นิทานคำกลอน
เรื่อง “ลูกลืนความ”...ขลำ
๑...ยังมีเมืองใหญ่กว้างซื่อว่า พาราณสี
มีพญาพรหมทัตนั่งปองเป็นเจ้า
เนาสมสร้างครองเมืองตุ้มไพร่
ยังมี “ทุกขมะ”ท้าวสมอ้างจังเหลา
เกิดในอุทรท้องกะดุมพีซาวไพร่
เติบใหญ่กล้ามารดาเจ้าผั่นเลาตาย
๒...พอเมื่อหลายปีล่ำบาคานกะเติบใหญ่มาแล้ว
มีบิดาอยู่เลี้ยงแพงท้าวแต่ผู้เดียว
อันว่าบิดาเจ้ากะเจ็บเป็นปางป่วย
ย้านแต่มุดมอดม้วยตายแท้จากบา
เลยเลาวาจาต้านขานต่อบุตรตา
ให้เจ้าฟังเอาเด้อพ่อสิสอนจำไว้
...คันเจ้าเป็นขุนกล้าให้ถามดูพวกไพร่
คันหากไพร่บ่พร้อมแปงบ้านบ่เฮือง
...อันหนึ่งหญิงได๋เป็นแม่ฮ้างวางปล่อยสามผัว
อย่าได้ดอมเอามาฮ่วมเฮียงเคียงซ้อน
...อีกว่าทีสามนั่นซายบวชสิกสามเทือ ลูกเอ้ย
อย่าได้มีใจหมายเกี่ยวมาเป็นเพื่อน
ขอให้บุตรแก้วฟังคำพ่อสิสั่ง
สิ่งขลำข้อห้ามขอให้เจ้าหลีกไกล
๓...โดนนานได้บิดาตายหนีจากก่อน
ท้าวเลยคิดอยากซ้อนเมียเข้าฮ่วมเฮียง
แล่วกะหาเอาได้สาวงามแม่ฮ้างว่า
สามผัวมาแล้วนั่นบาท้าวบ่ตี๊
ทั้งเลามีสหายแก้วบวชสิกสามเทือ
เผือที่พ่อสั่งไว้บาท้าวบ่จำ
๔...มื้อหนึ่งนั้นทุกขมะท้าวจับหงส์พญาเซื่อง
ซุกซอนไว้แลงนี่พีสิแกง
ทางเลาบอกเมียแพงอย่าขานปาก
มันสินำภัยมาหากพญาเขาฮู้
๕...เสียงแซวแซวเว้าทหารพญาฮ้องป่าว
หากไผเห็นหงส์คำให้บอกมาคราวนี่
สิมีรางวัลให้ทองคำหนักหมื่น...แท้แล้ว
คันแนวได๋เลาอยากได้สิหาให้บ่แพง
๖...นางเมียนั่นได้ยินผั่นคิดฮ่ำ
คันว่าเฮามีคำพันสิงึดผัวหยังนี่
แม่นสิหาเอานี่อีกหลายผัวบ่อึดอยาก
นางจึงไขปากเว้าที่ผัวเจ้าเซื่องหงส์
เขาเลยจับเอาท้าวลากแกดึงไป
ตามหัวเมืองแกไปตามบ้าน
๗...พอผ่านไปทางบ้านเฮือนสหายอ้ายเสี่ยว
มันหากฮอดบ่ซิ่งตาน้อยเบิ่งบา
ทั้งมาดึงเอาผ้ากาสาท้าวนุ่ง
วาผ้างามนุ่งนี่สิตายแล้วอย่าเอา
๘... “ทุกขมะ”ท้าวคิดเห็นคำบิดาสั่ง
ลูกลืนความพ่อแม่นี่มันสิหากได้พบเห็น
ของขลำโบราณห้ามอย่าหมายเอาเข้ามาฮ่วม
ความบ่ดีมากล้นอย่าหมายได้ว่าทดลอง...ซั่นแล้ว
www.cruroj.com
ขอนำไปเล่าให้เด็กๆฟังนะคะ
อาจารย์นำมาเป็นสื่อการสอนหรอค่ะ...หนูว่าเด้กๆคงชอบน่าดูเลยค่ะ...