เมื่อวิศวกรลุยสวนยาง… (2)
เมื่อวิศวกรลุยสวนยาง…
ไม่ได้ปลูก..ไม่ได้ส่งเสริม..ลุยทำไม..??
......................................
.............จุดเริ่มต้นอยู่ตรงนี้ครับ....
“..โหล..สวัสดีครับ...คุณเกษตร(อยู่)จังหวัดใช่ไหมครับ....ผมชื่อสถิตย์ครับ...คือผมค้นเน็ตฯ....เจอเรื่องกรีดยางครั้งเดียวได้ 2 ถ้วยที่หนองคาย..แก้ปัญหายางหน้าตายหน้าแห้งได้จริงรึครับ...ทำได้ไงครับ..”
“จริงครับ.........ทำได้เพราะผมเก่งครับ..555”
ไม่ได้พูดแบบนี้นะครับ...จำไม่ได้ว่าคุยอะไรกันบ้าง..เพราะคุยกับผมแค่ 2 ครั้งก็หายเงียบไป..ผมคิดว่าคงไม่เชื่อมั่น..เพราะใน เน็ตฯ มีข้อมูลลวงเยอะมาก..เป็นที่รู้ ๆ กัน...
...........เดือนต่อมา พี่สาวผมบอกว่ามีคณะดูงานจากจังหวัด ปทุมธานี มาขอดูงานยางกรีดครั้งเดียวได้ยาง 2 ถ้วย..
ผมก็ไม่คิดอะไร...คงเป็นคนที่ปลูกยางแล้วสนใจ...มีโอกาสก็คงอยากมาดู...
ถามไปถามมา...คุณสถิตย์นั่นเอง...เขาเห็นเบอร์พี่สาวผม 2 คนในเน็ตฯด้วย..ก็เลยโทรคุยประสานงานต่อเนื่องกันมาทั้ง 2 ท่าน โดยหารู้ไม่ว่า พี่สาวทั้ง 2 คนอยู่บ้านเดียวกัน 555
แล้ววันนัดหมายก็มาถึง...เช้าวันเสาร์...ณ วัดโพธิ์ชัย...มีงาน กฐิน ผู้คนมากมาย..ประตูรถตู้เปิดออก..เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง..แต่งตัวเหมือนจะไปเที่ยวห้าง...ก้าวลงจากรถ....ท่ามกลางความกังขาของคณะต้อนรับทุกคน....
.......เราต้อนรับผิดคณะ..หรือว่าเด็กกลุ่มนี้เข้าใจผิดเกี่ยวกับการเกษตร..กันแน่..เพราะในความคิด..คนสนใจการเกษตรไม่น่าจะเป็นวัยรุ่นแบบเดียวกับเรา....หุ ๆ
แต่ปรากฏว่าใช่ทีมคุณสถิตจริง ๆ ...เอาละ..จะหมู่หรือจ่า..เดี๋ยวรู้กัน...ตอนนี้มีเวลาจำกัด...ทักทายกันเสร็จ..เก็บภาพ พร้อมทั้งร่วมเป็นเจ้าภาพงานแต่งแบบง่าย ๆ ของหลานชายนายแจ้...ลูกของพี่สาวคนโต...แล้วเราก็กระโดดขึ้นรถตู้..เพื่อดูงานกันทันที...
“มันได้จริงหรือพี่...ไม่ได้เร่งให้ยางตายนะครับ..ฯลฯ” คำถามต่าง ๆ เริ่มถูกโยนมาหน้ารถ..จนผมเริ่มเมื่อยคอ เพราะต้องหันไปตอบ..
“แล้วตกลงรวมทีม...กันได้ไง...” ผมเริ่มถามคืนมั่ง..เพราะมันฉีกกฎมาหลายข้อจนทนสงสัยไม่ไหว..
“ทำงานโรงงานด้วยกันครับ..พ่อแม่เราก็มีสวนยาง..มีไร่นา..จริง ๆ ก็ไม่เคยได้ไปช่วยพ่อแม่ทำหรอก..เคยแต่ขอเงินจากท่านตอนท่านขายยาง..555” เออ..เด็กกลุ่มนี้มันตอบตรงดีแฮะ..
“ทีนี้พอผมเห็นในเน็ตฯ ว่ากรีดยางครั้งเดียวได้ 2 ถ้วย ก็เลยสนใจ..น่าจะเป็นโอกาสให้ผมช่วยพ่อแม่ได้..ก็เลยมาครับ..”
“แล้วเพื่อน ๆ เห็นด้วยว่าอยากมา..” ผมถามต่อ..เพื่อถ่วงเวลาไม่ให้ผมเป็นฝ่ายถูกถามฝ่ายเดียว...
“ผมไม่รู้เรื่องครับ...สถิตย์มันหลอกขึ้นรถ..พอตื่นขึ้นมาก็ถึงหนองคายเลย..ไม่รู้ว่าหนองคายจะไกลขนาดนี้...” อ้าว..มีทั้งคนรู้บ้าง คนไม่รู้อะไร...ได้ยินแค่ยาง 2 ถ้วย ก็คุ้มที่จะมา..(ดูวิธีคิดของเด็กกลุ่มนี้นะครับ...)
“ไม่เป็นไรน้อง..เดี๋ยวพี่ปรีพาไปอำเภอ..ดูแปลง..ไกลกว่านี้อีก..555” เกษตรปรี..เริ่มกลมกลืนกับวัยเดียวกัน..อิอิ...
...จุดแรก..แตงร้าน...แปลงแรกแตงตายหมดสวน...เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี...
แต่ถัดมาแค่ 200 เมตร พบกับแปลงที่...
หัวแปลงงาม หางแปลงเกือบงาม...คืองามน้อยกว่า...(สังเกตเสาไฟฟ้า..แสดงว่าแตงแถวเดียวกัน..แต่ใช้เทคนิคต่างกัน)
..........เรียกน้ำย่อย.....ปูทางวิศวกรเห็นว่า..การเกษตร..มีมืออาชีพ..มือสมัครเล่น..เช่นกัน...
สวนยางพาราอำเภอปากคาด....คือเป้าหมายดูงานจุดที่ 2
สวนนี้เริ่มเข้าโครงการปรับปรุงสวนเมื่อ 2 ปีก่อน...เห็นต้นยาง..(ชู 4 นิ้ว..คืออายุสมอง 4 ปี..เอ้ย...อายุยางครับ...ดูต้นซะก่อน) เห็นน้ำยาง....น้องที่เป็นเด็กใต้บอก...ที่บ้านผมถ้าได้แบบนี้..ต้องระวังโดนเรียกค่าไถ่นะพี่..
วิศวกรนับ 10 คน (หลายคนจบโทอินเตอร์) สอบถามความรู้ในงานที่ตนเองไม่ได้ทำ...ไม่ได้นำไปใช้..แต่อยากรู้...จากเกษตรกร..ป. 6
น้ำใจเล็กน้อยจากคณะดูงาน...อาจจะเล็กไปหน่อย อิอิ..
จากปากคาด เรามุ่งหน้าสู่บึงกาฬ....เสียงโทรศัพท์สำเนียงใต้แว่ว ๆ มาถึงหน้ารถ..พอจับใจความได้ว่า....
“หนูรู้แล้วว่าจะช่วยให้ยางที่บ้านเราดีขึ้น..ได้ผลผลิตมากขึ้นได้อย่างไร...เดี๋ยวหนูกลับไปช่วย..”
ผมแอบยิ้มเงียบ ๆ ใจเย็นน้อง..รายการใหญ่อยู่พรุ่งนี้ต่างหาก..
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความเห็น (12)
… ถ้าว่างๆ ขอเรียนเชิญพี่ชายเกษตร มาขึ้นควน มาตรวจอาการต้นยาง แถวฝั่งนี้ณ ความสูงระดับน้ำทะเล ๑, ๙๙๙ ม. ... หน่อยนะคะ ...
... เป็นนิมิตหมายที่ดีมากๆเลยคะ พี่ชาย ต่อไปอีก ๕ ๖ ปีทางเหนือ อิสาน มีต้นยางเขียวเหมือนใต้แน่ๆ ... ขอบคุณค่ะ
- น้องpoo จ๋า..เขามีกระเช้าขึ้นเขาไหมนั่น 555
- ตั้งพันกว่าเมตร..แหม...กะเอาพี่ชายปล่อยป่าซะงั้น...ไม่ใช่แมวนะ..อิอิ
- วันนั้นน้อง ๆ ที่มาจากใต้ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า..เหมือนเรานั่งรถกลับบ้านเนาะ..บรรยากาศเหมือน ๆ กันเลยละ..
- ...ให้เหมือนแต่บรรยากาศนะน้อง...ระเบิดระเบ้อไม่ต้องเอามา..555
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
ว่างๆมาเที่ยวแปลงชวนชมบ้างสิค่ะ
ว่าจะเชิญไปเที่ยวสวนยางก็ไม่มีกับเค้าค่ะ
โชคดีนะค่ะ
-
สวัสดีครับคุณตุ๊กตา
- ถ้ามาเยี่ยมชมสวนยางที่หนองคาย...
- อาจตัดสินใจมีสวนยางทันทีก็ได้นะครับ..^^
- ว่าง ๆ จะไปเยี่ยมครับ..แต่ตอนนี้ยัง..ไม่ยักกะว่าง..ฮิฮิ
- ดีใจที่ได้เห็นเด็ก ๆ ตั้งใจเก็บเกี่ยวความรู้และนำไปใช้
- ขอบคุณและจะติดตามตอนต่อไปครับผม
- ครูโย่งปิดเทอร์มไปไหนนานเชียวครับ....
- ดูท่าน้อง ๆ เขาสิ...ดูมีความสุขกับการเรียนรู้...ต่างจากเกษตรกรที่ถูก..เกณฑ์มาอบรม...ฟ้ากับดินเชียวละครับ..ว่าไหม...
- ตอนต่อไปก็สนุกครับ..คนเขียนเก่ง...555
- และก็จะมีตอนต่อไป ๆ ด้วยละ
สวัสดีค่ะคุณเกษตร.....
* มาดูวิทยากรด้านการเกษตร คนแก่ เอ้ย! ... คนเก่ง คริ คริ....
* น่าชื่นชมน้องที่ชื่อสถิตย์... มีความคิดที่ดี อยากช่วยเหลือพ่อแม่.... ก็ใช้เงินท่านมามากแล้วนี่นา
* เมื่อกี้ ไปอ่าน "เมื่อวิศวกรเยี่ยมสวนยางฯ.. " ไม่เห็นข้อความอะไรเลย...แง แง... ยังเขียนไม่เสร็จ หรือเครื่องของครูใจดี ไม่ดีล่ะเนี่ย.... สงสัย ๆ
ระลึกถึงนะ .... ไม่ค่อยว่างเลย ตอนนี้เปิดเทอมแล้ว มีชั่วโมงสอนเพิ่ม ตั้ง 4 ชั่วโมงแน่ะ.... คุณเกษตรช่วยด้วย...
-
แง ๆ บันทึกเสร็จตั้งนาน...
ครูใจดี ก็พึ่งมาบอกว่าเข้าไม่ได้...
- มิน่าละ..ไม่มีใครมาเม้นท์ซักคน..
- กลับจากประชุม 5 โมงเย็นแล้ว เด็ก ๆ คงรอแย่..พรุ่งนี้ค่อยแก้ไข..อย่าลืมติดตามอ่านใหม่นะครับ..
จักรพงษ์ วิเศษพันธ์พงศ์
สวัสดีครับ พี่ปรีดา ผมอ้น ดาวไลน์ คุณหมออรสิทธิ์ + เสาวณี นะครับ
ผมได้ฟังเรื่องที่พี่ปรีดาเล่าให้ฟัง รู้สึกตื่นเต้นเลยเข้ามาดูที่บล็อกนี้ สุดยอดมากเลยครับ
ทำให้ผมมีแรงเพิ่มอยากลุยต่อ เหมือนกับกลุ่มวิศวกรที่มาเยี่ยมกลุ่มของพี่ปรีดา ที่หนองคายนะครับ
ปล.ดีใจที่ได้ร่วมทีม Center เดียวกัน ขอให้พี่ปรีดา อ.สำลี พี่สารพี พี่พรรณี ประสบความสำเร็จ ในแอมเวย์นะครับ
...ด้วยความเคารพจากใจจริง...... จักรพงษ์ วิเศษพันธ์พงศ์ (อ้น) อุดรธานี
- สวัสดีน้องอ้น..
- การมาของคณะวิศวกร..สอนอะไรเราตั้งหลายอย่าง
- ให้อะไรตั้งหลายแนวทาง
- เราถ่ายทอดความรู้ให้น้องเขา...แต่รู้สึกว่าได้เพิ่มขึ้นตั้งเยอะแนะ..
- อ๋อ..คณะที่มีมีนักข่าว มาด้วยละ..คิดถึงอ้นออก..น่าจะมาลุยด้วยกัน ^^
อย่างนี้เรียกว่า เรียนรู้กันและกัน ใช่ไหมคะพี่ชาย
... เสาร์อาทิตย์นี้ท่านเกษตรฯ มีเดินสายอีกไหมเอ่ย
ไงก็เดินทางปลอดภัยนะคะ เป็นกำลังใจเช่นเคยจ้า
- ..ยิ่งให้ยิ่งได้..ยิ่งผลัดใบยิ่งแตกผลิ...
- เคยพูดบ่อย ๆ แต่เข้าใจลึกซึ้งเมื่อตอนนี้ละจ๊ะ...
- ..เสาร์อาทิตย์..ไปนี่...
- ทายซิจ๊ะว่าที่ไหนเอ่ย...