วันนี้มีรอยยิ้มเพราะภาพที่เห็น...ช่วงยี้มีการแข่งขันกิฬาสีของรพ.วันนี้มีการแข่งบาส
ระหว่างสีชมพูกับสีเขียว ภาพที่เห็นคือเจ้าหน้าที่รพ.หมอ...พยาบาล เจ้าหน้าที่เป็น
กองเชรียร์ก็เต้นร้องกันอย่างสนุกสนานนักกิฬาสวนใหญ่เป็นหมอวันนี้ได้รู้จักหมอ
ต่างแผนกเห็นแล้วก็มีรอยยิ้มก็ชื่นชมว่าเขาสามารถไม่ใช่แต่เรียนอย่างเดียว
กิจกรรมก็ทำได้ก็รู้สึกว่าพวกเขาได้ผ่อนคลายบ้างก็เป็นสิ่งที่ดี
วันนี้ทำหน้าที่ดูแลเรื่องน้ำให้นักกิฬา...กิฬาเป็นยาวิเศษจริงๆ..เห็นพวกพยาบาลหมอ
ไดทำอะไรที่ผ่อนคลายบ้างกดีเพราะงานภาะกิจที่ทำอยู่จังหวัดนี้มันหนักจริงๆ
สวัสดีค่ะ
ผ่อนคลายบ้างก็ดีนะคะ
วันนี้อ่านหนังสือแทบทั้งวัน จนชักรู้สึกเครียด ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะผ่อนคลายตัวเองด้วยการวาดรูป
มีกล้วยไม้มาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
23 ตค. 52 09.25 น.แวะมาเอากำลังใจค่ะลงเวรดึกมาตาจะปิดแล้วค่ะคนไข้โรคเลือดให้เลือดเท่าไหร่ก็ออกมาหมดคงค้องอาบน้าให้ตาสว่างวันนี้วันหยุดเห็นดอกกล้วยไม้สวยมากค่ะอาจารย์รดา...พี่คิมค่ะจังหวัดที่อยู่สามจังหวัดชายแดนแต่เชื่อไหมค่ะคนไปออกกำลังกายที่ศูนย์เยาวชนเยอะมากแอโรบิคเต็มลายยิมต้องแบ่ง 2 รอบ 5 โมงกับ 6 โมง ครูซ่อมคนถ้าอยู่เวรเช้าหรือดึกตอนเย็น
จะไปเดิน 2 รอบอากาศร่มร่นเย็นสบายแล้วก็นั่งดูครอบคัวมากันพ่อแม่ลูกดูอบอุ่นดีเราก็พลอยได้รับไออุ่นนั้นไปด้วย.....ได้หยุด
2วัน วันอาทิตย์เวรเช้าค่ะวันนี้มีนัด.....นัดกับแม่ค่ะจะไปช่วยขับรถขนปุ๋ยไปใสสวยางที่อำเภอโคกโพธิ์...คงไม่ได้ช่วยใส่ไม่สะดวกจะเดินจะได้หลับบนขนำ(อาจารย์กับพี่คิมเคยได้ยินไหม...ลมเย็นคงหลับปุ๋ยแล้ว......ติ่นจะได้เก็บผักในสวนเอาไปขายค่ะ...มีตระไคร์
ผักบุ้ง มะนาว ถั่ว แตงกว่าค่ะ...แม่จะปลูกทิ้งไว้ไม่มีสารพิษแน่นอน....มีสระเลี้ยงปลาด้วยค่ะแต่ไม่เคยเอามาทานน้ำบ่อที่นั้นจะเย็นมากค่ะเพราะดินเป็นดินเหนียวจะเย็นเหมือนน้ำตก...อาบกับผ้าถุง...ได้บรรยากาศอีกแบบ...แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังค่ะว่าขายผักได้เท่าไหร่....คงเป็นวันอังคารน่ะค่ะ...วันจันทร์ 26 หมอนัดค่ะต้องไปตรวจตามนัดตอนนี้อาจารย์หมอนัดถี่แล้วค่ะทุก 2 อาทิตย์
สู้ๆ....บาย
สวัสดีค่ะ ครูซ่อมคน
ดีใจน่ะค่ะที่กลับมาเขียนบันทึกอีก อย่าท้อน่ะค่ะ สู้ๆ ค่ะ
รักษาสุขภาพเพื่อลูกน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาเชิญไปชมบันทึก การฝึกอานาปนสติค่ะ
27 ตค. 2552 กลับมาถึงบ่ายสองโมงกว่าค่ะรีบเข้ามาอ่าน....ขอบคุณบ้าน้อย...รู้น่ะกีฬาอะไร...กาแฟไหมพี่แก้วละ ยี่สิบ ไข่นม
สิบบาท....55555
ขอบคุณค่ะ Miss...ก็จะพยายามพยุงตัวลุกขึ้นตะกี้นั่งรถผ่านสถานที่ความทรงจำที่ไม่ดี...หายใจลึกๆ...สู้โว้ย...ปากเก่งค่ะแต่ยังน้ำตา
ซึมอยู่ดี ...คืนนี้ลงเวรบ่าย 00.30น.จะลงมาอ่านบันทึกการฝึกอานาปนสตอของอาจารย์แล้วค่ะ..กลับบ้านมาเอาหนังสือสวดมนต์มา
ด่วนค่ะ...ขอเตรียมตัวขึ้นเวรก่อนค่ะ.....วันนี้ดูผลอัตราซาวด์ก็ยิ้มออกแข็งแรงดีระดับหนึ่ง...
ดีใจมากที่ได้เข้ามาบันทึกนี้อีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ
ดีใจมากที่ได้เข้ามาบันทึกนี้อีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ
สวัสดีค่ะ
พี่คิมค่ะจังหวัดที่อยู่สามจังหวัดชายแดนแต่เชื่อไหมค่ะคนไปออกกำลังกายที่ศูนย์เยาวชนเยอะมากแอโรบิคเต็มลายยิมต้องแบ่ง 2 รอบ 5 โมงกับ 6 โมง ครูซ่อมคนถ้าอยู่เวรเช้าหรือดึกตอนเย็น
จะไปเดิน 2 รอบอากาศร่มร่นเย็นสบายแล้วก็นั่งดูครอบคัวมากันพ่อแม่ลูกดูอบอุ่นดีเราก็พลอยได้รับไออุ่นนั้นไปด้วย.....ได้หยุด
2วัน วันอาทิตย์เวรเช้าค่ะวันนี้มีนัด.....นัดกับแม่ค่ะจะไปช่วยขับรถขนปุ๋ยไปใสสวยางที่อำเภอโคกโพธิ์...คงไม่ได้ช่วยใส่ไม่สะดวกจะเดินจะได้หลับบนขนำ(อาจารย์กับพี่คิมเคยได้ยินไหม...ลมเย็นคงหลับปุ๋ยแล้ว......ติ่นจะได้เก็บผักในสวนเอาไปขายค่ะ...มีตระไคร์
ผักบุ้ง มะนาว ถั่ว แตงกว่าค่ะ...แม่จะปลูกทิ้งไว้ไม่มีสารพิษแน่นอน
หวัดดีค่ะครูคิม.....สัญญาแล้วว่าจะมาเล่าให้ฟังว่าขายผักได้จักบาท....ขนป๋ยให้แม่ก็สลบหลับปุ๋ยบนขนำต่นอีกที่แม่เรียกว่าจะเอาผักอะไรบ้าง...ก็เลยช่วยแม่ตัดตระไคร้มัดเป็น ร้อยได้ 6มัด ผักบุ้งในสระตัดกระมังใหญ่จัดการมัดเอง...มะนาวนี้แม่สร้อยให้มีหน้าที่เก็บ
ก็จะเก็บลูกที่มันตกที่พ้น(ลูกเหลือง)แม่ถามจะเอาไปไหนบอกแม่มันขายได้จะได้อีกราคาหนึ่ง...แม่ก็เอ็ดว่าเอาไปขายทำมั้ยเอาไปให้เพื่อนบ้านเรือนเคียงพวกเพื่อนที่โรงพยาบาล...บอกแม่ว่าจะเอาไปส่งร้านค้าในค่ายเสนาณรงค์(ร้านลุงจ่า)สรุปได้ค่าขายผัก
มา530 บาท วันนี้เอาเงินจำนวนนี้ไปซื้อผ้าออ้มผู้ใหญ่ไปให้คนไข้ที่ไม่มีญาติที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จะได้มีใช้
ไม่ได้ร่ำรวยมาจากไหนหรอกค่ะเปลี่ยนจากผักมาเป็นผ้าออ้ม....ถ้าชาวโกทูโนมาเห็นคนไข้ที่ไม่มีญาติก็คงทำอย่างนี้เหมือนกันทุกวันนี้ได้รับการอนุเคราะห์จากการบริจาคจากญาติเตียงอื่นบ้างส่วน....เขาไม่มีญาติมีประมาณ 5 ราย อยู่ห้องแยกทั้งหมด
คนไข้ TB คนไข้ NZ ตอนนี้กลับมาดูแลส่วเองไม่อยากเป็นภาระแม่ไปดูเดือนละครั้งก็ยังดี..จะได้เอาไว้ส่งลูกเรียน
คนใต้ก็อาศัยขี้ยางยางถึงได้ร่ำเรียนมีวิชาชีพติดตัว....
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่คิม...ครูซ่อมคนคงไม่ขอรับคำเพราะไม่สามารถเป็นนางฟ้าเหมือนพี่คิมว่ามีส่วนไม่ดีเยอะมาก...ตกอยู่ภายใต้วงเวียน
กิเลศชนะเหนือจิตใจผลการกระทำทำให้คนรอบข้างเป็นทุกข์..ตัวเองเป็นทุกข์...ต่อไปอนาคตทิ้งภาระไว้ให้คนอื่นอีก....
แต่ด้วยกรรมดีที่มีบ้างได้มีกัลยาณมิตร...ค่อยให้ฝ่าฝันผ่านวันที่รู้สึกแย่ที่สุดของชีวิตและสิ่งที่จะต้องตอบคำถาม..ตัวน้อยๆ
มันต้องอาศัยความเข็มแข็ง...ความรักความอบอุ่นที่มีให้ของคนรอบข้างจะทำให้เขาโตเป็นคนที่มีภมูคุ้มกันชีวิตความผิดพลาดของแม่คงเป็นบทเรียนให้เขาได้ดี.....ขอบคุณค่ะพี่คิมหนึ่งในกำลังใจที่มีของครูซ่อมคน