วลีมรณะ หลุมดำแห่งการพัฒนา


ตีฝ่าวงล้อมกรอบคิดเหตุผลเก่าๆที่เน่าเฟะเหล่านั้น เพื่อหาทางออกโดยการสร้างนวัตกรรมการพัฒนาร่วมกัน

วันนี้ว่างๆ ผมเลยถือโอกาสลีมรณะ/ วิวาทะกรรม ที่ไม่ควรนำมาพูดกลางเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้    ในการจัดการความรู้ ซึ่งเป็นเอกสารที่พี่วิชาญ  หนูกัน นักวิชาการสาธารณสุขชำนาญการ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครศรีธรรมราช ได้มอบให้ไว้เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้เราได้ตั้งใจทำงานมาฝากให้ได้อ่านกันครับ

เรื่องไม่เป็นมงคลในเวทีการประชุม

หลุมดำในการพัฒนาคน/งาน/องค์กร

1.ไม่มีงบประมาณ

2.ไม่มีกำลังคน ขาดแคลนเจ้าหน้าที่

3.ท้องถิ่นไม่เข้าใจ  ไม่ให้ความร่วมมือ

4.ประชาชนขาดความตระหนัก  ไม่มีความรู้    ยากจนสนใจรายได้ จากการประกอบอาชีพมากกว่าการสร้างสุขภาพ

5.ผู้บังคับบัญชาไม่มีนโยบาย ไม่ให้ให้ความสำคัญ ถ้าจะให้สำเร็จต้องกำหนดเป็นนโยบายและผู้บริหารต้องพูดถึงทุกเวที

6.งานมากเต็มไปหมด ไม่ว่าง ไม่มีเวลา

7.กระทรวง จังหวัด อำเภอ  ไม่ได้สั่งการให้ทำแล้วจะทำได้หรือ

8.ไม่มีพี่เลี้ยงไม่มีพี่เลี้ยงที่ปรึกษา ที่ใจถึงพึ่งได้

9.ไม่ได้มีหน่วยงานใดมีการนิเทศติดตามงาน

10.อยากทำงานเชิงสร้างสรรค์แต่ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษาใคร

11.เรื่องนี้ต้องแจ้งให้เจ้าหน้าที่รู้ทุกคนก่อนไม่งั้นทำไม่ได้

12.การกำหนดเป้าเหมายทำกิจกรรม ต้องเต็มพื้นทั้งตำบล อำเภอ

13.ประเด็นที่ชาวบ้านเสนอในเวทีไม่เกี่ยวกับหน่วยงานของตน

14.ชาวบ้าน/กลุ่มเป้าหมายไม่ให้ความร่วมมือ

15.เป็นเรื่องที่ยังไม่มีนโยบายจากเบื้องบนสั่งการให้ทำ

16.เรื่องนี้ต้องมีหนังสือสั่งการ/เชิญประชุมมาก่อนไม่งั้นทำไม่ได้

17.ทำแล้วไม่มีใครช่วย/ไม่มีใครทำแทนตนเองได้

18.เรื่องนี้ไม่ควรทำเพราะไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับหน่วยงานฉัน

19.พูดถึงแต่ปัญหาแต่บอกไม่ได้ว่าเรื่องนี้จัดการอย่างไรให้ได้ผล

20.เรื่องนี้ฉันรับผิดชอบเอง  เพราะฉันมีอำนาจสั่งการได้

21.เรื่องนี้ทำไมไม่แจ้งให้ผู้บริหารทราบตามลำดับเสียก่อน

22.หวาดกลัววัฒนธรรมบ้าอำนาจราชการไดโนซอร์พันธุ์ทีเร็กซ์

เรื่องการทำงานข้ามหน้า ข้ามตา ข้ามหัว  ทั้งๆที่พูดติดปากอยู่เสมอว่าเป้าหมายสูงสุดในการทำงาน เพื่อให้ประชาชนอยู่ดี มีสุข

 

1.สิ่งที่ทำอยู่เชื่อมต่อกับนายไม่ได้อธิบายแล้วนายไม่เข้าใจ 

2.อัตตาสูงเต็มแก้ว หวงวิชาไม่ใฝ่รู้  และพัฒนา

3.ทำงานเพียงเพื่อผ่าน KPI.

4.ติดตำรา ติดเทคโนโลยี หลักวิชาการ แต่เอามาปฏิบัติงานไม่ได้

5.เจ้านายไม่ดี ไม่มีวิสัยทัศน์

6.นายไม่หนุน

7.ไม่มีเวลา

8.แม่ปูกับลูกปู ผู้บังคับบัญชา/รุ่นพี่สอนให้เดินตาม เลยทำตามๆกันมา

9.ไม่มีทักษะวิทยากรกระบวนการ

10.ฟังไม่เป็น ถามไม่เป็น  บันทึกไม่เป็น

11.สักแต่ทำแต่อยู่กับที่ไม่มีผลงาน

12.ขาดตัวชี้วัดที่ชัดเจนว่าทำสำเร็จ

13.กำหนดตัวชี้วัดผิดเลยหลงทิศหลงทาง

14.ไม่เชื่อมั่นในตนเอง และทีมงาน

15.ไม่เชื่อว่าชาวบ้านคิดได้ ทำได้

16.ชิงอธิบายอุปสรรคเสมอว่าเรื่องนี้ทำยาก

17.ชี้นำ  ครอบงำ  ความคิดเห็นของคนอื่น    เชื่อฉัน ทำตามฉัน เพราะฉันเป็นผู้บริหาร ฉันเคยทำสำเร็จมาก่อน โดยไม่คำนึงถึงบริบทที่แตกต่างกัน

18.ฉกฉวยโอกาส นำผลงานของลูกน้องที่ทำงานสำเร็จไปนำเสนอเอาหน้าเสียเอง และหน้าด้านหนักถึงขนาดเอาไปทำ อวช.

หมายเลขบันทึก: 306751เขียนเมื่อ 18 ตุลาคม 2009 17:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (33)

ตรงเป้าเลยครับ

หลายคนคงหน้าเขียว ถ้าได้มาอ่านบันทึกนี้

ขอบคุณครับ

กดเร็วไปหน่อย

อยากให้มองประเด็นเป็น ๔​ ด้าน คือ ท้า-ทาง-ทัก-ทั่ว นะครับ

  • ท้า คือ ประเด็นที่เป็นปัญหาในการปฏิบัติ ความท้าทาย
  • ทาง คือ ทางออกสำหรับประเด็น ท้า
  • ทัก คือ ข้อคิดเห็นสำหรับประเด็น ทาง
  • ทั่ว คือ เรื่องทั่วไปที่เกี่ยวข้อง

น้องเสนอประเด็น ท้า มาแล้ว คงต้องช่วยกันหา ทาง กันต่อนะครับ แล้วก็คงจะมีคนมา ทัก เราอีก มันก็ต้องช่วยกันคิดแบบนี้แหละครับ

ผมขอเสนอ ทาง ในความเห็นของผม

  • หน่วยงานคงต้องหันหน้าเข้าหากัน คุยกันตรงหน้ามากขึ้น ไม่คุยกันลับหลัง
  • อย่า ท้า อย่างเดียว ควรเสนอ ทาง ด้วยทุกครั้งที่ ท้า

ขอบคุณครับที่ให้ได้ บริหารความคิด แต่เช้า

 

ตรงประเด็นครับน้องบาว แต่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงชาวสาสุข

หลุมดำพันนี้ก็ก้าวข้ามไปได้

ลองยอนคนให้ถูกคน

เยี่ยนคนให้เป็น

ลองแยบๆดู

หัดยอเขาบ้าง

หมั่นแวะเวียนไปเยี่ยมเยียน

อย่าทำงานประเภท "เมื่อต้องการไปแวะมาแวะ พอเสือขบแพะไม่แวะไม่เวียน" 5555555

ขอบพระคุณอาจารย์สุรชัยครับ ที่มาร่วมแบ่งปันครับ ขอเป็นกำลังใจในการทำงานเพื่อเป็นแสงสว่างทางปัญญาให้กับน้องเยาวชน 3 จังหวัดชายแดนของเรานะครับ

สวัสดีค่ะ

  • อ่านบันทึกแล้ว  ขอขอบพระคุณมากค่ะ
  • เหมาะสมเป็นบันทึกที่แลกเปลี่ยนจริง ๆ
  • ให้ประโยชน์กับคนอ่าน  สมกับเจตนารมย์ของ G2K ค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบพระคุณ อาจารย์ไพศาลที่แวะมาเยี่ยมเยือน ขอเป็นกำลังใจในการร่วมพัฒนาสังคมไทยให้น่าอยู่ด้วยคนนะครับ

ขอบพระคุณครับอาจารย์หมอเต็ม ที่แวะเวียนมาให้คำแนะนำความคิดดีๆบ่อยๆ ช่วงนี้อาจเป็นช่วงเริ่มต้นของผมที่เข้ามาเขียนบล็อกมากขึ้น ครับ โลกแห่งการเรียนรู้ใบนี้มีสิ่งที่น่าค้นหาอีกมากมาย เป็นห้องเรียนห้องใหญ่ที่มาอาจารย์ผู้เชียวชาญมาคอยให้คำแนะนำหลายท่าน น่าจะเรียกได้ว่า"มหาวิทยาลัยไซเบอร์"นะครับ อิอิ

สวัสดีครับบังหีม กัลยาณมิตรผู้แสนดี ผู้มีอุดมการณ์อันแรงกล้าเพื่อพัฒนาสุขภาวะชุมชนของเรา ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ คิดถึงมากมายไม่รู้จะมีโอกาสไปแวะเยี่ยมเยือนเมื่อไร

ขอพระคุณครับครูคิม เห็นภาพครูคิมที่ไปเยี่ยมบังหีมแล้วรู้สึกประทับใจ สงสัยคงต้องหาโอกาสชวนบังหีมไปเยี่ยมครูคิมบ้างแล้วหล่ะครับ

ขอบคุณนะครับพี่เบดูอิน ที่แวะมาเยี่ยมเยือน กัลยาณมิตรน้องใหม่ขอฝากตัวนะครับ

แวะมาเยี่ยมอีกครั้งครับ...ความจริงผมเองก็คนนครครับ บ้านอยู่หัวไทรครับแต่มาช่วยพี่น้องในสามจังหวัดฯ มีโอกาสคงได้แลกเปลี่ยนช่วยเหลือท้องถิ่นบ้านเรากันบ้างครับ ด้วยความยินดีและชื่นชมครับ

เยี่ยมมากมากค่ะ ตระกูลหน้าตาดีของเราภูมิใจที่มีน้องๆเก่งอย่างนี้

พี่อู๋ ไม่ได้คิดเองหรอกพี่เค้าให้มาเลยเอามาฝากให้อ่านกัน อิอิ

ในทุกๆ กรณี..ไม่ว่ายังไง...

ชีวิตก็ต้องก้าวข้ามได้ในสักวันหนึ่ง

ขอบคุณพี่พนัสครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนและแลกเปลี่ยนครับ

ขอบคุณพี่แก้วครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยือน

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาอ่านบันทึกดี ๆ ได้ข้อคิดมากมาย
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • เกลอบังหีม  ไปเยี่ยมพี่คิมแล้วค่ะ  เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
  • หากน้องจะไปเยี่ยม...ยินดีต้อนรับมาก ๆ ค่ะ

ขอบคุณ พี่บุษราที่แวะมาเยี่ยมเยือนครับ

อยากแวะไปเหมือนกันครับครูคิม แต่ยังหาเวลาว่างไปไม่ได้เลย เหอะๆ

ชอบบันทึกนี้จัง มีจริง และเป็นจริงที่สุดในสังคมขององค์กร

แล้วเราจะเริ่มตรงไหนดี เริ่มที่การเปลือยใจก่อนดีไหม

ช่ายครับ ต้องเริ่มการเปลือยใจตัวเองก่อน ก่อนที่จะให้คนอื่นเริ่มเราต้องเริ่มที่ตนเองก่อน ขอบคุณพี่ sha-รพ.แก่งคอย ครับ

อีกครั้งครับ...
อ่านแล้ว เยี่ยม และอิ่มใจไปด้วย

สุขสันต์วันลอยกระทง นะครับ

  • สวัสดีค่ะ
  • มีความสุขในวันลอยกระทง และในทุก ๆ วันนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณพี่แผ่นดิน ที่แวะมาอ่านอีกครั้งครับ สุขสันต์วันลอยกระทงครับ

ขอบคุณพี่บุษรา ที่มาอวยพรครับ ขอให้พี่มีความสุขเช่นกันครับ

โอ้โห...เยี่ยมๆๆๆ เพื่อนเรา

เป็นอะไรที่ใช่ในสังคมแห่งการทำงาน

อยู่ที่ใจ...อยู่ที่ใจ  เริ่มจากใจของเราก่อน...เนอะ

เริ่มเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว... ดูแลตัวเองเน้อคะ

ขอบคุณครับพี่น้อง ดูแลตัวเองเช่นกันนะครับ

อืม! เป็นเครื่องเตือนใจที่ดีเชียวคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท