เห็นด้วยค่ะ
คนเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีมารยาท...สมบัติผู้ดีเลย
อยากจะเอาไปติดบอร์ด จะได้อ่านให้ทั่วกัน
ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่นำมาฝากนะคะ
แหะ แหะ แวะมาฟังพี่สุเทศน์ครับ
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้...
ฮิ ฮิ...
สวัสดีครับป้า....เมื่อไร เด็ก ๆ จะเข้าวัดกันบ้าง..ทำอย่างไรกันดีครับป้า เห็นทุกข์ ก็เห็นธรรม..เด็ก ๆ คงยังไม่มีทุกข์ มั๊ง...
สาธุ พี่สุของเรานี่มีเรื่องราวดีดีมาเเบ่งปันอยู่เรื่อยเลย เเวะมาเก็บเกี่ยวข้อคิดดีดีด้วยค่ะพี่สุ คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะพี่สุนี่เขียนได้ดีทีเดียวนะคะ พี่เป็นคนมีเสน่ห์ใครอยู่ใกล้มีความสุขจัง
เห็นด้วยนะคะ แต่ก่อนต้องรอให้พระเทศน์จนจบจึงจะทานหลังพระ เจอพระสงฆ์ ยกมือไหว้...
สวัสดีครับ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ท่านหลวงพ่อพยอมท่านเป็นพระที่เป็นพระจริงๆ
สวัสดีครับพี่สุ แวะมาเยี่ยมครับ
เรียนคุณสุ
ตามมาอ่านครับ สิ่งที่คนปฏิบัติได้ยากที่สุดคือการฟัง ส่วนมากมักจะพูด(แต่อยากให้คนอื่นฟัง)
ฟังมากรู้มาก อย่างน้อยก็รู้ว่าเขาคิดอย่างไร
ชอบครับ ดีครับ เขียนบ่อยๆนะครับ
มหา จะพัฒนาการฟังเทศน์ในวันพระ เพราะฟังพระเทศน์ก็จนตนาการตามที่พระเทศน์ บางครั้งก็ขัดแย้งในใจ ส่วนมากก็เห็นด้วย
ตามมาดู อ่านเรื่องของพระพยอม ผมว่า หลวงพ่อท่านก็พูดมากเพราะท่านเป็นพระนักเทศ พอญาติโยมพูดบ้างก็ว่าโยมไม่ฟังพระมัวแต่พูด.......หลายเรื่องเป็นประโยชน์สอนตัวเองได้ดี มองกลับมุมม ไม่ใช้มองต่างมุม
รูปที่ท่านนำมานี้เป็นรูปพระ ที่มีความแตกต่างของความเป็นพระใช่ไหมคะ พระบ้านนอกขาดคนดูแล เอาใจใส่ ความเป็นอยู่ ที่เห็นอยู่นี้ศาลา หรือวัดคะ ชีวิตพระแตกต่างกันถึงขนาดนี้เชียวหรือคะภาพพระรูปนี้ มาจากวัดไหนคะ ลำบากถึงขนาดนี้เชียวหรือคะ ทางบ้านสุทำบุญกฐินเข้าวัดได้เป็นล้านๆ ทำไม ไม่เอามาดูแลวัดที่ขาดแคลนบ้าง หรือพระตามรูปนี้ คนไม่มีความศรัทธรา เลยไม่มีการบริจาค มาช่วยเหลือ หรือพูดเทศน์ไม่เก่ง เลยไม่มีคนมาเหลียวมองให้ความสำคัญ
พระท่านสอนได้ตรงดีครับ
ผมก็ชอบอ่านธรรมะเหมือนกันครับ โดย เฉพาะของท่าน ว.วชิรเมธี ท่านเขียนให้ธรรมะเข้าถึงคนได้ง่ายขึ้น
ปล.ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยครับ