รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนโรงพยาบาล

องค์กรเล็กๆแต่อบอุ่น ความสุขของคนโรงพยาบาลชุมชน

ในตอนเย็นๆหลังเลิกงาน ณ บ้านพักโรงพยาบาล ได้มีคุณหมอใหม่คนหนึ่งซึ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นานเท่าไำรนัก เกิดอยากเล่นวอลเลย์บอลขึ้นมาจากความชอบส่วนตัวของคุณหมอ จึงได้ชักชวนเจ้าหน้าที่ ที่พักอยู่ในโรงพยาบาลมาเล่นวอลเลย์บอลในสนามบ้านพักของโรงพยาบาลซึ่งได้ทำเป็นลานกีฬาออกกำลังกายให้กับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลที่พักอยู่ในบ้านพัก และนี่คือจุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆที่กีฬาได้เป็นสื่อกลางเพื่อลดช่องว่างของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลากรของโรงพยาบาล

เริ่มต้นก็อย่างที่บอกแหละครับมีคุณหมอเกิดอยากเล่นบอลเลย์บอลซึ่งผมคิดว่าคุณหมอก็คงชอบกีฬาประเภทนี้เป็นพิเศษ แต่ทว่า...วอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่ต้องเล่นเป็นทีมคุณหมอเลยชวนพี่ๆที่รู้จักกันมาเล่นวอลเลย์บอล ในระยะแรกก็มีคนเล่นไม่กี่คนพอเวลาผ่านไป 1 วัน 2 วัน 3 วัน จำนวนผู้ที่เข้ามาร่วมเล่นก็มากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งผู้ที่มาเล่นก็เป็นเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเสียส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล เภสัช นักวิชาการ เจ้าพนักงานเภสัช พนักงานขับรถ คนงาน เป็นต้น มาเล่นด้วยกันโดยเมื่อก่อนก็ไม่ค่อยได้สัมผัสหรือสนิทชิดเชื้อกันมากเท่าไรนักแต่กีฬาได้ดึงคนเหล่านี้มาใกล้กัน ความเป็นอัตตาก็ลดลง ไม่มีใครสนใจว่าคนจะเป็นใคร ทำงานอะไร สิ่งที่ทุกคนรู้ตอนอยู่ในเกมส์คือคำว่า"ทีมและพวกเรา" ซึ่งตลอดการเล่นมีแต่เสียงหัวเราะสนุกสนานเพราะแต่ละคนก็เล่นไม่ค่อยเก่งกันมากเท่าไรนัก ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในขณะเล่นกลายเป็นเสียงหัวเราะเฮฮาทั้งคนทำพลาด คนในทีม และฝ่ายตรงข้าม ไม่มีใครโทดใครว่าทำไม่ถึงทำพลาดมีแต่เสียงหัวเราะเฮฮาและขบขันกันเอง และแซวกันไปมา สิ่งที่ได้มาไม่ใช่แค่ความสนุกสนาน แต่มันเป็นความสุขและความอบอุ่นที่เกิดขึ้นในองค์กรเล็กๆแห่งนี้ โดยใช้กีฬามาเป็นสื่อกลางดึงคนต่างสาขาอาชีพมาพบกัน และนี่ก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่เป็นมนต์เสน่ห์ของโรงพยาบาลชุมชน องค์กรเล็กๆที่เปี่ยมด้วยความสุขและความอบอุ่น มีความเป็นพี่เป็นน้องและถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ แล้วจะแวะมาเล่าสู่กันฟังใหม่

เขียนใน GotoKnow โดย อุชุจาโร
ใน เรื่องเล่าจากโรงพยาบาลชุมชน

คำสำคัญ (Tags): #กีฬาเพื่อสุขภาพ#สุขภาพ#สุขภาวะ#โรงพยาบาล#โรงพยาบาลชุมชน

หมายเลขบันทึก: 305464เขียนเมื่อ 13 ตุลาคม 2009 10:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน