กนกไร้ลายโบตั๋น (๔)
กนกไร้ลายโบตั๋น(๔)
จากการเรียนรู้ได้ผ่านไป ดิฉันก็เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ แล้ว จากประสบการณ์ที่ได้รับรู้จากรุ่นพี่ที่อยู่หอพักด้วยกันคือการหนีหอออกนอกบริเวณที่จำกัดให้ โดยเหตุผลที่ว่าไม่ต้องการที่จะแต่งเครื่องแบบนักเรียนไปนอกสถานที่ เพราะเป็นสิ่งที่เบื่อหน่ายต่อรุ่นพี่ๆ ดิฉันเป็นเด็กนักเรียนอีกคนซึ่งเบื่อหน่ายต่อการแต่งเครื่องแบบออกนอกบริเวณที่จำกัดนั้น
ดิฉันและเพื่อนๆชวนกันหนีหอพัก โดยไม่แต่งเครื่องแบบออกนอกสถานที่ ดิฉันและเพื่อนๆใส่กางเกงขาสั้นออกนอกบริเวณ โดยการอาศัยเพื่อนๆดูต้นทางให้ ต้นทางในที่นี้หมายถึงคอยดูครูที่ดูแลนักเรียนหอพักว่าเมื่อไรครูเข้าห้องน้ำ พวกของดิฉันก็จะรีบออกนอกบริเวณหอพักทันที
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ดิฉันละเพื่อนๆได้ปีนรั้วของโรงเรียนที่ข้างไปรษณีย์(ติดโรงเรียนเฉลิมขวัญสตรี) เพื่อต้องการที่จะไปนั่งรับประทานไอศกรีมที่ร้านชินเบอร์เกอรี่ สมัยนั้นเป็นร้านที่มีชื่อ (แต่ปัจจุบันผ่านไปไม่มีร้านนี้แล้ว) ดิฉันและเพื่อนๆปีนรั้วได้สำเร็จและได้ไปนั่งรับประทานไอศกรีมตามที่ต้องการ หลังจากนั้นก็กลับเข้าหอพัก ดิฉันคิดว่าคงไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นแน่เพราะไปไม่นาน แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นไปตามที่คิด เพราะครูอำภา ครูผู้ดูแลหอพักจับได้ว่าดิฉันและเพื่อนๆหนีหอพักไปข้างนอกมา เหตุที่จับได้เพราะครูเรียกประชุมเกี่ยวกับระเบียบต่างๆ ดิฉันและเพื่อนๆจึงถูกทำโทษโดยการถูกตีและให้ทำความสะอาดระเบียงหอพักเป็นเวลา ๑ สัปดาห์
ดิฉันได้หนีหอพักร่วมกับเพื่อนๆอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งครั้งนี้ได้แอบหนีมา โดยการลอดประตูออกมา ประตูนี้อยู่ติดกับโรงเรียนอนุบาลพิษณุโลก(ปัจจุบันคือ สพท.พิษณุโลก เขต ๑ ) โดยต้องการไปหาเพื่อนที่มีบ้านเป็นเรือนแพลอยอยู่บนแม่น้ำน่าน ดิฉันกับเพื่อนได้หนีไปลงเรือนแพเป็นครั้งแรก ดิฉันลงไปบนเรือนแพรู้สึกว่าจะโคลงเคลงบ้าง ทีแรกคิดว่าจะเหมาเรือนแพ แต่ไม่เป็นไร ดิฉันนั่งคุยกับเพื่อน ในขณะที่เพื่อนของดิฉันที่หนีมาด้วยกันได้ลงเล่นน้ำที่ข้างแพ แต่ดิฉันว่ายน้ำไม่เป็นจึงไม่กล้าลงเล่นน้ำ ดิฉันออกมาครั้งนี้อยู่นานมากเพราะว่าต้องรอให้ชุดของเพื่อนแห้งก่อนจึงกลับเข้าหอพัก ในครั้งนี้ครูอาภาก็จับได้เช่นเคยเพราะครูมองเห็น จึงทำโทษโดยการถูห้องนอน (เรือนแพของเพื่อนปัจจุบันไม่มีแล้ว เพราะทางจังหวัดปรับปรุงภูมิทัศน์ได้สวยงามมาก เหลือไว้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น)
ประสบการณ์ที่ได้กระทำที่กล่าวมาถือว่าเป็นการกระทำที่ผิดกฎระเบียบของหอพัก ดิฉันก็เป็นเด็กที่ต้องการทำทั้งๆที่รู้ว่าผิดและถือว่าเป็นสิ่งที่สนุกที่ได้หนีหอพักไปข้างนอกเมื่อนึกย้อนไปในอดีต แต่ในปัจจุบันนี้ดิฉันขอบอกจากใจว่า "อย่าทำเลย เพราะเป็นการกระทำที่ไม่ดี"
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ
- มาติดตามอ่านค่ะ
- นอนไปแล้วงีบหนึ่ง ตื่นขึ้นมาดูน้องนัทแต่งภาพค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาติดตามอ่านค่ะ แต่สารภาพว่ายังอ่านไม่จบแต่ก็จะขอจารึกร่องรอยไว้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะมาอ่านใหม่ค่ะ
มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
- อ้าว!!!! ก็เด็กอยากสนุกเหมือนคุณครูโบตั๋นบ้างไม่ได้เหรอครับ...ประสบการณ์ทำให้เราเข้าใจคนวัยเราเมื่ออดีต ได้มากขึ้นนะครับ..
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจตลอดมา เรื่องก็คงไม่จบง่ายๆนะคะ ติดตามตอนต่อไป
สวัสดีค่ะ
ติดตามอ่านให้จบนะคะ เขียนเรื่องอดีตที่ไม่ลืม
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาอ่าน
อดีตก็บอกถึงวัยเราเริ่มอายุมาก..แล้ว
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจค่ะ รออ่านต่อนะคะ
สวัสดีครับ คุณครูโบตั๋น
ขอบพระคุณมากนะครับที่เสนอชื่อให้เป็น blogger of the month
- แต่ละตอนตื่นเต้นมากครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่ตามมาอ่าน
สวัสดีค่ะ
ขอให้สมหวังในคราต่อไป
สวัสดีค่ะ
ตามมาตอบช้าหน่อย ยังไม่มีเวลาช่วงนี้ แก้ผลงานค่ะ