เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๔ - ๘ มกราคม ๒๕๕๓


มีการปรารภกันว่าวันครูปีนี้ตรงกับวันเสาร์กลัวครูมากันน้อย ก็ให้กำลังใจเขาไปว่า เราจัดเตรียมให้ดีที่สุดก็แล้วกัน การจะมาหรือไม่มาเป็นการตัดสินใจของครู ทุกงานเห็นมีครูไปร่วมทั้งนั้น ถึงวันครูครูไม่มาก็ให้รู้ไป

๙  มกราคม  ๒๕๕๓

เรียน  เพื่อนครูและผู้บริหารที่รักทุกท่าน

วันจันทร์ที่  ๔  มกราคม  ๒๕๕๓เป็นวันแรกของการทำงานในศักราชใหม่ หลังจากที่หยุดติดต่อกันมา ๔ วัน ปีนี้ไม่ได้ไปไหนไกลเพราะรถมากอายุก็มากการเดินทางแม้เราไม่ประมาทก็อาจมีคนอื่นที่ประมาท เคราะห์หามยามร้ายอาจเป็นข่าวอุบัติเหตุได้ จึงไปแค่พัทยาเพื่อเยี่ยม mother in law สำหรับพัทลุงจะหาโอกาสลงไปคราวหน้า   ถึงสำนักงานมีผู้บริหารโรงเรียนมารอหลายรายเพื่ออวยพรปีใหม่และขอพรปีใหม่  หลังอวยพรได้มอบเหรียญกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ไปคนละเหรียญ เป็นเหรียญรุ่นเก่าที่สร้างสมัยเป็น สปจ.ชุมพร เขาให้มาจำนวนจำกัดและคงจะไม่สร้างอีก ใครได้ไปก็ต้องนับว่ามีรุ่นเดียวในโลก ความศักดิ์สิทธิ์ของเสด็จในกรมได้เคยเห็นด้วยตนเองมาหลายครั้ง โดยเฉพาะการขอไม่ให้ฝนตกเมื่อมีงานสำคัญ เจ้าภาพจะทำพิธีปลูกตะไคร้เอารากชี้ฟ้า เห็นก้อนเมฆวนเวียนอยู่โดยรอบ เสร็จงานแล้วฝนจึงจะเทลงมา เหตุนี้เกิดที่ชุมพร มีผู้สันทัดกรณีบอกว่า เวลาประสงค์สิ่งใดให้ขอเสด็จในกรม ไม่ต้องบนบานสานกล่าวว่าจะตอบแทนสิ่งโน้นสิ่งนี้ สำเร็จแล้วค่อยนำไปถวาย ท่านโปรดเสียงปืนและประทัด  ปทุมธานีเป็นจังหวัดที่อยู่ใกล้ชัยนาท วัดคลองมะขามเฒ่าของหลวงปู่ศุข พระอาจารย์ของเสด็จในกรมคงได้ยินกิตติศัพท์กันเป็นอย่างดี  เที่ยงชวนสมาชิกในเขต ๔ – ๕ คน ไปทานข้าวแกงปักษ์ใต้ที่อำเภอสามโคก เลขานุการซื้อน้ำพริกแมงดา ลูกเนียง และสะตอมาฝากจากชุมพร นำไปทานด้วย มาสามโคกทีไรเป็นต้องสอดส่ายสายตาหาตุ่มสามโคก แต่ไม่เคยพบเห็นสงสัยจะเป็นเพียงตำนาน จะซื้อหาไว้ใช้คงยากแล้ว เห็นแต่ในภาพตุ่มดินเหนียวสีแดงปากแคบป่องกลางไม่สูงเหมือนโอ่งมังกรราชบุรี กลับเข้าเขตทำงานแฟ้มเอกสาร สลับกับการรับแขก เอกสารวันนี้หนักไปทางใบบอกกล่าวโทษร้องเรียน ทั้งครูร้องเรียนผู้บริหาร ชาวบ้านร้องเรียนครู เป็นธรรมดาของงาน ส่วนราชการอื่นเขาก็มีเรื่องร้องเรียนเหมือนกัน แต่เราไม่มีโอกาสได้อ่าน เมื่อมีการร้องเรียนเกี่ยวกับครูหรือผู้บริหาร ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาก็ต้องอ่าน หากใส่อารมณ์ไปกับเรื่องที่อ่านก็ขุ่นใจ เหมือนหมอเห็นคนป่วยก็ต้องรักษาไปตามอาการ จะลงไปสมทบร้องไห้ร่วมกับญาติผู้ป่วยคงไม่เข้าที เรื่องครูเรื่องโรงเรียนก็ทำนองเดียวกัน ต้องแก้ไขไปตามอาการ ตั้งสมมติฐาน รวบรวมข้อมูล พิสูจน์และตัดสินใจ เป็นวัฏจักรไปอย่างนี้  เย็นลงไปห้องสโมสรมีเจ้าหน้าที่ในเขตและผู้บริหารโรงเรียนนั่งสนทนากันเกือบ ๑๐ คน ฝ่ายตกแต่งเขาไปซื้อตุ๊กตาเจ้าเงาะมา ๒ – ๓ ตัว นกแก้วนกขุนทองอีก ๒ – ๓ ตัวมาตกแต่งผนัง ทำให้ดูไม่โล่งเกินไป นายประหยัด อินทองปาน เพื่อนร่วมรุ่นมัธยมศึกษา โรงเรียนพัทลุง เจ้าของกิจการสินค้าการเกษตรและฟาร์มวัวฟาร์มหมูที่ใหญ่ที่สุดของพัทลุงและสตูล โทร.มาขอรถบัสสำหรับรับนักเรียนโรงเรียนพัทลุงจำนวน ๘๐ คน ซึ่งขึ้นมาแข่งขันวงโยธวาทิต จากสนามกีฬาคลองหก ไปสนามศุภลาศัยในวันที่ ๘ มกราคม ๒๕๕๒ เพราะเห็นเป็นศิษย์เก่า จึงให้ท่านรองฯครรชิต หิรัณยหาด ช่วยประสานงานกับโรงเรียนขนาดใหญ่ที่ใช้บริการรถรับส่งนักเรียนให้  อยู่เมืองปริมณฑลก็ต้องมีภาระบริการเพิ่มขึ้นสำหรับพรรคพวกในต่างจังหวัด ต่อไปคงต้องทำเป็นเมนูคิดค่าบริการเข้าสโมสร 

วันอังคารที่  ๕  มกราคม  ๒๕๕๓เช้ามีผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ในเขตมาอวยพรและขอพรหลายคณะ ความจริงก็ให้พรกับทุกคนทั้งที่มาและไม่มา อยากให้ทุกคนปราศจากทุกข์และเป็นสุขกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะความสุขจากการทำงานเป็นเรื่องที่ต้องสร้างสรรค์ให้เกิดขึ้น เพราะหากคนทำงานอย่างมีความสุขก็เชื่อว่าผลงานจะดีมีปริมาณมากและถูกใจคนรับบริการ แต่หากเขาเป็นทุกข์ในฐานะผู้บริหารก็ต้องรับภาระจากความทุกข์นั้นด้วยทั้งทางตรงและทางอ้อม ตอนเรียนปริญญาโทผมทำปริญญานิพนธ์เรื่องการบริหารความขัดแย้ง จึงพอจดจำทฤษฎีจากสำนักต่าง ๆ ทั้งยุโรปและอเมริกา เมื่อเจอปัญหาความขัดแย้งที่ต้องแก้ เพียงเอาทฤษฎีมาจับบ้าง พบว่าแก้ได้ง่ายขึ้น เพราะมีหลักยึด ตอนเรียนหลักสูตรนักปกครองระดับสูงที่วิทยาลัยมหาดไทยเราท่องคติที่เป็นหัวใจของนักปกครองที่กรมพระยาดำรงราชานุภาพประทานไว้ คือ  “บำบัดทุกข์ บำรุงสุข”  กันทุกวัน เมื่อมาทำงานด้านบริหารการศึกษาก็ต้องบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้คนที่เกี่ยวข้องทุกฝ่ายในการจัดการศึกษา เวลา ๐๙.๐๐ น.ไปประชุมชมรมส้วมยิ้มที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปทุมธานี ติดแม่น้ำเจ้าพระยา เลยที่ว่าการอำเภอเมืองไปไม่มากนัก ไปตรงเวลาเกินไปจึงมีโอกาสไปยืนชมทิวทัศน์สองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาที่ชั้น ๔ ของอาคาร ผ่านหลังคาแพลูกบวบสำหรับให้อาหารปลาของวัดหงส์ปทุมาวาส ไปจนจดสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาที่เชื่อมถนนปทุมธานี-รังสิต เป็นภาพที่สวยงามจะให้ช่างภาพของเขตมาจับภาพไปขยายติดที่ห้องสโมสร คงจะดูดีและมีความหมาย สมาชิกเริ่มทยอยกันมา ประธานมาถึงเป็นคนสุดท้าย ท่านเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยกรุงเทพฯ ฝนตกรถติดจึงช้ากว่าเวลาที่นัดหมาย เขาฉายสไลด์ห้องส้วมของวัดในเขตจังหวัดปทุมธานีที่ไปเยี่ยมมาให้ดู บางแห่งก็ดูดี หลายแห่งต้องปรับปรุง โดยเฉพาะวัดที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวต้องทำการปรับปรุงอย่างเร่งด่วน ฟังเขาประชุมกันเพียงครึ่งเดียวก็กลับสำนักงานด้วยประเด็นที่คุยกันจะเน้นไปในกิจกรรมของชมรม เราไม่เคยร่วมกิจกรรมต้องนั่งเหมือนพระไม่มีช้อน แต่ก็ตั้งใจจะปรับห้องน้ำของเขตให้ได้มาตรฐาน HAS ของกรมอนามัยภายในปีนี้ เชิญผู้อำนวยการกลุ่มอำนวยการมาหารือและได้ข้อยุติเรื่องการปรับระบบการเบิกจ่ายค่ารักษาพยาบาลและ ค่าการศึกษาบุตรที่เดิมครูส่งให้โรงเรียนเบิกจากเขตเป็นงวด ๆ มาเป็น ๒ วิธี คือ วิธีที่หนึ่งคงแบบเดิมไว้สำหรับผู้ที่ประสงค์จะให้โรงเรียนดำเนินการให้  วิธีที่สอง สำหรับผู้ประสงค์จะเบิกด้วยตนเองหรือมอบอำนาจให้ผู้อื่นเบิกแทนจากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาโดยตรง วิธีนี้เมื่อนำหลักฐานการจ่ายมาขอเบิกที่เขตจะได้รับเงินสดไปทันที จะกำหนดให้เบิกจ่ายสัปดาห์ละ ๑ วัน ให้กลุ่มอำนวยการไปกำหนดวันและแจ้งให้โรงเรียนทราบอีกครั้งหนึ่ง  เที่ยงสั่งอาหารมาทานที่ห้อง เพราะมีงานมาก   เวลา ๑๔.๐๐ น. ประชุมคณะกรรมการจัดงานวันเด็กแห่งชาติที่ห้องประชุมเล็กชั้น ๒ กรรมการมาจากเขตและโรงเรียนปทุมวิไล งบประมาณที่ใช้ได้รับจากสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ๒ หมื่นบาท เจ้าหน้าที่เจ้าของเรื่องออกไปขอธนาคาร ร้านค้า องค์กรปกครองท้องถิ่นหลายแห่งเขาบอกว่าทุกหน่วยงานไม่ได้ตั้งงบเพื่อการนี้ไว้และมีข่าวว่ามีคนไปแอบอ้างกับร้านค้าบริษัทเรี่ยไรเงินและสิ่งของเพื่อไปมอบในงานวันเด็กเหมือนกัน เลยบอกว่าต่อไปไม่ต้องไปขออย่างนี้อีก  ให้จัดเท่าที่มีอาจเลือกรูปแบบนำของรางวัลไปสมทบกับโรงเรียนหรือหน่วยงานที่เขาจัด ปีนี้จึงตกหนักที่โรงเรียนปทุมวิไล ต้องจัดในนามของจังหวัด อาศัยที่เป็นโรงเรียนเก่ามีลูกศิษย์มาก เอ่ยปากขอใครมักจะได้รับความร่วมมือ ทั้งของกินและรางวัล รองผู้อำนวยการโรงเรียนที่มาประชุมรับปากแข็งขันจึงให้โอนเงินงบประมาณ ๒ หมื่นบาทให้โรงเรียนไปสมทบดำเนินการ  เย็นมีผู้บริหารโรงเรียนมาอวยพรและขอพรกันอีก ๔ – ๕ ราย บางรายก็มาเชิญไปเปิดงานที่โรงเรียน หากไม่ติดงานสำคัญก็ไปทุกแห่ง เพราะอยากไปเยี่ยมไปชมกิจการอยู่แล้ว

วันพุธที่  ๖  มกราคม  ๒๕๕๓เช้าไปเปิดกีฬาสี “สังข์อ่ำเกมส์” ครั้งที่ ๑ ของโรงเรียนสังข์อ่ำวิทยา อำเภอคลองหลวงของท่าน ผอ.นิธิศ  รักษ์โพธิ์วงศ์ การเดินทางไปโรงเรียนนี้ไม่ยุ่งยากอยู่ระหว่างตลาดไทกับวัดพระธรรมกาย สถานที่ตั้งอาคารเรียน อาคารประกอบปัจจุบัน วัดพระธรรมกายจัดหาให้เพื่อแลกเปลี่ยนกับที่เดิมของโรงเรียนซึ่งติดต่อกับเขตวัด นัยว่าเพื่อให้ดูดีทั้ง ๒ ฝ่าย มีการวางผังอย่างดีจึงดูดีทั้งอาคารและสนาม หากต้นไม้ที่ปลูกโตขึ้นจะร่มรื่นและสวยงาม ไปถึงทั้งครูทั้งนักกีฬาพร้อมในสนามแล้วจึงทำพิธีเปิดทันที ตัวแทนวัดพระธรรมกายมามอบหนังสือและภาพวาดพระพุทธเจ้าเป็นการอวยพรปีใหม่ด้วย ได้พูดคุยกับเพื่อนครูและถ่ายภาพร่วมกัน มีเวลาไม่มากนักเพราะกลัวเป็นภาระไม่เป็นอันแข่งขันกีฬา โรงเรียนอยู่ในชุมชนที่ขยายตัวมีนักเรียน ๗๐๐ กว่าคน มีครูเพียง ๑๓ คน นับว่าน้อยเกินไปต้องหาทางเพิ่มเติมให้อีก เลยไปเยี่ยมโรงเรียนลำสนุ่น ของท่าน ผอ.สุภัตรา บุตรรักษ์ ที่อยู่ถัดขึ้นไปทางเหนือ วางผังปลูกอาคารเป็นรูปตัวยู มีสนามอยู่กลางและติดถนน ได้เยี่ยมชั้นเรียนระดับมัธยมศึกษา อนุบาลและประถมศึกษา ห้องสมุดครูกำลังจัดกิจกรรมให้นักเรียนได้ค้นคว้าด้วยตนเอง โรงอาหารมีแม่ค้ามาจำหน่ายหลายแผง ราคาตั้งแต่ ๕ บาทจนถึง ๑๕ บาท ผู้บริหารโรงเรียนบอกว่าวันศุกร์ที่จะถึงนี้พี่น้องมุสลิมจะมาชุมนุมกันเป็นเรือนแสน จะมาพักอาศัยบริเวณโรงเรียนเต็มไปหมด เพียงสองวันหนึ่งคืนเขาก็จากไป ลาคณะครูกลับมาแวะกินข้าวแกงเมืองตรังแถวเชียงรากใหญ่ เขาโฆษณาว่ามีหมูย่างเมืองตรังด้วย ลองสั่งมาทานดูบอกว่าไม่ใช่เลย รสชาติห่างกันมาก ท่านรองฯ ครรชิต หิรัณยหาด โทร.แจ้งว่ากำลังดูสถานที่จัดงานวันครูที่อุทยานวิทยาศาสตร์  ติดกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต ให้ไปช่วยดู จึงวกรถกลับไปอีกครั้ง เข้ามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ทางด้านทิศใต้ ทะลุไปจนสุดทางเหนือไม่นานก็ถึง อุทยานวิทยาศาสตร์ เป็นห้องประชุมขนาดใหญ่จุคนได้ประมาณ ๒,๐๐๐ คน มีที่จอดรถกว้างขวาง ได้คุยกับผู้จัดการบริษัทที่เช่าบริหารจัดการห้องประชุมแห่งนี้ เขาพร้อมที่จะบริการอย่างเต็มกำลัง มีท่านรองฯชรินทร์ นุ่มแสง และท่านรองฯวิรัช ฐิติรัตนมงคล ร่วมต่อรองด้วย  ผมเน้นต้องจัดให้สมเกียรติของวันครู ทั้งสถานที่ การตกแต่งและอาหารว่าง จะมีวิทยากรมาบรรยายพิเศษเรื่องทรรศนะเกี่ยวกับวิชาชีพครู โดยรองศาสตราจารย์ ดร.สมบูรณ์  ชิตพงศ์ อดีตอธิการบดี มหาวิทยาลัยทักษิณ รองอธิการบดีและผู้อำนวยการสำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มศว ประสานมิตร ปัจจุบันท่านเป็นคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต มีการปรารภกันว่าวันครูปีนี้ตรงกับวันเสาร์กลัวครูมากันน้อย ก็ให้กำลังใจเขาไปว่าเราจัดเตรียมให้ดีที่สุดก็แล้วกัน การจะมาหรือไม่มาเป็นการตัดสินใจของครู ทุกงานเห็นมีครูไปร่วมทั้งนั้น ถึงวันครูครูไม่มาก็ให้รู้ไป เคยจำได้สมัยหนึ่งรัฐบาลประกาศให้วันที่ ๑๖ มกราคมเป็นวันโคนมแห่งชาติ ปีนั้นครูประท้วงกันมากรวมทั้งผมด้วยจนรัฐบาลต้องถอย หากครูมากันน้อยก็ต้องยกวันนี้ให้โคนมเขาไป วันครูปีนี้ท่านใดอยู่รับฟังจนจบรายการผมจะออกเกียรติบัตรการเข้าร่วมสัมมนาเรื่องวิชาชีพครูให้เพื่อใช้ประโยชน์เป็นหลักฐานการพัฒนาตนเองในการเลื่อนวิทยฐานะต่อไป สำหรับอาหารกลางวันไม่ได้เตรียมให้เพราะไม่มีงบประมาณเพื่อการนี้ จะไปขอใครให้มาเลี้ยงก็เสียเกียรติครู เพราะเชื่อว่าอาหารว่างพอจะประทังไม่ให้หิวจนเกินไปและเงินเดือนระดับเราก็สามารถซื้อหากินเองได้ ไม่ต้องบากหน้าไปขอให้คนเวทนาหรือดูแคลนจะประสานให้เขามาจำหน่ายข้าวแกง น้ำชากาแฟที่ห้องอาหารของศูนย์ประชุม กลับเขตทำงานแฟ้มเอกสารต่าง ๆ จนหมด ลงไปสโมสรเพื่อดูการตกแต่งและรับรองแขกที่มาเยี่ยมและผู้บริหารที่มาอวยพรปีใหม่  ให้ช่างไปซื้อไฟประดับหลากสีมาแทนไฟหลอดนีออน แถวหลังใช้โคมขนาดใหญ่ ๓ ดวงมีสีน้ำเงิน แดงและเขียว  แถวหน้าเป็นไฟพวง ๓ ชุดต่างแบบกันไป พรุ่งนี้จะติดตั้งกัน

 

วันพฤหัสบดีที่ ๗  มกราคม  ๒๕๕๓ เช้าเดินทางไปโรงเรียนอินทรนาวีราษฎร์อุปถัมภ์  บ้านคลองเจ็ด อำเภอคลองหลวง ของท่าน ผอ. สายสุนีย์ จอดนอก เพื่อรับมอบอาคารห้องสมุดเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ ๙ ซึ่งโรงไฟฟ้าวังน้อยสร้างให้ในวงเงินเกือบ ๒ ล้านบาท  การเดินทางใช้เส้นทางผ่านมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต ข้ามฟากถนนวิภาวดี-รังสิตไปทางอำเภอคลองหลวง ข้ามถนนกาญจนาภิเษกด้านตะวันออกไปจนถึงคลองห้า รถจึงเลี้ยวขวาเลียบคลองไปจนเจอถนนรังสิต-นครนายกจึงเลี้ยวซ้ายไปจนถึงคลองเจ็ดเลี้ยวซ้ายอีกที ขับไปเรื่อย ๆ ก็พบโรงเรียนอยู่ติดถนนด้านซ้ายมือ ท่านรองฯ มานะ  พึ่งบัว มาคอยอยู่แล้ว พิธีสงฆ์เพิ่งจบลง จึงเป็นพิธีส่งมอบและรับมอบอาคาร รวมทั้งการเปิดใช้ห้องสมุดเฉลิมพระเกียรติ ร.๙  กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และประชาชนรักโรงเรียนและรักครู ช่วยกันพัฒนาโรงเรียนจนสะอาด มีรั้วรอบขอบชิต ไม่ต้องพึ่งงบประมาณแผ่นดิน  รู้สึกอายเหมือนกันเมื่อถูกถามว่างบประมาณกระทรวงศึกษาธิการปีหนึ่งเป็นแสนล้านทำไมไม่พอในการพัฒนาโรงเรียน ตอบเขาไปว่าเป็นครอบครัวใหญ่ลูกมาก ลำพังเงินเดือนครูก็หมดไปเกือบ ๘๐ % ของงบประมาณทั้งหมด แม้แต่งบประมาณซ่อมแซมอาคารเรียน อาคารประกอบก็มีน้อย เวลาจัดสรรเขาให้เน้นความจำเป็นก่อน จะเริ่มจากซ่อมหลังคา ที่ผ่านมาไม่เคยลงมาจากหลังคาได้ หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันไปไม่รู้จบ โรงเรียนที่ขอซ่อมประตูหน้าต่างรอไปก่อน หมดเรื่องหลังคาแล้วค่อยว่ากัน เสร็จพิธีเขาชวนกินข้าวกึ่งเช้ากึ่งเที่ยงเพราะดูเวลาแค่ ๑๐.๐๐ น. ครูบอกตั้งใจเพราะเป็น ผอ.เขตคนแรกในรอบ ๕ ปีที่มาเยี่ยมโรงเรียนนี้  พอตั้งวงแล้วก็อร่อยเหมือนกันโดยเฉพาะน้ำพริกปลาทูต้องบอกว่าเลิศรส  ขึ้นไปดูเขาจัดห้องสมุดชั้นบน โรงเรียนสั่งชั้นวางหนังสือเป็นไม้เนื้อแข็งจากปราจีนบุรีดูมั่นคงและสวยงาม หนังสือจัดเป็นหมวดหมู่และมีจำนวนค่อนข้างมาก  อีกห้องหนึ่งจัดเป็นห้องคอมพิวเตอร์แบบมาตรฐาน สามารถใช้อินเตอร์เน็ตความเร็วสูงได้ทุกเครื่อง เห็นแล้วไม่แพ้ห้องเรียนในต่างประเทศ ผู้อำนวยการโรงเรียน ครูและผู้ปกครองต่างพูดถึงโรงเรียนด้วยความภูมิใจว่าเป็นโรงเรียนชายขอบของ สพท.ปทุมธานี เขต ๑ แต่ไม่อายใครเขาดูแลกันดี  ลากลับสำนักงานเขตถึงก่อนเที่ยง ช่างไฟของเขตกำลังติดตั้งระบบไฟฟ้าห้องสโมสร  ขึ้นไปทำงานเอกสารที่รอลงชื่ออนุมัติอนุญาต มีแขกมาเยี่ยมเป็นระยะ ๆพร้อมบ่นว่าห้องผอ.เขต อยู่ชั้น ๓ เดินขึ้นมาเหนื่อย ฟังแล้วก็สบายใจเพราะตัวเองก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน เคยคิดว่าเราผิดปกติหรือเปล่า พอมีคนอื่นบ่นว่าเหนื่อย ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติ ท่าน ผอ.รพีพรรณ เอกสุภาพันธ์ เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านย้ายจาก กทม. ๑ มาอยู่ปทุมธานี ๑ สาวขึ้น คนฟังเขาก็รับลูกชมว่าจริงดูสวยขึ้นและสาวขึ้น ท่านก็บอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น ต้องสาวราวบันไดขึ้นไปทำงานที่ชั้น ๓  ได้รับข้อความให้ช่วยปรับปรุงสภาพแวดล้อมการทำงาน ที่เกิดจากเพื่อนร่วมงาน เคยพบปัญหาทำนองนี้มาก่อนมากบ้างน้อยบ้าง บางแห่งเขาบอกว่าอึดอัดคับข้องใจเพราะเพื่อนร่วมงานไม่พูดกันเลย วัน ๆ ก้มหน้าก้มตาที่โต๊ะทำงานตัวเอง ไม่พูดจาปราศรัยกับเพื่อนข้างเคียง  นี่คือปัญหาที่เกิดจากการไม่พูด มาบางแห่งก็บอกว่าทำงานไม่ได้เพื่อนร่วมงานชอบคุยเสียงดัง รบกวนสมาธิ เป็นสาวเป็นแส้แต่หัวเราะดังเหมือนแก้วหน้าม้า พูดไม่เลือกเวลา นี่คือปัญหาที่เกิดจากการพูด ปัญหาแรกเคยแนะนำให้ชวนเขาคุยก่อน ทำไปเรื่อย ๆ บรรยากาศจะอบอุ่นขึ้น สุดท้ายผลเป็นอย่างไรไม่ได้ติดตาม แต่เห็นยังทำงานอยู่กันครบถ้วน ปัญหาที่สอง วิธีแรกลงทุนซื้อ MP4 มาฟังก็จะได้ยินเสียงดี ๆไพเราะ กว่าเดิมเพราะเป็นเสียงเพลง หากไม่บังเกิดผลก็หาซีดีเพลงโปรดสัก ๒-๓ เพลงมาเปิดดัง ๆ แล้วหยุดดูปฏิกิริยาเพื่อนร่วมงาน หากยังเหมือนเดิมแนะนำให้ร่วมวงสนทนาไปเลย  หากยังทำใจไม่ได้ให้เหมาแท็กซี่ไปโรงเรียนคนหูหนวก พยายามสื่อสารกับเขาเหล่านั้นสักวันสองวัน กลับไปที่ทำงานอีกครั้ง สังเกตตัวเองว่าชอบแบบไหนระหว่างโรงเรียนคนหูหนวกกับที่ทำงาน หากยังทำใจลำบากแปลว่าคุณอาจยังเป็นโสดซึ่งเป็นอาการปกติที่คุ้นชินกับการฟังแต่เรื่องดี ๆ ที่สามารถเลือกฟังได้  คนแต่งงานแล้วจะรับได้ คนที่มาพูดมากในที่ทำงานอาจเป็นเพราะที่บ้านมีโอกาสพูดน้อย ต้องแสดงความเห็นใจ  เย็นลงไปดูเขาติดไฟฟ้าอีกรอบ แถวหลังเรียบร้อยใช้การได้ สามารถหรี่ไฟให้แสงมากน้อยตามต้องการ แถวหน้ารอพรุ่งนี้

 

วันศุกร์ที่  ๘  มกราคม  ๒๕๕๓เช้ารับทราบข่าวการเสียชีวิตของแม่เจ้าหน้าที่ใน สพท.ชุมพร เขต ๑ ถึง ๒ ราย ขณะนี้กำลังบำเพ็ญกุศลศพอยู่ที่อำเภอท่าแซะ ๑ รายและอำเภอทุ่งตะโก ๑ ราย เจ้าภาพไม่ได้ส่งข่าวเพราะเกรงใจ ผมมีงานวันเด็กในวันเสาร์และงานเลี้ยงส่งผู้อำนวยการโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย รังสิตในวันอาทิตย์ จึงจัดตารางไม่ลงตัวว่าจะตัดสินใจอย่างไร เวลา ๐๙.๐๐ น. เดินทางไปโรงเรียนปทุมธานี “นันทมุนีบำรุง” เพื่อเป็นประธานในงาน “วันเกียรติยศ” ของโรงเรียนที่เชิญคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ครู นักเรียน มาทำพิธีมอบเกียรติบัตรในสาขาต่าง ๆ ที่กำหนดขึ้น มอบทั้งครู นักเรียน และผู้ปกครอง ครูหลายท่านได้รับหลายรางวัลแสดงว่า การเป็นครูที่ดีนั้นต้องดีและเก่งหลาย ๆเรื่อง ผู้อำนวยการโรงเรียน ผอ.อรวรรณ เอมโกษา  ได้ย้ายไปดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนสายปัญญารังสิต สพท.ปทุมธานี เขต ๒ กำลังเตรียมตัวเดินทางไปรับตำแหน่งใหม่งานวันนี้ภาษาหนังสือพิมพ์บอกว่าทิ้งทวนมอบใบประกาศคุณงามความดีและความเก่งให้ทั้งครูและนักเรียน  อยู่ร่วมงานไม่ตลอดเพราะต้องเดินทางไปทำบุญกับคณะศึกษานิเทศก์ จึงเป็นหน้าที่ของโรงเรียนต้องดำเนินการต่อไป  มีปัญหาเล็กน้อยเกี่ยวกับรถรับส่งนักเรียนโรงเรียนพัทลุง ที่ขึ้นมาแข่งขันวงโยธวาทิตระดับประเทศ วันนี้เขาจะเดินทางจากสนามกีฬาคลองหกไปสนามศุภลาศัย ผมช่วยบริการรถบัสให้ ๒ คัน ได้เวลานัดหมาย รถไม่มาตามกำหนด ตรวจสอบไปมาปรากฏว่ารถไปรออีกจุดหนึ่ง ในที่สุดก็หากันจนเจอ การแข่งขันจะเลิกเวลา ๓ ทุ่มต้องรับกลับมาที่พักสนามกีฬาคลองหกอีกหนึ่งเที่ยว    ถึงวัดบ่อทอง อำเภอลาดหลุมแก้ว คณะศึกษานิเทศก์กำลังเตรียมการทำศาสนพิธีที่ศาลาการเปรียญ  เห็นศาลาการเปรียญของวัดหลังนี้แล้วทึ่งในความสวยงาม เขาใช้เสาไม้กลมทุกต้น ทั้งพื้นและเพดานใช้ไม้จริงในการก่อสร้าง สมัยนี้คงสร้างไม่ได้แล้วเพราะหาไม้ดี ๆ ยากเต็มที เขาเตรียมเลี้ยงพระและเลี้ยงกันเองด้วยโต๊ะจีน แต่ไม่มีโต๊ะให้นั่ง วางอาหารกับพื้นเป็นวง ๆ พระให้ศีลให้พร สวดมนต์และสัมโมทนียกถาธรรมะให้ฟัง พวกเรากรวดน้ำรับพรเป็นอันเสร็จพิธี  การทานอาหารเป็นวงกับพื้นช่วยให้เราทานได้ไม่มาก เพราะพุงค้ำจึงเป็นอุบายในการลดน้ำหนักที่ค้นพบในวันนี้ กลับเขตโทรศัพท์ไปเพชรบุรีเพื่อให้ลูกน้องช่วยหาไม้ตาลหรือไม้มะพร้าวที่แปรรูปเป็นไม้แผ่นให้ประมาณ ๒-๓ เมตร จะนำมาประดับห้องสโมสร เขารับปากแข็งขันและบอกว่าจะขับรถนำมาให้ในวันนี้ บอกเขาว่าไม่เร่งด่วนขนาดนั้น เขาก็บอกว่าจะมาเยี่ยมด้วยเพราะคิดถึงเลยต้องตามใจ ขึ้นทำงานแฟ้มเอกสาร สลับกับลงไปกำกับการติดตั้งไฟฟ้าในห้องสโมสร เสร็จทั้งระบบหลังเลิกงานพอดี ตัดสินใจมอบท่านรองฯเกรียงศักดิ์ ทองอิ่ม ช่วยดูแลเรื่องงานวันเด็ก พรุ่งนี้เช้าจะเดินทางลงชุมพร และขึ้นกลับในวันอาทิตย์ พรรคพวกที่คุ้นเคย ธนารักษ์จังหวัด ประมงจังหวัด อดีตเกษตรและสหกรณ์จังหวัด และหัวหน้าฝ่ายข่าวหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ประจำจังหวัดปทุมธานี มาเยี่ยมจึงได้ทดสอบระบบเสียงกันจนเป็นที่พอใจเขาให้คะแนนเต็ม เวลา ๑๘.๐๐ น. ไปร่วมพบปะสังสรรค์กับหัวหน้าส่วนราชการที่ร้านข้าวสวย มีแรงงานจังหวัด พาณิชย์จังหวัด สถิติจังหวัด คลังจังหวัด พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัด และทีมเดิมที่มารวมตัวกันตั้งแต่บ่ายไปสมทบกัน มีท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดนครนายกมาร่วมงานด้วย  นั่งได้ไม่นานชาวเพชรบุรีก็มาถึงเลยต้องกลับไปรับรองแขกที่สโมสร  สักพักทีมใหญ่ก็ยกมาสมทบที่สโมสร ได้ทดสอบระบบกันอีกรอบ และมีมติว่าคราวต่อไปจะนัดพบกันที่สโมสรแห่งนี้  ประมาณ ๔ ทุ่มส่งแขก ต้องกลับไปเตรียมสัมภาระเพราะต้องขับรถลงชุมพรพรุ่งนี้ 

กำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต ๑

 

 

หมายเลขบันทึก: 325976เขียนเมื่อ 8 มกราคม 2010 22:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะท่าน มาให้กำลังใจค่ะ..

ขอขอบคุณ ท่าน ผอ. น่ะค่ะที่เข้ามาเยี่ยมทักทายครูระนอง หนูก็จบจาก

 มศว ประสานมิตรเหมือนกันค่ะ.. เชิญท่านไปรวมรุ่นได้ที่ บันทึก มหาวิทยาลัยใจกลางมหานคร น่ะค่ะ

สวัสดีค่ะท่าน ขออนุญาตคุยกับท่านนะคะ...วันครูไปแน่นอนอยู่แล้ว ก็วันของเรานี่คะ วันคนอื่นยังไปกันเลยเหมือนท่านว่านั่นแหละ และจะอยู่ฟังเอาความรู้และของแถม(เกียรติบัตร) อ่านเรื่องเล่าฯ ของท่านแล้วอยากถามเทคนิคการเขียนว่าท่านเขียนไว้ทุกวันหรือว่าเขียนวันเดียวรวดเดียวแล้วลงในบล๊อกเลย...เคยบอกท่านว่าน่าจะเขียนให้อ่านทุกวันครูจะได้เปิดเว็บทุกวันจะได้เก่ง...อย่างน้อยก็เปิดเว็บ สพท.เป็น นี่เรื่องจริงนะคะ อย่างหนู...เย็นมาก็เข้าเว็บ สพท.ก่อนเข้าเว็บอื่น...อ่านเรื่องของท่านทุกวันซ้ำๆๆจนกว่าจะถึงวันศุกร์จึงจะได้อ่านเรื่องใหม่...นานนนนน...จัง...แต่ท่านตอบว่า...เดี๋ยวครูจะเบื่อ...ไม่เบื่อหรอกค่ะ...เรื่องที่ท่านเขียนเป็นอะไรที่น่าติดตามตลอด ท่านใช้สำนวนดีค่ะ น่าอ่าน ง่าย...แต่ได้ใจความ บางคนใช้ภาษาหรูแต่อ่านแล้วต้องตีความ...ท่านมา...เขตเปลี่ยนแปลงไปเยอะนะคะ...จริงๆก็ดีอยู่แล้วละทุกคน...แต่ท่านมา...ครูเราก้สามารถพูดคุยแสดงความคิดเห็นผ่านทางบล๊อกของท่านได้อย่างสบาย...ไม่ต้องไปพบที่ห้องก็ได้...ขอบพระคุณท่านมากค่ะ ทำให้นึกถึงบล๊อกของตัวเองตอนเรียน ป.โท เดี๋ยวคงต้องไปปรับปรุงบล๊อกใหม่เพื่อเพิ่มพูนความรู้ที่มีอย่ทั่วหนแห่ง...ท่านเป็นตัวอย่างที่ดีของลูกน้องนะคะ...ทำตัวเรียบ..ง่าย..ไม่เรื่อง

มากกกก...ขอบคุณสวรรค์...ที่ส่งท่านมา......อยู่กับเรานาน....นานนนนน....นะคะ....เขียนจากใจค่ะ...ไม่ใช่เยินยอเพราะไม่ชอบยอใคร...แต่ชอบชื่นชม....

การบันทึกก็ไม่แน่นอน แต่จะจดเหตุการณ์ไว้ทุกวัน วันไหนว่างก็มาเขียนรายละเอียด บางสัปดาห์ต้องนำเค้าโครงทั้ง ๕ วันมาเขียนภายใน ๑ ชั่วโมง การเขียนก็เล่าเรื่องไปตามเหตุการณ์จริง จุดประสงค์ไว้เตือนความจำ แต่หลายเรื่องที่ไปพบมาจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนครู อยากให้ผู้ร่วมงานมีความรู้ทันเหตุการณ์พร้อมตัวเอง ทำอะไรก็ง่ายขึ้น ส่วนเรื่องสำนวนก็ไม่ได้หวือหวาหรือประดิษฐ์ประดอยอะไร และก็ไม่คาดหวังอะไรมากไปกว่าอยากเล่าให้ฟัง เหมือนจดหมายเหตุรายวันของโรงเรียน

สวัสดีค่ะท่าน ขอบคุณมากที่ท่านตอบบล๊อกของหนู หนูป่วยอยู่นะคะ อ่านที่ท่านตอบ...เหมือนจะหายเลย ดีใจมากค่ะ...เลยต้องลุกมาเขียนความในใจถึงท่าน...ดีใจอีกครั้งที่จะได้พบท่านในวันศุกร์ที่ 15 ที่งานเปิดวันวิชาการกลุ่มสองสามฯ...หนูจะลองเอาวิธีของท่านไปใช้ในการเขียนบันทึกความทรงจำ...เผื่อจะได้หนังสือสักเล่ม....เวลาเกษียณจะได้เอาไว้แจกเพื่อนครูที่มาร่วมงาน....(น่าจะเป็นความคิดที่ดีนะเนี่ย) ไม่ทราบทำไมท่านจึงขยันนัก...การที่ใครสักคนจะให้สิ่งดี ๆ เรื่องดีๆ แก่คนอื่นได้ มันต้องมีพลัง..มากนะคะหนูชื่นชมท่านจริง ๆ เป้นกำลังใจให้ท่านค่ะ...สู้ ๆๆ

สวัสดีค่ะท่าน...เข้ามาบอกว่าหนูสมัครเข้าระบบของท่านแล้วนะคะ...จะได้เป็นสมาชิกของท่านตลอดไป...ไม่ว่าท่านจะไปไหน...หนูจะตามท่านไป...ค่ะ...ขอเป็นส่วนหนึ่งในบล๊อกท่าน....สู้ๆๆๆๆๆนะคะ

สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.

ขอให้มีความสุขในวันครู และวันต่อๆไปน่ะค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท