ผญา (กลอนอิสาน) อ้ายคิดฮอดเจ้าคนสวย
ทุกคืนวันฝันเห็นหน้า ทุกคำจาอยากเอื้อนเอ่ย
ว่าคิดฮอดจังเลย จากคนเคยได้นั่งเว้า ว่าฮักเจ้าบ่หน่ายแหนง
ดอกแสบงกะหล่นแล้ว ต้นบักแงวออกเป็นหน่วย อ้ายคิดฮอดเจ้าคนสวย
จากคนรวยความคิดฮอด อยากกอดเจ้าเว้าสู่วัน
เวลาผันหมุ่นไปหน้า ต้นพฤษาฟ้าแปลเปลี่ยน หัวใจอ้ายกะวนเวียน
บ่เคยเปลี่ยนคำฮักเจ้า ถึงสิเศร้ากะซ่างตาม
หากความฮักอ้ายเป็นน้ำ คงลอยตามท้องฟ้าหม่น ตกจากฟ้ากลายเป็นฝน
ไส่หน้าคนที่คิดฮอด สินำกอด บาดห่มกาง น้องหล่าเอ๊ย
ความเห็น (5)
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ที่มอบให้สำหรับทุกท่าน ทุกคน พักนี้ยุ่งมาก ๆ ครับ
เลขเข็นบทกวี ไมออกเหมือนกัน คิดถึงทุกท่าน เสมอครับผม
ฝนตกริน หนาวจ้อยจ้อย ใจวอยวอย คิดฮอดเผิ่น
ตกกะเทิน ฮักนาทน้อง คองถ้าอยู่ซูยาม
ยามลมหนาว สะนูฮ้อง คองนางอยู่ย่ามย่าม
ได้แต่ถาม หมู่พี่น้อง ปองเจ้า อยู่ผู้เดียว
ช่วยแปลให้ด้วยครับ
เข้าใจเป็นบางคำครับ
สวัสดีค่ะบ่าวบ้านนอก
กลอนอบอุ่นอีกและ.........ชวนให้อยากมีคนคิดฮอดบ้างนะเนี่ย!!!!!
แวะมาได้รู้จักคนรวยเพิ่มอีกหนึ่งคน "รวยความคิดฮอด"
บ้านเราหนาวแล้วนะ เย็นนี้พี่จะเอาผ้าห่มไปถวายพระวัดป่าเพราะที่วัดอากาศเย็นมากๆ
..................ขอให้อบอุ่นใจในความคิดฮอดนะจ๊ะ......
- ขอคาระวะ คุณครูพรชัย ที่มาจ่ายผญา นำผู้น้อยเด้อครับ ครูครับ
- ขอบคุณ บุคคลที่ไม่อาจแสดงตัวได้ จะลองเขียนเป็นกลอน ให้อ่านครับ
- ขอบคุณ พี่สาวคนสวยใจบุญ(Supalak) ที่มีโอกาส แวะมาเยี่ยมบ้านน้องชายคนนี้ครับ
คำแปลผญา หรือ กลอนเขียนดังนี้ครับ
ทุกค่ำคืน ยังยืนยัน ฝันเห็นหน้า
คำพูดจา ยังบอกว่า คิดถึงเธอไม่ห่างหาย
ดอกสะแบง ร่วงหล่น แต่ความคิดถึงมิวางวาย
รวยคิดถึงเธอ ไม่ห่างหาย และไม่เคยครายลงสักวัน
กาลเวลา ดังพฤษา ฟ้าแปรเปลี่ยน
ใจวนเวียน คิดถึงเธอ ไม่แปรผัน
อาจเศร้าใจ ไปบ้าง ในบางวัน
แต่เรื่องความ คิดถึงเธอนั้น ไม่เคยจาง
หากความรัก ของพี่ เป็นเหมือนน้ำ
คงลอยตาม ท้องฟ้าหม่น บนฟ้ากว้าง
กลายเป็นฝน หล่นไส่เธอ แม้นอำพราง
ถึงร่มกาง ก็คงกอด คิดฮอดเหลือเกิน ฮ่า ๆ ๆ