แตงไทย
นฤมล ชื่อเล่น "แตงไทย" (สำหรับครอบครัว), "แตงอ่อน" (สำหรับเพื่อนๆ), "I tang" (สำหรับพี่ๆ ทั้งหลาย) จันทรศรี

อนุทิน : โยคะเด็ก <ครูแตงไทย> 24 พ.ย.'52



(Click ที่นี่ เพื่อดูภาพกิจกรรมทั้งหมด)

วันนี้ (24 พ.ย.'52) เริ่มอีกครั้งกับการสอนโยคะเด็กที่ พัฒนวิทย์

ห่างหายจากเด็กไปเกือบ ๒ เดือนเต็มๆ และมีการประสานงานผิดพลาดในการกลับไปสอนเทอมที่ ๒ ซึ่งกลับไปสอนอีกครั้งในอาทิตย์ที่ ๔ ของเดือนแรกคือ พฤศจิกายน ซึ่งเปิดเทอมไปแล้วตั้งแต่ต้นเดือน

ดีใจที่ได้เจอเด็กๆ ... เด็กๆ ก็คงดีใจที่ได้เจอครูอีกครั้ง ... แต่ครั้งนี้ดูเด็กเป็นธรรมชาติ และตั้งใจอยากรับรู้มากขึ้น

เริ่มโดยคุยกับเขาว่า ช่วงหนึ่งเทอมที่ผ่านมาพวกเราได้เรียนรู้โยคะกันบ้างแล้วว่าเป็นอย่างไร ได้ชวนกันนั่งคุยในลักษณะเป็นกันเองมากๆ กับเด็กวัย ๑๑ ย่าง ๑๒ จำนวน ๓๐ คน ... แต่ครูเสียงเบามาก จึงต้องใช้กลยุทธ์ว่า ... ครูจะใช้โทนเสียงระดับนี้แหล่ะ ไม่ตะโกน ใครอยากได้ยินก็มาใกล้ๆ และปิดปากตัวเอง ... เงี่ยฟังเสียงครู ว่าจะถามอะไร ... วันนี้เรามานั่งคุยกัน...

เด็กๆ ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีผิดกับเทอมแรกมาก ที่ไม่รู้ว่า ครูแตง มาสอนโยคะอะไร
คำตอบที่พวกหนูตอบ ก็ยังคงเป็นคำตอบสำเร็จรูป เช่น พัฒนาจิต เพื่อออกกำลังกาย ฯลฯ
แต่ไม่เป็นไร ฝึกให้พวกหนูคิดไปก่อน ไม่คาดหวังการคิดไตร่ตรองที่ซับซ้อนจากวัยนี้ เพราะพวกเขาถูกระบบการศึกษาให้คิดสำเร็จรูปอย่างงั้น ... จะให้คิดขบถเลยก็ใช่ที่...นอกกรอบเกินไป...มีหวังโดนสอยแน่ๆ...แต่มีบางคนเห็นแววแล้วหล่ะ ที่กล้าพูดความคิดนอกกรอบออกมา ... โดนใจครูค่ะ ... แต่ต้องปรามก่อน เพราะอย่างนั้นเขาจะไม่รู้ว่าเวลาไหนควรจะเสนอแนวคิดแบบนี้

จากนั้นฉันให้พวกเขาได้ช่วยคิด ช่วยกันทบทวน ท่าโยคะอาสนะที่ถ่ายทอดไปในช่วงเทอมแรกว่ามีอะไรบ้าง ถ้าแย่งกันพูดกันแสดงมีหวังห้องเรียนแตกแน่ๆ เพราะแต่ละคนอยากแสดงออกกันทั้งนั้น เหลือเวลาอีก ๔๕ นาที ทำอย่างไรที่อยากรู้ว่า เขาจำท่าทางโยคะอาสนะ และสิ่งที่เรียนในเทอมที่แล้วได้มากน้อยแค่ไหน

แบ่งกลุ่มค่ะ ทั้งห้องมี ๓๐ คน แบ่งกลุ่มๆ ละ ๕ คน และให้ช่วยกันคิดทบทวนสิ่งที่เรียนไปเมื่อเทอมที่แล้ว ให้เวลาคิด ๑๐ นาที และให้แต่ละกลุ่มออกมาแสดง กลุ่มละ ๕ นาที...ขณะที่พวกเด็กๆ กำลังช่วยกันคิด ฉันก็เดินเข้าไปคุยด้วยทุกกลุ่มว่าสงสัยอะไร และเข้าไปชี้แนะปรับปรุงท่าที่แต่ละคนเริ่มช่วยกันคิดแล้ว


(เข้าดูภาพทั้งหมดได้ที่นี่)

ความทรงจำของพวกหนู จำได้แต่การแสดงโยคะอาสนะเรื่องเล่า มีเกาะกลางทะเล (ทำท่าเกาะและคลื่น) มีต้นไม้ (ทำท่าต้นไม้) มีนกบินมาเกาะ (ทำท่านก) จาก ๕ กลุ่ม ปาเข้า ๓ กลุ่มที่ทำท่านี้แฝงอยู่ในการแสดง ... และมีการนำท่าเคลื่อนไหวมือของหลวงพ่อเทียนนำมาแสดงด้วย ...

ก่อนจบได้นำนักเรียนคนหนึ่งที่ขอคำปรึกษาเจาะจงเฉพาะท่าโยคะมุทราให้มาแสดงให้เพื่อนดู และให้เพื่อนทำตามเพื่อให้พวกเขาได้คลี่คลายท่าที่ถูกต้อง

เจอกันครั้งนี้ครูอยากรู้เพียงว่า พวกเด็กๆ จำอะไรได้บ้างจากโยคะอาสนะ ... ถึงไม่ใช่เป้าหมายที่ครูคาดหวังว่าอยากให้หนูคิดอย่างอิสระได้มากกว่านี้ แต่ก็ใกล้เคียงกับสิ่งที่ครูปรารถนาอยากให้หนูเป็นคือ หนูคิดเองได้ ทำได้ ช่วยกันคิด และกล้าแสดงออก

 

อนุทิน : โยคะเด็ก <ครูแตงไทย> ๒๔ พ.ย. ๕๒

 

วันนี้เริ่มอีกครั้งกับการสอนโยคะเด็กที่ พัฒนวิทย์

ห่างหายจากเด็กไปเกือบ ๒ เดือนเต็มๆ และมีการประสานงานผิดพลาดในการกลับไปสอนเทอมที่ ๒ ซึ่งกลับไปสอนอีกครั้งในอาทิตย์ที่ ๔ ของเดือนแรกคือ พฤศจิกายน ซึ่งเปิดเทอมไปแล้วตั้งแต่ต้นเดือน

 

ดีใจที่ได้เจอเด็กๆ ... เด็กๆ ก็คงดีใจที่ได้เจอครูอีกครั้ง ... แต่ครั้งนี้ดูเด็กเป็นธรรมชาติ และตั้งใจอยากรับรู้มากขึ้น

 

เริ่มโดยคุยกับเขาว่า ช่วงหนึ่งเทอมที่ผ่านมาพวกเราได้เรียนรู้โยคะกันบ้างแล้วว่าเป็นอย่างไร ได้ชวนกันนั่งคุยในลักษณะเป็นกันเองมากๆ กับเด็กวัย ๑๑ ย่าง ๑๒ จำนวน ๓๐ คน ... แต่ครูเสียงเบามาก จึงต้องใช้กลยุทธ์ว่า ... ครูจะใช้โทนเสียงระดับนี้แหล่ะ ไม่ตะโกน ใครอยากได้ยินก็มาใกล้ๆ และปิดปากตัวเอง ... เงี่ยฟังเสียงครู ว่าจะถามอะไร ... วันนี้เรามานั่งคุยกัน...

 

เด็กๆ ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีผิดกับเทอมแรกมาก ที่ไม่รู้ว่า ครูแตง มาสอนโยคะอะไร

คำตอบที่พวกหนูตอบ ก็ยังคงเป็นคำตอบสำเร็จรูป เช่น พัฒนาจิต เพื่อออกกำลังกาย ฯลฯ

แต่ไม่เป็นไร ฝึกให้พวกหนูคิดไปก่อน ไม่คาดหวังการคิดไตร่ตรองที่ซับซ้อนจากวัยนี้ เพราะพวกเขาถูกระบบการศึกษาให้คิดสำเร็จรูปอย่างงั้น ... จะให้คิดขบถเลยก็ใช่ที่...นอกกรอบเกินไป...มีหวังโดนสอยแน่ๆ...แต่มีบางคนเห็นแววแล้วหล่ะ ที่กล้าพูดความคิดนอกกรอบออกมา ... โดนใจครูค่ะ ... แต่ต้องปรามก่อน เพราะอย่างนั้นเขาจะไม่รู้ว่าเวลาไหนควรจะเสนอแนวคิดแบบนี้

 

จากนั้นฉันให้พวกเขาได้ช่วยคิด ช่วยกันทบทวน ท่าโยคะอาสนะที่ถ่ายทอดไปในช่วงเทอมแรกว่ามีอะไรบ้าง ถ้าแย่งกันพูดกันแสดงมีหวังห้องเรียนแตกแน่ๆ เพราะแต่ละคนอยากแสดงออกกันทั้งนั้น เหลือเวลาอีก ๔๕ นาที ทำอย่างไรที่อยากรู้ว่า เขาจำท่าทางโยคะอาสนะ และสิ่งที่เรียนในเทอมที่แล้วได้มากน้อยแค่ไหน

 

แบ่งกลุ่มค่ะ ทั้งห้องมี ๓๐ คน แบ่งกลุ่มๆ ละ ๕ คน และให้ช่วยกันคิดทบทวนสิ่งที่เรียนไปเมื่อเทอมที่แล้ว ให้เวลาคิด ๑๐ นาที และให้แต่ละกลุ่มออกมาแสดง กลุ่มละ ๕ นาที...ขณะที่พวกเด็กๆ กำลังช่วยกันคิด ฉันก็เดินเข้าไปคุยด้วยทุกกลุ่มว่าสงสัยอะไร และเข้าไปชี้แนะปรับปรุงท่าที่แต่ละคนเริ่มช่วยกันคิดแล้ว

 

ความทรงจำของพวกหนู จำได้แต่การแสดงโยคะอาสนะเรื่องเล่า มีเกาะกลางทะเล (ทำท่าเกาะและคลื่น) มีต้นไม้ (ทำท่าต้นไม้) มีนกบินมาเกาะ (ทำท่านก) จาก ๕ กลุ่ม ปาเข้า ๓ กลุ่มที่ทำท่านี้แฝงอยู่ในการแสดง ... และมีการนำท่าเคลื่อนไหวมือของหลวงพ่อเทียนนำมาแสดงด้วย ...

 

ก่อนจบได้นำนักเรียนคนหนึ่งที่ขอคำปรึกษาเจาะจงเฉพาะท่าโยคะมุทราให้มาแสดงให้เพื่อนดู และให้เพื่อนทำตามเพื่อให้พวกเขาได้คลี่คลายท่าที่ถูกต้อง

 

เจอกันครั้งนี้ครูอยากรู้เพียงว่า พวกเด็กๆ จำอะไรได้บ้างจากโยคะอาสนะ ... ถึงไม่ใช่เป้าหมายที่ครูคาดหวังว่าอยากให้หนูคิดอย่างอิสระได้มากกว่านี้ แต่ก็ใกล้เคียงกับสิ่งที่ครูปรารถนาอยากให้หนูเป็นคือ หนูคิดเองได้ ทำได้ ช่วยกันคิด และกล้าแสดงออก

 

หมายเลขบันทึก: 315968เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2009 11:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท