อีกครั้ง ณ ภูผางาม
อีกครั้ง..ที่พยายามลุกขึ้นมาเขียนเรื่องราว ผ่านตัวอักษร
ณ ภูผางาม... ไม่ใช่การเริ่มต้นครั้งแรก หลายครั้งที่ไฟในการเขียนลุกโชน แล้วก็มอดดับไปอย่างรวดเร็ว ไม่หลงเหลือแม้เถ้าถ่าน แต่ยามใดที่ได้อ่านงานเขียนของใครๆ ก็อดคิดที่จะสื่อสารเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาในชีวิตทั้งการเดินทางไปทำงานในที่ต่างๆ ได้เจอผู้คน วัฒนธรรม เรื่องราว น่าสนใจมากมาย ก็อยากจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์เหล่านั้นให้คนอื่นได้รับรู้ด้วย
ณ ภูผางาม... ได้มีโอกาสทบทวนอะไรบางอย่างที่หลงลืมไป การรู้จักตัวเองผ่านนพลักษณ์ของอาจารย์ศิลา และประสบการณ์งานเขียน ของอาจารย์เอก และอาจารย์เกียรติศักดิ์ ทำให้ไฟที่มอดดับเริ่มติดเชื้ออีกครั้ง แม้จะยังริบหรี่ แต่ก็รู้สึกได้
ณ ภูผางาม... เพื่อนๆ หลายคนที่เข้าร่วมการอบรมครั้งนี้ ก็คงมีการเริ่มต้นอะไรบางอย่าง แม้อาจจะยังไม่ชัดเจนในเป้าหมายนัก แต่ก็คงมีภาพพหมอก เลือนราง ณ ที่ไกลๆ พร้อมรวมตัวเป็นก้อนเมฆใหญ่บนท้องฟ้า ไม่แน่นักซักวันอาจจะกลั่นเป็นสายฝนโปรยความฉ่ำเย็นลงสู่ผืนดินกว้างใหญ่
ณ ปัจจุบัน... กลับสู่วังวนชีวิตเดิมๆ บรรยากาศเดิมๆ งานเดิมๆ ความรับผิดชอบเดิมๆ แต่ฉันสัมผัสตัวเองได้ว่า บางอย่างไม่เหมือนเดิม คือ......... ฉันได้เพิ่ม..อีกหนึ่งบันทึก..ของเส้นทางชีวิต
ความเห็น (7)
สวัสดีครับ
มาชื่นชมครับ
อ่านบันทึกนี้แล้ว เป็นความเริ่มต้นที่งดงามมากครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
เขียนต่อไปนะครับ จะตามมาอ่านเรื่อย ๆ
มาให้กำลังใจด้วยคน ถือว่าเชื้อก้อนนี้จุดไฟติดเร็วกว่าที่คาดไว้นะ วันหลังนำรูปสวยๆมาลงไว้ด้วยซิ ทีมศูนย์ข้อมูลเก่งอยู่แล้ว จะคอยติดตามผลงานในบันทึกต่อไปนะ และพี่ก็จะขยันเพิ่มบันทึกให้มากขึ้นด้วย
สวัสดีครับหนานนันท์
...
"กลับสู่วังวนชีวิตเดิมๆ บรรยากาศเดิมๆ งานเดิมๆ ความรับผิดชอบเดิมๆ
แต่ฉันสัมผัสตัวเองได้ว่า บางอย่างไม่เหมือนเดิม คือ.........
ฉันได้เพิ่ม..อีกหนึ่งบันทึก..ของเส้นทางชีวิต"
....
มาชื่นชมหนานนันท์ร่วมกับหนานเกียรติ
เป็นความเริ่มต้นที่งดงามมาก
ยินดีครับ
ข้าน้อย ขอคารวะ และขอกำลังใจให้น้องด้วย ที่ผ่านมาเคยแต่เขียนแนะนำหนังสือ กับรายงานปฏิบัติงาน อิอิ"การเริ่มต้นอะไรบางอย่าง แม้อาจจะยังไม่ชัดเจนในเป้าหมายนัก แต่ก็คงมีภาพพหมอก เลือนราง ณ ที่ไกลๆ พร้อมรวมตัวเป็นก้อนเมฆใหญ่บนท้องฟ้า ไม่แน่นักซักวันอาจจะกลั่นเป็นสายฝนโปรยความฉ่ำเย็นลงสู่ผืนดินกว้างใหญ่"
นิยาม ฉอฉิงของผู้ชาย คิดเองสดๆๆจ้า อิอิ
ผมให้กำลังใจครับผม ค่อยคิด ค่อยเขียน ทั้งหมดคือประวัติศาสตร์ของเราเอง :)
สมแล้วท่านจองหงวน ภินันท์.....
ผมกำลังเขียนๆแก้ๆอยู่......
ยอดเยี่ยมท่าน.......