เห็น ดร.แสวง รวยสูงเนิน พูดถึงเรื่องที่พบเจอจากการตรวจผลงานครูผู้ขอเลื่อนตำแหน่งอยู่หลายบันทึก ผมอ่านแล้วก็อดมีอารมณ์ร่วมไม่ได้ จึงไปฝากไว้เป็นระยะ และเพื่อให้สะดวกในการติดตามจึงขอนำมาวางไว้ตรงนี้อีกรอบ
ก่อนอื่นขอยืนยันว่ามีครูดีจำนวนไม่น้อย ที่ผ่านการประเมินและได้รับตำแหน่งและเงินอย่างเหมาะสมกับพฤติกรรมจริงๆที่ทำอยู่ กล่าวคือทำผลงานจากการทำงาน ไม่ต้องละทิ้งหน้าที่ ไปแสวงหาลาภ ยศ ผ่านระบบการประเมินที่ยังเต็มไปด้วยช่องโหว่ แต่ในอีกมุมหนึ่ง เรื่องน่าเศร้า น่าอับอาย และความทุกข์มากมายที่มาทำร้ายครู ก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไป เพราะระบบการประเมินที่ยังไม่เอื้อต่อการ "ประเมินหาแก่น" สักเท่าไร
และนี่คือส่วนหนึ่งที่ผมไปแสดงไว้ท้ายบันทึกเรื่อง สาเหตุหลักๆ ที่ครู “ผู้ขอรับการประเมิน” ไม่ผ่านการประเมิน “ครูชำนาญการพิเศษ” ของดร.แสวง ครับ
....
........
อาจารย์วิเคราะห์เป็นไปตามนั้นจริง ๆ ครับ สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นจาก "การขอผลงานวิชาการและวิทยฐานะ"
มันเป็นสิ่งที่ครูดีย่อมสมควรได้รางวัลนี้ แต่ต้องมีมาตรฐานที่ชัดเจนในทุกประเด็น
ขอบคุณครับอาจารย์ ;)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ตามมายกมือเห็นด้วยกับอาจารย์อย่างมากทุกประการค่ะ
ทำไมการประเมินจึงสร้างทุกข์ให้ครูทั่วแผ่นดิน จริงที่สุด