ถึงวันนี้... ที่รอคอย...(วันรับวุฒิบัตร APN รุ่นที่ 7)
สืบเนื่องจากบันทึกนี้ อีกหนึ่งวิกฤตของชีวิตพยาบาลดมยา(เมื่อมาสอบปากเปล่า)
ก็มาถึงวันนี้... ที่รอคอย...
วันพฤหัสบดีที่ 12 พฤศจิกายน 2552
วันซึ่งได้รับพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นจากพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าโสมสวลีพระวรราชาทินัดดามาตุ ประทานวุฒิบัตรฯแก่พยาบาลผู้มีความรู้ ความชำนาญเฉพาะทางหลายสาขา ณ ห้องประชุมราชนครินทร์ ชั้น 4 อาคารนครินทรศรี สภาการพยาบาล นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณยิ่ง
สาขาการพยาบาลด้านการให้ยาระงับความรู้สึก ก็เป็นอีกหนึ่งสาขาที่ได้รับด้วยเช่นกัน รุ่นนี้เป็นรุ่นที่2
วันนี้... เป็นวันที่ใครๆก็มองว่า น่าภาคภูมิใจ
และวันนี้... เป็นวันที่หลายๆคนรอคอย
เพราะวันนี้... เป็นวันที่ทุกคนประสบความสำเร็จพร้อมกัน... แม้จะเริ่มต้นในเวลาที่ต่างกัน จากจุดเริ่มต้นที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงตามวิถีทางของแต่ละคน
...เหลือเชื่อ!...
หากให้นำเรื่องเล่าเพื่อถ่ายทอดประสบการณ์การของแต่ละคนมาเล่าสู่กันฟัง คงได้นิยายน้ำเน่า นิยายเศร้าเคล้าน้ำตา หรือแม้นิยายบู๊ล้างผลาญก็อาจมี ในหลายเรื่อง ตามสไตล์ของแต่ละคน... น่าสนใจ...
ขอนำภาพบรรยากาศวันนั้น มาให้เพื่อนๆโดยได้ปลื้มไปกับพวกเราวิสัญญีพยาบาล ที่กำลังพยายามใช้ลำแข้งของตัวเองยืนขึ้นอย่างมีศักดิ์ศรี
ผู้รับวุฒิบัตรแสดงความรู้ ความชำนาญเฉพาะทาง สาขาการพยาบาลด้านการให้ยาระงับความรู้สึก รุ่นที่2 (APN รุ่นที่ 7) จำนวน 8 คน ได้แก่
1. นางกฤษณา สำเร็จ ภาควิชาวิสัญญีวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น อ.เมือง จ.ขอนแก่น
2. นางกานดา เลาหศิลป์สมจิตร์ งานการพยาบาลวิสัญญี สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี กรุงเทพมหานคร
3. นางสาวแขไข ชาญบัญชี 
โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา อ.เมือง จ.นครราชสีมา
4. นางสาวพนิดา สุทธิประภา
5. นางสาวรัชนี ไตรยะวงศ์ โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา อ.เมือง จ.นครราชสีมา
6. นางสาวเรืองศิริ ภานุเวศ
7. นางศิริลักษณ์ วรรณละเอียด กลุ่มงานวิสัญญี โรงพยาบาลอุตรดิตถ์ อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์
8. นางสาวสิริรักษ์ เกตุจินดา โรงพยาบาลสนามชัยเขต อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา
ขออนุญาตนำที่อยู่ของเพื่อนๆมาใส่ไว้เพื่อง่ายต่อการติดต่อ
และเพื่อนๆที่ให้ข้อมูลไว้น้อย กรุณาเพิ่มเติมในรายละเอียดส่วนตัวและที่อยู่โรงพยาบาลของตัวด้วยค่ะ หากจะอนุเคราะห์... เพื่อน้องๆรุ่นหลังสามารถติดต่อขอคำแนะนำจากพวกเราได้ กรณีน้องๆมีขนาดเตียงใกล้เคียงกับเพื่อนๆ
ขอบคุณค่ะ
พอลงทะเบียนกันเสร็จ รับโบว์ติดอก พร้อมกับตรวจไข้หวัดนก 2009 เราก็แอ็คชั่นถ่ายภาพกันอุตลุด
คงเป็นอีกหนึ่งบรรยากาศที่พวกเรามีความสุข เราเฮฮากันจนคนอื่นๆมอง... ก็ดูเอาเถอะ มีกันแค่แปดคน ยังสนั่น...ในสภาการพยาบาลได้ขนาดนั้น.... ตามสไตล์พยาบาลดมยาจริงๆ คนอื่นเค้าก็กระหนุงกระหนิง กุ๊งกิ๊งถ่ายรูปกันเงียบๆ...
(ซ้ายสุดน่ะ...แม่กระดังงา ส่วนขวาสุดน่ะ...แม่นู๋รัชนี...)
แม่พวกนี้กรี๊ดกร๊าดสุดๆ....
(ดูดีๆ...ภาพนี้ลูกกอดแม่...เห็นชัดจริงๆ)
(สามผู้ใหญ่...วัยโจ๋...)
คนนี้(น้องเจี๊ยบ)ต้องจัดภาพให้เป็นพิเศษ เพราะเธอมัวแต่เป็นตากล้องในรุ่น เลยไม่ค่อยมีภาพกะเค้า
(ดูเอาเถอะ...ขนาดเจอกันแป๊บๆ ยังรักกันได้ขนาดนี้...)
เนี่ย... แล้วจะให้ผู้เขียนเข้าใจผิดว่าเฉพาะตัวผู้เขียนติ๊งต๊องไปคนเดียวได้ไง... ก็มันเป็นกันทั้งก๊วนน่ะ...อิอิ
(ภาพนี้...ผู้เขียนดูเรียบร้อยหน่อย)
ความเห็น (48)
ชื่นชม ยินดี กับพี่ติ๋ว ค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ติ๋ว ที่รักของน้องๆ
เจี๊ยบขอบคุณมากๆนะคะที่กรุณาลงรูปสวยในงานรับวุฒิบัตร เจี๊ยบได้ไร้ท์รูปในวันงานแจกทุกคนเป็นที่ระทึกเอ้ยไม่ใช่ค่ะ
ที่ระลึก..อิอิ...กำลังจัดส่งให้ทุกคนทางไปรษณีย์นะคะ...
คิดถึงมาก
เจี๊ยบ
สวัสดีค่ะ คุณกระติก~natachoei ที่ ~natadee
- เห็นเพื่อนๆร่วมวิชาชีพแล้วคึกคักค่ะ...
- ...สภาการพยาบาลเห็นความสำคัญของผู้ปฏิบัติงานและยกระดับขึ้นมาอย่างมีคุณภาพแล้วก็ชื่นใจ... หายเหนื่อยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ยินดีด้วยนะคะ apn ทุกท่าน
ยินดีด้วยนะคะพี่กฤษณา
ขอบคุณพี่แก้วมากๆค่ะ
พี่ติ๋วคะ..
- น้องขอแสดงความยินดี และชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ
- เยี่ยมๆๆไปเลยเพ่..
ขอบคุณค่ะ คุณmiss wilairat chainonthee มากๆค่ะ
...คงได้ช่วยกันพัฒนาวิชาชีพของเราร่วมกันนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณน้อง
- ได้กำลังใจจากคุณน้องอยู่เสมอเลย...สบายดีนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทาย
ยินดีด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ^^
ขอแสดงความยินดีกับ APN ทุกท่านค่ะ...ยอดเยี่ยมเลยค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านนะคะ
โดยเฉพาะพี่ติ๋ว (คุณครูของน้องๆนักเรียนวิสัญญี)
กะพี่เจี๊ยบ (ผู้ให้ยืมหนังสือหลายสิบเล่ม ตอนไปเรียนดมยาปี 44)
อยากมีวันนี้บ้างจัง
พี่ติ๋วคะ
มาแสดงความยินดีด้วยค่ะ ^_^ ดีใจๆ
อ๋อ.... พี่ติ๋วขาา อีเมล์ที่ใส่ในบันทึกหนูว่าขอแนะนำเอาออกดีกว่าค่ะ เพราะกลัวว่าเจ้าของอีเมล์จะได้รับอีเมล์ขยะ พวก Robot ในอินเทอร์เน็ตเยอะค่ะ พวกนี้ชอบเก็บข้อมูลอีเมล์ไปแล้วก็เอาไปส่งอีเมล์โฆษณาไปให้ค่ะ
ดีใจด้วยนะคะ ความรู้สึกเหมือนจบ ป.ตรี ไหมค่ะ
ใจดีกับน้องๆ เอพีเอ็นรุ่นที่8 ค่ะ มาเพิ่มคุณภาพของสังคมพยาบาล
จากเอพีรุ่น2
ขอบคุณค่ะน้องมะปรางค์ 
...จะเอาออกละค่ะ เพราะมีคนจะส่งรูปให้กันเลยโพสต์ให้... ตอนนี้เสร็จกระบวนการแล้ว...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ
ต้นเฟิร์น
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสร้อยดร. จันทรรัตน์ เจริญสันติ 
- ดีใจมากจริงๆที่คุณสร้อยมาเยี่ยม... สบายดีนะคะ ติ๋วไม่ได้ไปเชียงใหม่อีกเลยหลังจากคราวนั้น... คิดถึงคุณสร้อยและบรรยากาศเก่าๆค่ะ
- ขอบคุณมากๆแทน APNทุกท่านค่ะสำหรับกำลังใจ
- ...หากมีโอกาสจะขึ้นเหนือไปหาค่ะ
- ยังคิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณคุณระพี
- หากมีวันที่มีฝัน... และตั้งใจนับหนึ่ง...แล้วก้าวเดิน ก็จะถึงวันนั้นเองค่ะ
- ...ขอให้กำลังใจและขอบคุณนะคะ
แม่กะลูกสาวจอมกวน...อิอิ
ขอขอบคุณภาพสวยๆที่ได้รับมาจากน้องเจี๊ยบ ค่ะ
* ว๊าววววว....แจ่มซะทุกคนเลย...ไม่มีใครงามน้อยกว่ากัน...เพราะทุกคนเป็นปลื้มกับวันที่รอคอย..
* ยอมรับว่าความรู้สึกภาคภูมิใจ มันมากกว่าที่เคยได้รับปริญญาซะอีก เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้ เหนื่อยมาก ต้องทุ่มเททั้งกายทั้งใจ เคยท้อหลายๆครั้ง แต่ก็ไม่เคยถอย ที่สำคัญมันเป็นการทำโดยลำพัง ไม่มีต้นแบบ ไม่มีที่ปรึกษา ต้องคอยให้กำลังใจตัวเองตลอดเวลา..แล้วชัยชนะก็มาถึง...ทุกคนเก่ง แกร่ง กล้า บ้าพลังจริงๆเจ้าค่ะ
* อยากให้น้องๆ (หมายถึงรุ่นต่อไป) พยายามอีกหน่อยนะคะ ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ถ้าเราตั้งใจ " จำไว้ ถึงเวลานี้ ไม่มีอะไรต้องกลัว"
* ถ้ามีสิ่งใดให้ช่วย ที่เป็นประโยชน์ ยินดีมาก...สำหรับชาววิสัญญี และ พยาบาลทุกท่าน ติดต่อท่านติ๋ว แม่ทัพของเราได้....อิอิอิ
สวัสดีค่ะ พี่แขกpkaek
- ติ๋วได้รับกำลังใจ...ทำให้หายเหนื่อยจากพี่แขกเสมอ...
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องเจี๊ยบ
- พี่ติ๋วต้องขอโทษที่ไม่ได้ตอบน้องเจี๊ยบตั้งแต่แรกๆ... (โดดข้ามมาได้ไงก็ไม่รู้... อิอิ)
- พี่ติ๋วได้รับภาพแล้วค่ะ แจ่มๆทั้งนั้นเลย ก็เลยลงเพิ่มเติมให้เพื่อนๆได้ชื่นใจ หายเหนื่อยกันอีก
- ...พี่ส่ง E-mail คุณกานดาให้ใหม่แล้ว เจี๊ยบลองเช็คดูนะคะ
- ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ แม่กระดังงา
- "ที่สำคัญมันเป็นการทำโดยลำพัง ไม่มีต้นแบบ ไม่มีที่ปรึกษา ต้องคอยให้กำลังใจตัวเองตลอดเวลา..แล้วชัยชนะก็มาถึง...ทุกคนเก่ง แกร่ง กล้า บ้าพลังจริงๆ"
- "จำไว้ ถึงเวลานี้ ไม่มีอะไรต้องกลัว"
ข้อความสำคัญสองหัวข้อข้างต้นนั้น เป็นหัวใจสำคัญของการก้าวขึ้นสู่ APN จริงๆค่ะ
...หากให้ถามกันว่าทำกันอย่างไร? ก็คงไม่มีคำตอบตายตัวจริงๆ... ซึ่งก็น่าจะเป็นอย่างที่พี่ว่าไว้
"... พวกเราเริ่มต้นในเวลาที่ต่างกัน จากจุดเริ่มต้นที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงตามวิถีทางของแต่ละคน ...แต่ผลลัพธ์ของความสำเร็จคือสิ่งเดียวกัน... "
และมากกว่านั้น ทุกคนมีความตั้งใจที่จะกลับไปใช้พลังความสามารถในการปฏิบัติการพยาบาลวิสัญญีในบทบาทของพยาบาลขั้นสูงให้เกิดประโยชน์ต่อวิชาชีพ และต่อผู้ป่วย มิใช่เพื่อเอาชนะคะคานใครๆ ตามวิถีทางของตนมากยิ่งขึ้นตามที่แต่ละคนตั้งใจไว้แต่เดิม
- พี่ดีใจที่มีวันนี้...
- พี่ดีใจที่มีวันที่พวกเราได้มาพบกัน...
- และพี่ดีใจที่เราจะได้มีโอกาสร่วมกันลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคงต่อไป
ยอมรับว่าน้องๆใน APN.Anest รุ่น 2 นี้น่ารักกันทุกคนค่ะ
ขอบคุณน้องๆทุกคนจริงๆที่ทำให้คนแก่ๆอย่างพี่มีพลังและกำลังใจในการทำงานต่อไป
ขอบคุณค่ะ แม่กระดังงา
พี่ติ๋ว.
...น้องเจี๊ยบติดต่อส่งรูประทึกให้แล้ว...ดีใจเป็นที่สุด เพราะกล้องตัวเองมีปัญหา เสียไปแยะ เสียดายมาก..ดีนะที่กระโดดเข้ากล้องคนอื่นๆไว้...ต่อไปเป็นยุทธการไล่ล่า(รูป) ใครคิดว่ามีภาพงามๆๆของติ๋มขอความกรุณาไรท์ซีดีส่งให้ด้วย โดยเฉพาะภาพธรรมชาติยามเช้าของพี่ติ๋วซึ่งน้อยคนที่จะมีเก็บไว้..... จะเป็นพระคุณยิ่ง
...ม่ายรุ๊...ว่าพี่ติ๋วมีอากาศ ...ม่ายช่าย..โอกาสชมบรรยากาศของสภาตั้งแต่เช้า...ข้าพเจ้าก็รอเวลาที่จะไป(กลัวเค้าว่าเห่อ) จนได้ยินเสียงนู๋รัชนีลอยมาจิกว่า...ถ่ายรูปจนน้ำมันพรายกระเด็นแล้วเมื่อไรจะมาซะที (ดูวาจาหล่อนซิ)..เจ๊ รีบเผ่นทันที..แฮะแฮะ
....มีดอกไม้ช่อใหญ่ งดงาม หนักไม่ใช่น้อย..ถือแล้วมีการยัดเยียดให้คนอื่นๆถือด้วย..ต้องขอบพระคุณพี่ๆพยาบาลโคราชที่ทำให้เรามีดอกไม้สวยๆ...ประดับรูปงามๆ(จริงแล้วดอกไม้ทำให้เราดูดีขึ้นตะหาก)
....คิดถึงทุกคน แล้วจะโทรไปรบกวนภายหลัง หวัดดีเจ๊า
มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
- นำรูปบรรยากาศยามเช้าหน้าสภาฯมาฝากเพื่อนๆ(ที่ตื่นสาย....) โดยเฉพาะแม่กระดังงา...
- ...เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพไอ้ตัวที่มาทักทายแต่เช้าตัวแรกว่า..โฮ่งๆๆ...อิอิ
มีใครคิดบ้างมั้ยว่า....ต้นไม้ที่ดูออกจะดำมืดดังภาพบน
ยามเข้าชมใกล้ๆจะมีดอกที่งดงามปานนี้...
(...ดอกไม้งามหน้าสภาการพยาบาลก็มีนะจ๊ะ...)
บรรยากาศที่มองจากห้องรับรอง
ห้องนี้... ที่มีความหมายสำหรับพยาบาลต่างถิ่นอย่างเราๆเหลือเกินค่ะ...
...เกิดความรู้สึกมีความหมายและคุณค่า หายเหนื่อยขึ้นมาในทันที
ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกๆท่านของสภาการพยาบาลที่ให้การต้อนรับผู้เขียนเป็นอย่างดี
- โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณ รปภ.ที่กรุณาเปิดสภาฯให้แต่เช้า โดยที่ผู้เขียนมิได้ร้องขอ และ
- ขอขอบคุณคุณพนักงานทำความสะอาดที่กรุณามาแอบบอกว่า...ห้องข้างบนสวยมาก ให้ขึ้นไปดูซี่ (อาจารย์ยังไม่มีใครมา...แต่โชคร้ายเพราะอาจารย์มาเห็นก่อนได้ภาพสวยๆในห้อง...อิอิ...)
- ขอขอบคุณคุณๆทั้งหลายในสภาฯทุกท่าน ที่กรุณาให้ความเป็นกันเอง เวียนถามไถ่เสมอค่ะ
- ...โอกาสหน้าจะขอไปแต่งตัวสวยยามเช้าที่สภาการพยาบาลอีก...อิอิ...)
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณmiss wilairat chainonthee
- ขอบคุณนะคะ
พี่ติ๋ว สวัสดีครับ
มาแสดงความยินดีอย่างที่สุดอีกครั้งครับ APN7....เย้!!!
นำภาพจากงานแต่งของน้องเดย์มาฝากด้วยครับ เสียดายไม่ได้เจอพี่ติ๋วในวันนั้น
สวัสดีค่ะ อ.ชิว
- ต้องขอขอบคุณ อ.ชิวมากๆนะคะที่เป็นกำลังใจให้ และขอขอบคุณมากๆเลยที่นำรูปน้องเดย์มาฝาก... มีใครได้ไปงานบ้างก็ไม่ทราบ พี่ติ๋วไม่ได้ไปแวะบ้านเพื่อนๆเลยไม่ทราบข่าว
- ...เจ้าสาวสวยมากๆเลย น่าอิจฉาเจ้าบ่าวนิ....
- ...เจ้าบ่าวก็หล่อมากๆ...น่าอิจฉาเจ้าสาวเหมือนกันนิ...อิอิ
- ... ขอถือโอกาสนี้อวยพรให้คู่บ่าวสาวจงมีความสุขมากๆค่ะ ยินดีและดีใจมากๆด้วยค่ะ
- ขอบคุณ อ.ชิวมากๆนะคะ
พี่ติ๋ว.
.*..สวัสดีเทพลายครามค่ะ
*..ต๊ายยยยย ..ต่อมอิจฉาแตก...ไม่มีภาพงามๆของสภา(ที่คนอื่นหามีไม่)ไม่ใด้แล้ว..ขอความกรุณาพี่ติ๋วคนสวยใจดี..ส่งซีดีภาพงามๆมาให้ด้วยนะคะ...น้องจะทำรูปกราฟฟิคแจกทุกๆคน....อยากมีรูปที่หลากหลายคงไม่รบกวนจนเกินไปนะคะ
* ช่วงนี้อากาศแปรปรวนดูแลร่างกาย และหัวใจ กันหน่อย...เป็นห่วงจ้า
* โอกาสนี้ ขอขอบคุณคณาจารย์ทุกท่านที่กรุณาอบรมสั่งสอน ทั้งวิชาการ ทักษะ และ ประสบการณ์ จนประสพความสำเร็จในวันนี้
ขอบคุณบุพการีที่ปลูกฝังให้สำนึกรักในการศึกษา ขอบคุณบุตรสาวคนเดียวที่ต้องพยายามอย่างยิ่งในการดูแล ช่วยเหลือตัวเองเวลาที่แม่ไม่อาจดูแลใด้ ขอขอบคุณตัวเองที่อดทน บากบั่น จนนาทีสุดท้าย ไม่ยอมล้ม(ตาย) ไปซะก่อน....และขอบคุณเพื่อนร่วมรุ่น ทั้ง 8 คน ที่ร่วมแรงร่วมใจจนฝ่าด่านเซียนทั้ง 7 ท่าน(ผู้สอบ) มาใด้ .....จะสำนึกในใจตลอดไปค่ะ.......
* ขอให้กำลังใจ อีก 3 ท่าน..ที่สอบด้วยกัน ปีหน้าคงใด้แสดงความยินดีค่ะ
* โนบิตะ กะ ซิซูกะ น่ารักจัง...
* เห็นภาพวันรับวุฒิบัตรแล้ว.....ยังเป็นปลื้มอยู่เลย...อยากมีรุ่น 8 ที่เป็น APN สาขาการให้ยาระงับความรู้สึกรุ่น 3 เยอะๆ สู้สู้
* ขอบคุณ..สิ่งดีๆๆๆที่พี่ติ๋วมอบให้ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ แม่กระดังงาลนไฟ
- ขออภัยที่พี่มาตอบน้องช้า... มัวแต่เดินหน้ากับงานใหม่ๆที่เข้ามา... มี SHA ที่ขอนแก่น(ยังเขียนบันทึกไม่หมดเลย...) และไปสัมมนาภาควิชาฯที่อุดรเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา(ก็ยังค้างคาอยู่...)
- ...แล้วพี่จะ write cd ส่งให้น้องจ้า...คอยแป๊บบบ....
- APN รุ่น 8 เราคงต้องรอลุ้นว่าจะมีวิสัญญีสักกี่คน... ของขอนแก่นจะมีมั้ยยังไม่รู้เลย
- ตอนนี้คณะพยาบาลฯ มข.กำลังจะเปิดอบรมเพิ่มเติม เตรียมวิสัญญีพยาบาลสู่ APN... มีมาสมัคร 29 คน น้องที่ วิสัญญีมข. ไปสมัคร 3 คน มีแต่เอ๊าะๆสมัคร บรรดาสูงวัยยังไม่พร้อม(เขาว่ากันว่างั้น)... รอลุ้นอีกเหมือนกัน
- ขอบคุณแม่กระดังงาจ้า...
พี่ติ๋วได้รับ CD จากเจี๊ยบ แล้วค่ะ ภาพสวยมากๆเลย... ขอบคุณนะคะ
* 29 คน เลขสวยซะด้วย ขอให้น้องๆมีพลังในการต่อสู้เยอะๆด้วยเถอะ สาธุ
* คนเก่งทุกอย่าง...งานเข้าเป็นเรื่องปกติ...อย่างพี่ติ๋วไม่มีงานซิแปลก....ยังไงก็เป็นแถวหน้าให้น้องๆไปก่อนนะคะ...ส่วนน้องจะเป็นทัพหลัง...คอยเชียรและให้กำลังใจอย่างใกล้ชิด แหะแหะ
* รูปสวยมากกกกกกก...ดอกใม้ที่บานที่ใดใดในโลก....ยังไม่บานเท่าใบหน้าพวกเราเลย...เย้เย้
* คิดถึ้ง..คิดถึง..รู้สึกเหมือนกันอยู่ใหม(ยืมนู๋รัชนี มาร้องบ้าง)
โห...แม่กระดังงา...
ทำพี่ตัวลอยอีกแล้ว....
ขอบคู้นนนน....ขอบคุณเจ้าค่ะคุณน้อง
รัชนี ไตรยะวงศ์
คิดถึงจัง สงกะสัยละซิว่ามังหาย หัวไปไหน ตอนนี้กะลังหัวฟู ส่งงานอยู่ ถ้าว่างจะเข้ามาหาบ่อยๆ นะจ๊ะ อาคุงแม่ขา กะ คุงดังงาหอมฟุ้ง![](http://gotoknow.org/blog/apnanesthetist/a%20href="http:/picture.forfun.us/"%20target="_blank"><img%20src="http:/www.forfun.us/funpic/1224619019-Merry-Christmas-Picture-Gallery.jpg"%20border="0"%20alt="Funny%20Picture%20By%20www.forfun.us"></a>)
สวัสดีค่ะ แม่นู๋รัช
- ขยันจริงๆนะน้องฉัน
- ... แล้วดูท่าจะว่างมั้ยเนี่ย....
- (นี่...พี่มีอะไรจะกระซิบบอก... พี่ว่าจะส่ง CD ไปให้แม่กระดังงาตั้งแต่ปีที่แล้ว...นี่ข้ามปีแล้วยังไม่ได้ส่งเลย สงสัยเธอคงอยากเด็ดหัวพี่แล้วหละ...อิอิ)
สวัสดีปีใหม่น้องๆ APN ทุกท่านค่ะ
ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยโปรดคุ้มครองน้องๆพี่ทุกคน ขอให้มีความสุข สวัสดิ์พิพัฒนมงคลตลอดไปค่ะ
พี่ติ๋ว
* สวัสดีปีใหม่เจ๊า พี่ติ๋วคนงาม....ขอรายงานตัว ..ยังอยู่ดีมีสุข ....แต่งานเข้า...โดยเฉพาะ การประเมินสมรรถนะที่อยู่ระหว่างรอคลอดโดยสมบูรณ์.....รู้สึกว่าครรภ์ครบกำหนดมานานแล้ว...แต่ไม่มีความชัดเจนซักกะที ต่างคนต่างทำต่างมาตรฐานเนาะ.....
*วันนี้มีโอกาสได้อ่านหนังสือ " แนวปฎิบัติการพยาบาลคลินิค " ของสภาพยาบาล พิมพืครั้วที่ 2 แต่ก็ยังไม่พบของวิสัญญี เลยพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่า..พวกเราต้องรู้ทุกเรื่องนั่นแหละ อ่านมันซะทั้งหมด..ได้รู้งานคนอื่นๆด้วย ดีซะอีก
* การอบรมวิสัญญีพยาบาลสู่APN เป็นไงคะ อยากให้มีความก้าวหน้ากันเยอะๆๆๆๆๆ
* หวังว่าคงได้พบกันอีกในเร็ววัน
ก่อนอื่นต้องขอกล่าวคำว่าสวัสดีคุณพี่ติ๋วค่ะ เป็นคนหนึ่งที่เข้าอ่าน blog ของคุณพี่มาตั้งนานแล้ว แอบชื่นชมพี่ตฺิ๋วเป็นอย่างมาก ยิ่งเห็นภาพรับประกาศนียบัตร APN แล้วขนลุกแทนค่ะ เพราะแค่จบหลักสูตรวิสัญญีพยาบาลก็เหงื่อตกละ แต่ความฝันของในการจะเป็น APN ด้านการให้ยาระงับความรู้สึกก็ยังเป็นฝันของหนูอยู่ค่ะ หากมีโอกาสอยากตามรอยคุณพี่ติ๋วนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณwilawan [IP: 112.142.233.252]
- ขอบคุณมากๆนะคะที่คอยติดตามผลงานพี่อยู่ ดีใจและยินดีมากๆค่ะที่ทราบว่ามีแนวร่วม
- ...หากอยากตามรอยพี่(จริงๆ) แนะนำให้เริ่มต้นด้วยการทบทวนการดมยาของเราในทุกๆวันก่อนเลยค่ะ...อะไรที่เราทำได้ดีจนภูมิใจ(แอบ...เงียบๆคนเดียว) อะไรที่เราคิดว่า case หน้าเราอยากทำให้ดีกว่านี้อีก...เล่าไว้ในบันทึก G2Kนี้แหละค่ะ อย่าใส่ใจว่าไม่มีใครอ่านบันทึกของเรา ไม่มีคนรู้จักเรา ตรงนั้นไม่ใช่เป้าหมายใหญ่ค่ะ เป้าหมายคือเราอยากนำเรื่องดีๆในการทำงานมาเล่า แค่นี้ค่ะ...สักวันมันเกิดประโยชน์เอง
- ขอให้กำลังใจในการทำงานให้ประสบความสำเร็จค่ะ