ย้อนรอยเกาหลี.นำเสนอผลงาน วิจัย
ก็คนไม่ค่อยได้ไปนี่คะย่อมตื่นเต้นเป็นธรรมดา...ตอนแรกไม่ค่อยกล้าเขียนเท่าไหร่หรอกค่ะ กลัวเขาจะว่าขี้โม้....แต่มันก็เป็นความภูุมิใจนะ และคิดว่าอาจมีประโยชน์กับผู้อ่านบ้างจึงได้เขียนมา...
ขณะอยู่ที่เกาหลี เกิดความคิดว่าเราน่าจะจัดทำบันทึกหรืออะไรสักอย่าง ที่เกี่ยวกับประสบการณ์ในการนำทีมมานำเสนอผลงานวิจัยในครั้งนี้ จึงได้บอกกับทุกคนในทีมว่า เมื่อกลับถึงไทยขอการบ้าน 2 ข้อ คือหนึ่งขอภาพทั้งหมดจากทุกกล้องรวมกัน พีจะรวมและwrite แจกทุกคน และสอง ขอให้ทุกคนช่วยเขียนประสบการณ์ครั้งนี้เป็นเรื่องเล่า ถึงการเตรียมตัว ความประทับใจ บทเรียนที่ได้หรือไรก็แล้วแต่ เพื่อเป็นประโยชน์กับคนรุ่นหลัง และขอภายในวันที่ 10 พย.52 เพราะยังเป็นประสบการณ์ที่ยังสดๆ อยู่ พี่จะรวมเล่ม.....
ขอเล่าเรื่องของตนเองก่อนนะ เดิมมมม.... หมายถึงนานนนมากแล้ว ไม่เคยคิดที่จะไปpresent งานวิจัยเมืองนอก เรียกว่าไม่อยู่ในหัว วิจัยเรื่องแรกทำเสร็จก็ไม่คิดจะไป เรื่องที่ 2 เป็นวิทยานิพนธ์ ไปpresent ที่มหิดลศาลายา เป็นงานเสนอวิทยานิพนธ์ของสถาบันต่างๆ จากนั้นบุพเพได้ชักนำให้มาพบกับน้องนก ความจริงไม่ใช่เพิ่งเจอหรอก เจอน้องมานานแล้วอ.นก พาน้องนศ.พยบ. มาขึ้นward ประจำ ช่วงที่ทำวิจัยเรื่องแรก ก็ตอดเวลาอ.นก กับอ.จุ๋ม เป็นประจำ เช่น น้องนกก พี่ติดตงนี้ ทำไงต่อง่ะ อ.จุ๋ม stat ตัวนี้อ่านผลยังไงนะ ค่าเบต้า ค่า อาร์สแคว์แปลยังไง ประมาณนั้น...วกมาเรื่องเดิม อยู่มาวันนึง น้องนกถาม พี่ติ๊กไป presentวิจัย มั้ย ที่ฮาวาย ถามว่า..พี่ไปได้เหรอ..ได้ดิ...ไปกับนก..ส่งเรื่องไรดี..วิดยานิพนธ์พี่ไง..เออก็น่าลองนะ..เรื่องน่าสนใจด้วย..เล่นเรื่องสมรรถนะ ..แถมเครื่องมืออ้างอิงของฝรั่งเพิ่งเผยแพร่ปี 2005 เอง..ก็ลองส่งไปประมาณ ธค.49 ถ้าจำไม่ผิด ใกล้หมดเวลา submit แล้วด้วย ประมาณ มค.50 ตอบกลับมา รับ (ไม่อยากบอกว่า ที่บางคนบอกว่า ส่งไปเตอะ presentต่างประเทศน่ะ เขารับหมด..ขอบอกเลยว่าไม่จริง เพราะครั้งนี้ มีหลายๆคนส่ง และบางคนก็ไม่ได้ถูกรับ) ทีนี้ก็มาดูงบฯ กัน ปรากฎว่า ฮาวาย งบสูงอยู่ จึงต้องหาแหล่งทุนหนับหนุน ลำพังข้าราชการจนๆ อย่างเรา ไม่มีสตังค์ไปหรอก ใช้งบตั้ง 8-9 หมื่น โชคไม่เข้าข้าง จึงอดไปครั้งนี้.... ปี 51 เอาใหม่โดยการชักชวนจากน้องนกเช่นเคย พี่ติ๊กกก.เรียกมาแต่ไกล ไปมั้ย มีประชุม ICOWHI อ่านว่าไอโควี่ (International Conference on Women Health Issues) ที่อัฟริกาใต้ ..เหรอ..ดีสนใจ พี่มีงานวิจัย ตีพิมพ์แล้วด้วย..น่าลองนะ. ตกลงปลงใจ (เคยเขียนลงบล็อกครั้งนึงแล้ว)ไปก็ไป เรื่องนี้เตรียมตัวไม่ยากเพราะตีพิมพ์อังกฤษ ทำสไลด์กับบทพูดก็ตัดมาแปะๆ แรกๆ ก็ไม่มั่นใจ แต่อุ่นใจที่อ.นกดีกรีเมืองนอกคงช่วยพี่ติ๊กได้ ได้กำลังใจจากน้องมากกๆ ไป 5-13 กค.51 จริงๆ เขาจัดที่บอตวานา ตอนแรกเข้าใจว่าบอตวานาเป็นเมืองในอัฟริกาใต้ ตอนหลังจึงรู้ว่าเป็นประเทศ ๆหนึ่ง อยู่ติดกับอัฟริกาใต้ เราแบคแพคไปกัน 4 คน ซึ่งน้องๆ ให้การดูแลพี่ติ๊กซึ่งอาวุโสที่สุดในทีมดีมากๆ ให้กำลังใจ ช่วยฝึกซ้อม ดูภาษา ฯลฯ ขอบคุณๆ อีกครั้ง..พอใกล้วันจริง ชักปอดๆ จัง เพราะผู้ฟังเป็นฝรั่งเยอะ กรูแย่แน่ๆ นึกในใจ ไม่น่ารนหาที่เลยตู คราวหลังไม่เอาอีกแล้ว ครั้งเดียวก็เกินพอ.. ถึงวันpresent ก็สั่นๆ แต่เขาจัดเวทีเป็นกันเองดีมาก ห้องไม่ใหญ่ ผู้ฟังกับผู้พูด นั่งใกล้ๆ กัน พูดเสร็จมี 1 คำถาม ทำไม......... โอเคฟังได้ ตอบได้ และมีผู้ฟังแคนาดาช่วยตอบเพิ่ม น้องนกช่วยเสริม เฮ้อ..ผ่านมาได้ เป็นประสบการณ์ที่ไม่ลืมเลย ชั่วชีวิต.........
ปลายปี 51 ประมาณ 30 -31 ธค.51..ไปกรุงเทพฯ ขณะที่กำลังไหว้พระพิฆเณศที่หน้าตึกCentral world หันกลับมาเจออ.ต๊ะ ดีใจจัง อ.ต๊ะ ถามว่า พี่สนใจไปpresent วิจัยญี่ปุ่นมั้ย.ประมาณ กย.52 ตอบทันที สนใจค่ะ พี่มีอยู่2-3 เรื่อง (นึกในใจ ไม่เข็ดเหรอ..พูดอยู่หยกๆ ครั้งเดียวเกินพอ..ไม่รู้เหมือนกันนะทำไมเปลี่ยนใจ) อาจารย์ต๊ะบอกว่า งั้นพี่ส่ง abstract ภายใน 2 มค.52 นะ บอกว่าได้ค่ะ... จากนั้นก็กลับมาบ้าน คิดว่า เอ..แล้วทำไมไปคนเดียวทำไมไม่ชวนน้องนุ่งไปด้วย .ชวนได้ไง ช่วงนี้หยุดยาวปีใหม่ กว่าจะเปิดทำการก็หมดเวลาส่งabs พอดี นึกได้ว่ามีน้องที่ทำงานก็ทำวิจัยเสร็จแล้วนี้นา จึงโทร.หา บอกว่าถ้ามีabs ให้ส่งให้พี่เลยพร้อมของน้องอีกคน พร้อมทั้งmailไปหาอาจารย์ ขออนุญาตพ่วงของน้องอีก 2 คน ฝากส่งabs ด้วย อาจารย์กรุณามากเลย ส่งให้หมด ขอบคุณอีกครั้ง...............หายไปพักใหญ่ เขาตอบมาแบบ accepted with revision ด้วยความช่วยเหลือของอ.ต๊ะ revise และส่งใหม่ให้ ผ่านไปด้วยดี...ขอบพระคุณอีกที...คราวนี้เตรียม PPT ยากกว่าครั้งแรก เพราะ วิจัยชิ้นนี้เป็นภาษาไทย ต้องเตรียมบทพูดและสไลด์ใหม่เป็นอังกฤษ เขียนเองทั้งหมด ก็ยากโขอยู่ ใช้วิธีร่างเป็นภาษาอังกฤษแบบบ้านๆ ก่อน แล้วไปดู literature ที่ทบทวนมาตอนทำวิจัยนั่นแหละ วรรคใหนเป็นวรรคทองตรงกับที่เราเขียนก็นำมาตัดต่อเรียบเรียงเสียงประสานใหม่ ฝึกซ้อมมมม จนชิน ซ้อมให้อ.ต๊ะฟัง 1 รอบ อ.ตะบอกว่า ใช้ได้ เพิ่มนู่นนิดนี่หน่อย จารย์บอกว่าชอบพวกพี่จัง ที่ไปoral present เนี่ย ..ถามว่าทำไมล่ะ . ก็ใจกล้า วงเล็บหน้าด้าน ด้วยไง ในวงเล็บนี่เขียนเอง จารย์ไม่ได้พูด อาจารย์เชียร์ให้ิเราไป oral กันเยอะๆ วิชาชีพจะได้มีความก้าวหน้า ...เที่ยวนี้present โดยการพูดสด (หมายถึงไม่ต้องดูโพย ไม่ได้หมายถึงด้นกลอนสด ไม่เก่งหรอก ท่องเอาหน่ะ) ไม่ต้องอ่านเหมือนครั้งแรก.............
ช่วงรอไปญี่ปุ่น ก็ได้รับ mail จากอ. ต๊ะ...พี่ติ๊ก มีงาน present INC 2009 เกาหลีประมาณ ตค.52 พี่สนใจมั้ย...บอกว่าสนใจมาก จารย์ช่วย attach มาให้ด้วย....ได้มาประมาณ พค. 52 deadline abs submission 31 July ..จึงได้โทร.หาน้องนาและน้องสอง ผู้ช่วยวิจัยทั้ง 2 คน บอกว่าน้อง ช่วยรวบรวม abstract ของนักวิจัยฝ่ายการ ทีมีอยู่ในมือขณะนั้นให้หน่อย พี่จะส่งไปทดสอบตลาดต่างประเทศหน่อยว่าเป็นไง...ทยอยได้มา 14 เรื่องในขณะนั้น จึงใช้เวลาในการเขียนให้ตรงกับformat ที่ INC2009 ต้องการ ครั้งแรกส่งไม่ได้ เพราะเขาให้ 1 IDไม่เกิน 2 papers จึงได้mail ไปถาม เขาบอกว่า ให้attach file มาในครั้งเดียว จึงไดส่งไป 14 เรื่อง ของ 13 คน (มี 2เรื่อง1คน) ประมาณปลายสิงหา เขาตอบรับมา 13 เรื่อง และให้ลงทะเบียนภายใน 15 กันยา มีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก จึงได้เชิญน้องๆ ทุกท่านมาประชุม ถามความสมัครใจ พร้อมทั้งให้กำลังใจ ชักชวน ปลอบโยน.. 10 นาทีเองน้อง ไม่เกิน 20 slides แล้วเราก็จะช่วยกันไปกันตั้งหลายคน ที่เก่งภาษาก็หลายคน เดี๋ยวพี่จะ assign ว่า ใครจะไปช่วยใครได้บ้าง.......พูดไปพูดมา ตกลงปลงใจไปกันทั้งหมด 12 คน 12 papers………………จากนั้นก็ให้เวลาน้องๆ ไปเตรียมpower point และ script นัดกันมาซ้อมเหมือนจริง ในวันที่ กันยายน 52 1 ครั้ง ช่วยกันฟัง-ดู-ถาม-ปรับ-เปลี่ยน-จนโอเค ก็ upload ขึ้นweb http://www.webhard.net/ ตามที่ผู้จัดแจ้งไว้
ถามว่าไปเสนอผลงานวิจัยต่างประเทศแล้วได้ไร ตอบแบบกำปั้นทุบดิน ได้ประสบการณ์ไง แต่ประสบการณ์นี้ผ่านการเคี่ยวมาอย่างมาก ประการแรกผู้นำเสนอต้องแม่นในงานวิจัยและมีความรู้กว้างๆๆ กว่างานวิจัยนั้นๆ ในระดับดี ประมาณว่าบริบทอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับวิจัยก็ควรจะรู้ดีด้วย สองผู้นำเสนอต้องเตรียมใจ เพิ่มความมั่นใจพอควรจึงจะกล้าพอที่จะไป สามเมื่อผ่านเวทีครั้งแรกแล้ว จะมีความมั่นใจขึ้นมาก ภาคภูมิใจในตนเองขึ้น บางคนบอกว่ารักคณะฯขึ้นโขเลยที่สนับสนุนให้มีประสบการณ์ในครั้งนี้ (ได้ใจทีเดียวแหละ) สี่ได้เผยแพร่ความรู้แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์กับนานาชาติ ..ได้มุมมองใหม่ๆ.. เปิดโลกทัศน์.. ได้มิตรภาพและเพื่อนเป็นพยาบาลต่างชาติ ได้พัฒนาวิชาชีพพยาบาลของเราให้ก้าวไกลยิ่งขึ้น...เรียกว่าคุ้มค่าจริงๆ
ทุกคนก็ต้องมี ”ครั้งแรก” ทั้งนั้นแหละน่า แถมบางคนข้ามช็อด ในประเทศยังไม่เคย ครั้งแรกก็ ต่างประเทศเลย เยี่ยมจิงๆอะ.. ตอนนี้ก็กำลังรอบทความจากประสบการณ์ของทุกคนมารวมเล่ม หนุกแน่ๆ ตอนแรกกะว่าจะแจกเฉพาะกลุ่มที่ไปเกาหลี แต่หลังจากโพสต์ขึ้นเวป ปรากฎว่าได้รับการ feedback กลับมาเยอะ ส่วนใหญ่ถามรายละเอียดต่างๆ รวมทั้งชื่อเรื่องวิจัยที่แต่ละคนนำไปเสนอ จึงคิดว่า งั้น ก็เติมชื่อเรื่อง และแถม power point ของแต่ละคนให้ด้วยเผื่อจะได้ดูเป็นแนวทางหากท่านใดสนใจไปpresentต่างประเทศ และภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงมากหยั่งพวกเรา...แล้วก็จะค้นพบว่า.........oral presentation เวที international ไม่ยากอย่างที่คิดเล้ยยยย......
ความเห็น (3)
ยินดีด้วยค่ะ
มีที่ฟลอริดา สนใจไหมคะ
Abstract due date: Submit all abstracts by midnight Eastern Time on 9 December 2009.
21st International Nursing Research Congress
Global Diversity through Research,
Education and Evidence-Based Practice
12-16 July 2010 ● Orlando, Florida USA
สุดยอดเลยค่ะ พี่ติ๊ก การถ่ายทอดประสบการณ์ทั้งของพี่ติ๊กเองและทีมที่ช่วยกันจนได้งานทีมใหญ่ขนาดนี้น่าจะเป็นแรงบันดาลใจที่ดีและคงได้เป็นที่ปรึกษาให้พยาบาลท่านอื่นๆได้อีกมากมายเชียวนะคะ ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมพี่ติ๊กจึงได้รางวัลมากมายหลายอย่าง อ่านบันทึกนี้แล้วบอกได้ว่าพี่ติ๊กเป็นคนที่นอกจากจะกล้าคิดและกล้าทำ เอาจริงเอาจังแล้วยังเป็นคนที่คิดเผื่อแผ่ผู้อื่นด้วยเสมอ น่าชื่นชมมากๆค่ะ
