Open will: ความประณีต เป็นสิ่งสะท้อนคุณภาพของเรา


เป็นแพทย์หากขาดความประณีต คุณภาพการรักษาจะเป็นเช่นไร

     แพทย์คนหนึ่ง เข้ารับการสัมภาษณ์ทุนเพื่อศึกษาต่อ หลังจากนำเสนอเอกสาร powerpoint ของโครงการ รวมทั้งตอบข้อซักถามต่างๆ ต่อคณะกรรมการแล้ว
    เธอเกือบจะถอนหายใจโล่งอก แต่แล้ว ก็มีคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น.."ผมมีอีกอย่างหนึ่ง ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นสิ่งที่อยากฝากไว้" ท่านเอ่ยน้ำเสียงเรียบๆ ที่เต็มไปด้วยความสุขุมลุ่มลึก " คือความประณีตในการเตรียมเอกสาร..คุณรู้ไหมว่า แพทยศาสตรบัณฑิต  ตรง ร เรือ ไม่มีการันต์ และไม่มี ย ยักษ์ การันต์ " .." ที่ผมต้องพูดถึง เพราะการเป็นแพทย์ หากขาดความประณีตในการรักษาคนไข้ คุณภาพการรักษาจะเป็นอย่างไร"
" ยิ่งเราไปสถาบันที่ศึกษาต่อแล้ว ความประณีตก็เป็นสิ่งสะท้อนคุณภาพของเรา"...

  เรื่องนี้ให้ข้อคิดฉันอยู่สองประการ
  หนึ่ง  คุณค่าของความประณีตของงาน  ซึ่งน่าจะเกิดจากสติร่วมกับความใส่ใจ  ไม่มีอะไรจะสะท้อนคุณสมบัตินี้ได้เท่ากับผลงานที่ออกมา..ฉันเอง เป็นคนประเภท "แกะกล่องลองใช้ก่อน ถ้าไม่ได้ค่อยไปอ่านคู่มือ" ทำให้ ขาดความอดทนในการอ่านรายงานนักศึกษาทุกตัวอักษร..เรื่องจับว่า เขียนถูกผิดตกหล่น จึงไม่ได้ใส่ใจ..และบางครั้งตอนเป็นนักศึกษาเอง ยังนึกขันอาจารย์ที่ท่านอุตส่าห์แก้คำผิดให้ในรายงานผู้ป่วย

  สอง วิธีการสอน ฉันประทับใจ ท่านคณะกรรมการที่ติงเรื่องนี้ได้โดยไม่ทำให้ผู้ถูกติง
รู้สึกว่าเป็นเรื่องจุกจิกเลย ตรงกันข้าม กลับเป็นการให้โอวาทที่สำคัญในการศึกษาต่อ และการดำเนินชีวิต ที่ลึกซึ้งอีกด้วย..

  ทำไมฉันถึงรู้เรื่องนี้นะหรือ...ลองเดาดูสิคะ

  

 

หมายเลขบันทึก: 319410เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2009 19:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 15:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

แวะมาอ่านเรื่องน่ารัก แต่ไม่กล้าเดาค่ะ เดี๋ยวเดา

ไม่ถูกค่ะ สบายดีนะคะ

 

Dsc06424

ขอบคุณคะ ถ้าได้ไปร่วมงาน 4 days ที่ขอนแก่น คงมีโอกาสได้เจอพี่เกดตัวจริงเสียงจริงคะ :-)

หึ หึ เป็นการคิดแง่บวกที่ดีมากครับ เหมาะสำหรับคนทำ palliative care

เห็นด้วยว่ากำลังพอเหมาะพอดี และมีประโยชน์

ไม่ล้ำเลยไปจนกลายเป็น judgmental wording หรือการด่วนสรุปว่าคนเขียนผิด เป็นคนที่ไม่ประณีตในการดูแลคนไข้ แต่เป็นการแนะนำเชิงสร้างสรรค์

เพราะที่จริงเขียนผิด อาจจะไม่ได้เป็นเพราะไม่ประณีต (ไม่ใส่ใจ ไม่ตั้งใจ) แต่อาจจะเกิดจากกรรมเก่าที่เรียนภาษาไทยไม่แข็งแรง ซึ่งเป็นได้ทั้งความผิดของผู้เรียน ผู้สอน บริบท และโรงเรียน ฯลฯ แต่คนๆนี้อาจจะประณีตในการดูแลคนไข้ได้มากกว่าเราเองเสียด้วยซ้ำ (when it does matter)

ในแง่นี้น่าเห็นใจคนที่จะต้อง "ตัดสิน" คนจากข้อมูลที่จำกัดมากๆ เช่น คนจะรับเราไปเรียนต่อ ไปทำงาน โดยที่มีโอกาสรู้จักเราแค่ resume สองสามหน้า กับ recommendation อีกสองสามฉบับเท่านั้น แล้วก็ต้องรีบแปลว่าเราเป็นคนอย่างไร ในสถานการณ์แบบนั้นก็ไม่ค่อยมีทางเลือก เขาก็ต้องใช้เท่าที่มีมา judge เรา

แต่ถ้าเรามี "เวลา" มากพอ และจำเป็นต้อง judge ใครสักคน เราอาจจะขอให้มีข้อมูลมากพอ เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะ "สรุป" ว่าใครเป็นคนอย่างไรในเวลาสั้นๆ นั่นเป็นเหตุผลที่ผม raise concern ในงานประชุมแพทยศาสตรศึกษาแห่งชาติครั้งที่ผ่านมา เมื่อมีคนพูดถึงเรื่อง​ "การคัดเลือกนักเรียนที่มีคุณธรรม มาเรียนแพทย์ จะได้มีบัณฑิตแพทย์ดีๆออกมา"

เพราะสงสัยว่าเรามี "เครื่องมือ" อะไรที่จะช่วย guarantee คนอีก 6 ปีต่อมาว่าเขาจะเป็นคนอย่างไร

ถ้าเอาลายมือ จำนวนครั้งในการยิ้ม หรือความแคล่วคล่องว่องไวในการตอบปัญหาคุณธรรม เราก็มีโอกาสจะได้ทั้งเด็กดีจริงๆ หรือเด็กฉลาดและกะล่อนจริงๆมาก็ได้ ผมเองอาจจะไม่ update ว่าเรามี questionnaire ที่ screen morality personality ที่แม่นยำเรียบร้อยอยู่ในปัจจุบัน และ aptitude test ณ ขณะนี้เราสามารถ rule in and rule out คนในด้านคุณธรรมได้แล้ว

และจะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กที่เราจะ reject เพราะกรรมการคิดว่า "มีคุณธรรมน้อยกว่า candidates คนอื่นๆ" เราพร้อม (และกล้า) ที่จะ sign verdict ไปอย่างนั้นแล้วหรือยัง?

ในด้านนี้ การนำมาใช้เป็น constructive criticism หรือติเพื่อก่อ จะมีประโยชน์มากๆๆ แต่การนำมาใช้เป็น judging หรือ description of characters ก็เป็นอันตรายมากพอๆกันเช่นกัน

ก็ขอแสดงความยินดีที่น้องคนนี้ได้เจออาจารย์ที่เมตตา และได้ให้คำแนะนำอันมีประโยชน์มากในอนาคตการทำงานด้วยครับ ขออภัยที่อาจจะเขียนอะไรเยิ่นเย้อยืดยาวเกินไป ไม่เกี่ยวกับบทความสักเท่าไหร่

มาอ่านความรู้ค่ะ เพิ่งทราบ แพทยศาสตรบัณฑิต 

เขียนที่ถูกต้องอย่างนี้ ขอบคุณค่ะ  

การพินิจและไตร่ตรอง ในการวางแผนและดำเนินการรักษา น่าจะเป็นสิ่งสำคัญในการดำเนินการรักษา

สำหรับความประณีตที่กล่าวถึง ในมุมมองผม เดาว่าอาจารย์ผู้ให้คำแนะนำ เป็นผู้มีศาสตร์และศิลป์ ในการใช้หัตถการทางวิชาชีพ จึงตระหนักในคุณค่าของความประณีต ว่าจะสะท้อนคุณภาพของการรักษา

ขอบคุณอาจารย์สกลมากคะ ทุกครั้งที่อาจารย์มาอ่านและฝากความเห็นไว้จะได้ข้อคิดลึกๆ เสมอ

เฉลยคะ ว่าจอมเปิ่นที่เขียน "แพทยศาสตร์บัณฑิตย์" นั้นก็คือ ตัวข้าพเจ้าเองคะ -_-!

" ที่ผมต้องพูดถึง เพราะการเป็นแพทย์ หากขาดความประณีตในการรักษาคนไข้ คุณภาพการรักษาจะเป็นอย่างไร"
ขอบพระคุณกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิท่านนี้จังเลยค่ะ และเห็นด้วยกับท่านอาจารย์หมอสกลค่ะ ...

สวัสดีค่ะ  Ico48 สำหรับอาชีพครูการเขียนหนังสือถูกต้องเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก ยิ่งเป็นทั้งครูทั้งหมอยิ่งถือสำคัญมากอย่างยิ่ง ...Anyway ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จที่คุณหมอได้รับทุนศึกษาต่อด้วยนะคะ ...

ละเอียดลออในทุกจุดเป็น ความประณีต

เห็นด้วยค่ะ

แต่ก็ไม่กล้าตัดสินใครด้วยจุดด่างเพียงจุดเดียว

 

"พ่อ ข้าไม่ได้เอาเมียพ่ออย่างที่ใคร ๆ กล่าวหานะ"

เป็นประโยคต้น ๆ ของคำพิพากษา หนังสือเล่มดัง ได้รับรางวัลซีไรต์นานมาแล้ว ของชาติ กอบจิตติ

แก่นเรื่องคือ คำพิพากษา ของสังคมบางครั้งส่งผลแก่คนคนหนึ่งได้ เกิดโศกนาฎกรรม

 

พี่เป็นคนที่ระวังเรื่องการเขียนโดยเฉพาะภาษาไทย เพราะความรักในภาษา แต่ไม่ค่อย ประณีตในหลาย ๆ เรื่อง ยังอนุโลมให้แก่ตัวเองบ่อย ๆ 

อ่านบันทึกนี้และความคิดเห็นจากท่านอื่น ๆ พลันได้ข้อคิดหลายแง่มุม

ขอบคุณอีกแล้ว บันทึกที่ผุดพรายได้อย่าง สวยงาม

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท