เมื่อวานหลังจากเข้าไปสถานกงสุลใหญ่ ณ เมืองโกตาบารู ก็ทำเวลากลับบ้านเราโดยเร็วเพราะกลัวว่าน้ำท่วมมันจะขึ้นและท่วมถนนสายที่เราต้องผ่านอีกครั้ง (การเดินทางเที่ยวนี้ไม่มีของฝากติดมือแม้สักชิ้นเดียว) เพราะในใจของทุกคนคิดอยู่อย่างเดียวคือ บริหารยังไงก็ได้ให้ได้กลับไปรายอกับครอบครัวที่บ้าน(ไทย) กว่าจะถึงบ้านก็ 17.00 น.
วันนี้ก็มาทำงานตามปกติครับ มาถึงมหาลัยดูเงียบผิดปกติ จากคำบอกกล่าวจองนักศีกษาบางคนบอกว่า นักศึกษาส่วนหนึ่งได้กลับบ้านแล้ว พวกเขาบริหารเวลาต้องกลับบ้านล่วงหน้าเดียวถ้าน้ำท่วมมาอีกจะได้ไม่ต้องรายอที่ ม.อ.ย. (สมกับเรียนบริหารจริงๆ) จะว่าพวกเขาก็ไม่ได้นะ เพราะนักศึกษาที่มาจากกรุงเทพหรือเชียงใหม่นั้น ต้องใช้เวลาพอสมควร (นั่งรถไฟครับ) ส่วนนักศึกษาอีกกลุ่มหนึ่งยังติดน้ำท่วมออกจากหมู่บ้านไม่ได้เหมือนตอนที่ทีมงานของเราติดน้ำที่โกตา (ข้ออ้างหรือป่าว ไม่ทราบครับ) แต่ที่แน่ๆ วันศุกร์ที่ 28 พ.ย. นี้ เราทุกคนจะมีการรายอ บางคนก็ไปประกอบพิธีฮัจญ์ ส่วนคนที่ไม่ได้ไปนครเมกะห์ก็จะทำการเชือดกุรบาน และทำการศอดาเกาะห์
สลามัตฮารีรายอ
อัลหัมดุลิลละฮฺ
สลามัต ฮารีรายอครับ มาอัฟซอฮีร บาติล