ทำอย่างไรให้บ้านเป็นสถานที่อบอุ่น ปลอดภัย และพึ่งพิงได้เสมอสำหรับทุกคน?
ผมได้มีโอกาสสัมผัสกับความหมายของคำว่า บ้านอบอุ่น ปลอดภัย และพึ่งพิงได้เสมอสำหรับสมาชิกทุกคน จากเกิดเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นในครอบครัวเมื่อไม่นานมานี้
เรื่องมีอยู่ว่า ลูกสาวผมที่เพิ่งเริ่มขับรถได้ไม่นาน ขับไปชนกับรถอีกคันจนหน้ารถยับ กันชนแตกหลุดออกมา ไฟเลี้ยวแตก ขณะเกิดอุบัติเหตุนั้นเธอขับไปคนเดียว ทำให้เสียขวัญพอสมควร เมื่อตั้งสติได้ก็โทรเรียกประกันมาจัดการให้ก่อนที่จะกลับบ้าน
ระหว่างที่รอเธอกลับมาบ้าน ผมได้ขอภรรยาว่าอย่าได้บ่นหรือพูดตำหนิอะไรเธอ โดยผมจะขอเป็นผู้พูดกับเธอเอง
เมื่อลูกเปิดประตูเข้าบ้านมาด้วยแววตาเหมือนคนที่รู้สึกว่าตนไปทำผิดอะไรมา ผมมองดวงตาคู่นั้นแล้วเกิดความสงสาร ดึงตัวเธอเข้ามากอดพร้อมพูดกับเธอเพียงประโยคเดียวสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “สมัยป่าป๊าเริ่มขับรถใหม่ๆ ก็ชนแบบนี้เหมือนกัน” แล้วภรรยาผมก็เข้ามาร่วมกอดกันด้วย
เราทั้งสามคนกอดกันกลมอยู่อย่างนั้นนานมากโดยไม่มีใครพูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว มีแต่น้ำตาที่ซึมออกมา แต่ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจใดๆ ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเป็นน้ำตาแห่งความปีติ
กลับเป็นเหตุวิกฤติที่กลายเป็นโอกาสแห่งการแสดงออกซึ่งความรัก ความเมตตา การให้อภัย ให้กำลังใจ และความอ่อนโยนที่เรามีต่อกัน สิ่งที่เราแสดงออกต่อกันในวันนั้นได้ทำให้อุบัติเหตุกลายเป็นเรื่อง "ภายนอก" ที่เล็กน้อย แต่กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราได้พบกับความสุข "ภายใน" ที่ลึกซึ้งร่วมกัน
เหตุการณ์นี้ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า การปฏิบัติต่อกันในวันนั้น ได้สร้างความรู้สึกแก่สมาชิกทุกคน ว่า “บ้าน” เป็นสถานที่อบอุ่น ปลอดภัย และพึ่งพิงได้เสมอ หากใจเราเปี่ยมด้วยความรัก ความเมตตา และความกรุณาต่อกัน
สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์
วันพ่อ ๕ ธ.ค.๒๕๕๒
ความเห็น (13)
สวัสดีค่ะอาจารย์
- บ้านให้ความอบอุ่นเสมอสำหรับทุกๆคนที่มีบ้านค่ะอาจารย์ ..
- เหมือนกับที่หนูจำมาคือ..Home is where the heart is..
สวัสดีค่ะ สุขสันต์วันพ่อค่ะ ไปเที่ยวไหนรึปล่าวค่ะ น้องไปจุดเทียนชัยถวายพระพรมาค่ะ พาเด็กๆไปรำด้วย สบายดีน่ะค่ะ
สวัสดีครับครูบันเทิง
วันหยุดอยู่บ้านไม่ได้ไปเที่ยวไหน วันนี้เย็นลูกๆ จะพาไปกินที่ร้านอาหารเวียดนามครับ
เมื่อวานวันพ่อ ผมไปฟังพระอาจารย์ปราโมช ปาโมชโช บรรยายธรรมที่สวนสันติธรรม ศรีราชา มาครับ
ดูจากภาพข้างบน ผมเห็นความสุขที่ครูบันเทิงมีขณะกำลังทำงานเปร่งออกมาครับ ยินดีด้วยครับ
"สิ่งที่เราแสดงออกต่อกันในวันนั้นได้ทำให้อุบัติเหตุกลายเป็นเรื่อง "ภายนอก" ที่เล็กน้อย แต่กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราได้พบกับความสุข "ภายใน" ที่ลึกซึ้งร่วมกัน"
ประทับใจมากค่ะ
กับเรื่องเล่าจากพ่อเรื่องนี้
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ ณัฐรดา เช่นเดียวกันครับที่ให้ความรู้เรื่องพุทธศาสนา
- แวะมาทักทาย + ให้กำลังใจ นะคะ
- แรงบันดานใจ(Inspiration) สร้างได้ด้วย ===>หัว+ใจ
- ออกมาจากข้างใน=Passion (ในใจ+ในบ้าน+ในชุมชนและทุก ๆคนมีส่วนร่วม)
ร้านหนังสือ "คิโนะคูนิยะ" ที่เอ็มโพเรียม
พีเปิ้น==>สมศรี นวรัตน์ ศิษย์ ศ.ดร.จีระ หงส์รดารมณ์
ป่าป๊า TT----TT ซึ้งงงง
สมเป็นคุณพ่อ ลัคกี้ทูบียัวดอเท่อ T . T
สำหรับคนมีลูกสาว
อ่านบันทึกแล้ว
ชวนให้เตือนใจตัวเองต้องมีสติอยู่เสมอครับ
ในสถานการณ์แบบนี้..สำหรับคนเป็นพ่อแม่ อยากบอกกับลูกว่า..ลูกไม่เป็นไรก็พอแล้ว..
อาจารย์ครับ
เรื่องราวในบันทึกได้ข้อคิดหลายเรื่องเลยครับ เเต่ที่ได้มากๆคือ ความเป็นพ่อ ที่ต้องดูเเลบุตรด้วยความรักและพร้อมที่จะเข้าใจ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะครับผม
Dome Burirat
Dear Dr. Chet and all,
Bless to you and your family buddy. Thanks for sharing this beautiful story. Our Peace has just got her car out of the garage after a couple of weeks repair. Peace was hit by the poor farmer who rode his motorcycle from nowhere from the road side and crashed her car. Fortunately, she was not hurt, but the car bruised terrible at the front side. Thanks to the first class insurance that secured her from paying the deal.
Peace's accident was alone with her close friends far away from home. Tog and I know that we MUST manage our calmness and do our part as MOM and DAD. YES, we didn't even say a word to BLAME our precious Angel. Instead, we have given her million HUGS to comfort her. Though, the accident case turned out that she was right according to the traffic law, still we also bless the farmer which we took him to the hospital the next day to comfort our daughter and managed to make everyone free from that unexpected deeds happened. We also provided him 5,000 baht to secure his health and and his fine at the police station.
Our precious Peace went to see him often and we finally become ONE FAMILY. We have learned that the old man was one of the renowned boxers who spent his free time to ride a tri-cycle to make ends meet at his early age in Udornthani. I also found that he has a wonderful warm family for we don't feel regret to count them as our close relatives until now.
Again, we would love to send our best wishes to everyone in your family. Thanks again for being such a marvelous DAD and MOM to the lovely kids of yourselves. Let me know if you plan a trip to Yasothon or Ubon with your family which I would like to take you out to the distinguished VN restaurant called INDOCHINE. All for now and see you.
Best,
Dome
Dome,
Thanks for sharing your beautiful family story. Please pass on my warmest hug to Peace as well. I believe that everyone who reads the story would appreciate the kindness, forgiveness and helpfulness your family gives to others.
I will absolutely visit your family and enjoy the healthy VN food with you and your family.
With much love from Chet