ไม่ทราบเหตุผล แม่กินยาเกินขนาดทำไม

วันนี้ เวรเช้า นั่งทำรายงานเรื่องก๊าซแอมโนเนียรั่ว ประสานงานรถร่วมบริการและเจ้าหน้าที่ส่งต่อผู้ป่วยกลับบ้าน 3 ราย การประสานงานกว่าจะได้เรื่องราวและข้อตกลงต้องใช้เวลามากพอควร ได้ทานอาหารกลางวันเกือบบ่ายสอง  บ่ายสองสี่สิบห้าได้รับแจ้งผู้ป่วยโทรมาแจ้งขอความช่วยเหลือทานยาเกินขนาด ที่แฟลตกระทรวง ข้างค่าย ร.8 หลังโรงพยาบาลศรีนครินทร์ 

ผู้เขียน พร้อมทีม FR และ พนักงานขับรถ  ออกปฏิบัติงานทันทีที่ได้รับแจ้ง  พวกเราเดินทางไปถึงแฟลตในเวลา 10 นาที  โทรสอบถามผู้ป่วยถึงสถานที่ที่อยู่ที่ชัดเจน  มีผู้ชายวัยรุ่น ขับรถมาจอดข้าง ๆ รถพยาบาล และบอกว่าห้อง 2/4  พร้อมพาพวกเราไปที่ห้อง  พบผู้ป่วยหญิง 43 ปี นอนอยู่หน้าประตู  รูปร่างผอม ค่อนข้างซีด  ลืมตาเอง ท่าทางอิดโรย  หายใจช้า ๆ  รวยระริน แขน ขา ไม่มีแรง ที่พื้นมีเศษอาเจียนเป็นน้ำเหนียวสีเหลืองจากปากผู้ป่วยปริมาณมาก  ที่มุมปากมีน้ำลายฟูมปากเล็กน้อย  ในมือถือโทรศัพท์มือถือเอาไว้

ผู้เขียนประเมินอาการผู้ป่วยคราว ๆ  ขณะที่มีงานไปเตรียมอุปกรณ์ช่วยเคลื่อนย้าย  อาการผู้ป่วยพอไหว  เลยถามข้อมูลเพิ่มเติมว่า ทานยาอะไร ทานปริมาณเท่าใด ทานนานหรือยัง ทานตั้งแต่เมื่อไหร่ มีอาเจียนออกมากหรือยัง ขอให้นำยาที่ทานเข้าไปเอาไปให้คุณหมอด้วย  พร้อมเช็ดคราบอาเจียนที่ใบหน้า ปาก และที่พื้นกันทุกคนลื่นช่วงขนย้ายผู้ป่วย

ผู้ชายทราบภายหลังเป็นลูกชาย พูด  "ไม่รู้จะทานทำไม  ทำไมถึงทำอย่างนี้" 

จากนั้นร้องอย่างตกใจพร้อมเดินเข้าไปในห้อง นำแผงยามาให้หนึ่งกำมือ พร้อมใบนัด OPD จิตเวช  ยามีประมาณ 12 แผง ๆ ละ 10 เม็ด มี 11 แผงไม่มีเม็ดยาอยู่เลย นับได้ยาที่หายไป คือ 110 เม็ด  ลูกชายบอกน่าจะทานประมาณตอนเที่ยง

พวกเรา 4 คน รวมลูกชาย  ใช้ผ้าปูที่นอนในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยลงจากห้องพักที่อยู่ชั้นสอง ทุลักทุเลพอควร หอพักไม่มีลิฟต์ ลงมาขึ้นรถเข็นแล้วเข็นขึ้นรถพยาบาล 

พวกเราช่วยกันประเมินสัญญาณชีพ ชีพจร 130  หายใจ  18  BP 60/40  O2 Sat 88 %  และให้การปฐมพยาบาลผู้ป่วย  จัดท่า ดูแลทางเดินหายใจ ให้ออกซิเจน ให้น้ำเกลือ 0.9 NSS 1000 cc พร้อมเจาะเลือดส่งหาสารพิษและอิเล็กโตรไลต์  ติด Monitor EKG  โทรแจ้งแพทย์ทีห้องฉุกเฉินเตรียมรับผู้ป่วย 

ระหว่างส่งต่อผู้ป่วยหายใจช้าลงเรื่อย ๆ  O2 Sat ลดลงเรื่อย ๆ จาก 88  87 86 85 84 83 82 81 80 76 %  ผู้เขียนเปลี่ยนวิธีการให้ออกซิเจนเป็นบีบ Ambubag ทางหน้ากาก และดูแลทางเดินหายใจให้โล่งและตรงตลอด O2 Sat เริ่มเขยิบขึ้นเรื่อย ๆ เป็น 92 เมื่อมาถึงโรงพยาบาล  นำผู้ป่วยส่งห้องฉุกเฉิน มีแพทย์มารออยู่แล้ว

ผู้ป่วยได้รับการประเมินซ้ำ  และจัดการดูแลรักษาเบื้องต้น ให้น้ำเกลือไล่สารพิษ  และสวนล้างยาออกจากกระเพาะอาหาร  ให้ยา Activated Charcoal (ผงถ่าน) ทางสายยางเข้ากระเพาะอาหารเพื่อดูดซับพิษออกจากร่างกาย  และให้การดูแลต่อเนื่องที่โรงพยาบาล เป็นที่เรียบร้อย

ตอนนี้ปลอดภัยแล้วค่ะ

ต้องรอเวลารักษาปัญหาสุขภาพทางกายให้ปลอดภัยก่อนนะคะ

ส่วนทางด้านจิตใจ คงรอเวลาเยียวยารักษาใจ เอาไว้ผู้ป่วยเปิดใจเมื่อไหร่ ถึงจะรู้ว่า "แม่ทานยาเกินขนาดทำไม" 

ซึ่งอาจต้องปรึกษาจิตแพทย์กันอีกครั้ง

จบรายงานค่ะ

กัญญา

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

น่าสงสารนะคะ พี่ไก่

ช่วยชีวิตเบื้องต้นได้แล้ว เรื่องต่อไปคงต้องใช้หัวใจ สัมผัสใจ เพื่อให้คุณแม่ท่านนี้ไดรับการเยียวยาค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

โชคดีของคุณแม่ ที่ดูแลทัน ต่อไปคงต้องเยียวยาด้วยใจนะจ๊ะ

[ไก่...กัญญา]

• ใช่ค่ะน้องพอลล่า คุณแม่ท่านนี้น่าสงสารมากค่ะ
• ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของทีม PCT ที่เกี่ยวข้องและคนในครอบครัวมาร่วมด้วยช่วยกันเยียวยาให้กับผู้ป่วยต่อไปนะคะ

[ไก่...กัญญา]

ใช่ค่ะพี่แก้ว  โชคดีที่คุณแม่ รู้ช่องทางเข้าถึงบริการก่อนสายเกินไปค่ะ

ท่าน โทรเข้า 1669 ด้วยตนเองก่อนหมดแรง บอกเหตุฉุกเฉินที่เกิดขึ้น บอกสถานที่เกิดเหตุ และบอกเบอร์โทรเพื่อสอบถามกลับ พวกเราจึงไปดูแลทันค่ะ

 

[kpam boon]

สวัสดีค่ะ

• คำพูดของลูกชายที่พูดว่า..
• "ไม่รู้จะทานทำไม  ทำไมถึงทำอย่างนี้" 
• น่าคิดค่ะ แต่ต้องรอให้สภาพกายแม่หายก่อนจึงจะรู้จริง

[นาย ศุภรักษ์ ศุภเอม]

เอา ใจ ช่วยครับ

คนไข้ จิตเภท หลาย คน

กินยาเกิน ขนาดบ่อยๆ

พบหลายรายเหมือนกันครับ