ณ ชิงช้า ตอนมีอีกชุดนึง


บนเฉลี่ยงหน้าบ้านสวน...

 

"ใกล้หนาวอีกแล้ว ปีนี้ฝนตกมากกว่าปีกลาย"  ป้า เริ่ม

"อืม... จนป่านนี้แล้วยังตกอยู่เลย"  แม่ เสริม

"โลกมันร้อนครับ ฟ้าฝนเลยเพี้ยนไปด้วย"  ผม แสดงความเห็น

"อย่าว่าแต่ฟ้าฝนเลย คนยังเพี้ยน..."  ป้า หันมามองผมแล้วเหน็บต่อ

"ชุดนอนอะไร เสื้อสีนึง กางเกงสีนึง... แกหยิบมาผิดแน่นอน"

"ผมไม่ได้หยิบผิด ลูกเป็นคนจัดกระป๋าให้"

"อ้อ..."

"ผมโทรไปเช็คแล้วด้วย กันย์ยืนยันว่าไม่ได้หยิบผิด..." ผม ยิ้มเล็กๆ แบบมั่นใจ

"อืม..."  แม่ เริ่มเห็นด้วย

"เพราะกันย์เห็นมีแบบนี้อีกชุดนึงในตู้..." ผม สรุปอย่างผู้ชนะ

"อ้อ...เพี้ยนทั้งพ่อ ทั้งลูก"  ป้า สรุปพลางหัวเราะเบาๆ

 

รอยยิ้มยังคงประปรายอยู่บนใบหน้า รอยตีนกามีอยู่บ้างตามวัย...

เค้าว่าความสุขแสดงออกด้วยการหัวเราะ และยิ้ม...

หัวเราะมาก ยิ้มมาก รอยตีนกาจะมากตามไปด้วย... ดูแล้วไม่งาม

สำหรับบ้านเราแล้ว ความงามมาหลังความสุขเสมอ

 

มีความสุขมากมายครับ

 

vrt

คำสำคัญ (Tags): #ณ ชิงช้า
หมายเลขบันทึก: 308829เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2009 10:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ขำดี  ฮิ ฮิ    มีความสุขมากมาย   ขอบคุณค่ะ      (ขอบคุณ ภาพจากอินเทอร์เน็ต)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท