ชีวิตที่เปลี่ยนไป
หลายต่อหลายครั้งที่คนเราคิดมากก็ทุกข์มาก ในปัจจุบันนี้เราจึงเห็นคนคิดน้อยเพิ่มขึ้นทุกวัน ทุกเวลา เกิดอะไรขึ้นบ้างเมื่อสังคมเปลี่ยนแปลงเช่นนั้น การไม่มีมาตรฐานทางสังคมของสังคมไทยสูงขึ้น การเอาตัวรอดเฉพาะตัวเพิ่มมากขึ้น และเราเห็นว่ามีคนดูดายต่อสิ่งรอบตัวมากขึ้น
ตอนที่ฉันเป็นเด็ก พ่อและแม่เป็นครูโรงเรียนประถม ใกล้ ๆ บ้าน อาบางคนเป็นครูเช่นกัน ผู้ใหญ่กว่าฉันเหล่านี้พูดคุยกันเรื่องโรงเรียน เรื่องการงาน การสอนเด็กและศิลธรรม ค่านิยมที่ดีงามในสังคม ฉันนั่งฟังในวัยเยาว์และคิดว่าผู้ใหญ่นี้มีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบมากจังเลยนะ
ตอนนี้ฉันเป็นผู้ใหญ่ อาชีพการงานอยู่ในสถานศึกษาระดับมหาวิทยาลัย ในแวดวงของการพูดคุย กลับมีเรื่องวิธีการสอนเด็กให้เข้าใจน้อยกว่าที่เคยได้ยินสมัยพ่อกับแม่พูดกัน ฉันเองก็ไม่กล้าพูดเรื่องค่านิยมที่ดีงามให้เพื่อนร่วมอาชีพสักกี่คนได้ฟัง กลัวเป็นเรื่องล่าสมัย ที่คนทั่วไปส่ายหน้า แวดวงของการพูดเรื่องงานวิจัย ดัชนีที่จะตีพิมพ์วารสารที่ไหนสูง ค่าตอบแทนจากการตีพิมพ์ที่จะได้ต่อปี และอีกหลายเรื่องที่บางครั้งฉันฟังแล้วเดินตัวลีบออกมาจากวงสนทนา
น้องสาวที่หวังดีกับฉันบอกฉันอยู่ว่าฉันต้องปรับตัวนะ จึงจะมีความสุข ได้คะ พรุ่งนี้ฉันจะคิดใหม่เรื่องการปรับตัว
ความเห็น (6)
ขอบคุณมากคะ รู้สึกมีกำลังใจ จริง ๆ นะคะที่ได้รับข้อความดีดี
การปรับตัวเป็นสิ่งสำคัญ ในชีวิตการทำงานส่วนรวม
มี กำลังใจให้ตัวเองทุกๆวันนะคะ
สวัสดีครับคุณเขาอกลุ
มาให้กำลังใจครับ คนเมืองเดียวกัน
ยิ่ง คชภักดี สมัยท่านเปลื้องเคยช่วยหาเสียง
แต่คนบ้านเราลืมท่านเปลื้อง
อย่างไรก็ตามต้องรู้เท่าทันใจตัวเอง คืออย่าตามใจตัวเองครับ
ขอโทษทีมึนข้ตา เห็นเป็นภักดี จำผิดครับ อันนี้ต้องต้องผู้ว่าจักษ์ครับ
จำหลับกับท่านสุรศักดิ์ เพราะทำงานยุทธศาสตร์ สมัยผู้ว่าจักษ์ด้วยกัน
ขออภัยมณี
ศรีสุวรรณ
สุวรรณมณี
สินสมุทรและสุดสาคร ครับอาจารย์
ดีอย่างแรง ขอบคุณที่จุดประกายความคิด!!