ลิง

ลิงกับกระแสร์ธรรม

ลิงเป็นสัตว์ที่ใกล้คนมากที่สุดก็อาจจะว่าได้ในเรื่องของทฤษฎี(ยายธีไม่ใช่ผู้รู้)แต่อยากจะนำมาเล่าไว้ในที่นี้...เราคุยกันเรื่องสัพเพเหระ(คุณนายด้อกเต้อรและยายธี)...แล้วจนมาถึงเรื่องของลิง...ยายธีถามคุณนุชว่าแถวนี้มีลิงด้วยหรือเพราะเคยเห็นในรูป..คุณนุชเล่าว่า..ลิงตัวนั้นเดินทางมาด้วยรถไฟปีละครั้ง..และจะลงจากรถไฟเดินไปมาในละแวกริมน้ำนั้น...วันนั้นเธอนั่งอยู่กับคนข้างกาย...ลิงเดินขึ้นมาบนระเบียงที่นั่งกันอยู่และแล้วคนข้างกายก็ปล่อยให้เธอนั่งอยู่กับลิง(กลัวก็กลัว..ทำใจดีสู้ลิง..เธอว่า)..และแผ่เมตตาเจ้าลิงตัวนั้นเดินมาที่ตัก..และหยิบแก้วกาแฟไปจากมือเธอดมๆแล้วก็วางแก้ว..และเดินจากไป....ลิงกับกระแสร์แห่งธรรม

[หนานเกียรติ]

ผมไปเห็นบรรยากาศที่ลิงขึ้นมาบนระเบียงและหยิบแก้วกาแฟจากมือไปดมมาแล้วครับ

[ยายธี]

สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ...แล้วเมื่อไรจะไปดูอีกระเบียงหนึ่งล่ะคะ...ยายธีสนใจชีวิตรอบๆระเบียงตึกร้าง..ที่มีผู้คนเดินหลบร้อนใต้เงาไม้...เก็บเห็ดสับหน่อไม้..จับกุ้งหอยปูปลาก้นบ่อ..เมื่อถึงฤดู..หาต้นยา..สับเปลือกไม้..ไปประทังความเจ็บไข้..ตัดต้นไม้เนื้อแข็งดีๆในป่าปลูกไปทำถ่าน(โชคดีที่มีคนปลูกไว้ให้..แฮะ)ที่สนใจลึกๆยายธีไม่สามารถสัมผัสได้เพราะพูดภาษานั้นๆไม่ได้..คุณหนานเกียรติพอจะช่วยยายตรงนี้หน่อยได้ไหมหนอ....ยายธีค่ะ

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

หลานม่อนชอบให้อาหารลิง ครับ

 

[ณัฐรดา]

สวัสดีค่ะ

มาชมค่ะ

ประทับใจคำ "ใจดีสู้ลิง" จังค่ะ

[ยูมิ]

มาชม

อ่านแล้วละครับ

นึกถึงเมื่อวานเข้าห้องสอนยังเล่าเรื่องลิงขึ้นรถไฟยกพวกไปตีกันอยู่เลยละนี่...อิ อิ อิ