งานครบรอบ 60 ปี ภาควิชาวิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อม คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหิดล
คงจะเป็นเพราะว่า เกษียณอายุจากงานประจำ (ลาออกจากราชการ) มาตั้งแต่ปี 2537 ทำให้ผมห่างหายไปจากกลุ่มเพื่อน SAN-31 นานกว่าใคร ๆ เมื่อได้รับโทรศัพท์จากสวง (สวง สุดประเสริฐ – คนน่ารักเสมอต้นเสมอปลายของเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกรุ่น) ผมจึงตัดสินใจขึ้นไปร่วม “งานครบรอบ 60 ปี ภาควิชาวิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อม” ในวันเสาร์ที่ 19 ธันวาคม 2552 ณ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล โดยตั้งใจให้เวลากับตัวเองอย่างเต็มที่เพื่อรับฟังรายการภาควิชาการในช่วงบ่าย และร่วมสังสรรค์ตอนค่ำ
คณะสาธารณสุข มหิดล วันนี้เปลี่ยนแปลงไปในระดับที่ทำให้ผมเดินเข้าห้องประชุมไม่ถูก ต้องอาศัยบริการจากน้อง ๆ ซึ่งมาคอยต้อนรับอย่างอบอุ่นเป็นกันเอง หลังจากลงทะเบียนและถ่ายรูปเดี่ยว ณ สถานที่ที่จัดเตรียมไว้ ผมก็เจอกับพี่สมปอง จากกรมอนามัย รูปร่างเล็ก ๆ ของพี่ปองและสภาพร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปตามวัยทำให้ผมเผลอทักไปด้วยความเข้าใจผิดว่า พี่ปองเกษียณอายุราชการแล้ว ทราบแล้ว...เปลี่ยน พี่ปองยังอยู่เป็นศูนย์ประสานงานให้กับพี่ ๆ น้อง ๆ ที่กรมอนามัย ... เหมือนเดิม
ในห้องประชุม ท่านรัฐมนตรีธีระ สลักเพชร SAN-30 จากกระทรวงวัฒนธรรม กำลังกล่าวเปิดงาน ฟังคำพูด อ่านความคิด อ่านท่าทางของพี่ธีระแล้ว สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่อบอุ่นของความเป็นพี่น้องซึ่งเติบโตในช่วงวัยแสวงหาบนเส้นทางเดียวกัน จากคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหิดล ต่อเนื่องไปถึงการทำงานที่ศูนย์สุขาภิบาลเขต กรมอนามัย
ได้ฟังท่านศาสตราจารย์เกียรติคุณพิชิต สกุลพราหมณ์ ผู้อาวุโสรุ่นบุกเบิกของชาว SAN-มหิดล ปาฐกถา เรื่อง “๖ ทศวรรษของวิชาชีพ สุขาภิบาลและงานสาธารณสุข” รู้สึกชื่นชมกับความทรงจำและลีลาการเล่าเรื่องที่ผ่านมาแล้ว 60 ปีของท่าน ถ่ายทอดได้ชัดเจนราวกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ได้รับรู้ถึงรากเหง้าของภาควิชาวิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อม ตั้งแต่ยังใช้ชื่อเดิมว่า “สุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม” และรับทราบความห่วงใยของการเปลี่ยนแปลงที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบันและอนาคตอันใกล้
ในช่วงของการอภิปราย เรื่อง “วิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อม : ทางเลือกของอนาคต” มีอาจารย์-ข้าราชการ-นักธุรกิจ ขึ้นเวที 6 คน และทำหน้าที่วิพากษ์อีก 4 คน ทุกคนเป็นศิษย์เก่าทั้งหมด ผมนั่งแถวหน้าข้าง ๆ พี่ปอง ตั้งใจฟังอย่างเต็มที่ (พี่ปองชวนคุยผมก็ยอมเสียมารยาท ไม่คุยมาก) เพราะอยากฟังเรื่องราวที่ตัวเอง “อ่อนซ้อม” เนื่องจากห่างหายวงการไปนาน
สิ่งที่รับรู้ รับทราบ และเข้าใจ กลับแตกต่างไปจากที่คาดหวังไว้ เพราะน้ำเสียงและเนื้อหาของศิษย์เก่าผู้ร่วมอภิปรายถ่ายทอดออกมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอัตลักษณ์ของบัณฑิต SAN-มหิดล, ความเก่าแก่ของภาควิชาและคณะ, การเติบโตในระบบราชการไปสู่ตำแหน่งสูง ๆ ของศิษย์เก่า, การมีกฎหมายเป็นเครื่องมือในการทำงาน หรือภัยคุกคามในช่วงปัจจุบันที่ท่านพูดถึง คู่แข่งทางวิชาชีพทั้งวิศวกรและนักสิ่งแวดล้อมจากสถาบันต่าง ๆ โดยเฉพาะที่ผลิตออกมาแข่งขันกัน (เยอะ) มาก (เหลือเกิน) จากม.ราชภัฎทั่วประเทศ ฯลฯ
เรื่องราวเหล่านี้สำหรับผมขอเรียกสั้น ๆ ว่า “Ego” ฟังแล้วก็ย้อนกลับมาใคร่ครวญถึงบทบาทของตนเองที่มีโอกาสทำงานในพื้นที่ โดยไม่เคยแบกเอาสถาบัน วุฒิการศึกษา ตำแหน่งหน้าที่ ฯลฯ ไป “อวดอ้าง” เพราะ..ไม่มี เราก็เพียงแต่อยู่ตรงนั้น รับรู้ รับฟังปัญหาและการพัฒนา ร่วมกันแสดงความคิดเห็นและผลักดันออกมาเป็นตัวงาน ผลสำเร็จที่เกิดขึ้นก็ดูกันชัด ๆ ตรง ๆ ไม่เกี่ยวกับความดีความชอบ การเลื่อนยศ-เลื่อนตำแหน่ง ขึ้นเงินเดือน ฯลฯ เพราะเราอยู่ออกไปพ้นจากวงจรอำนาจของระบบราชการ ถ้าเผอิญระบบมันลากเราเข้าไปยุ่งเกี่ยว ก็ต้องหายใจลึก ๆ บอกตัวเองว่า อาการ Muddy เปื้อนแข้งเปื้อนขาแบบนี้เป็นเพราะเราเลือกที่จะเข้าไปเล่นเกมส์นี้ ถึงเวลาต้องหยุด ล้างแข้งล้างขา ความสบายกาย-สบายใจก็จะกลับมาเหมือนเดิม ว่าจะไม่พูดถึงแล้วเชียว อดไม่ได้ ต้องขอโทษเพื่อน ๆ ด้วยนะครับ
ดูรูปช่วงงานเลี้ยงสังสรรค์กันดีกว่า กล้องของผมถ่ายมาได้นิดหน่อยเพราะเจ้าของมัวแต่พูดคุย ทักทายกับเพื่อนพ้องน้องพี่...น้ำลายแตกฟอง.
เพื่อน ๆ ที่ไปร่วมงานส่งรูปให้ผมทาง E-Mail : [email protected] นะครับผมจะ "โยน" ขึ้นไปเพิ่มเติม...ขอบคุณครับ.
ความเห็น (5)
สวัสดี ครับ
สมัยเรียนที่ภาควิชาชีวสถิติ ต้องเดินผ่านภาควิชาวิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อม ที่คณะสาธารณสุขศาสตร์ แทบทุกวัน
ขอแสดงความยินดี กับวันครบรอบ 60 ปี ของภาควิชา ด้วย นะครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
วุฒิวงศ์ โต๊ะทอง
ในฐานะศิษย์ อ.พิชิต รุ่น 17 ดีใจที่พวกเรายังมีไฟ (อย่าปล่อยให้มอด) อยู่ที่ไหน ตำแหน่งอะไร ใหญ่แค่ไหน ก็ให้ดูแบบอย่างของอาจารย์ท่านไม่เคยหยุดการเรียนรู้ และการสร้างองค์ความรู้ที่จะให้เกิดการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมของชาติให้ได้ วันนี้ท่านอายุ80ปี (23/10/53)ท่านกำลังนั่งร่างแนวทางการอบรมวธีการที่จะทำขยะให้หมดเป็นศูนย์ ด้วยการปฎิบัติจริง แล้วจะให้โอกาศศิษย์ที่จบไปแล้วได้กลับมาเพิ่มเติมความรู้ใหม่ ในเรื่องการแก้ปัญหาขยะที่ท่านได้ศึกษาและค้นคว้าขึ้นมา ให้ได้เรียนรู้ก่อนที่จะเผยแพร่ให้คนทั่วไปได้รับรู้แบบพูดจริงทำได้จริง ไม่ต้องอิงตำราฝรั่งที่ไหน
วันนี้ทุกคนมีโอกาศที่กลับมาหาความรู้เพิ่มเติม เพื่อนำไปสร้างสิ่งที่ดีในวิชาชีพที่ร่ำเรียนมา จากอาจารย์ที่ยังรักและห่วงลูกศิษย์และสิ่งแวดล้อมของไทยที่นับวันจะรุนแรงมากขึ้นทุกวัน แต่แนวทางแก้ไขที่เป็นรูปธรรมยังไม่มี ถ้าไฟยังมีอยู่สอบถามวันเวลาที่เราจะเปิดการอบรมจากคณะสาธารณสุข มหิดล หรือขอที่อยู่เพื่อจะได้ติดต่อโดยตรง ทราบแล้วปากต่อปากว่าอาจารย์เรียกเข้าห้องมาติวเข็มเรื่องขยะ จะได้นำความรู้ใหม่ไปสร้างงานเรื่องขยะที่ทำได้จริงไม่ใช่บรรยายแล้วทำไม่ได้ แล้วก็ไม่ทำ อายเขาไหม พี่น้อง
เกียรติก้อง รอดฉวาง
ยินดีกับเพื่อนรุ่น 31 ทุกคนผมเองห่างเหินจากวงการไปนานคิดว่าเพื่อนๆ ยังจำได้นะครับ
"ไม่เจ๊อะกันนาน คิดถึงจังเล๊ย..."
เกียรติก้อง "ทบทวนกันดูสักทีดีไหม ? แล้วเผื่อใจสักหน่อย..."
E-Mail คุยกันก่อนก็แล้วกัน [email protected]
บ๊าย บาย..
ลุงต้าน