทำให้หมดนะค่ะ ...ถ้าทิ้งไว้ไม่ทำ เดี๋ยวต้องร้องเพลงพรุ่งนี้ก็สาย ที่จะรักกัน อิอิ... พูดเรื่องความตายกับน้องหมอดาว ...คงเป็นเรื่องคุ้นเคยปกติ..เพราะอยู่ใกล้ๆ กับคนเจ็บคนป่วย มีภาวะเสี่ยง... ทางการแพทย์เขามีสอนไม๊ค่ะ มรณานุสติ...
ทางการแพทย์ไม่ได้สอนมรณานุสติหรอกค่ะป้าเหมียว...(มีแต่ทางพุทธศาสนาที่สอน)
เพียงแต่ว่าแพทย์กับพยาบาลจะเห็นความตายต่อหน้าบ่อย จนบางครั้งเราชิน ทำให้เป็นเหมือนคนไม่มีชีวิตจิตใจ
หากแต่ว่าบางคราวเมื่อความตายมาเยี่ยมเยือนบุคคลอันเป็นที่รัก ก็ยังอดที่จะหวั่นใจ เสียใจไม่ได้
ตอนนี้ดาวกำลังฝึกจิตใจให้พร้อมรับความตาย แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อเวลานั้นมาถึงจริงๆ จะเป็นอย่างไรเหมือนกันค่ะ แหะแหะ (^v^)
น้องหมอดาว
- ป้าเหมียวอยากพูด อยากบอกอะไรไม่รู้...มันอยู่ในใจ ลืมเดี๋ยวนึกออกค่อยบอกดีกว่าค่ะ!!! ...
- เออ!! น่าสงสาร เวลาคุณหมอป่วย...เช่นเป็นมะเร็ง หรือเป็นโรคที่ร้ายแรง เห็นแล้วอนิจจังมากๆเลยค่ะ ขนาดเป็นคนรักษาเขาอยู่ แต่เมื่อถึงคราตัวเอง ก็ต้องมีคนมารักษาเช่นกัน...น่าสงสารและเห็นใจจริงๆ
ป้าเหมียวเอ๋ย
ทุกวันนี้ก็ list รายการเตรียมพร้อมเสมอแหละค่ะ
ไม่ได้เตรียมตอนรอด หรือตอนตาย แต่เตรียมไว้
เพื่ออนาคตลูก..การหย่า ก็เป็นการเตรียมแบบหนึ่งนะ..อิอิ
พี่ครูป.1 ค่ะ
- ความพร้อมของป้าเหมียวจะออกนามธรรม เช่น ยังไม่ได้บอกรัก ยังไม่ได้ขอโทษ ยังไม่ได้คุยกับคนนี้เลย ยังไม่ได้บอกรักสามีเลย อะไร ประมาณเนี่ย...
- การที่เรา list แบบเตรียมพร้อมในเรื่องอนาคตเพื่อลูกก็เป็นการเตรียมพร้อมแบบเป็นรูปธรรม นั้นก็เป็นสิ่งที่ดีมากๆ แต่สำหรับป้าเหมียวก็ไม่ได้ทำ list คือมันเป็นภาคบังคับ ค่ะ มันต้องทำ..อิอิ
ไปเที่ยวแบบ ฟรี ฟรี กันเถอะป้าเหมียว
สวัสดีค่ะ
- ตอนวัยเด็ก ๆ เราก็หวาดกลัวกับความตายนะคะ
- เพราะยังไม่ได้เรียนรู้โลกและธรรม
- ต่อมาเมื่อโลกอยู่รอบกาย ธรรมค่อย ๆ ซึมเข้าไปในจิตใจ
- ก็ทำให้รู้จักรักษาความไม่ประมาทค่ะ
- ขอขอบพระคุณเรื่องเล่าจากบันทึกนี้เป็นอย่างสูง
อาจารย์หลินฮุ่ยค่ะ
ป้าเหมียวตามไปซื้อดอกเบ็ญจมาศมาแล้ว สวยงาม น่าเที่ยวมากๆ แถมเที่ยวฟรีมีที่ไหนอีกค่ะ...
คุณครูพี่คิมค่ะ
เด็กๆ กลัวตายจริงๆ ป้าเหมียวยืนยัน เพราะลูกป้าเหมียวกลัวมาก ป้าเหมียวต้องปลอบใจ และให้เขามีระลึกว่าเรามีเกิด มีการแก่ และสักวัน เราก็ตายนะลูก ทำไมต้องตายๆๆๆๆ เป้นคำถามที่พาเครียด....บางทีก็ต้องตอบไปว่า ไม่มีใครตายมันก็ล้นโลกนะซิลูก....
- สิ่งหนึ่งที่น้องซิลเวียยังไม่ได้ทำคือ การได้มีโอกาสขอโทษ ขออภัยกับผู้ที่เราล่วงเกินด้วยคำพูดในสังคมออนไลน์..
- จะว่าไปก็แปลกค่ะ ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ..แต่ขัดแย้งทางความคิดได้เป็นว่าเล่น..อิอิ..
- ถ้าเจอตัวจริง...น้องซิลเวียจะขออภัยพวกเขาเหล่านั้นค่ะป้าเหมียว..
น้องซิลเวียเด็กดี
โถน้องซิลเวีย หนูน่ารักมาก ถ้าป้าเหมียวล่วงเกินหนูไปบ้าง ป้าเหมียวต้องขอโทษขออภัยหนูด้วยนะค่ะ ป้าเหมียวเป็นคนบ้านๆ อาจจะดูคำพูดแรงๆไปหน่อย ไม่ค่อยอ่อนหวาน นะลูก...
สวัสดีครับป้าเหมียว (เรียกป้าเหมียวเฉยๆแล้วนะเพราะคุณป้าขอร้อง อิ.อิ.)
ผมรับรู้ความรู้สึกของชาวเฮติได้ดีครับ เพราะธรรมชาติที่พังงาสอนใจผมไว้
โชคดีหน่อยก็ตรงที่ไม่มีญาติของผมสักคนที่ล้มหายตายจากเพราะความโหดร้ายจากธรรมชาติคราวนั้น
แต่สิ่งที่พวกเราชาวพังงาได้พบเห็นและรับทราบ มันฝังลึกไม่มียางลบชนิดใดจะลบไปได้ครับ
น้องสาวผมทุกครั้งที่ไปว่าความที่ศาลภูเก็ต จะน้ำตาซึมและกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างข้ามสะพานสารสิน
ยิ่งมาเกิดเหตุที่เฮติ คราวนี้มันยิ่งทำให้ผมต้องรีบทำในทุกสิ่งที่นึกได้ทันทีครับ
สิ่งที่ป้าเหมียวเตือนสติโดยวิธีการนำเอาเรื่อง จะทำอะไร ถ้ารอดตาย มานำเสนอ
ถือว่ามีคุณค่ายิ่งครับ
ท่านทนายค่ะ
- ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณที่ไม่ทำให้ป้าเหมียวแสลงใจ กับคำว่าสวย อิอิ...ท่านมีประสบการณ์ในความรุนแรงจากภัยธรรมชาติ ท่านเข้าใจหัวจิตหัวใจของผู้ที่ประสบเหตุ ทำให้เป็นสิ่งที่เตือนตนตลอดเวลา จะต้องรีบทำในสิ่งที่นึกได้ทันที
- ป้าเหมียวก็มี list ที่ต้องทำเหมือนกัน และต้องเก็บให้หมดก่อนที่จะไม่มีชีวิตให้เก็บ จะได้สบายใจค่ะ...
สวัสดีค่ะ คุณป้าเหมียว
- ลิสต์ก่อน หรือ หนังสือที่ซื้อๆ มา(เก็บ) ยังไม่ได้ทำ(ทำไม่หมด) ยังไม่ได้อ่านเลยหล่ะค่ะ
- บางทีคิดๆ ไม่ต้องไปล้ง ไปลิสต์ มันแล้ว อยากทำอะไรก็ทำไปเล๊ยยย แต่ก็ยังไม่ได้ทำทุกครั้ง หรือไม่สามารถทำได้ดั่งใจคิดทุกครั้งไปสิหน่า ...
- อย่างไรก็ขอแสดงความเสียใจกับชาวเฮติกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ และขอแสดงความยินดีกับชายคนนี้ที่รอดชีวิตมาทำสิ่งในลิสต์นี้ได้ค่ะ .. และตอนนี้เค้าคงให้อภัยกับทุกๆ คนในเบื้องหน้าเค้าแล้วหล่ะค่ะ ...
คุณณัฐพันธ์ค่ะ
- มีอะไรให้ป้าเหมียวช่วยบอกเลยค่ะ หนังสือซื้อมาเยอะยังไม่ได้อ่าน ป้าเหมียวช่วยอ่านเอาไม๊ค่ะ อิอิ
- จริงๆด้วยคนเราตายไปต้องใส่ห่วงทุกคน เพราะเรามีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ แต่วินาทีชีวิตคงไม่มีใครระลึกแล้วมั๊งป้าเหมียวว่านะค่ะ
- ป้าเหมียวยิ่งได้เห็นภาพผู้คนชาวเฮติ น้ำตาจะไหล น่าสงสาร...
- ปาฎิหาร์ยเกิดขึ้นกับผู้เชื่อค่ะ
- สวัสดีค่ะ ป้าเหมียว
- บันทึกนี้เกาะติดสถานการณ์เช่นกันค่ะ
จะทำอะไรถ้ารอดตาย อ่านแล้วทำให้ไม่ประมาทในชีวิต - อยากทำอะไรต้องรีบทำเพราะความตายอาจรอเราอยู่ข้างหน้า...
โดยเฉพาะการสร้างบุญบารมีนะคะคุณป้า - ขอบพระคุณที่ไปอ่านบันทึกหนูหน่อยหลายบันทึกด้วยกันค่ะ
มีความสุขในทุกวันนะคะ
สวัสดีวันอาทิตย์ยิ้มค่ะท่านอาจารย์ธรรมทิพย์
วันนี้สบายดีนะค่ะ...ยินดีกับการแลกเปลี่ยนพูดคุยกันค่ะ...ป้าเหมียวเก็บนิดนี่หน่อยมาฝึกขีดๆเขียนๆ ยินดีที่ท่านมาให้กำลังใจค่ะ