ริมน้ำน่านถึงดอยภูคา

ลำน้ำน่านที่เปลี่ยนไป จากที่กว้าง ลึก ปัจจุบันต้องขุดลอกทำฝั่ง และตื้นลงเล่นน้ำไม่ถึงอกเหมือนสมัยก่อนค่ะ

ได้เดินทางกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนที่ อ. ท่าวังผา จ. น่าน ได้ไปริมน้ำน่าน...พาเด็กๆเล่นน้ำที่ไม่ขุ่นแดงเหมือนฤดูฝน แต่ก็เต็มไปด้วย สาหร่ายที่มีหางยาวไหลมาบ้าง ติดกับหินใต้น้ำก็เยอะมาก ที่บ้านเรียกว่าไก (แต่ไม่ใช่เตาที่นำมาทำยำเตานะคะ...เพราะเตาเกิดที่น้ำขังนิ่งๆ...)นำมาทำอาหารได้หลายชนิด เช่น ห่อนึ่งไก คั่วไก ไกยี (ตากแห้งนำมายีให้ป่นเป็นผง)มีคุณค่าทางอาหารอะไรบ้างคงต้องไปศึกษาก่อนค่ะ...ที่เด็กๆเก็บมานั้นเป็นไกที่แก่เพราะออกสีเหลืองจะเน่าต่อไป นำมาทำอาหารไม่ได้ค่ะ..ต้องเก็บที่เกาะก้อนหินในน้ำไหลชี่ยวสีเขียวนำมาล้างสะบัดกับน้ำให้หินกรวดทรายหลุดออก...จึงนำมาทำอาหารแต่ละชนิดได้ค่ะ...

และได้ขึ้นไปเที่ยวอุทยานดอยภูคาที่มีธรรมชาติแตกต่างจากที่อื่นๆ...ตามที่ทราบกันมานะคะว่ามีพรรณไม้หายาก..ต้นชมพูภูคา ... มีต้นปาล์มยักษ์ ...และมีบ่อเกลือสินเธาว์..อยู่ที่อำเภอบ่อเกลือ เส้นทางเดียวกันค่ะ และไปเยี่ยมชมโครงการหลวงศูนย์ภูฟ้าที่ได้นำต้นไม้ที่หายากมาปลูก เช่น กล้วยผา ที่ไม่มีหน่อขยายพันธ์โดยใช้เมล็ด โดยทางเข้าศูนย์สองข้างทางปลูกต้นกระถินเทพาที่มีรากยึดดินกันน้ำเซาะ ที่ศูนย์ภูฟ้ามีผลิตภัณฑ์ของท้องถิ่นจำหน่าย เช่น ต๋าวเชื่อมอบแห้ง พันธ์กล้วยไม้ ชาภูุฟ้า ชามะขามป้อม เป็นต้น ......ที่สำคัญดอยภูคาก็เป็นต้นกำเนิดแม่น้ำน่าน....ที่ไหลผ่านให้คนเมืองน่านได้มีกิจกรรมในช่วงที่มีน้ำมากคือการแข่งเรือยาว...ที่มีสนามแข่งใหญ่ก็ที่ สะพาน อ. ท่าวัง สะพานอ. เมืองน่าน และที่ ริมน้ำ อ. เวียงสาเป็นการแสดงออกถึงวัฒนธรรมประเพณีที่ดีงามของคนลุ่มน้ำน่าน ....จึงอยากให้สายน้ำน่านที่ไหลผ่านในหมู่บ้านมีน้ำใส..ไหลเชี่ยว..ใช้อาบ .... ใช้เป็นแหล่งอาหาร...อยู่ตลอดไปค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย krutoom
ใน ความทรงจำของฉัน

คำสำคัญ (Tags): #happy ba#krutoom#สพม 34#สันทรายวิทยาคม#น้ำน่าน ดอยภูคา ศูนย์ภูฟ้า

หมายเลขบันทึก: 326497เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2010 11:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน