ความอ่อนโยนนำมาซึ่งมิตรภาพ
เมื่อกลางเดือนพฤศจิกาที่ผ่านมา ผมไปทำครอบฟันซี่ที่ผุ โดยรักษารากฟันหายแล้ว ก็กรอเนื้อฟันออกเหลือแต่รากที่ยังดี โดยทำเดือยลงไปในรากฟัน แล้วนำฟันเทียมครอบลงไปบนเดือยนั้น
ทันตแพทย์ที่มาทำฟันให้ผมคนนี้คงอายุมากกว่าลูกชายผมไม่กี่ปี ผมรู้สึกว่าเธอมีความกังวลนิดหน่อยกับการทำครอบฟันให้ผม เนื่องจากรูในรากฟันกรามซี่นี้ซึ่งปกติมี ๓ รู แต่ของผมมีเพียง ๒ รู ที่ลึกปกติ อีกรูหนึ่งตื้น แหย่อุปกรณ์ลงไปได้ไม่สุด
ขณะทำฟันวันนั้น ผมถูกคลุมหน้าหมด โผล่แต่บริเวณปาก ไม่เห็นหน้าหมอ ได้ยินเสียงหมอพูดเบาๆ ว่า ไม่แน่ใจว่าจะครอบแล้วจะอยู่หรือเปล่า แต่จะพยายามทำอย่างดีที่สุด มีจังหวะหนึ่งที่หมอเอาอุปกรณ์ออกจากปาก ผมพอจะมีช่วงจังหวะพูดอะไรได้บ้าง ผมประทับใจที่หมอช่วยรักษาฟันผม รู้สึกขอบคุณเธอ และอยากให้เธอทำด้วยความสบายใจ จึงพูดกับหมออย่างอ่อนโยนว่า “คุณหมอครับ ทำไปเถอะครับ หากครอบไม่อยู่ อย่างมากสุดก็แค่ถอนออกไปเท่านั้นเองครับ”
แล้วผมก็ได้ยินเสียงหมอพูดเบาๆ กึ่งๆ พูดกับผม กึ่งๆ พึมพัมกับตนเองว่า “นั่นสิ...อย่างมากสุดก็แค่ถอนออกไป...” หลังจากนั้น แม้ผมจะไม่ได้เห็นหน้าหมอ แต่ก็ใช้ความรู้สึกสัมผัสจากการทำงานของเธอได้ว่าเธอผ่อนคลายลง
เมื่อมีจังหวะผมยังแหย่เธอด้วยว่า "หมอทำไม่เจ็บเลย เมื่อกี้นี้ผมเผลอหลับไปหน่อยหนึ่งด้วย" ซึ่งผมก็ง่วงและก็หลับไปเป็นช่วงๆ จริงๆ เธอหัวเราะแล้วพูดว่า "มือเบาขนาดนั้นเลยเหรอ"
เมื่อเสร็จแล้ว ผมเดินมาชำระเงินกับพนักงานที่เคาน์เตอร์ คุณหมอก็ออกมาด้วย เธอถามว่า ผมทำงานอะไร คุยกันครู่เดียวเธอก็เดินกลับไปที่ห้องทำฟันประจำของเธอเพื่อทำฟันคนไข้อื่นที่เข้าคิวคอยอยู่อีกหลายคน
แม้จะเป็นการคุยกันสั้นๆ แต่เป็นการคุยที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องฟัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดี เพราะไม่เคยมีหมอฟันคนไหนสนใจอะไรมากไปกว่าเรื่องที่เกี่ยวกับฟันของผม
ปีที่แล้วผมถีบจักรยานล้มลง หัวเข่าแตกไปโรงพยาบาล หมอกระดูกก็พูดแต่เรื่องหัวเข่ากับผม บางครั้งขณะพูดตาท่านไม่ได้มองหน้าผมด้วยซ้ำ มองแต่ตรงแผลที่หัวเข่า จนผมอดขำอยู่ในใจว่า คนอะไรพูดกับหัวเข่า แต่ไม่กล้าหัวเราะออกมา
ผมคิดแบบเข้าข้างตนเองว่า มิตรภาพที่ผมได้รับในครั้งนี้ มีเหตุมาจากการที่ผมบอกเธอว่า “อย่างมากก็แค่ถอนออกไป” หากรักษาไม่สำเร็จก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร ในใจผมตอนนั้นคิดเพียงว่าฟันซี่นั้นรับใช้ผมมา ๕๐ ปีแล้ว อายุมากขึ้นอวัยวะบางชิ้นก็ต้องผุพังลงบ้าง เป็นธรรมดาในความไม่เที่ยงของสังขาร เธอกังวลก็เพราะเธอใส่ใจ พยายามรักษาฟันส่วนที่เหลือของคนไข้เอาไว้ให้อย่างสุดความสามารถ แค่นี้ก็เป็นพระคุณกับผมมากแล้ว
นี่เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า ความอ่อนโยนต่อกันนำมาซึ่งมิตรภาพเสมอ.
สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์
๑๒ ธ.ค. ๒๕๕๒
ความเห็น (5)
จริงครับ และเห้นด้วยมากๆ
คุยนอกเรื่องบ้างก็ดี
- ตัวอย่างในทางบวกที่ท่าน...สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์...พบเจอมา
- อยากให้มีตัวอย่างทางบวกเยอะๆ
- ความไม่อ่อนโยน ก่อให้เกิดภัยมาแล้วก็เยอะ อาทิ กรณีขับรถปาดหน้ากัน
สวัสดีค่ะอาจารย์
- บันทึกนี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้น้อยอย่างหนูค่ะ
- ที่..ความอ่อนโยนนำมาซึ่งมิตรภาพ..อันนี้หนูว่าใช่เลยค่ะอาจารย์
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับท่าน
- มิตรภาพเกิดจากการพูดคุยแบบผ่อนคลาย
- ขอบคุณเรื่องเล่าที่ดี ๆ ครับ
ครับ เห็นด้วยกับทุกท่านครับ
สวัสดีปีใหม่